Vísir - 30.04.1963, Síða 5

5
V í S IR . Þriðjudagur 30. apríl 1963.
. BaiHMWWBBiaBBBWiyWBBM
Drengur
Lögreglan lokaði endanum á Ingólfsgarði og setti vörð á staðinn. I morgun, þegar ljósmyndari Vísis kom þangað, stóðu Indriði Jóhannsson,
Jakob Bjömsson og Eyjólfur Jónsson við kaðlana, sem lögregian strengdi yfir bryggjuna. Bak við þá er Iögregiujeppi. Um borð í togaran-
um var einnig lögregluvörður, Gylfi Jónsson. (Ljósm. Vísis, B. G.).
„ Trúi ekki að skip-
stjórí framselji sig"
slusust
Nýlega slasaðist 10 ára drengur
f vesturásum Akrafjalls og fór
hjálparsveit skáta á Akranesi af
stað til að leita að honum eftir
tilvísun annars drengs, sem hafði
verið með honum að klifra í klett-
urri.
Drengurinn sem slasaðist Guð-
mundur Trausti Magnússon, en
hann hafði ásamt öðrum tíu ára
dréng Ólafi Karlssyni gengið upp
að svokölluðu Reynisásum, sem
erú undan suðuröxl Akrafjalls, en
það er um hálftíma gang frá efstu
bajjarbyggð á Akranesi.
Þar hrapaði Guðmundur í kletta
belti og lá meðvitundarlaus eftir.
Félagi hans Ólafur varð nú hrædd
ur og tók það ráð sem skynsam-
legast var að hlaupa hvað af tók
niður að Akranesi til að kalla á
hjálp. Þangað kom drengurinn laf-
móður um 7 leytið í gærkvöldi og
skýrði frá því sem gerzt hafði. Var
hjálparsveit skáta þegar kölluð
saman og lögðu ellefu menn úr
henni tafarlaust af stað upp úr.
1 millitíðinni hafði Guðmundur
litli vaknað og hafði hann reikað
þó brotinn væri í áttina að Akra-
nesi. Hitti hjálparsveitin hann á
leiðinni. Var hann þegar settur upp
í sjúkrabíl og ekið með hann á
sjúkrahúsið.
„Ég trúi því ekki að skipstjór
inn okkar framselji sig íslenzk
um stjórnvöldum“, sagði Georg
Moir, 1. vélstjóri á Milwood, er
fréttamaður Vísis ræddi við
hann í morgun um borð í Mil-
wood við Ingólfsgarð.
__ Verðið þið þá að vera
hér með: skipinu?
— Urn það veit ég ekki.
Kannski verðum við hér bara
stutt, kannski mjög lengi,
nokkra mánuði. En ef við för-
um, þá lokum við öllu, vélar-
rýminu, káetu skipstjórans og
híbýlum annarra skipsmanna.
En við getum ekki lokað brúnni
Lögreglan er þar.
— Hvað ætlið þið að gera á
meðan?
__ Við erum frjálsir ferða
okkar. Þessa stundina viljum
við aðeins eitt: Verða okkur út
um peninga og fara í land.
Kannski getum við skemmt
okkur eitthvað, meðan við bíð
um hér.
— Eruð þið ekkert hræddir
við átök við íslendinga?
__ Ég hef enga trú á því að
til þeirra komi ,sagði vélstjór-
inn.
— En haldið þið að fjölskyld-
ur ykkar óttist um ykkur?
—Útgerðin er búin að senda
blöðunum tilkynningar um okk-
ur og líðan okkar. Fjölskyldurn
ar eru ekki hræddar lengur.
Þær voru það meðan allt var í
óvissu, en eftir að við erum
komnir í höfn er jú allt í lagi.
— Voruð þið búnir að veiða
Iengi ,þegar varðskipið kom?
— í tvo daga. Búnir að vera
fjóra daga frá Aberdeen.
— Hvaj5 veidduð þið mikið?
__ Tólf til þrettán tonn. Það
er ekki mikið.
— Hernig líkaði þér við ís-
lenzku varðskipsmennina?
