Vísir - 16.02.1965, Blaðsíða 2
V I S i R . Þriðjudagur 16. febrúar 1965.
F
Ungur Islend-
ingurvekur af■
hygli fyrir
fallegar
skreytingar í
skóla sínum í
Washington
Ungur íslendingur í Washing
ton, Svavar Hansson að nafni,
hefur vakið athygli á sér
vestra fyrir smekklega skreyt
ingu, sem hann málaði á kald
an og fráhrindandi steinvegg
1 skólastofu sinni í Washington
Lee High School. Washington
Post, eitt af stærstu blöðum
Bandaríkjanna birti fyrir nokkr
um dögum stærðar mynd af
Gerði köldu steinveggina
að hlýjum listaverkum!
Svavari, þar sem hann er að
vinna að myndinni og segir frá
honum sjálfum og starfi hans.
„Svavari Hanssyni líkar ekki
við bera steinveggi. Hann vill
gera eitthvað fyrir þá,“ segir
blaðið.
I haust ákvað hann að
Fóru í hópum til Pól-
lands þar sem fóstur-
eyðing er lögleg
Einkennilegt mál að koma upp i Sviþjóð
skreyta stærsta vegginn í sögu-
stofunni sinni, en hann er 7x3
m. að stærð. Þarna hefur
Svavar málað ýmsar svipmynd-
ir úr sögu Bandaríkjanna, allt
frá pílagrímunum til Sameinuðu
þjóðanna.
Svavar sem unnið hefur verð
laun fyrir myndir sínar á Ítalíu
hélt fyrir stuttu sýningu á verk
um sínum í aðalbækistöðvum
International Manetary Fund í
Washington. Hina stóru vegg
mynd málaði hann í tómstund
um sínum á laugardögum og tók
það hann 7 vikur að ljúka mynd-
inni.
Múrmyndin sýnir ýmislegt,
sem er táknrænt úr sögu Banda
ríkjanna, stofnun ríkjanna, Borg
arastríðið, leiðangra frumbyggj
anna og iðnþróun 20. aldarinn
ar.
'Svavar fór frá íslandi fyrir
þrem árum síðan. Washington
Post segir að hann hafi raunar
ætlað að verða kúabóndi á Is-
landi, en ferðin til Ítalíu hafi
breytt áformum hans, því þar
hlotnaðist honum ágætur styrk
ur til náms í Bandaríkjunum.
Núna vill Svavar verða banda
rískur borgari og hefur ekki í
hyggju að snúa sér að kúnum
og hyggst ganga f háskóla.
Hann kveðst mundu vilja mjög
gjarnan verða listmálari að at
vinnu. „En ég verð að hafa eitt
hvað til að lifa af.“ Og það ger
ir málaralistin í fæstum tilfell
um, sem kunnugt er.
Svavar Hansson býr í Arling
ton í Washington D.C. 9th
Street númer 6022 N og blaðið
Washington Post segir að hann
sé nú að leita að nýjum veggj
um til að mála á. Hann fann
einn slíkan í bókasafni skólans
en bókavörðurinn hafnaði til-
boði hans um að mála aðra
veggmynd.
Kári skrifar:
Þær fréttir komu í gær frá
Stokkhólmi að sænskum konum
hafi verið bannað að fara til
Póllands til að láta framkvæma
fóstureyðingu, en sú aðferð er
talin lögleg þar í landi og hafa
konur af Norðurlöndum farið
þangað og látið eyða fóstri.
Hefur talsvert mikið borið á'
þessu með Svfa.
Ákvörðun saksóknara sænska
ríkisins kallaði fram mótmæli í
sænsku blöðunum, sem kalla að
gerðir hans í málinu óheppileg-
ar og ómannlegar.
Einn af leiðtogum stúdenta
félagsins í Stokkhólmi, Hans
Nestius, sem hefur gefið
20-30% sænskum konum heim-
ilisföng pólskra fóstureyðinga-
lækna á nú á hættu að verða
dæmdur fyrir að stuðla að ólög
legum og glæpsamlegum verkn
aði. Nestius hefur tilkynnt að
hann muni aldrei gefa upp nöfn
in á þeim konum sem hann hef-
ur ráðlagt að fara til Póllands
í þessum tilgangi og er þar
með einnig brotlegur, þar sem
á það er litið sem yfirhilmingu
á glæp.
