Alþýðublaðið - 03.02.1966, Blaðsíða 4

ED^ItO)
Rltstjórar: Gylfl Gröndal (éb.) og Benedikt Gröndal. - Ritstjómarfull-
trúl: Eiður Guðnason. — Símar: 14900 - 14903 — Auglýslngasíml: 14908.
AOsetur: Alþýöuliúsið vlð Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu-
blaðslns. — Askriftargjald kr. 80.00. — I lausasölu kr. 5.00 elntaklð.
Otgefandl: Aiþýðuflokkurinn.
Lítið í eigin harim
ÞJÓÐVILJINN fyllist gleði og tekur fram spari-
letur, þegar hann kemst í tæri við útgerðarmenn,
sem eru svo óánægðir með tilveruna, að þeir láta
jafnvel kommúnistablaðið hafa eftir sér árásir á
ríkisstjórnina. Nú síðast hefur Finnbogi Guðmunds-
son í Gerðum tekið að sér þetta uppbyggilega hlut-
verk.
Finnbogi kvartar undan því, að fiskverð hafi
aðeins hækkað um 15% í staðinn fyrir 50% sem
þörf sé á. Hann vorkennir sjómönnum og telur þeim
boðin slík kjör, að þeir fáist ekki til að róa.
Rétt er að minna Finnboga á, að víðtækara sam-
komulag náðist nú um fiskverð en mörg undanfarin
ár, og þarf ríkisstjórnin að greiða tugi milljóna til
að þessi hækkun náist, ekki meiri en hún er. Hvern-
ig vill Finnbogi koma fram meiri hækkun? Telur
hann, að fiskiðjuverin geti greitt hærra fiskverð?
Eða vill hann, að ríkissjóður greiði nokkur hundr-
uð milljónir með fiskverði? Og hvaðan ætti ríkis-
sjóður að taka það fé?
Ekki verður hjá því komizt að minna á, að flest-
ir þeirra, sem ráða bátaflotanum og eiga frystihús-
in um allt land eru sömu menn. Þeir eiga sölusam-
tök og stjóma þeim. Utgerðin hefur á síðustu ár-
um fengið stóraukið frelsi til framkvæmda og skipa-
kaupa og tugum milljóna verið varið til hagræðing-
ar af ríkisfé. Þess vegna verða þeir vísu menn,
sem stjórna útgerð, fiskiðnaði og fisksölu Islend-
inga.að svara þeirri spurningu sjálfir, hvers vegna
þeir geti ekki greitt hærra verð fyrir fiskinn. Verð-
lag erlendis hefur verið síhækkandi. Af hverj.u
geta þessir menn ekki greitt sjómönnum hærra
kaup?
Það er furðuleg meinloka í huga manna eins
og Finnboga í Gerðum að skamma ríkisstjórn fyrir
alla skapaða hluti og kenna henni um, að hann og
hans líkar tná ekki betri árangri en raun ber vitni.
Ef til vill vilja þessir menn, að ríkisvaldið haldi
öferum atvinnuvegum niðri til að ekki sé sam-
'keppni um vinnuaflið. En þjóðin ætlast til þess, að
hinir gömlu og traustu atvinnuvegir sýni skilning
því, að koma verður upp nýjum atvinnugreinum
1 að tryggja framtíð þjóðarinnar-
Sem betur fer hugsar allur fjöldi útgerðar-
njanna ekki eins og Finnbogi. Það má æsa menn
JP> þegar á móti blæs, og neita staðreyndum eins
þeim, sem Gylfi Þ. Gíslason hefur eftir örugg-
uhi heimildum fræðimanna. En framtíð sjávarút-
'Vegsins á íslandi verður ekki tryggð á þann hátt.
4 3. febrúar 1966 - ALÞÝ0UBLAÐIÐ
Frá vinstri: Elín Jónsdóttir, Kristjana Steingrímsdóttir, Margrét■
Jensdóttir, Ósk Kristjánsdóttir og Rósa Þorsteinsdóttir.
Landsliðskeppni
í bridge lokið
Lokið er nú landsliðskeppni
Bridgesambands íslands og hafa
nú valizt sex pör í opna flokkinn
og 3 pör í kvennaflokkinn ó Nor
ræna bridgemótið í vor.
Keppnin var mjög jöfn allan
tímann og fór svo að lokum að
ekki skyldi að 6. og 7. par í karla
flokknum nema eitt stig og í
kvennaflokknum urðu 3. og 4. par
jöfn að stigum, en hlutfallstala
unninna og tapaðra EBL-stiga lát
in ráða röð.
Eftirgreind sex pör öðluðust
rétt til að keppa í opna flokknum.:
1. Ásmundur Pálsson, Hjalti E1
ía-son 74 stig.