' . — Þetta eru prýðilegir náung
ar. Þeir létu okkur alveg eina
um vélina. Hásetarnir fengu frí,
segir hann, og á við Georg Step
hen og Robert Duff, sem fóru
með vélstjóranum aftur um
borð í Milwoodi
_ Útgerðin er mjög ánægð
yfir því að við skulum vera hér
um borð til að sjá um að allt
Kúbumenn flýjameðan Castro
er glansnúmer í MOSKVU
Fólkið flýr frá Kúbu um leið
og Castro er hylltur sem þjóð-
hetja á Rauða torginu í Moskvu.
Fidel Castro var fagnað sem
þjóðhetju við komu hans til
Moskvu í gær og er hátíðahöld-
unum Iíkt við „stórkostlega að-
alæfingu undir 1. maí hátíða-
höld“. Castro kom til Moskvu
frá Murmansk með heljar mikla
loðhúfu á höfði, en þangað kom
hann fyrir helgina, án þess fyr-
irfram væri vitað, að hann væri
á leiðinni. Áður hafði verið til-
i kynnt í Havana, að hann myndi
fara til Moskvu, en ekki hve-
nær — ög ekkert er vitað um
hve lengi hann verður í Sovét-
ríkjunum.
Það vakti nokkra athygli, að
er Krústjoff faðmaði Castro að
sér, brá hann út af venjunni og
kyssti hann ekki á vangann, en
blítt var brosið og lýsti
Krústjoff
Castro sem byltingarhetjunni
sem tendrað hefði blys frelsis
fyrir allar Suður-Ameríkuþjóð
ir. Þykir af þessu sýnt, að
Ieggja eigi áherzlu á áróður-
inn fyrir sigri kommúnismans
út um heim í ræðunum 1.
maí á Rauða torginu, og
Castro eigi að vera þar eitt-
hvert' giansnúmer.
Castro þakkaði lofið og sagði,
að stuðningur Sovétríkjanna
hefði komið í veg fyrir, að „inn-
rásaráform heimsvaldasinna“
heppnuðust.
Um leið og fréttirnar bárust
um hlutverk Castros á Rauða
torginu bárust aðrar fréttir, þ.
e. að 800 Kúbumenn hafi tekiö
sér fari á bandarísku skipi til
þess að setjast að i Bandaríkj-
unum, en 103 fóru Ioftleiðis dag
inn áður. Menn vilja vinna það
Um 100 manns
slasast í bílslysum
Samkvæmt upplýsingum frá
umferðard’eild rannsóknarlögregl-
unnar mun um hundrað manns
hafa slasazt af völdum um-
ferðar í Reykjavík frá síðustu ára-
mótum.
Þetta er há tala og ískyggileg,
ekki sízt þegar miðað er við hin
eindæma góðu akstursskilyrði í
vetur. Sum þessara umferðarslysa
eru alvarlegs eðlis og þrjú bana-
slys hafa orðið.
Auk hinna þriggja banaslysa,
sem orðið hafa af völdum umferð-
ar í umdæmi Reykjavíkurlögregl-
unnar á þessu ári, hafa sex önnur
banaslys orðið á landinu frá ára-
mótum. Þar af 2 í Kópavogi, 1 í
Hafnarfirði, 1 í Hvalfirði og 2 á
Fagradal í Múlasýslu. Þannig hafa
9 manns beðið bana af völdum
umferðar það sem af er þessu ári.
Bifreiðaárekstrar eru orðnir
eitthvað á 8. hundrað í Reykjavík
á sama tíma og fjölgaði þeim ört
í páskahretinu á dögunum. Eru
þeir eitthvað færri nú heldur en
á sama tíma í fyrra, en þess ber
að geta að akstursskilyrði hafa
verið með eindæmum góð í vetur,
en voru a. m. k. um tíma í fyrra-
vetur mjög slæm.
til að glata eigum sínum og >
greiða leyfisgjald til að komast
burt, en það geta ekki hinir
fátæku, sem líka þrá frelsið.
sé í lagi. Ég var að tala við þá
áðan.
