Dagur - 30.10.1997, Blaðsíða 10

10- FIMMTUDAGUR 30.0KTÚBER 1997
FRÉTTIR

Vilja olíuhremsistöd
Rússnesk sendinefnd
kom nýlega til Austur-
lands og kannaði að-
stæður og staðarval í
fylgd orku- og stór-
iðjunefndar SSA með
tilliti til hugsanlegrar
olíuhreinsistöðvar á
Reyðarfirði.
Talsmenn rússnesku sendinefnd-
arinnar settu fólksfæð á Aust-
fjörðum ekki fyrir sig, töldu það
ekki stórt vandamál að taka með
sér starfsfólk til landsins ef af
framkvæmdum yrði. Reyðaríjörð-
ur er því mjög í sviðsljósinu þessa
dagana, því talsmenn Norsk-
Hydro hafa sett í gang vinnuferli
vegna hugsanlegs álvers í Reyðar-
firði og má búast við skýrslu frá
þeim í byrjun næsta árs. Einnig
hafa fulltrúar kísilmálmverk-
smiðju komið til Reyðaríjarðar,
en helst er horft til þess byggðar-
lags, ekki síst vegna miðlægrar
legu byggðarlagsins á Austur-
landi, sem auka mundi möguleik-
ana á að manna þessi fyrirtæki.
Þorvaldur Jóhannsson, bæjar-
stjóri á Seyðisfirði og formaður
orku- og stóriðjunefndar Sam-
bands sveitarfélaga á Austurlandi
(SSA), segir að Rússunum hafi
verið sýnd þau svæði sem mark-
aðssett hafi verið fyrir stóriðju,
V
VI !MMUIVIALA
STOFIMUN
Forstöðumenn Svæðisvinnumiðlana
Vinnumálastofnun óskar eftir aö ráða forstöðumenn svæðisvinnumiðlana sem
verða formlega opnaðar l.janúar 1998 á eftirtöldum stöðum:
v
Akranesi, Isafirði, Blönduósi, Egilsstöðum og Selfossi.
Hlutverk forstöðumanna verður að annast daglega stjórn á skrifstof-
um svæðisvinnumiðlunar í samræmi við lög nr. 13/1997 um vinnu-
markaðsaðgerðir. Forstöðumanni til aðstoðar starfar sérstakt svæðis-
ráð skipað fulltrúum frá aðilum vinnumarkaðarins, sveitarfélögum og
framhaldsskólakerfinu í umdæminu.
Nauðsynlegt er að forstöðumaður hafi víðtæka þekkingu á vinnu-
markaðnum og menntakerfinu, hafið góða hæfni til mannlegra sam-
skipta ásamt góðum stjórnunar- og skipulagshæfileikum.
Æskilegt er að umsækjandi hafi lokið háskólaprófi eða öðru sambæri-
legu námi og/eða hafi víðtæka reynslu af þátttöku á vinnumarkaðnum.
Laun samkvæmt launakerfi starfsmanna ríkisins.
Umsóknir með upplýsingum um menntun og starfsferil, sendist
Vinnumálastofnun, Hafnarhúsinu við Tryggvagötu, 150 Reykjavík,
fyrir 7. nóvember 1997.
Nánari upplýsingar um störf þessi veitir Gissur Pétursson forstjóri
Vinnumálastofnunar í síma 511 2500.
þó fyrst og fremst
iðnaðarlóðirnar
þrjár á Reyðarfirði.
Rússarnir létu í það
skína að þessi skoð-
un væri gerð af full-
um heilindum.
„Þeir vilja réisa
stöð sem mundi af-
kasta einni milljón
tonna á ári og hrá-
olían yrði flutt frá
Arkangelsk. Afurð-
irnar yrðu síðan
markaðssettar í
Bandaríkjunum.
Bein störf við þessa stöð yrðu á
bilinu 200 til 300 talsins, orku-
þörfin 3 til 5 megawött og land-
þörf um 50 hektarar,11 sagði Þor-
valdur Jóhannsson.
„Eg get ekki fullyrt hvort svona
fyrirtæki gæti starfað á Reyðar-
firði jafnframt álveri en það hafa
margir fjárfestar sýnt Austurlandi
verulegan áhuga. Talsmenn
Norsk-Hydro hafa nýlega verið
hér vegna 250 þúsund tonna ál-
vers með stækkunarmöguleika
upp í 500 þúsund tonn með
3.000 gigawattstunda orkuþörf.
Það hafa einnig verið hér aðilar
vegna slípiefnaverksmiðju, bæði
kanadískir og norskir. Orkuþörf
slíkrar verksmiðju er um 10
megawött og við hana mundu
starfa frá 50 til 100 manns. En
ekkert af þessu er enn fast í
hendi.
