Vísir - 07.11.1962, Blaðsíða 4

4
HZEia
V í S IR . Miðvikudagur 7. nóvember 1362
Landkynningarherferð
fyrir ÍSLAND
Mats Wibe Lund er
norskur blaðamaður og
ljósmyndari, sem dvalizt
hefur nokkur undanfarin
sumur á íslandi til að
viða að sér efni fyrir
norsk blöð og tímarit.
Hann var hér einnig í
sumar sem leið, ferðað-
ist um landið þvert og
endilangt, ýmist í flugvél
eða bifreið, og er fyrir
nokkru farinn heim til sín
í Noreg aftur.
Mats Wibe Lund hefur tekið
'sérstöku ástfóstri við ísland og
vill hvergi fremur vera held-
ur en hér. Hefur hann eignazt
stóran kunningjahóp hér á
landi, en hann hefur einnig unnið
talsvert að ferðamálum fyrir ís-
lenzka aðila og mun halda því
starfi áfram eftir að hann kem-
ur heim til Noregs.
— Vakir það fyrir þér, að
auka ferðamannastraum til ís-
lands? spurði fréttamaður Vísis
Mats Wibe Lund síðustu dagana
meðan hann dvaldist hér.
— Já, ég vil að Norðmenn kynn
ist íslandi. Þeir vita allt of lítið
um ykkur, en ættu þó að vita
manna mest. Við erum allir
frændur, og þið íslendingar eruð
ekkert annað en gamlir Norð-
menn. Hvers vegna eigum við þá
ekki að tengja og festa ættar-
böndin? Það er engin þjóð jafn
lík okkur Norðmönnum sem þið
íslendingar, en löndin eru aftur á
móti ólík um ýmislegt. Þess vegna
væri það mjög lærdómsríkti fyrir
landa mína að heimsækja ykkur,
kynnast þjóðinni og atvinnuhátt-
um hennar og skoða ykkar fagra
land. Noregur er líka fallegt land,
en bara allt öðru vísi. Þetta eru
tveir ólíkir heimar.
100 greinar.
— Er ekki oft skýrt frá ís-
lenzkum málum í norskum blöð-
um?
— Alltof lítið. Sama gegnir
með norska útvarpið. Það mætti
'verja meiru af dagskrárefni slnu
til að fræða okkur Norðmenn
um þetta ættland okkar.
— Þú hefur samt sjálfur skrif-
að mikið I blöð og tímarit heima-
lands þíns.
— Jú, raunar. Ég hef reynt að
útbreiða þckkingu á íslandi eftir
megni með blaðaskrifum og Ijós-
myndum, sem ég hef tekið á
ferðum mínum um ísland. Ég
held að það hafi birzt um eitt
hundrað greinar eftir mig I norsk-
um blöðum og ritum, sem allar
hafa fjallað um ísland og flestar
verið myndskreyttar. Ég sendi
margar greinar út til Noregs i
sumar, en ég veit ekki með vissu
ennþá hve margar þeirra hafa
birzt. Stundum dregst það lengur
eða skemur að þær birtist. Það
getur líka farið svo að þær lendi
í papplrskörfunni. Maður veit
það aldrei.
— Hvað hyggstu fyrir þegar
þú kemur heim til, þín núna?
— Ég ætla að halda áfram að
kynna ísland. Hef fengið ágæta
hugmynd sem ég er ákveðinn I
að framkvæma.
Landkynningar-
herferð.
— Hverning er hún?
— Ég hef ákveðið að ferðast
um allan suðurhluta Noregs og
allt norður til Þrændalaga I
haust, leigja mér funda- og sam-
komuhús I kauptúnum og kaup-
stöðum og leysa frá skjóðunni?
— Halda erindi?
Ég ætla ekki að tala af blöð-
um eins og venjulegur fyrirles-
ari. Þetta verður llka með allt
öðru fyrirkomulagi. Ég sýni
Iitskuggamyndir ■—er búinn að
taka nokkur þúsund af þeim á
íslandi og á orðið gott úrval. Það
ætla ég að sýna og um leið
skýri ég þær og segi frá landi
og þjóð það sem mér kemur I
hug I þann svipinn. Ég held að
með þessu móti verði léttara yfir
samkomunum en ef ég ætti að
fara að halda fyrirlestra.
- Þú ætlar sjálfur að Ieggja I
kostnað við það að Ieigja sam-
komuhús á hinum ýmsu stöðum.
Það hlýtur að vera mjög kostn-
aðarsamt.
— Ég hugsa að þetta verði
ékki mjög dýrt. Ég hefi ekki trú
á öðru en að landar mtnir sæki
þessar samkomur vel, því ég held
að enda þótt þeir viti helzt til
lítið um ísland, hafi þeir samt
mikinn áhuga á því. Það er
hins vegar ekki að öllu frá því
gengið hvort viðkomandi félög á
hinum einstöku kauptúnum eða
kaupstöðum annist kostnaðar-
hliðina eða hvort ég geri það
sjálfur.
Happdrætti.
— Á þetta að vera hvort
tveggja I senn landkynning fyrir
okkur og um leið auglýsingaher-
ferð til að draga norska ferða-
menn til íslands?
— Ég hef hugsað mér þetta
hvort tveggja sem tilgang ferðar-
innar. í því sambandi hef ég líka
fengið ákveðna hugdettu sem ég
hef borið undir Ferðaskrifstofu
ríkisins og forstjóri hennar sam-
þykkt.
— Hvernig er hún?