Framsókn og kommún-
istnr ósnmstarfshæfír
Furðuleg frétt birtist á for-
síðu Tímans í morgun. Blaðið
telur stjómarsamvinnu Sjálf-
stæðisfiokks og kommúnista vel
hugsanlega eftir kosningar, og
dregur þá áiyktun af einhverri
setningu í ræðu Bjama Bene-
diktssonar á Landsfundinum.
Þessi „velhugsanlega samvinna*
hefur sennilega engum i hug
komið nema þeim blaðamanni
Tímaris sem fréttina skrifar, en
fréttin er því ómerkilegri þar
sem Bjami Benediktsson marg-
endurtók, ekki aðeins í þessari
setningu, heldur í allri sinni
ræðu, að ekkert kæmi annað til
greina en samvinna Sjálfstæðis-
flokks og Alþýðuflokks.
Setning sú, þar sem Tíminn
telur Bjarna Benediktsson gefa
í skyn hugsanlega samvinnu
við kommúnista, hljóðar á
þessa leið:
„Þess sjást sízt nokkur merki
að Framsókn og kommúnistar
hafi breytt um starfshætti svo
að horfur, séu á, að þeir yrðu
einlægari í samstarfi nú en áð-
ur. Ekki mundi þó mega sitja
slíkt fyrir sig, ef um málefni
væri ha»gt að semja. En öll við-
Ieitni þeirra hefur verið í þá átt
að reyna að stöðva viðreisnina,
sem stjórnarflokkarnir eru stað
ráðnir í að efla. Um þann skoð-
anamun verður kosið".
Allir sjá, hvað við er átt með
þessum orðum. Stjórnarflokk-
arnir eru staðráðnir í að efla
viðreisnina og þeir munu ekki
semja við neinn flokk, sem ekki
fylgir þeim á þeirri braut. —
Framsókn og kommúnistar hafa
reynt með öllum ráðum að
stöðva viðreisnina og gefið út
opinberar yfirlýsingar í þá átt.
Samstarf við þá flokka kemur
þvi ekki til greina. Þeir eru ó-
samstarfshæfir.
Ef þeir breyttu hins vegar um
starfshætti, ef hægt yrði að
semja við þá á þessum vett-
vangi, þá breyttust viðhorfin.
En álítur Tíminn að komm-
únistar hyggist játast viðreisn-
arstefnunni? Álítur Tíminn að
Einar Olgeirsson leggi blessun
sína yfir þá stefnu, sem hann
hefur ekki haft nógu sterk
skammar og fúkyrði yfir?
Þeirri spurningu geta bæði
Framsóknarmenn og aðrir kjós-,
endur velt fyrir sér. En þar sem
Tímamenn leggja svo mikið upp
úr orðum Biarna Benediktsson-
ar, þótt skilningur þeirra sé
annmörkum háður. þá er ekki
úr vegi að birta þann kafla ræð
unnar, sem ræðumaður helgaði
Framsókn sem samstarfsflokki:
„Af öllum stjórnmálaflokkum
höfum við oftast og lengst haft
stjórnarsamvinnu við Fram-
sóknarflokkinn. Því miður hef-
ur sú samvinna ætíð verið erfið
og árangurinn harla misjafn.
Erfiðleikarnir hafa ekki einung-
is átt rætur sínar að rekja til
skoðanamunar, sem þó oft hef-
ur verið mikill sökuni aftur-
haldssemi og ófrelsisástar
Framsóknar. Ekki hefur minna
um valdið andinn ,sem ráðið
hefur hjá samstarfsflokknum.
Samstarf sem byggist á óheil-
induni annars aðilans, er stöð-
ugt situr á svikráðum við hinn,
reynir að magna deilur í stað
þess að setja þær niður, og
aldrei fæst til að virða neitt mál
efni málefnisins vegna, heldur
notar allt til kaupskapar, því
líkt samstarf getur aldrei orðið
haldgott.
Því vitanlega eru kommúnist
ar Framsóknarflokknum sízt
samstarfshæfari. Munurinn er
sá, að menn vita fyrirfram hvað
skilur kommúnista og Iýðræðis
fiokka og vænta ekki hollustu
eða samstarfshátta frjálshuga
manna af kommúnistum“.