Það hefur komið öllum þess-
um aðilum á óvart hversu Ijórð-
ungurinn er öflugur í atvinnu-
legu tilliti. T.d. er Síldarvinnslan
á Neskaupstað með 350 manns í
vinnu og Hraðfrystistöð Eski-
fjarðar með allt að 300 manns í
vinnu.“
Þorvaldur segir að stuðnings sé
þörf til að halda austfirskum
byggðum í byggð, íbúaljöldinn
þurfi að aukast og auka þurfi
flóruna í atvinnulegu tilliti svo
ekki snúist nær allt atvinnulífið
um útgerð og fiskvinnslu. I fram-
tíðinni taki fiskvinnslan ekki við
fleirum sem komi á vinnumark-
aðinn, þeim muni frekar fækka
vegna þess að vinnslan sé að
tæknivæðast svo ört. Stóriðja
gæti átt sér stað jafnhliða aukn-
ingu á ferðamannaiðnaðinum.
GG
Krafan er að geta
lifað af botumini
Eftir að tenging ör-
orkuböta við launa-
þróuuiua í landinu
var rofiu heíiir kjara-
bilið breikkað.
„Það sem segja má að þessi ráð-
stefna hafi leitt í ljós er að það er
ekki hægt að lifa af kjörum ör-
yrkja. Og það sem verra er, kjör-
in hafa versnað og bilið á milli
kjara öryrkja og annarra í þjóðfé-
laginu er alltaf að breikka. Arið
1995 voru tengslin milli launa-
þróunar í landinu og örorkulíf-
eyris rofin. Því hafa öryrkjar set-
ið eftir og krafa okkar er að aftur
verði tengt þarna í milli þannig
að örorkubætur hækki um leið
og laun í landinu. Að vísu hækk-
aði Davíð Oddsson bæturnar um
2,5% þegar mest gekk á í landinu
vegna hinna miklu launahækk-
ana bankastjóranna. Mér skilst
að þessi hækkun örorkubótanna
hafi átt að slá á gagnrýnina í
þjóðfélaginu," sagði Ólöf Rík-
barðsdóttir, fyrrverandi formað-
ur Öryrkjabandalagsins, en hún
var umsjónarmaður ráðstefnu
um kjör öryrkja, sem haldin var
fyrir skömmu.
Hún sagðist vona að tillaga frá
stjórnarandstöðunni sem komin
er fram á Alþingi verði til þess að
tengingin verði tekin upp aftur.
Strax um áramótin 1995/1996
vísaði Öryrkjabandalagið þessu
tengslarofi til umboðsmanns Al-
þingis. Hann ályktaði svo að
heilbrigðisráðuneytinu bæri að
setja tenginguna aftur á en því
hefur ekki verið ansað nema með
loðnum svörum.
„Önnur aðal krafa oklíar er sú
að tekjuskerðingu verði hætt ef
öryrki getur unnið eitthvað smá-
vegis. Nú er það svo að ef fólk
hefur minnstu aukatekjur þá er
tekjutryggingin skert. Bætur ör-
yrkja, sem ekkert getur unnið,
eru um 55 þúsund krónur á
mánuði. I undantekningartilfell-
um getur upphæðin farið nærri
60 þúsund krónum á mánuði. Ef
viðkomandi er giftur og makinn
vinnur úti skerðir það líka tekju-
trygginguna. Krafa okkar er að
sjálfsögðu að örorkubæturnar
verði 70 þúsund krónur á mán-
uði eins og lágmarkslaun í land-
inu,“ segir Ólöf.
Hún segir að þeir sem eru svo
fatlaðir að þeir verði að vera á
Sjálfsbjargar-heimilum fái
12.519 krónur á mánuði í vasa-
peninga þegar búið er að greiða
fyrir fæði og húsnæði og lækna-
þjónustu á heimilinu. Þessar
12.519 krónur verða að duga til
alls annars í lífinu, svo sem ef
fólk reykir, langar að gefa gjafir
eða kaupa sér föt.
„Auðvitað dugar þetta ekki
einu sinni íyrir fötum. Þá þarf
fólk að leita til félagsmálastofn-
unar eftir aðstoð til fatakaupa.
Kostnaðurinn við þau fatakaup
skerti síðan 12 þúsund krónurn-
ar næstu mánaðarmót á eftir. Við
fengum Ieiðréttingu á þessu al-
veg nýlega eftir nokkurra ára
baráttu," sagði Ólöf Ríkharðs-
dóttir. -S.DÓR