Tölvumál - 01.01.1991, Side 17

Janúar1991
mest stríddi var að ef slegin var
inn vitlaus skipun á stjörnskjá,
fraus kerfíð 5 mfnútum seinna og
tapaðist þá allt sem verið var að
vinna að á innskriftarborðunum.
Allt viðhald og breytingar á
forritum Linotype tölvunnar fóru
fram skv. forskrift beint frá
framleiðanda með innslætti á
tölugildum á stjórnskjá.
Öll útkeyrsla á texta fór fram á
ljósnæman pappír á venjulega
spalta sem síðan voru afhentir
umbrotsmönnum sem notuðu hníf
og vax til að ná fram endanlegu
útliti hverrar blaðsíðu. Þessi
útkeyrsla fór fram á Linotronic
202 CRT (ljóstúbu) setningar-
tölvu. A henni voru tvö 8"
diskettudrif þangað sem hún sótti
forrit og letur. Nokkra tugi letra
mátti hafa virka í einu. A henni
var einnig lesari fyrir pappírs-
strimla og þar í gegn varð að fara
með allar breytingar á forritum
og letrum ásamt öllum kerfis-
aðgerðum s.s. afritun o.þ.h.
Linotronic 202 setningarvélin
hefúr verið í notkun allt fram til
dagsins f dag en stendur nú að
mestu ónotuð.
Til merkis um hversu hröð
þróunin var á þessum tíma, má
geta þess að Oddi pantaði sfna
Linotype vél c.a. 2 mánuðum á
undan samskonar vél sem pöntuð
var landsins. Töluverður munur
reyndist þó á þessum tveimur
vélumogfólsthannm.a. íþvíað
tölva Odda þurfti sérstakt vel
loftræst herbergi með yfirloft-
þrýstingi en hin tölvan ekki.
Fyrsta umbrot á bók í líkingu við
það sem við þekkjum í dag, fór
fram á Linotype setningar-
tölvukerfinu 1984 en þá var
Lagasafn íslands brotið um með
því að skipta því niður í síður og
bæta hausum, fótum og blað-
síðutali inn á hverja síðu. Slíkt
umbrot var mjög frumstætt og
krafðist gffúrlegrar undirbúnings-
vinnu og var því fljótlega hætt.
I Bretlandi var slíkt umbrot unnið
þannig að áður en bókin var
keyrð út á ljósnæman pappír,var
hún prentuð út á hægvirkan
nálaprentara tvisvar til þrisvar
sinnum, áður en hún var sett á
ljósnæman pappír, til að sjá
síðuskil og línuenda.
Fyrsta einkatölvan í Odda var
keypt á 128.000 kr. á þáverandi
verðlagi í ársbyrjun 1984 og var
Victor Sirius, 128K með 600K
einhliða diskettudrif. Sambæri-
lega vél mætti fá f dag fyrir innan
við 50.000 kr.
Um leið og Victorinn kom, var
brotist ólöglega inn á Linotype
tölvuna, til þess að hægt væri að
senda texta eftir venjulegri
raðtengdri (serial) snúru frá Victor
og inn á Linotype en engar aðrar
Fyrsta einkatölvan í
Odda var keypt á
128.000 kr. á þáverandi
verölagi í ársbyrjun 1984
leiðir voru til að koma texta þar
á milli. Þar með hófst það skeið
að viðskiptavinir gátu farið að
skila texta á tölvutæku formi (á
diskettum).
Þrátt fyrir að það væri mikið og
stórt skref fram á við að geta
farið að skila texta til prentsmiðju
á tölvutæku formi í stað handrits
áður, fylgdu því mörg vandamál.
Um leið og ritverkið var flutt frá
Victor yfir á Linotype, varð að
þýða á milli táknrófa þar sem
Victor notaði ASCII táknrófið
en Linotype notaði CORA
táknrófið. Þegar menn fóru svo
að nota ritvinnslur eins og t.d.
WordStar, kom annað vandamál,
en það var að semja forrit til að
skynja uppbyggingu og innihald
ritvinnsluskjala WordStar rit-
vinnslunnar, finna samsvörun
milli skipana þess og Linotype,
og þýða á milli. Þetta vandamál
var í raun smávægilegt meðan
einungis var um eina tölvutegund
að ræða og einungis eina ritvinnslu
en í dag er fjöldi tölvutegunda og
ritvinnsla orðinn að algerum
frumskógi.
Næsta einkatölvan kom fyrri hluta
árs 1984 og var IBM-PC með
256K innra minni og tveimur
360K diskettudrifúm. Þessi tölva
gegndi sama hlutverki og Victor
tölvan og vann samhliða henni
en þjónaði breyttum og ört
vaxandi hópi notenda sem settu
sín handrit sjálfir og skiluðu til
prentsmiðju á tölvutæku formi.
í Odda fylgdust menn mjög vel
með þessari breytingu sem var
að verða á setningu texta á PC
vélum. Sú stefha var því mörkuð
hér, að fylgja skyldi þróuninni
alla leið, tækja sig vel upp á
þessu sviði og reyna að vera
fremstir í móttöku tölvutæks texta
af PC vélum.
Og nú fóru hlutirnir að gerast
hratt. Fjöldi þeirra sem völdu að
skila texta á tölvutæku formi
jókst til muna og það textamagn
sem í gegn um prentsmiðjuna
fór, margfaldaðist.
Áður en árið var liðið, var búið
að kaupa 10 IBM PC vélar sem
ýmist voru lánaðar til við-
skiptavina sem vildu setja sfn
handrit sjálfir, eða hafðar heima
hjá fólki sem ráðið var sérstaklega
til að setja handrit fyrir prent-
smiðjuna. Flestar þessar vélar
voru með 64K innra minni og
einu 360K diskettudrifi sem þótti
þó nokkuð á þeim tfma. Innra
minnið var þó svo lftíð að einungis
var hægt að koma fyrir 5000
stöfum f hverju skjali.
Fyrri hluta árs 1985, ári eftir
fyrsta IBM PC vélin var keypt,
var henni skipt út fyrir IBM-XT
vél með 256K innra minni, einu
360K diskettudrifi og 20Mb
hörðum diski. Skömmu síðar var
hún stækkuð í innra minni í
1 7 - Tölvumál