Vísir - 08.09.1966, Page 15

V1SIR . Fimmtudagur 8. september 1966.
Í5
?V~ J. B. Prhíhy.
æturqestir
r
Allt 1 einu opnuöust dymar
hægra megin og gamall svartklædd
ur maöur kom inn í forsalinn til
þeirra og nam staðar í nokkurra
skrefa fjarlægð frá þeim. Á eftir
honum kom gömul kona, einnig
svartklædd og horföi á þau af mik-
illi forvitni, litlum, svörtum, sting
andi augum. Og að baki beggja kom
risinn mállausi.
— Ég heiti Femm, sagöi svart-
klæddi maðurinn, sem var ákaf-
lega magur, — Horace Femm. Ég
veit ekki hvað er um að vera.
Þjónninn okkar, — hann Morgan
— er mállaus.
Hann mælti einkennilega hásum
rómi en var þó mjög mjóróma.
Hann lagði áherzlu á hvert orð, sem
yfir varir hans kóm.
Penderel ræskti sig og bjóst til
að tala, en Waverton varð fyrri til
og sagði frá vandræðum þeirra og
erindi.
— Húsaskjól?
Horace Femm varð mjög hugsi á
svip og strauk sér um hökuna.
— Hvað vilja þau? spurði gamla
konan allt í einu skrækum rómi og
var sem hún legði við hlustimar
Hún var gteinilega heymarsljó orð
in. Og Horace Femm færði sig og
hvæsti rétt við eyra hennar.
— Húsaskjól, þau vilja fá að
vera í nótt — alla liðlanga nótt-
ina.
Og Penderel hugsaði sem svo :
Þorparinn í harmleiknum.
Gamla konan hristi höfuðið.
— Kemur ekki til mála, þau geta
ekki fengiö gistingu hér. Þótt hún
hefði áður einblínt á þau var nú
sem hún tæki ekki eftir þeim.
— Ykkur skiist væntanlega
hversu ástatt er. Systir mín — Re-
bekka — er mjög heyrnarsljó — og
Morgan mállaus. Bróðir minn, Sir
Roderick Femm, liggur rúmfastur
uppi á lofti. Hann er mjög gamall
og máttfarinn og lifir víst ekki
lengi. Þetta hús má heita í rústum
— líkist helzt hlöðuskrifli, og við
getum ekki hýst ykkur, ekki eina
nótt hvað þá fleiri. Ég ræö ykkur
til sjálfra ykkar vegna að leita gist
ingar annars staðar. Ég held, að það
sé krá í nokkurra mílna fjarlægð.
Það var engu líkara en þetta
fólk lifði í öörum heimi og hefði
ekki hugmynd um hvað var aö
gerast á næstu grösum. Nú var hið
rétta tækifæri til að útskýra fyrir
því hvaö hafði gerzt og var að ger
ast. Og þau fóru öll að reyna að
gera grein fyrir því. Frú Waverton
gekk þétt að jómfrú Femm og hróp
aði £ eyra henni, en Penderel og
Waverton drógu Femm gamla með
sér að hálfopnum útidyrunum og
létu hann rýna út í myrkrið, en enn
var hellirigning og þrumugnýr
barst að eyrum.
— Vegurinn hefur skolazt burt
beggja vegna við húsið, æpti Wav
erton og benti fyrst til hægri og svo
til vinstri. Við komumst ekki eina
mílu héðan hvað þá nokkrar míl
ur. Það er engin leið að komast
héðan eða hingað. Þar sem vegur-
inn var flóir allt í vatni.
— Og ekki nóg með þaö, sagði
Penderel, sem fannst að hann
| yrði að leggja eitthvað til málanna
getur svo sem til þess komið að
hér flói allt í vatni innan stundar
ef þá ekki kemur nýtt jarðhrun
og skriðan lendir á húsinu og tek
ur það með sér. Ég gæti bezt trúað
því, að fyrirhleðsla hafi brostið
Hann benti eitthvaö út í loftið
og enn heyrðust ægilegar drunur.
Penderel fannst sjálfum líklegast,.
að fjöllin væru að klofna.
