Vísir - 27.08.1963, Blaðsíða 8

8
V1 S IR . Þriðjudagur 27. ágúst 1963.
Útgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjóri: Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjómarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á mánuði.
1 lausasölu 4 kr. eint. — Sími 11660 (5 linur).
Prentsmiðja Visis. — Edda h.f.
sn
■
Síminn í Reykjavik
Mikil og góð tíðindi gerast nú í símamálum Reyk-
víkinga og nálægra byggða. Lengi hefir það verið einn
mesti höfuðverkur borgarbúa hve illa hefir gengið að
fá síma. Biðtíminn hefir verið á annað ár og á annað
þúsund manns á biðlista. Óþarfi er að lýsa því hver
hindrun þetta hefir verið öllum þeim, sem komast
hafa viljað í samband við vini sína og granna.
Nú stendur hins vegar til að nær 2000 númer bæt-
ist við bæjarsíma Reykjavíkur á næstunni og verður
þá óskunum um síma fullnægt. í sama mund fá Hafn-
firðingar sjálfvirka stöð og Kópavogur einnig, og þessi
sjálfsagða þjónusta verður þar og auðveldlega fáanleg.
Ekki skal farið í launkofa með það, að stofnkostn-
aður við símalagningar er dýr og munu 2000 númer
þannig kosta hér í bænum 20 millj. króna. En síminn
er ríkisfyrirtæki, sem nýtur þar af leiðandi þeirrar
aðstöðu að geta hækkað símgjöldin eftir því sem þörf
lcrefur, enda hefir hann jafnan vel borið sig.
Það er von Reykvíkinga, að til þess vandræða-
ástands, sem verið hefir að undanfömu, komi ekki aft-
ur, heldur verði skipulagningunni þannig hagað að
síma sé hægt að fá daginn eftir að hann er pantaður.
Símayfirvöldin munu sjálf hafa á því fullan hug, enda
hafa símaframkvæmdir um land allt verið óvenju
miklar undanfarin ár, þótt höfuðborgin hafi þar nokk-
uð setið á hakanum. Og Islendingar geta með nokkm
stolti litið til þess að ekki munu hlutfallslega fleiri
njóta síma annars staðar, þótt landið sé jafn strjál-
býlt og raun ber vitni.
Kúgun fyrir trúna
„Okkur þykir leitt að misþyrma þarf ungum stúlk-
um og úthella verður blóði. En ríkisstjómin verður
að grípa til þessara ráða til þess að halda velli. Við
erum þessu samþykkir vegna þess, að það er okkar
hagur að ríkisstjórnin haldi völdum“.
Þannig komst kaþólski presturinn Tran Van Tu-
ong í borginni Hué í Suður Vietnam nýlega að orði,
eftir því sem New York Times segir í fréttaskeyti.
Þegar prestamir tala þannig er ekki von að mann-
kærleikurinn eigi upp á pallborðið hjá hinni kaþólsku
minnihlutastjóm í Suður Vietnam. Enda er langt síð-
an veröldin hefir orðið vitni að annarri eins andlegri
kúgun og trúarofsóknum, utan kommúnistaríkjanna,
eins og þar síðustu daga og reyndar mánuði.
Bandaríkin hafa styrkt ríkisstjórn Suður Vietnam
lengi með fjárframlögum og hemaðaraðstoð, á þeim
forsendum að vinna yrði bug á kommúnismanum, sem
sækir fram norðan úr landi. En síðustu atburðir sýna,
að stjórnarfarið nú er engu betra en valdaferill komm-
únista sjálfra. Vonandi dregur ríkisstjómin í Was-
hington réttar ályktanir af því - einkum þessa dag-
ana, þegar þingið hefir lækkað aðstoðina við erlend
ríki um 600 millj- dollara.
m
I
í :
:
X-
Ný stjórn hefir verið mynduð
í Noregi, samsteypustjórn borg-
araflokkanna fjögurra, við for-
ustu Johns Lyng. Þegar Stór-
þingið samþykkti vantraust á
jafnaðarmannastjórnina í fyrri
viku, baðst forsætisráðherra
hennar, Einar Gerhardsen, að
sjálfsögðu lausnar fýrir sig og
ráðuneyti sitt, og var fyrirfram
vitað, að það yrði hlutverk
Johns Lyng að mynda sam-
steypustjóm borgaraflokkanna.
John Lyng er 58 ára að aldri,
nokkrum árum yngri en Einar
Gerhardsen, sem er 66 ára. Þeg
ar stjómarskiptin urðu höfðu
jafnaðarmenn verið við völd í
Noregi síðan 1935 eða I 28 ár
og mun það vera eins dæmi í
lýðræðislandi, að sami flokkur
fari með völdin svo langan tíma
— Gerhardsen var lengstum for
sætisráðherra hennar og var af
ýmsum litið svo á, að það væri
eins konar „eilifðarfyrirkomu-
lag“ í Noregi að jafnaðarmenn
færa með völdin, eða þar til
Socialski þjóðarflokkurinn við
forastu Finns Gustavsen, sem
ræður yfir 2 atkvæðum I Stór-
þinginu, ákvað að greiða atkv.
vantrauststillögu, sem borgara-
flokkamir stóðu að, með sin
74 atkv. á þingi — eða jafn-
mörg og jafnaðarmenn réðu yf-
ir.
