Vísir - 04.04.1968, Side 12
1
UMK'. we GO\
THE W/LP XHY7HM/C
PIN OF PUM-JPUM
R/SES TO ALMÖST
PEAFENfNS VOLUME,.
TíNO
M/LE5
AWAY...
”V; BuÁAÓVGHS
PUM-PUM.
AKUT!
...ANP YJ/TH
BLOODTHíRSTY
UCfíEAMS
THEOfíEAT
APES 0ES/N
THEMAP
WH/fíL OF
THE/R PEATH-
PANCE!
7ÉKUR ALLS KONAR KLÆ.PNINGAR
FLJÓT OG VÖNÐUÐ VINNA
ÚRVAL AF ÁKLÆÐUM
LAUGAVEG 62 - SlMI 10025 HEIMASlMI 83634
VI S IR . Fimmtudagur 4. apríl 1968.
HÆTTULm
SENDI
FOR
Pearl
Wartell lék að hann heföi miklar
kvalir. Brá höndunum aftur fyrir
bak og reri sér. „Ég er bókstaflega
að drepast í mjóhryggnum," kvein-
aði hann. „Og svo er ég sársvang-
ur. Þið hafið auövitað ekki neinn
matarbita á ykkur? Það stendur
skýrt fram tekiö í Genfar-sáttmál-
anum, aö stríðsfangar veröi aö fá
nægan mat.“
Svitinn bogaöi af reiðiþrútnu and
liti Tokuzo, þegar túlkurinn þýddi
fyrir hann orö Wartells. Síðan
þýddi sá japanski svariö, eins al-
varlegur og hann læsi guðsorö.
„Hann segir, aö ef þú svarir honum
satt og rétt, þá fáir þú nóg að
boröa.“
Wartell brosti breitt. Hann haföi
nú komiö því fram, sem hann vildi
— þeir japönsku stóðu allir í þétt-
um hnappi fyrir framan hann. „Já,
hann er gestrisinn, liðsforinginn.
Ég verð að endurgjalda honum þaö
og lofa honum og ykkur öllum að
Fyrir aðeihs kr. 6B.500.oo getið þér fengið staðlaða
eldhúsinnréttingu I 2 — 4 herbergja ibúðir, meö öllu tll-
heyrándi — passa I flestar blokkaribúðir,
Innifalið i veröinu ers
© eldhúsinnréttíng, klædd vönduðu plasti, efri
og neðri skápar, ásamt kústaskáp (vinnupláss tæpir 4 m).
© ísskápur, hæfilega stór fyrir 5 manna fjölskyldu I
kaupstaö.
©uppþvottavél, (Sink-a-matic) ásamt eldhúsvaski.
Uppþvottavélin þvær upp fyrir 5 manns og að auki má nota
hana til minniháttar tauþvotta. (Nýtt einkaleyfi).
© eldarvélasamstæða með 3 hellum, tveim
ofnum, grillofni og steikar- og bökunarofni. Timer og önnur
nýtízku hjálpartæki.
© lofthreinsari, sem með nýrri aðferð Ijeldur eld-
húsinu lausu við reyk og lykt. Enginn kanall — Vinnuljós.
Allt þetta fyrir kr. 68.500.oo. (söluskattur
innifalinn) Éf stöðluð innrétting hentar yður ékki gerum við
yður fast verðtilboð á hlutfallslegu veröi. Gerum ókeypis
Verðtilboö I eldhúsihnréttingar f ný og gömul hús.
Höfum elnnig fataskápa, sfaðlaða.
- HAGKVÆMIR GREIÐSLUSKILMÁLAR .
bragða á því, sem ég á eftir af
nestinu mínu.“
Japanski túlkurinn starði á hann:
„Hvað áttu við?“
„Segðu liðsforingjanum, að ég
eigi enn eftir steiktar kartöflur
handa ykkur öllum .. " Wart(-ú
skellihló. Rétti fram báðar hendurn-
ar, sem hann haföi haldið um bak
sér, og feiddi upp handsprengjurn-
ar. Þeir japönsku störðu á hann
orðlausir af skelfingu, þegar hann
varpaði handsprengjunum í miðjan
hópinn. Tvær aðrar handsprengjur
fylgdu á eftir og allt þykknið tætt-
ist sundur í ofsalegri sprengingu.
Þau Corey, Miya og Grenier voru
komin um hálfa mílu vegar, þegar
sprengingarnar kváðu viö og jöröin
titraði undir fótum þeirra.
„Hvað er þetta?" spurði Miya.
Corey leit fast á hana. „Það er
andlát sjóliða, vina mín,“ svaraði
hann eftir drykklanga þögn. Síðan
lagði hann aftur af stað. Grenier
og Miya horfðu á eftir honum and-
artak. Svo héldu þau einnig af
stað.
Corey valdi þeim náttstað þar
sem kjarriö var myrkast. Þau sátu
þar í hnipri nokkra stund áður en
þau lögðust fyrir til svefns, þögðu
og hlustuðu, ef þau heyrðu þess
nokkur merki, að þeim væri veitt
eftirför. Þegar ekkert heyrðist ann-
að en suð skordýranna, töldu þau
að allt mundi öruggt og lögöust til
hvíldar.
„Wartell hefur sennilega þjarmaö
að þeim, fyrst ekkert heyrist til
þeirra," varð Corey að orði. „Ég
geri ráð fyrir, að foririginn í Pan-
gasso hafi gert hernaðaryfirvöldun-
um í Dawao viðvart. í fyrramálið
verða leitarleiðangrar sendir um
alla eyna. Við verðum að minnsta
kosti að vera vör um okkur."
