Vísir - 14.01.1963, Side 3

VlSIR . MLnucL.gur " janúar 1963,
7 ' ► > > y 'í i ’ n i >'' i > \ s >

i
SKEMMTUN BARNANNÁ
Það er glatt á hjalla á bamaskemmtun Leik-
félags Reykjavíkur í Háskólabíói um helgina. Þar
komu margir kunnir leikarar fram til að skemmta
börnunum og einnig hljómsveitir. Myndsjáin birtir
í dag tvær svipmyndir frá skemmtuninni. Á annarri
sjást þeir félagarnir Karl Sigurðsson og Brynjólfur
Jóhannesson og auðvitað að syngja brag úr Deleri-
um Bubonis. Á hinni er svipmynd úr salnum af
hlæjandi bömum.
POLLANDS
VIÐSKIPTI:
Sviplaus flutningur
FA. CONFEXIM,
SIENKIEMICZA 3/5, LÓDZ.
hefir tekið við útflutningi á öllum tilbúnum fatnaði,
sokkum og slíku, sem fa Cetebe, Lódz sá um áður.
FA. CETEBE, LÓDZ
sér áfram um útflutning allrar metravöru.
Aukin viðskipti við Pólland s. 1. ár sanna vörugæði og
samkeppnishæfni pólskra verksmiðja.
ÍSLENZK-ERLENDA VERZLUNARFÉLAGIÐ
Tjarnargötu 18. Símar 20400 og 15333.
Kvöldvaka
Ferðafélag Islands efnir til
fyrstu kvöldvöku sinnar á þessu
ári annað kvöld f Sjálfstæðishús-
inu.
Aðalefni kvöldvökunnar verða
erindi og frásagnir þeirra Kristjáns
Eldjárns þjóðminjavárðar, Gísla
Gestssonar safnvarðar og Þórhalls
Vilmundarsonar prófessors af ferð
þeirra og fomleifagreftri á Ný-
fundnalandi s.l. sumar. Sýndar
verða jafnframt litmyndir bæði af
landslagi og uppgreftrinum.
Auk þess verður myndagetraun
og dansað til miðnættis.
Árnað heilla
60 ára er í dag Ingólfur Davíðs-
son grasafræðingur. Hann á jafn-
framt 25 ára starfsafmæli hjá at-
vinnudeildinni um þessar mundir.
Sendlar
óskast hálfan daginn.
Dagblaðið Vísir
Laugavegi 178.
Sími 11660.
Sinfóníuhljómsveitin okkar er
sú menningarstófnun íslenzk,
sem einna erfiðast hefur átt
uppdráttar. Liggja til þess
margar átæður, og sumar þjóð-
inni til lítils sóma. En upp á
sfðkastið hefur virzt, að tilvist-
ar hennar sé æskt af það drjúg-
um hluta almennings, að næsta
litlu þurfi að kvfða um afdrif
hennar í náinni framtíð. Mátt-
arvöld þjóðfélagsins muni ekki
voga að bregða fyrir hana fæti,
hvort sem veiðist síld eða ekki,
hvort sem á að kjósa í vor eður
ei, o. s. frv. En það er ýmislegt
annað, sem gæti orðið henni að
fjörtjóni. Til dæmis hreinn og
beinn lffsleiði hennar sjálfrar.
Var ekki eins og örlaði á vana-
þreytu f leik hennar á hljómleik
unum f Háskólabfói á fimmtud,-
kvöld? Eða hvað var á ferðinni
f „En saga“ eftir Sibelius? Það
er kannski engin sanngirni, að
heimta brennandi áhuga eins
eða neins, fyrir þessu tilþrifa-
litla, en þó áferðarfallega verki.
Eri jafn sviþlausan flutningminn
ist ég ekki að hafa heyrt frá
hennar hendi, hvorki á þessu
verki, sem hefur heyrzt hér oft-
ar en einu sinni áður, né ann-
arra.
Auðvitað má kenna stjórnanda
hennar, hr. William Strickland,
um sitthvað. Hann keyrði sveit-
ina áfram á jöfnum, allt of
greiðum hraða, og gaf henni
sjaldan ráðrúm til að staldra við
einstaka stef eða blæbrigði, en
kannski voru allir að flýta sér,
svo heiðursgestur kvöldsins
fengi sem fyrst orðið. Stjórnar
þvf þá dálítið kostulegt en þó
skiljanlegt sjónarmið, því hér
var svo sannarlega góður og
skemmtilegur gestur á ferð:
Kim Borg óperusöngvari frá
Finnlandi. Lögin eftir Kilpinen
og Sibelius, sem hann söng
snilldarlega eins og vænta
máttiy eru hins vegar ekki sú
músik sem grípur athygli manns
óskipta. Allavega hverfa þau
gjörsamlega í skugga atriðanna
úr Boris Godunov, sem hann
flutti af þvílíkum kyngikrafti,
að seint mun úr minni líða. Á
undan þeim lék hljómsveitin
annað verk eftir Mússorgskí:
Nótt á Nornastóli, sem þvf mið
ur hljómaði eins og „Kvöld í
hægindastóli", hvernig sem nú
á því stóð.
L. Þ.
t