Femm hörfaði inn óttaslegin.
Penderel haföi aldrei séð nokkurn
mann jafnskelfdan. Það var engin
smáræðisbreyting á honum síðan
hann kom inn fyrir lítilli stundu,
þurrlegur og jafnvel hrokalegur nú
dauðhræddur.
Femm hafði nú snúið sér viö og
gekk æstur á svip til systur sinnar.
— Heyröirðu þetta, kallaöi hann
i eyra hennar. Þeir segja að það
hafi orðið skriöuhlaup beggja
vegna við húsið og allt flói í vatni.
Fyrirhleðslan við vatnið er brostin
og það flæðir fram. Við erum inni-
króuð, en ef til vill ekki enn. Við
verðum aö komast burt héöan.
Heyriröu?
Hann hafði hækkaö röddina eins
og maður sem hrópar í neyð.
En hún var jafnróleg og hann
var hávær. Hún horfði á hann fyr-
irlitlega og neri saman feitum hönd
unum.
— Já, ég heyrði það. Og ég hafði
svo sem búizt við þessu eftir all-
ar þessar rigningar. Syndaflóð,
syndaflóð guð lætur ekki að sér
hæða.
Hún horfði á hann illskuleg á
svip, og það var sem henni væri
dillað.
— Þú ert hræddur, Horace. Þú
trúir ekki á guð, ó nei, en þú ert
hræddur við að deyja. Nú óttast þú
reiði guðs.
Hún horfði fast á hann og hann
opnaði muninn eins og til að svara
en hún varð fyrri til og hélt á-
fram:
— Þú hefur horft upp í himininn
og séð reiði hans. Og þú ert hrædd
ur, þú talar ekki í hæönistón nú
um guð vom á himnum og guðlega
forsjón.
Hún þagnaði í svip, en ekkert
hinna tók til máls.
— Nei, þinn tlmi er ekki kominn
— ennþá. Kofinn hrynur ekki.
Hann er traustur, þótt gamall sé.
Annað eins og þetta hefur gerzt
hér áður en þú komst aftur, en
við lifðum það af.
Hún sneri sér við og kallaöi:
— Morgan, komdu hingað.
Hann gekk til hennar og er hann
stóð fyrir framan hana og gnæfði
yfir hana, hélt hún áfram:
— Þú manst ofviðrin, skriðuföllin
flóðin forðum þegar við vorum bér
innilokuð — þegar vegurinn hafði
skolazt burt. En þetta hús haggað-
ist ekki, manstu ekki?
Morgan kigkaði kolli og var sem
hann tautaði eitthvað í skeggið.
Svo dró hann eins og hring með
kolsvörtum fingri fyrir framan sig
og benti svo niðui.
— Hann man það, hann er að
reyna að segja, að voðinn hafi ver-
ið allt í kringum okkur en húsið
hafi staðið á traustum grunni á
bjargi.
Hann kinkaði aftur kolli og glotti
svo að skein f gulan, stórgerðan
tanngarðinn.
— Hann veit, að klettabelti skag
ar fram handan viö húsið og er þvf
til hlífðar. Við getum því veriö
hér kyrr.
Horace Femm var nú orðinn ró-
legur.
— Þetta er deginum ljósara,
sagði hann og sneri sér að frú Wav-
erton. Þið verðið að vera hér í
nótt. Það er verra fyrir ykkur en
okkur, þvf að ég er hræddur um
að við höfum ekkert upp á aö bjóða
— Engin rúm, skrækti systir
hans allt í einu, svo að þeim varð
bilt við. Penderel fannst það óhugn
anlegt mjög, er hún skrækti svona
allt f einu og hugleiddi að launa
henni það á viðeigandi hátt við
fyrsta tækifæri, einkanlega er hún
skrækti aftur:
— Þau geta engin rúm fengið.
— Eins og systir mín hefur gef-
ið í skyn, sagöi Horace Femm nú
næstum mjúklega, þá getið þið ekki
fengið rúm til að sofa f, en þetta
er líka það hús á Stóra-Bretlandi
sem ég mundi sfzt mæla með, hvort
sem ég væri húsráðandi eða gegt-
ur ,en minnizt þess, að það er
ekki mitt hús.