Nestius dróst inn í þessi mál
eftir fund sem haldinn var í vet
ur f Stúdentafélaginu og fjall
aði um kynferðismál og hin
ýmsu vandamál í sambandi við
þau. Þar skýrði kona ein frá
ferð sinní til Póllands í þeim til
gangi að láta eyða fóstri. Eft
ir að blöðin höfðu sagt sögu
hennar fékk Nestius fjölmargar
fyrirspurnir frá þunguðum kon
um og gaf hann þeim upp nöfn
pólskra lækna.
Ríkissaksóknarinn segir í
fréttatilkynningu um helgina að
sækja beri konur þessar að lög
um, þar eð þær hafi brotið
sænsk lög, enda beri að dæma
afbrot framin erlendis í Svíþjóð
Hins vegar sé vart hægt að
koma lögum yfir læknana, þó
þeir eigi einnig sinn þátt í
glæpnum.
Sfðastliðinn laugardag vildi
til umferðaróhapp í Reykjavík,
sem ekki á að þurfa að eiga
sér stað ef full gát er á höfð.
Þetta slys varð með þeim hætti
að sjálfskipt bifreið var skilin
eftir í gangi með þrem börnum
í, á meðan ökumaður brá sér
inn f hús.
Endaði með skelfingu.
En hvernig sem það hefur at
vikazt, hvort sem krakkarnir
hafa komið óviljartdi við gfr-
stöngina eða farið að fikta við
hana að gamni sínu, þá er svo
m'ikið víst að bifreiðin fór á
stað — afturábak og allt end
aði þetta með skelfingu — þó
minni, sem betur fór, en ætla
mætti eftir atvikum öllum. Bif
reiðin lenti á annarri bifreið
og sú kastaðst upp að húsa
tröppum og staðnæmdist þar.
Þegar að var komið lágu börnin
öll þrjú í götunni, tvö þeirra ó-
meidd en það þriðja eitthvað
slasað.
Öðrum til viðvörunar.
Þessi saga er rakin hér i
stuttu máli ökumönnum til að-
vörunar. Þeir eiga undir öllum
kringumstæðum að slökkva á
farartækjum sfnum þar sem óvit
ar eru einir skildir eftir inni í
bílunum. Tjónið sem þeir valda
skiptir oft og einatt ekki meg
inmáli, þó það geti verið ærið.
Hitt getur skipt miklu meira
máli ef börnin verða gripin
ofsalegri hræðslu og ekki allt
af sagt hvenær þau bíða þess
bætur.
En jafnvel þótt enginn óviti
sé í bíl, þá er heldur ekki rétt
að skilja mannl. bíla eftirígangi
jafnvel þótt ökumaðurinn ætli
sér alls ekki annað en skreppa
stundarkorn f burtu. Þess eru
mörg dæmi að bílarnir hafj ým
ist hrokkið úr gír eða þá að
óhlutvandir menn hafa stigið
upp í bílinn og verið allir á
bak og burt þegar eigandinn
hefur komið til baka.
Hver ber ábyrgðina?
En við skulum setja sem svo,
að bfl, sem skilinn er eftir mann
laus í gangi, sé stolið. Bílþjóf-
urinn e.t.v. drukkinn eða rétt
indalaus. Hann veldur stórtjóni
eða Iimlestingum á fólki með
akstri sínum. H7er ber ábyrgð
ina? Hver greiðir bótatjón.
Þetta ættu ökumenn að hug-
leiða.
Ljóslausar götur.
Svo er annað atriði, líka varð
andi umferðarslys sem skeð
hafa nýlega, ýmist í eða Við
Reykjavík.
Það atriði snertir götulýsing
una.
Síðastliðið laugardagskvöld
varð alvarlegt umferðarslys á
Skúlagötu. Gatan var myrkv
uð — engin götulýsing og óef
að má rekja orsakir slyssins að
einhverju leyti til þess.
Banaslys varð á Suðurlands
vegi nokkru fyrir ofan Ártúns
brekkuna fyrir skömmu. Þar
hafa fleiri stórsjys orðið. —
En gatan er óupplýst.
Þessu er skotið hér inn við-
komandi aðilum til athugunar.