Hinni nýju stjóm er yfirleitt
ekki spáð langlífi. Finn Gustav-
sen segir flokk sinn munu nota
fyrsta tækifæri til að fella hana
en Gerhardsen hefir óskað hin-
um nýja forsætisráðherra vel-
John Lyng
John Lyng, hinn nýi for-
sætisráBherra Noregs
famaðar i hinu nýja, ábyrgðar-
mikla embætti hans, og mun
því bíða átekta, að minnsta
kosti um sinn, og sjá hversu
Lyng og stjórn hans fer úr
hendi meðferð margra vanda-
mála, sem úrlausnar bíða.
Hinn nýi forsætisráðherra er
stórkaupmannsson frá Niðarósi
(Trondheim), lögfræðingur að
menntun, varð kandidat f lögum
1927 og hlaut styrk til fram-
haldsnáms í ríkisrétti 1931, og
fór þeirra erinda til Kaup-
mannahafnar og Heidelberg,
Þýzkalandi, sama ár. Kaupm.-
hafnarblaðið Politiken birtir
grein um hann og minnir á, að
hann hafi oftlega komið til Hafn
ar sfðan, m.a. ti! þess að sitja
fundi Norðurlandaráðs. Frétta-
ritari blaðsins, sem ræddi við
hann, gat sér þess til, að meðal
fyrstu verkefna hans kynni að
verða þátttaka í fundi forsætis
ráðherra Norðurlanda f Kaup-
mannahöfn f þessum mánuði.
Lyng gaf í skyn, að svo kynni
að verða, — ef ég verð forsæt
isráðherra þegar sá fundur verð
ur haldinn.
Blaðið lýsir honum sem leit-
andi manni og kjarkmiklum bar
áttumanni, sem allt af hafi sótt
á brattann.
Hann fékk þegar á námsárun
um mikinn áhuga fyrir stjórn-
málum og heimspeki. Hann varð
fyrir áhrifum af ýmsum stjórn-
málastefnum framan af, hallað-
ist meðal annars um tíma að
frjálslyndri „vinstri-stefnu", en
hann var þá enn að kynna sér
stjórnmálin, enn leitandi, en um
það er lauk gekk hann í Hægri
flokkinn. Og f honum fór hann
þegar að láta til sfn taka og
gegndi fljótt ýmsum trúnaðar-
störfum í flokknum.
TÓK MIKINN ÞÁTT I AND-
SPYRNUHREYFINGUNNI.
Á tíma síðari heimsstyrjaldar
tók hann virkan þátt í and-
spyrnuhreyfingunni gegn Þjóð-
verjum, sem gerðu ítrekaðar til
raunir til að hafa hendur í hári
hans, þar til hann komst undan
á flótta yfir sænsku landamær-
in árið 1942. Þar starfaði hann
með fulltrúum lands síns, þar til
hann komst undan á flótta yfir
Leiðtogi, sem allt af
hefir sótt á brattann
sænsku landamærin árið 1942.
Þar starfaði hann með fulltrú-
um lands sfns, þar til hann 1945
var kvaddur til Lundúna, af
dómsmálaráðuneyti útlagastjórn
arinnar norsku.
Þegar Noregur var frjáls orð-
inn á ný hélt hann til Niðaróss
og tók þar við embætti sem
umboðsmaður ríkisstjórnarinnar
Honum var falið að vera sak-
sóknari í málaferlum gegn ein-
um kunnasta hryðjuverkaflokkn
um f Noregi á striðsárunum,
„Rinnen“-flokknum, og lauk
þeim málarekstri þann veg að
flestir hinna ákærðu voru dæmd
ir til lífláts. Varð John Lyng þá
kunnur um allan Noreg sem
„harði saksóknarinn" (den kolde
anklager).
Árið 1947 varð John Lyng
hæstaréttardómari og skömmu
síðar dómari f Skien, og síðar
forseti norska landsréttarins.
Eins og að líkum lætur leiddi
stjórnmálaáhugi hans til af-
skipta af opinberum málum, tiæj
armálum og landsmálum. Hann
átti sæti í bæjarstjórn bæði í
Niðarósi og Skien. Hann var
kjörinn á þing 1945, og sat á
þingi til 1953. Eftir að hafa
setið á þingi tvívegis fyrir Nið-
arós var hann skipaður lögmað
ur á ögðum, þá 45 ára og varð
að flytja til Þelamerkurfylkis.
Áður hafði hann gegnt forystu-
Framhald á bls. 13.