Alþýðublaðið - 04.01.1967, Side 16

Þá er enn eitt árið farið veg allr-
ar veraldar, og annað komið í
staðinn, engu toetra. Árin eru
stundvísari en nokkur klukka og
ævinlega tilbúin að koma, þegar
gjeini ber, enda kynni illa að fara,
ef svo væri ekki. Það væri áreið-
anlega ekkert skemmtileg tilhugs
un að eiga þess von, að einhvern
tíman seinki ári, eins og kemur
fyrir skip, flugvélar og menn og
önnur fafartæki, þannig að nýja
Áramótabrennur
Áramótanna brennur og bál
blossuðu I mörgum kesti,
meðan við glöddum mædda sál
við mjaðarskál,
hvarvetna mátti lieyra snark og bresti.
En Surtseyjarbrennan var miklu mest
og myrkrið lýsti upp héðra,
sindrið lék um hinn svarta prest
og svæla og pest,
enda skortir ei eldsneytið þar í neðra.
árið væri ekki komið 'á vettvang,
þegar því gamla lyki. Það er alls
ekki víst að gamla árinu þóknað-
ist að toíða eftir iliinum síðbúna
afleysara sínum, og hvar stæðum
við þá, árlausir ofan á allt annað
leysi, sem sífellt er að þjaka
mannfólkið?
Það er mikill siður um áramót,
að staldra við og líta um öxl og
þessum sið fylgja til dæmis stjórn
málamenn dyggilega; ' öll tolöðin
birta á gamlársdag áramóta hug-
leiðingu flokksforingja síns, þar
sem hann segir fráfarandi ár hafa
verið gott, ef hann hefur setið í
stjóm, en vont, ef íhann hefur
ekki gert það; og siðan spáir
hann samkvæmt sömu reglu góðu
ári, geri hann sér vonir um að
stjórna, en vondu, ef hann býst
ekki við því. Það kveður sem
sagt bæði við svartsýnis- og bjart-
sýnistón í 'áramótagreinunum, og
fer það dálítið eftir því hver á
heldur. En þarna er þó varla um
eðlislægi svartsýni eða bjartsýni
að ræða, því að viðhorfin geta
breytzt við stjórnarskipti, en ekta
svartsýnismenn isjá aldrei Ijósan
tolett á nokkrum hlut, og ekta
tojartsýnismenn aldrei dökkan díl
á neinu. Baksíðan er hins vegar
ekki svartsýnni en svo, að hun
gerir sig ánægða með, að allt fari
norður og niður á nýja árinu, eins
og það hefur gert á hverju ári
svö le'ngi sem elztu menn muna;
það er nefnilega eins og það sé
alls ekki svo slæmt að allt fari
norður og niður.
Baksíðan hefur hingað til ekki
komið með neina áramótahugleið
ingu í klassískum stíl, og ætlar
ekki að gera, enda er !hún ekki
í framboðshugleiðingu um mitt
sumar, enda virðist það ekki góð
hagsýsla að láta allar áramóta-
greinarnar birtast á isama degi;
þá er nefnilega hætt við að ein-
hverjum þyki súpan nokkuð ein-
hæf og gefist upp við hana, fyrr
en ella hefði orðið. Það hlyti að
vera til toóta fyrir alla aðila að
dreifa áx-amótagreinunum betur á
árið en gert er.
Og í áframhaldi af þessu vakn-
ar sú spurning, hvort ekki væri
hægt að dreifa áramótunum, eða
að minnsta kosti að flytja þau til.
Líklega er ekki hægt að hugsa
sér óheppilegri tíma fyrir áramót
en þann sem við búum við núna.
Ef vel á að vera heimta áramót
talsverð fjárútlát, og við þeim eru
menn sízt toúnir í lok jólamánað-
ar, þar að auki í árslok. Það kæmi
1 sér betur fyrir marga að hafa ára-
mótin á einhverjum öðrum árs-
tíma, t.d. að haustlagi eða á út-
mánuðum, sem veitti ekki af ein-
hverri tilbreytingu til að hressa
upp á sig. Og þá þyrfti auðvitað
að gæta þess að hafa áramótin
snemma í mánuði, helzt á föstu-
degi líka eða laugardegi, svo að
tryggt sé að fjárhagur mann verði
yfirleitt deginum sæmandi. Og á
islíkum áramótum ætti ekki að
gera neitt til, þótt nýja árið léti
eitthvað standa á sér. Það yrðu
áreiðanleiga engin vandræði með
að koma tímanum milli ára í lóg.
— Hvers vegna varstu svona lengi niðri... þú hefur þó ekki rek-
ist á einhvera.
HA. Egilsstöðum, inánudag.
í gær bar kind að Klaustur-
seli á Jökuldal, og varð tv:í-
lemd Þetta var tvævetla, sem
bar síðast 17. maí og gekk með
lambið fram til 10. október.
Það vóg 18,3 kg. Bóndinn a S
Klausturseli er Jón Jónsson.
Tíminn.
skiptast menn á gjöfurn oft við
þetta tíu til tuitugu manns,
en svo skal það ekki bregðast
að milli jóla og nýárs eru all
ar búðir fullar af fólki sem er
að skipta gjöfunum, sem það
hafði fengið í skiptum um jól-
in.

Hver tímir að splæsa t blóm
handa skvísum, þegar hægt er
að fá blómafræ fyrir aðeins
brot af því verði, sem blóniin
kosta....
Það verð ég að segja, að mér
finnst að mínir líkar ættu að
fá orðu á nýársdag fyrir allt
það sem við höfum látið ógert
um ævina! j