— Við þökkum, en við getum
bjargazt án þess að fá rúm eða
neitt. Við skiljum vei bserjar að-
stæður eru, sagði frú Waverton.
— Aðeins þak yfir höfuðið bætti
maður hennar við.
— Og dálítinn hita skaut Pend-
erel inn f. Og bætti svo við í hug-
anum: Og þó ekki væri nema einn
snafs. Það var það minnsta sem
hægt var að fara fram á f rauninni
eftir allt, sem á undan var gengið
— og yfir kunni að vofa.
Það var eins og einhver vottur
af velvild færi að sfast fram hjá
Horace Femm.
— Vitanlega, vitanlega getið þiö
fengið húsaskjól hér eins og ástatt
er, einhvem yl og eitthvað að
borða og drekka. Þið getið setið
héma við eldstóna f nótt, kannski
er það bezti staðurinn á nótt sem
S/o/ð Iðnsýninguna
þessari. Ég gæti bezt trúað að ég
yrði sjálfur að vera á ferli í nótt.
Morgan, kveiktu eld í stónni. Reyn- ‘
ið að láta fara vel um ykkur.
Hann hallaði sér fram og hvæsti
að systur sinni:
— Kannski getuin við fengið ein
hvern kvöldmat. Rebekka’
— Ég skal sjá fyrir því að þau
fái eitthvað matarkyns, skrækti '
systir hans, en vertu ekki neitt aö .
derra þig, þú ert ekki húsbóndi hér.
— En bíllinn? spurði Waverton.
Er ekki hægt að koma honum und- >
ir þak einhvers staðar?
— Bíllinn ykkar, já, vitanlega,
hann er héma fyrir utan. '
Horare gaf Morgan bendingu:
— Það eru útihús hérna vinstra
megin við húsið, við höfum bara
vagn hér og hest. Kannski væri
hægt að koma bílnum inn þar.
Morgan sér um það.
Morgan kinkaði kolli þráalegur
á svip og gekk til dyra.
hjólbarðarnir eru sterkir og
mjúkir, enda vestur-þýzk gæða-
vara.
Hjólbarða- og henzínsalan
við Vitatorg. Sími 23900
Barðinn hf.
Ármúla 7. Sími 30501
Ai-ncnna VerzlunarfélaglB h.f.
Skipholti 15. Sími 10199
i i *
WiyiiiiiliiiVfftrHIHigliifTíiiiCggglii'ifftfaiaÉffttw' i
■/ormaf-
ÞÝZKAR ELDHÚSINNRÉTTINGAR
úr harðplcsti: Format innréttingar bjóða upp
á annað hundrað'tcgundir skópa og litaúr-
val. Allir skópar með baki og borðþlata sér-
smíðuð. Eldhúsið fæst mcð hljóðeinangruð-
um stólvaski og raftækjum af vönduðustu
gerð. - Sendið eða komið með mól af eldhús-
inu og við skipuleggjum eldhúsið samstundis
og gerum yður fast verðtilboð. Ótrúlega hag-
stætt verð. Munið að söluskattur er innifalinn
í tilboðum fró Hús & Skip hf. Njótið hag-
stæðra greiðsluskilmóla og
lækkið byggingakostnaðinn.

ftóKJFJF
RAFTÆKI
HÚS & SKIP.hf.- LAUflAVCGI II • SIMt »1515
Tarzan bjargaöi lífi frumskógarmannj^,;
og fær upplýsingar í staöinn. — Ég verS f’fi
vita, hvaö kom fyrir manninn, sem kom z:y
ur frá himnum. Övinir okkar, vondn
ættkvfslin, kom og fór með han-
hann dauður? Nei, hann æpti, þegar
;% hurfu inn f frumskóginn.
Segöu mér hvar ég get fundiö Guru-þorpið.
Þú ferö ekki ,þú bjargaðir lífi mínu... nú
bjarga ég þínu lífi... segi þér ekki.
FRAMKÖLLUN
IKOPIERING
i STÆKKUN
GEVAFOTO
LÆKJARTORGt