Alþýðublaðið - 21.08.1966, Page 4

Ritstjórar: Gylfl Gröndal (áb.) og Benedikt Gröndal •— Ritstjómarfuli-
trúi: Eiður Guðnason. — Símar: 14900-14903. — Auglýsingasími: 14906.
Aðsetur Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðu
blaðsins. — Áskriftargjald kr. 105.00 — í lausasölu kr. 5.00 eintakið.
Útgefandi Alþýðuflokkurinn.
Áhrifalausir og utanveltu
Framsóknarmenn hafa nú verið utan ríkisstiórnar
í átta ár. Eru leiðtogar flokksins orðnir þreyttir á
stjórnarandstöðunni og hafa brugðið á ýmis ráð til
að reyna að vekja athygli á sér og skoðunum sínum.
Þótti það til dæmis mikið snjallræði hjá formanni
flokksins, þegar hann fann upp á því að kalla stefnu
sína „hina leiðina“, þótt svo aldrei hafi fengizt á
hreint við hvað þar er átt. Undanfarið hafa Fram-
sóknarmenn svo verið að benda á eitthvað, sem þeir
kalla „þriðju leiðina“, og vita væntanlega enn færri,
bvað sá boðskapur á að tákna.
Það er ekki nema eðlilegt 'að Framsóknarmönnum,
sérstaklega þó þeim yngri, gremjist það að standa
utan við þá miklu uppbyggingu og stórframkvæmd-
ir, sem nú eru á döfinni um landið allt. Flokkur
þeirra er og hefur lengi verið áhrifalaus og utan-
veltu, og ekkert hafa Framsóknarmenn lagt til mál-
anna annað en niðurrifsnagg, nöldur og óraunhæf yf-
irboð, sem þeir sjálfir vita að ekkert eiga skylt við
raunveruleikann. í baráttunni við verðbólguna, hafa
þeir lagt það eitt til málanna, sem verða mætti til
þess að auka þann vanda enn frá því, sem hann hef-
ur verið.
TOYOTA
Landcruiser, jeppinn með 135 ha. toppventlavél.
Traustasti jeppinn á markaðnum.
Hraðskreiður, rúmgóður, þægilegur, traustur.
Getum afgreitt nokkra af þessum glæsilegu jeppum
um mánaðamótin ágúst-september.
Verð kr. 186.000 með stálhúsi og sætum fyrir 7.
Framsóknarmenn á Alþingi og málgagn þeirra Tíma
inn hafa til dæmis hamrað á því, að það væri
gott innlegg í baráttunni við verðbólguna að lækka
vexti frá því sem nú er. Svo undarlega hefur þó
brugðið við, að Tíminn hefur ekki nefnt 'þetta „heilla
|ráð“ síðan Wilson í glímu sinni við efnahagsvanda-
•mál Bretlands ákvað að hækka vexti. Það skyldi þó
íaldrei vera, að hagspekingar Framsóknar hefðu eitt-
hvað lært af ráðstöfunumWilsons? Hann hefur þá
'ekki til einskis barizt.
Fullkominn sigur
i y-
j Undanfarið hafa Þjóðviljinn og Tíminn verið að
jskrifa um landhelgissamninginn frá 1961 af sinni al-
pkuhnu rökvísi og hógværð.
| Það er sama hve lengi ritstjórar þessara tveggja
j'blaða munda penna sína í þessa átt, staðreyndum
málpins fá þeir ekki breytt úr þessu, þótt fegnir
viléþ'..
ÍÍÍendingar unnu sigur í landhelgisdeilunni vegna
þe.?s að þar var vel á málum haldið af okkar hálfu.
Ailjr, sem með málinu fylgdust, og ekki eru blind-
af pólitísku ofstæki eða láta 'annarleg sjónar-
xnm ráða, viðurkenna að í bessu máli unnum við
rominn sigur, sem aldrei verður véfengdur.
Skrif Þjóðviljans og Tímans um lausn landhelgis-
máísins þjóna engum sjáanlegum tilgangi. Heldur
eru þetta geðvonzkuhreytur manna, sem rembast
éiú's(og rjúpan við staurinn, og lætur almenningur slík
skrif sem vind um eyru þjóta. , ■ t
Japanska Bifreiðasalan
Ármúla 7, Reykjavík — Sími 34470
★ VEITINGAHÚSIN úti
Á LANDI.
Þegar ferðast er um úti á landi
er ekki ófróðlegt aS bera saman það sem þar er
á boðstólum á veitingahúsum. Víða er pottur brot
inn í þessum efnum, en víða er líka allt til fyrir-
myndar. Graman var til dærhis að koma í hið glæsi
iega félagsheimili VALASKJÁLF á Egilsstöðum,
þar sem allt var að sjálfsögðu nýtt og fallegt. Þar
var ekkert því tll fyrirstöðu að fá keypt kaffi á
eins lítra hitabrúsa, en ekki skil ég í, að sú kaffi
sala geti vérið ýkja hagkvæm því einn lítri af
afbragðskaffi kostaði þar ekki nema fimmtán krón-
ur. Víðast annarsstaðar þurfti ég að greiða þetta
tuttugu og fimm til þrjátíu krónur fyrir hið sama.
Það kemur manni skemmtilega á óvart að rekast
á svona sanngjarna verðlagnin'gu, og oftast kemur
manni fyrst í hug, þegar eítthvað er svona ódýrt,
að þar sé um einhvern misskllning að ræða.
Beini er að sjölfsögðu misjafn eins og geng-
ur og gerist, en sannfærður er ég um að í semi
væri hægt að fá ódýrari óg betri máltíð á Hótel
Sögu eða Hótel Loftleiðum, heldur en þá, sem ég
fékk í félagsheimilinu í Neskaupstað. Var mér
reyndar siðar sagt, að þar kostaði fæðið fyrir
manninn, 10—11 þúsund krónur á mánuði,. og ,ef
eitthvað er hæft í því mega þeir sannarlega hafa
góð laun, sem þar þurfa að snæða daglega.
v
★ HREINLÆTIÐ.
Það er víst að bera í bakkafullan
lækinn að ræða eða rita um salernamenninguna
á veitingastöðum úti á landi. Ég var satt aö segja
við ýmsu búinn, en fannst þó furðulegt að á fjöl-
sóttum veitingastað á Akureyri, þar sem seldur
er bæði ódýr og góður matur, að þar skyldi hvorkl
vera sápa, handklæði, eða pappír á salernum. Enn
furðulegra fannst mér að kranarnir við vaskana
skyidu vera eins og maður á að venjast úr skip-
um og flugvélurrr, þar sem spara þarf vatnið; þar
þurfti nefnilega að halda krananum opnum með
annarri hendi í senn. Þetta var ekki beinlínis til
fyrirmyndar, en ekki einsdæmi, því aðkoman var
ekki ósvipuð á einmn áningarstað við þjóðbraut-
ina í Skagafirði.
Hvað sem þessu líður, þá er fáránlegt að veit-
ingahús úti á landi, skuli leyfa sér að verðleggja
þjónustu sína á sama hátt og fullkomnustu veit-
ingahús hér syðra. Slíkt getur aldrei skapað vin-
sældir hjá gestunum.
KARL.
41 21. águst 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