Vísir - 07.10.1967, Blaðsíða 12
12
V í S IR . Laugardagur 7, október 1967.
Þaö grillti í menn á ferö úti
í myrkrinu, varðmaöur kallaöi til
þeirra og stöövaði þá sem snöggv-
ast, en leyfði þeim svo aö halda
áfram. Þegar þeir komu inn í
bjarmasvæðið umhverfis bálið,
I mátti kenna þar írsku ökumennina.
j Kevin O’Flathery fór fyrir þeim
og þegar hópurinn nálgaöist svo,
1 að herforinginn gat greint andlit
' og svipbrigði, þótti honum sem
hinum rauðhæröa, máldjarfa íra
væri undarlega brugðið. Hann heils
aöi fátkennt, tók svo ofan pottlok-
ið og hringsneri því milli handa
sér, eins og hann vissi ekki hvern
ig hann ætti að bera upp erindið.
„Fyrirgefið, herforingi, en má ég
segja við yður nokkur orð?“
spuröi hann hikandi.
„Auðvitað, O’Flathery. Hvaö
liggur yður á hjarta?“
„Við héldum með okkur fund,
herra“, mælti O’Flathery og dró
nú pappírsblað upp úr vasa sínum,
„þar sem samþykkt var með ðll-
um greiddum atkvfeðum, að sökum
hins ótrygga ástands, sem nú hefur
skapazt, og sem við viðurkennum
fúslega og undir vitni, aö viö ber-
um ábyrgð á að vissu marki, en
lýsum hins vegar allri sök af hönd
um okkar fram yfir það og öllu,
sem af því kann að leiða, skyld-
um við ganga tafarlaust á fund
yðar, herra og afhenda yður form
lega og skriflega undirritaða beiðni
þar sem við förum þess auðmjúk
lega og falslaust á leit, að þér veit-
ið okkur hæli og athvarf".
„Ég skil“, svaraöi Gearhart her
foringi, þegar O’Flathery gerði hlé
til að draga andann, en í rauninni
hafði herforingmn lítið getað áttað
sig á hinum flókna málflutningi
írans. „Gerið svo vel að lesa mér
beiðnina".
Kevin O’Flathery geröi það, og
herforinginn, sem í rauninni var
enn litlu nær, spurði að lestrinum
loknum: „Með öðrum og færri orð-
um sagt, þá teljið þið ykkur ekki
lengur í þjónustu Franks Wafling
hams?“
„Alls ekki, herra. Viö lítum ein-
mitt á okkur sem dygga og trúa
starfsmenn hans, þangað til hann
gerir annað hvort að reka okkur
eöa ganga að kröfum okkar“, svar
aði O’ Flathery.
„En þér viljið ekki sofa í nám-
unda við vagna hans í nótt?“
„Það er einmitt það, herra. Þess
vegna förum við fram á það, allra
auðmjúklegast, að þér veitið okkur
hæli og náttból í tjaldbúöum hers-
ins að við megum fela okkur um-
sjá yðar, og þér getið borið þvf
vitni hvar við höfum haldið okk-
ur, hvað við höfum aðhafzt, og
að við eigum ekki neina sök á
neinum refsiverðum aðgerðum,
sem...“
,,Þér gerið sem sagt ráð fyrir,
að til einhverra tíðinda kunni að
draga í nótt?“ spurði herforing-
inn vafningalaust, „og viljið sjá
svo um að yður og yðar mönn-
um veröi ekki um kennt? Er það
ekki þetta, sem þér vilduð sagt
hafa?“
„Á fundi okkar, herra, sem áð-
ur er á minnzt, var það einróma
samþykkt, að við gæfum engar yf-
irlýsingar umfram það, sem við
afhentum yður, skjalfest og undir
ritað. Mér skilst að samkvæmt
stjórnarskrá Bandaríkjanna sé ekki
unnt aö þvinga neinn til þess að
bera vitni gegn sjálfum sér, eða
veita þær upplýsingar varðandi
vini sína, sem skaðað geta sjálf-
an hann eða þá, og samvizka við-
komandi meinar honum að láta
í té“.
„Þér hafið skýrt sjónarmiö yðar
til fullnustu, O’Flathery", mælti
herforinginn hörkulega. „Sjáið þér
svo um, Jackson undirforingi, að
mönnum þessum verði veittur
næturbeini. Swain undirforingi —
setjið tvöfaldan vörð um vagnborg
O’Flatherys, og athugið farminn á
hverjum vagni, ef því verður við
komið án þess aö hreyft sé við
konunum, sem tekið hafa sér setu
umhverfis þá. Einkum skuluð þið
ganga úr skugga um að ekkert
hafi verið hreyft við viskítunnun-
um“.
,,Já, herra“.
Undirforingjamir kvöddu að her
mannasið og voru að leggja af
stað til að framkvæma skipanir
herforingjans, þegar harður hófa-
gnýr nálgaöist utan úr myrkrinu.