— Hún er fólgin I því að hver
gestur sem sækir samkomurnar
fær ókeypis happdrættismiða,
þar sem vinningurinn er flugferð
fyrir tvo til íslands og baka aftur,
ásamt hálfsmánaðar uppihaldi á
íslandi og ferðalögum hér. Ferða-
skrifstofa rlkisins annast mót-
töku vinningshafanna á meðan
þeir dveljast hérlendis.
Þá hef ég ennfremur hugsað
mér að láta prenta smá bækling
eða upplýsingapésa um ísland
og dreifa honum meðal þeirra
sem koma á sýningarfund.
Skiptiferðir. _
— Er fleira sem þú hefur á
döfinni?
— Mér hefur komið til hugar
að leita til ýmissa norskra fé-
laga eða félagasamtaka um að-
stoð eða samvinnu við að skipu-
leggja hópferðir Norðmanna til
íslands. Ef unnt verður að koma
á skiptiferðum milli íslands og
Noregs, þannig að íslenzkir hóp-
ar fari jafnhliða til Noregs, verð-
ur hægt að fá fargjöldin lækkuð
til muna. Það ætti að vera gott
bæði fyrir Norðmenn og íslend-
inga.
— Hvenær kemurðu svo til
íslands aftur?
— Um leið' og hinir farfugl-
arnir, strax og tekur að grænka.
Þá eiri ég ekki Iengur heima og
verð að koma til íslands. Ég er
búinn að koma hingað sex sinn-
Þrjár bækur koma út hjá Kvöld-
vökuútgáfunni, Akureyri, að þessu
sinni, og er efni þeirra þannig, að
það mun þykja forvitnilegt hjá
miklum fjölda manna.
Það hefir verið nokkuð algengt
síðustu árin, að gefnar hafa verið
út safnbækur um ýmiss konar efni.
Ein af bókum Kvöldvökuútgáf-
unnar er um þá stétt, sem flestir
hafa eitthvað saman við að sælda
einhvern tíma á ævinni og hefur
löngum þótt mikil hjálparhella
fjölmargra, sem hafa verið að
byrja lífið. Safnrit þetta fjallar
nefnilega um íslenzkar Ijósmæður,
og hefir sr. Sveinn Víkingur verið
ráðinn ritstjóri verksins. í fyrsta
bindinu birtast frásöguþættir og
æviágrip 26 ljósmæðra á ýmsum
stöðum á Iandinu, sem námu fræði
sín fyrir 1912. Hafa ljósmæðurnar
skrifað suma þættina sjálfar, en j
aðrir hafa verið skráðir af kunn-1
ugum og færum mönnum.
íslenzkar ljósmæður eiga langa
Mats Wibe Lund
um og finnst ég eiga eins mikið
eða meira heima á íslandi held-
ur en I Noregi. En það sem næst
er á dagskrá hjá mér er þessi
auglýsinga- eða Iandkynningar-
herferð um Noreg. Ég býst við að
og merka sögu, sem er nátengd
ævikjörum og Iifnaðarháttum ís-
lenzku þjóðarinnar. I bókinni seg-
ir frá margs konar hetjudáðum
Ijósmæðranna sjálfra, ævikjörum
íslenzkrar alþýðu og viðburðarík-
um ferðalögum á sjó og laridi.
Árið 1946 hóf sr. Björn O.
Björnsson söfnun efniviðar í þetta
•verk á vegum Bókaútgáfunnar
Norðra og vann þar mikið og gott
starf. Á síðastl. vetri yfirtók
Kvöldvökuútgáfan safn sr. Björns
og réð sr. Svein Víking, eins og
áður segir, til að vinna úr þvl og
halda efnissöfnun áfram.
Kvöldvökuútgáfan er þess full-
viss, að með útgáfu þessa 1. bind-
is sé hafið gott og merkt verk.
Saga Ijósmæðranna I landinu er
lærdómsríkt dæmi um fórnarlund
íslenzkra kvenna, mannkærleik
þeirra og líknarstörf, sem jafnan
hafa verið unnin, án þess að séð
væri til endurgjalds.
Því heitir útgáfan á alla, sem
hún vari I 6 — 12 vikur eftir at-
vikum. Þegar henni er lokið fer
ég að búa mig undir meistara-
próf I ljósmyndaiðn. Náminu
sjálfu lauk ég I Þýzkalandi á s.l.
vori.
eiga I fórum sínum þætti um látn-
ar eða lifandi ljósmæður, að koma
þeim til sr. Sveins Víkings eða
Kvöldvökuútgáfunnar og stuðla að
því að æviágrip núlifandi Ijós-
mæðra verði skráð.
Kvöldvökuútgáfan treystir því,
að þessari bók verði vel tekið og
með þvl tryggt framhald verksins.
„Því gleymi ég aldrei“.
Þetta eru frásöguþættir eftir 21
höfund um ógleymanleg atvik úr
lífi þeirra.
1 bókinni eru 5 þættir úr verð-
Iaunasamkeppni útvarpsins, verð-
launaþættir Ragnheiðar Jónsdótt-
ur, Kristjáns Jónssonar og Þórunn
ar Elfu Magnúsdóttur, og auk
þeirra þættir Jochums Eggertsson-
ar og Árna Óla. Hins vegar eru
allir hinir þættirnir nýir og áður
óbirtir, og er þar þá fyrst að
nefna þátt eftir þjóðskáldið Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi. Aðrir
Frh. á 10. bls.r
’Þrjár forvitnilegar bækur
Kvöldvökuútgáfunnar