Bókasafnið - 01.01.1975, Page 13

Bæjarbókasafnið
í Keflavík flytur.
Hinn 21. okt. 1974 hóf
Bæjar- og héraðsbókasafnið
í Keflavík starfsemi á
nýjum stað, Mánagötu 7.
Áður hafði það búið við
þröngan kost í 101 fermetra
húsnæði í Barnaskólanum í
Keflavík eða allar götur
síðan 1958. Mánagata 7 er
þriggja liæða steinhús,
byggt 19-16, hver hæð er
ca. 120 fermetrar.
Á miðhæð eru útlánasalir
og það er sá hluti safnsins
er nú þegar liefur verið
tekinn í notkun. Á efri hæð
er vinnuherbergi starfs-
fólks, skrifstofa bæjarbóka-
varðar og tvö lesherbergi en þau eru ekki fullbúin. Þá er þar gert ráð fyrir tónlistardeild með aðstöðu til hlust-
unar á músik. í kjallara er bóka- og skjalageymsla. Þá verður þar í framtíðinni lesstofa. Allar breytingar á húsinu
svo og innréttingar liafa verið gerðar í samráði við Knud Jeppesen, arkitekt. — Útlán hafa aukizt verulega eins
og neðanskráðar tölur gefa til kynna, í svigurn útlán 1974: — Útlán í jan. 1795: 5840 bindi (4537), í febr. 5137 biiuli
(3446), í marz 4135 bindi (3253), í apríl 5735 bindi (2637), í maí 3932 biiuli (2406), í júní 3864 bindi (2245). -
Bókaeign safnsins mun nú vera um 19 þúsund eintök. Á safninu starfa þrír bókaverðir, tveir í fullu starfi og einn
í hálfu. Hilmar Jónsson.
Svaiið er að sjálfsögðu næsta augljóst.
Þetta litla bókasafn í Dölum er af þeirri
stærð og gerð sem víða hentaði ágætlega hér
á landi. Og það sem meira er, ef við íslend-
ingar eigunr að koma bókasafnsmálum okk-
ar í viðunandi horf þyrftunr við að koma
á fót 30—40 ámóta bókasöfnunr allt í kring-
um landið. Þetta er síður en svo neitt risa-
vaxið átak ef vilji og framtak er fyrir liendi.
Urðasókn er á stærð við minnstu sýslur
landsins og í byggðinni eru um 1300 færri
íbúar en í Rangárvallasýslu svo tekið sé
dæmi af landbúnaðarhéraði. Ekkert stórt
kauptún er í Urðasókn, aðeins nokkrir
byggðakjarnar þar sem verslun og þjónusta
veitir talsverða atvinnu. Að vísu er dálítill
iðnaður í byggðinni, og þar eru m. a. fram-
leidd landbúnaðartæki. Keðjur frá Furudal
eru einnig kunnar víða.
Þó að sveitarstjórnin í Urðasókn hafi
leyst húsnæðisvanda bókasafnsins á þann
hátt að hafa bókhlöðuna hluta af stærri
byggingu, verður maður þess ekki var þegar
inn er komið. Bókhlaðan er stofnun fyrir
sig og stendur fullkomlega fyrir sínu. Á
svipaðan hátt mætti víða leysa bókhlöðu-
vanda hér á landi svo að ódýrara yrði og
viðráðanlegra- Eðlilegast væri að leysa
þetta verkefni þegar ný félagsheimili eru
reist í þorpum og byggðakjörnum til sveita.
En fleiri leiðir koma þar til greina eins og
dæmið frá Furudal sannar. Vel má bókhlað-
an vera álma af skólabyggingu ef jress er frá
upphafi gætt að bókasafnið er sjálfstæð
stofnun er mun þjóna ungum sem öldnunr.
Að mínum dómi er þetta litla bókasafn í
Dölum ágæt ábending og fyrirmynd til
lausnar bókasafnsmálum víða í dreifbýli hér
á landi. Þess vegna verður mér heimsóknin
í Urðasókn hinn sólríka maímorgun á síð-
astliðnu vori enn minnisstæðari en ella
hefði orðið. (Útvarpsþáttur í júlí 1973).
13