Það var Paul Slater höfuðsmað-
ur, sem þevsti inn í bjarmann af
bálinu og kippti svo hart f taum-
ana á reiðskjóta sínum, að hann
spam við hófum, þegar hann nam
staðar. Höfuðsmaðurinn var ná-
fölur í andliti, þegar hann stökk
af baki og heilsaði herforingjan-
um. „Ég flyt válegar fréttir, herra“
mælti hann.
„Hvað hefur gerzt?“
„Rauðskinnarnir, herra ... þeir
hafa afvopnað mína menn og tek-
iö konurnar til fanga“.
„Hvað?“
„Já, herra. Þetta geröist með
svo skyndilegum hætti og við vor-
um svo fáliöaðir, aö við fengum
ekkert viðnám veitt“.
„Hamingjan góða ...“ stundi
herforinginn. Svo sneri hann sér
að undirforingjunum, Jackson og
Swain. „Segiö hornaþeyturunum að
kalla riddaraliðana á hestbak, al-
búna til atlögu!"
„Já, herra“.
„Fljótir nú!“
„Bíðið andartak", hrópaöi Slat-
er höfuðsmaður, og röddin var
slíkri skelfingu þrungin, að undir-
foringjamir námu báðir staðar ó-
sjálfrátt. „Allar flaustursaögerðir
af okkar hálfu stofna lífi viðkom-
andi kvenna í hættu ...“
„Ég ætla mér ekki að halda að
mér höndum,“ svaraöi Gearhart her
foringi.
„Auðvitaö ekki, herra ... en at-
laga væri mjög óheppilegt við-
bragð“.
Herforinginn blaut að viður-
kenna það, að enda þótt Slater
höfuðsmanni væri mjög brugðið,
hafði hann þó fulla stjórn á skapi
sínu og tilfinningum. Og Gear-
hart herforingi kinkaði kolli til
samþykkis við ráð hans, en var
þó stuttur í spuna, er hann maelti:
„Þú hefur rétt aö mæla, höfuös-
maður. Við skulum ekki láta blása
til atlögu að svo stöddu. En seg-
ið riddaraliöunum að vopnast og
söðla hesta sína og vera við öllu
FÉLAGSLÍF
VlKINGUR,
handknattleiksdeild.
Æfingatafla fyrir veturlnn 1967
-1968.
Sunnudaga
kl. 9,30 4. fl. karla
- 10,20 - - -
- 11,10 3. fl. karla
- 13,00 M., 1. og 2. fl.
karla
- 13,50 - — — —
Mánudaga
kl. 19.00 4. fl. karia
- 19.50 3. fl. karla
- 20.40 M., 1. og 2. fl.
kvenna
- 21.30 - - -
Þriöjudaga
kl. 21.20 M., 1. og 2. fl.
karla
- 22.10 - - —
Fimmtudaga
kl. 19.50 M., 1. og 2. fl.
karla
— 20.40 — - -
Föstudaga
kl. 19.50 3. fl. kvenna
Laugardaga
kl. 14.30 3. fl kvenna
Æfingar fara fram í íþróttahúsi
Réttarholtsskóians, nema þriðju-
daga, en þá eru þær 1 íþrótta-
höllinni I Laugardal. — Æfing-
amar byrja þann 15. sept. Ný-
ir félagar eru velkomnir.
Mætið vel frá byrjun
Þjálfarar
„Hvenær fer launagreiðsluleiðangurinn út
i gúmmíekruna, Tom?“ „Eftir tvo daga“.
„Eina leiöin til að hrekja ræningjana burtu
er að láta leiðangurinn leggja af stað“.
THE ONLY WAV TO
FLUSH OUT 7HE
JUNGLE BANDITS IS
TO LET THE PATROL.
GO AHEAD.’..
BUT THEY'RE KILLERS
«ISS O'HARE MIGHT HAVE
HER PRETTY NECK SLIT
YOU SEEM TD CARE MORE FOR
HER NECK THAN SHE DOES.'..
MAYBE WE'LL HAVE TO TAKÉ
SOME ACTION TO STOP HER. /...
„En þetta em morðingjar, það gæti oröið
fallega hálsinum hennar O’Hare dýrkeypt".
‘,,Þú varst nú rekinn fyrir að reyna að aftra
henni frá því að fara“.
„En þú virðist hafa meiri áhyggjur af háls-
inum á henni en hún sjálf, kannski þurfum
við að gera ráðstafanir til að stöðva hana'*.
„Mér dettur nokkuð í hug“.
búnir en bíða frekari fyrirskip-
ana. Látið orösendinguna berast
hljóðlega um tjaldbúðimar".
Eldhúsið, sem allar
húsmœður dreymir um
Hagkvcemni. stílfegurð
og vönduð vinna á öllu
Skipuleggjum og
gerum yður fast
verðtilboð.
Leitið upplýsinga.
. ~TT~rT' 1 1 ”TT
mo «0=4»- .nh
LAUQAVESI 133 a!tT)!H7BB
------------——
SIGHVATUR EINARSS0N&C0
SÍMI24133 SKIPHOLT 15
Knútur Bruun hdl.
Lögmannsskrifstofa
Grettisgöto 8 II. h.
Sími 24940.
RAUOARA^STtG 31 SlMI aaOB2