Tölvumál - 01.01.1991, Page 9

Janúar 1991
Stundum er reynt að nota
prufuverkefni við samanburðinn.
Reynt er að vinna nokkur ólík
prufuverkefni á þær vélar sem
bera á saman til að gera
afkastamælingar. Þetta krefst
mikils undirbúnings og er mjög
kostnaðarsamt og niðurstöðurnar
oft óöruggar og jafnvel vafasamar.
MIPS er gagnslaus
viðmiðun nema milli véla
sem eru nauðalíkar að
allri gerð
Ein gerð verkefnis getur komið
mjög vel út í einni vél en illa í
annarri. Sú vinna sem er lögð í
undirbúning og í að laga vélbúnað
og stýrikerfi að prufuverkefninu
getur skipt sköpum.
Það má fullyrða að slíkur
samanburður er ekki á færi nema
stórra fyrirtækja og oftast eru
það tölvuframleiðendur sem gera
þetta.
Fyrir nokkru var ég að lesa dæmi
um slíkan samanburð, þar sem
tvær vélar voru bornar saman.
Önnur kom mjög illa út. Fram-
leiðendur hennar lögðu þá hausinn
í bleyti og aðlöguðu vél- og
hugbúnað betur að prufuverk-
efninu og útkoman varð sú, að
hægt var að leysa verkið betur
með 1/4 þess vélbúnaðar sem
fyrst var notaður.
Hvað er stórtölva?
Er það tölva sem er meir en 180
cm á hæð eða er það tölva sem
vegur meira en 1 tonn?
Stórtölva er kannski afctætt hugtak
og það sem var stórtölva í
afköstum fyrir 3 árum er
meðaltölva í dag og bara lítil
eftir önnur 3 ár. En það sem oft
er átt við þegar talað er um
stórtölvur eða "mainframe" er
að tölvan sjálf er sjálfstæð eining.
Fjöldi sérhæfðra gjörva
(processora) er í vélinni - t.d.
fyrir inntak/úttak. Við köllum
þetta kanala eða boðrásir. Við
boðrásirnar eru tengd stýritœki,
sem eru sérhæfðar tölvur, og
síðan eru jaðartæki s.s. diskar,
segulbandastöðvar, prentarar,
skjáir o.fl. o.fl. tengd við stýri-
tækin, sem sjá um stjórnun
jaðartækjanna.
Þetta þýðir að aðalgjörvi eða
gjörvar stórtölvunnar þurfa ekki
að hugsa um alls kyns atriði eins
og t.d. að lesa af diski eða skrifa
út á prentara, stjóma fjarvinnslu,
taka við boðum og senda
upplýsingar um fjarvinnslunetið.
Stýritækin/tölvurnar sj á um það.
Smátölvur eru hins vegar oftast
með jaðartækin beintengd og
stýringar fyrir þau innbyggðar
eða jafnvel einnig með diska,
bandstöðvar og disklingastöðvar
innbyggðar.
Stórtölvan þarf því ekki að eyða
dýrmætum MlPS-um í aðgerðir
sem örgjörvi smátölvunnar verður
að sjá um. Ef við höldum okkur
við íslenskt umhverfí þá væri
þessi samstæða með 200
fjarvinnslulínum og 3000
notendum, diskarými um 100
Gigabæti, allmargar bandstöðvar
og snældustöðvar ásamt
prenturum sem geta prentað
20000 línur á mínútu o.fl. o.fl.
Flutningshraði milli CPU og
stýritækja er 4,5 - 10 MByte á
sekúndu, pr. kanaltengingu, fyrir
hverja boðrás en þær eru oft í
kringum 32 f svona umhverfi.
Til þess að ná fullum afköstum
og fullri nýtingu þarf þessi
búnaður að vera í jafnvægi.
Hverjir eru kostir
stórtölvuumhverfis?
í fyrsta lagi eru stórtölvur eina
leiðintil að samtengjastóranhóp
notenda. Öryggi stórtölvu er
margfalt á við ET eða smátölvu.
Það á bæði við um vélbúnað,
stýrikerfi og önnur kerfi.
Vélbúnaður er afar vandaður og
bilar sjaldan og jafvel þó eitthvað
bili er líklegt að vinnsla geti
haldið áfram án erfíðleika.
Stýrikerfin eru hönnuð til að
þola alls kyns villur í almennum
forritum og til að halda gögnum
réttum þó vinnsla fari úrskeiðis.
Þetta þýðir að uppitími er mikill
og öryggi gagna mikið. Oftast
eru gerðar kröfur um 99,7% -
99,8% uppitíma og stefnt að
100%. Öryggi gagna felst bæði
f þvf að þau glatist ekki og eins
hinu að óviðkomandi aðilar
komist ekki í upplýsingar, - að
þeir einir geti lesið gögn og
uppfært gögn sem til þess hafa
heimild. Slík öryggiskerfi eru
mjög fullkomin í stórtölvu-
umhverfinu.
Allt þetta er afar mikilvægt í
umhvérfi þar sem mikill fjöldi
notenda og viðskiptavina treystir
á aðgang að mikilvægum
upplýsingum og kerfum. Stýri-
kerfí stórtölvanna eru líka mjög
öflug að því leyti að þau nýta
Stórtölvan þarf ekki að
eyða dýrmætum MIPS-
um f aðgerðir sem
örgjörvi smátölvunnar
verður að sjá um
vélbúnaðinn mjög vel og það
telst EÐLILEGT að gjörvar
(CPU) stórtölvu séu nýttir 90-
100%. Einn af mikilvægustu
þáttunum í rekstri stórtölvu-
umhverfis eru tölvunet og
9 - Tölvumál