„Hvers vegna?" spurði Miya dap-
urlega. „Við höfum ekkert sendi-
tækið.“
1 Corey kveikti; sér í .sígarettu og
?aug að sér' féykinn. ' ,;Hefúrðu
áokkra hugmynd um hvar við gæt-
um komizt yfir tæki? Ég á viö...
það hlýtur að vera krökkt hérna
af strandgæzlumönnum ...“ sagði
hann.
„Auðvitað, en öryggiseftirlitið er
orðið svo strangt síðustu tvö árin,
að enginn veit lengur hvaö annar
hefst að. Eyjarskeggar hafa verið
drepnir svo hundruðum skiptir að
undanföirnu vegna þess aö þeir voru
of opinskáir við nágranna sfna. Og
ég er japönsk, svo enginn mundi
treysta mér. En hvað um þig...
hvenær komumst við þangað, sem
beöið er eftir ykkur?“
„Sleppum því. Það veröur um
seinan,“ svaraði Corey.
Hún hallaöi sér upp að trénu.
„Þá er það til einskis, að ég hef
; aflað þessara upplýsinga," sagði
! hún.
j „Það skiptir að sjálfsögðu ekki
! neinu mfíli úr því sem komið er
en í hverju voru þær upplýsingar.
?ólgnar?“ spurði Corey.
„Er þorandi fyrir okkur að bregða
upp ljósi?“ spuröi Miya.
Corey dró upp sígarettukveikjar-
ann. „Dugar ljósið á þessum?“
spurði hann.
„Það verður að duga,“ sagði hún.
Hún opnaði litla tösku, sem hún
hafði tekið með sér, og dró upp
úr henni kort af Filippseyjum. Cor-
ey hélt þannig kveikjaranum, að
bjarma bar á kortið, meöan Miya
skýrði frá og hreyfði vísifingur eft-
ir kortinu í samræmi við frásögn-
ina.
„Japanska yfirherstjórnin veit að
McArthur er að draga saman inn-
rásarflota í Hollandiu. En þeir vita
ekki hvar innrásin muni veröa gerð
og gizka einkum á fjóra staði —
Formósu, Davaoflóann hér við
eyna, Lingayenflóann og Luzon.“
„Stórkostlegt," varö Corey að
orði. Þaö var auðheyrt, aö honum
létti.
„Bíddu, ég hef ekki lokið máli
mínu. Minnihluti herráðsins heldur
því fram, aö flotinn muni sigla í
gegnum sundin milli Mindanao og
Luzon og inn í Leyteflóann.“
„En þeir hafa vferiö bornir at-
kvæðum?“
„Nei,“ svaraði stúikan lágt.
„Minnihlutinn vann fyrir þaö, að
hinir gátu ekki komið sér saman.
Þess vegna er allt undir það búið
að koma í veg fyrir siglingu flot-
ans inn á Leyteflóann."
Corey var brugöið.
„Hyað áttu viö?“ spurði hann.
„Sundin eru algerlega lokuð með
.tundurduflum."
Corey létti aftur. „Það er f lagi.
Tundurduflabelti tefja ekki fyrir
McArthur. Hann lætur slæða sund-
in, áður- en- flotinn siglir þar í
gegn.“ '
„Hann slæðir ekki upp þessi tund
urdufl,“ sagði Miya.
„Hvers vegna ekki?“
„Þetta er ný gérö. Þau eru segul-
mögnuð. en með 'innby-Egðu viðtæki,
sejmúeýsir þau úr botnfestum og
sprengir þau, þegar viss merki eru
send frá tækjum í landi. Þau merki
verða gefin, þegar flotinn siglir þar
yfir Hann er dauðadæmdur ...“
Grenier hlustaði á, skelfingu lost-
inn. Honum fannst sem hann væri
eitthvert minniháttar goö á Ól-
ympstindi, og heyröi er aðalguöirn-
ir réðu ráðum sínum og dæmdu her
ina niðri á sléttunni til dauöa og
tortímingar. Þama sátu þau þrjú
samanhnipruð í myrku skógarkjarr-
inu og höfðu örlög McArthurs og
hins mikla innrásarflota hans í
hendi’ sér.
„Hvaðan verða þessi merki
send?“ spurði Corey lágt. „Davao?
Manilla?"
„Nei, frá kafbát,“ svaraði Miya. j
„Hann er búinn tækjum til að senda !
þessi ákveðnu merki, þegar þar að ;
kemur.“
Grenier greip fram í. „Við verö- i
um að hraða okkur á mótsstaðinn.
Kannski er þess einhver von að
við komum orðsendingu í tæka tfð,“
sagði hann.
„Þaö kemur ekki til greina,“ sagði
Corey. „McArthur lætur úr höfn 1
nótt með innrásarflota sinn. Eftir
tvo sólarhringa siglir hann hér inn
í sundin.“
„Beint í þá mestu víggildru, sem
um getur í sögunni.“ Grenier fól
SPARIfl
^B/IAUIGAM
YA\/Lfl/7/pJ
RAUÐARÁRSTÍG 31 SÍMI 22022
III lilllim:| W.IIU i
allett
LEIKFIMI ~~
JAZ2-BALLETT
Frá DANSKiN
m Jf Búningar
'wk.'yfjff Sokkabuxur
V Netbuxur
m| Dansbelti
j|||| ★ Margir litlr
Allar stærðir
Frá GAMBA
Æfingaskór
JS Svartir, bleikir, hvitir
i Táskór
Ballet-töskur
in
SÍMI 1-30-76
vrfef'
wmtí
GHEF
GMEF
ÚHEF
enwood
CHEF
U
Hraðinn í taktföstum trumbuslættin-
um verður meiri og voldugri.
... og með blóðþyrstum öskrum hefja
stóm aparnir dauðadansinn. í tveggja
mílna fjarlægð...
„Dauðadansinn..
„Við förum þangað“.