2. Benedikt Jóhannsson, Jóhann
Jóhannsson 72 stig.
Símon Símonarson, Þorgeir Sig
urðsson 71 stig.
4. Agnar Jörgenson, Ingólfur Ise
barn 70 stig.
5. Einar Þorfinnsson, Gunnar
Guðmundsson 68 stig.
6. Jón Arason, Sigurður Helga
son. 66 stig.
Hjá konunum unnu eftirgreind
þrjú pör '•ér rétt til að keppa í
kvennaflokknum:
1. Kristiana Steingrímsdóttir,
Margrét Jensdóttir, 86 stig.
2. Ósk Kristjánsdóttir, Magnea
Kjart.ansdóttir. 74 stig.
3. Elín Jón=dóttir, Ró=a Þorsteins
dóttir 68, stig.
Allt eru betta þekktir ispilarar
og Iiafa sumir þeirra keppt oft
fyHr íslahds ‘hönd í milliríkja
leik.ium. Að öðru leyti urðu úrslit
þessi:
Karlar.:
7. Steinþór, Þorsteinn 65 stig.
8. Eggert Vilhjálmur 63 stig.
9. Hilmar Jakob 61 stig
10. Stefán Þórir 58 stig
11. Jón Gunnar 56 stig.
12. Júlíus Tryggvi 53 stig
Landsliðsflokkur karla í bridge.
Framhald a 15. síðu.
m
FTTTI
IkIk
ooooooooooooooooooooooo<xxx>oooo<>
ir Skriffinnskan færist í vöxt.
ic Kolkrabbinn teygir úr örmunum.
ic Fimmtán sinnum brotlegur.
ic Furðuleg ummæli í útvarpinu.
oooooooooooooooooooooooooooooooo
JÓH. KR. SKRIFAR: „Ég fæ
ekki betur séð en aff skriffinnskan
fari sífellt í vöxt og ef þessu
heldur svona áfram, þá munum
viff kafna í skjölum. Fyrir nokkru
þurfti ég aff hafa nokkur viffskipti
viff hiff opinbera og voru þau sann
arlega ekki stór, en þar fór held
ur ekki neitt á milli mála. Eftir
aff hafa fariff staff úr staff, og orffiff
aff bíffa á hverjum og einum
komst ég loks þangaff sem átti aff
afgrreiffa máliff aff fullu. Þar varff
ég aff skrifa undir sex samhljóffa
skjöl.
ÉG TRÚI ÞVÍ EKKI, að ekki
sé hægt að gera þessi mál einfald
ari, og mörg óþarfari nefndin lief
ur verið skipuð en sú, ef skipuð
væri, sem fengi það hlutverk að
finna einfaldari lausn á bóklialdi
og skjalagerð hjá ríki og bæ. Ég
fór að hugsa um alla þá Klepps
vinnu, sem þessu fylgir — og á
sama tlma vantar starfskrafta í
nær öllum framleiðsluatvinnuveg
um þjóðarinnar. Kolkrabbinn teyg
ir arma sína um allt. Nýjasta
nýtt er það, að nú skulu atvinnurek
endur neita að greiða kaup nemá
fyrir liggi númer þe?s sem tekur
á móti. Þannig á að gera okkur
öll að númerum. Nafnið skal
leggja niður.“
ÞORSTEINN JÓNSSON skrifar:
„Fyrir nokkrum dögum hlustaði
ég á útvarpsþátt, þar sem rætt var
um slysfarir, helzt umferðarslys.
Sá er talaði, en ég man ekki
nafn hans, sagði meðal annars,
að sagt væri, að hér í Reykjavík
hefði sami maðurinn verið kærður
15 (fimmtán) sinnum fyrir brot á
umferðarreglunum áður en yfir-
völdin hér fengust til að taka mál
hans fyrir. Mér þykir það furðu
sæta, að lögreglustjórinn hér í
Reykjavík skuli láta hafa slík um
mæli um sig og undirmenn sina
án þess að rikisútvarpið og sá er
þar talaði til alþjóðar sé látinn
gera grein fyrir þessum ummæl
um.
VERÐUR AÐ ÁLÍTA að hér hafi’
verið farið með rétt mál ef ekki
verður opinberlega mótmælt í rík
isútvarpinu og blöðum, og að
meira en lítið slæleg sé frammi
staða eftirlit6manna og yfirvalda
gagnvart lögbrjótum í liöfuðbörg
inni. Ég á bágt með að trúa því,
að þessi útvarpsmaður hafi farið
með rétt mál og tel að almenning
ur verði að fá að vita hið sanna.**