Dagur - 11.03.1998, Blaðsíða 7

Vgur
MIÐVIKUDAGUR 11. MARS 1998 - 7
ÞJÓÐMÁL
Uppstokkimar er þörf
Ný öld gengur senn í garð og ný
viðhorf, ný vinnubrögð og nýir
straumar fylgja gjarnan alda-
mótum svo ekki sé talað um
þegar nýtt árþúsund er innan
seilingar. Ný viðhorf og nýir
straumar setja sannarlega mark
sitt á störf og stefnu jafnaðar-
manna þessi misserin. Sundr-
ung og ldofningur hefur ein-
kennt hreyfingu jafnaðarmanna
á tuttugustu öldinni. Ungu fólki
og hugsandi mönnum hrýs hug-
ur við ef þar verður framhald á á
næstu öld. Klofningur í röðum
jafnaðarmanna hefur verið vatn
á myllu íhaldsins og þannig taf-
ið alla framþróun ásamt því að
hamla gegn réttlátri skiptingu
lífsgæða og öflugri uppbyggingu
velferðarþjóðfélags. Því gerir
þorri fólks sér æ betur grein fyr-
ir að uppstokkunar er þörf og
samfylking jafnðarmanna í einn
stóran og samhentan jafnaðar-
mannaflokk er nauðsyn.
Nauðsyn samfylkingar
Víðast hvar um landið hefur
náðst breið samstaða jafnaðar-
manna og félagshyggjufólks um
að bjóða sameiginlega fram til
næstu sveitarstjórnarkosninga.
Sú hefur raunin ekki orðið hér í
Hafnarfirði. Forysta A-flokk-
anna hér hefur verið of sundur-
leit og ómarkviss til þess að ná
saman þrátt fyrir einlægan vilja
fjöldamargra um samfylkingu
þessara afla. Þessu þarf að brey-
ta. Þrátt fyrir að A-flokkarnir
bjóði fram hvor í sínu Iagi, þarf
að tryggja samstöðu þeirra um
þau verk sem vinna þarf að af-
loknum kosningum. Sú mál-
efnalega vinna sem fram fór á
vegum flokkanna fyrr í vetur
sýndi ótvírætt að víðtæk mál-
efnaleg samstaða er milli þess-
ara flokka. Það voru aðrir hlutir
sem ollu því að menn náðu ekki
saman.
Alþýðuflokkurinn í Hafnar-
firði stendur á tímamótum.
Hann er stóri flokkurinn hér í
Hafnarfirði og hefur verið það
lengst af öldinni. Hann hefur
sótt fylgi sitt til hins vinnandi
manns, karla og kvenna sem
hafa verið tilbúin að berjast fyr-
ir jöfnuði og réttlptu samfélagi.
Trúnaðinn við þetta fólk má
ekki rjúfa.
Skellum ekki skollaeynm-
um
Þrátt fyrir að Alþýðuflokkurinn í
Hafnarfirði hafi staðið fyrir og
leitt mörg mál til farsælla lykta á
umliðnum árum er í senn
heimskulegt og hættulegt að
loka augunum fyrir því sem
miður hefur farið og betur má
gera. Þannig hefur okkur í for-
ystu flokksins ekki tekist að
skapa þá einingu og kveikja
þann baráttuanda sem nauðsyn-
legur er hverjum þeim flokki
sem telur sig hafa eitthvert er-
indi í pólitík. Það kann ekki
góðri lukku að stýra að skella
skollaeyrunum við einlægri
gagnrýni eða stinga höfðinu í
sandinn og neita að horfast í
augu við þau vandamál sem upp
kunna að koma. Erfiðasta málið
á þessu kjörtímabili hefur verið
afstaðan til meirihlutasam-
starfsins við tvo bæjarfulltrúa
Sjálfstæðisflokksins.
Pólitískt siðferði
Alþýðuflokkurinn gekk á kjör-
tímabilinu til samstarfs við tvo
bæjarfulltrúa Sjálfstæðisflokks-
ins þess fyllilega meðvitaður að
annar þeirra hafði stýrt fyrir-
tækjum sínum í heljarmikið
gjaldþrot með flestum þeim
hörmungum sem slíku fylgir.
Það var hins vegar ekki fyrr en
ári síðar að þessi samstarfsaðili
okkar var dæmdur fyrir m.a. að
standa ekki skil á almannafé. Sá
dómur var síðan staðfestur af
hæstarétti. Við þetta vöknuðu
upp margar siðferðilegar spurn-
ingar meðai fjölda jafnaðar-
manna en ekki náðist samstaða
um hvernig rétt væri að bregð-
ast við. Virtust ýmsir ekki átta
sig á því að eitt er að sigla fyrir-
tækjum í gjaldþrot - annað að
vera dæmdur fyrir saknæmt at-
hæfi.
Engum þarf að koma á óvart
að áleitnar siðferðilegar spurn-
ingar hafi leitað á marga flokks-
félaga mína og aðra bæjarbúa.
Hvernig má það vera að maður
sem er dæmdur vanhæfur til
setu í stjórn hlutafélaga af
æðsta dómstól landsins geti set-
ið í stjórn bæjarfélags eins og
ekkert hafi í skorist? Hvernig
má það vera að einstaklingur
sem dæmdur er vanhæfur til
setu í hlutafélaginu Aflvaka geti
setið eins og ekkert sé í byggða-
samlaginu SORPU vegna þess
eins að form þessara sameignar-
fyrirtækja sveitarfélaganna er
sitt með hvorum hættinum?
Mitt svar var afdráttarlaust. Eg
vildi slíta samstarfinu en meiri-
hluti félaga minna í fulltrúaráði
flokksins komst að annarri nið-
urstöðu.
Að þora að forgangsraða
Smáhvellur varð við afgreiðslu
fjárhagsáætlunar fyrir þetta ár
þegar ég og félagi minni í bæjar-
stjórn, Valgerður Guðmunds-
dóttir, lögðumst gegn því að
verja tugum milljóna króna til
nýs bókasafns. Ekki af því að við
værum á móti nýju bókasafni
eða skildum ekki húsnæðis-
vanda þess. Mín afstaða var
skýr. Ekkert lá fyrir um hvað
verið væri að fara út í, hvort rétt
væru að byggja nýtt húsnæði
eða kaupa gamalt, né heldur
hver kostnaðurinn yrði þegar
upp væri staðið. Hvorugu okkar
leist á einhverjar klúðurslausnir
sem fáir ef nokkrir yrðu ánægð-
ir með þegar upp væri staðið. Þá
lá það fyrir að þorri fram-
kvæmdafjár bæjarins næstu árin
færi til að einsetja skólana eins
og stefnumörkun bæjarins segir
til um. Eg var því ekki tilbúinn
að ana út í einhverja gjaldþrota-
stefnu til þess eins að þóknast
kjósendum, vitandi það að upp-
bygging skólamannvirkja, að
meðtaldri íþróttaaðstöðu,
myndi kosta hátt á annan millj-
arð króna næstu árin. Menn
verða einfaldlega að hafa kjark
og þor til að forgangsraða þegar
svo stendur á.
Trúnaður við kjósendur
Ekki minna máli skiptir trúnað-
urinn við kjósendur. Sumir
höfðu á orði að allt í Iagi væri að
samþykkja stórar upphæðir til
nýs bókasafns í Hafnarfirði því
það yrði hvort eð er ekkert hægt
að gera í þeim efnum á árinu.
Eg og félagar mínir höfðum
samþykkt árinu áður að verja
umtalsverðu fé til nýs bóka-
safns. Það var gert af heilum
hug og í góðri trú um að í það
yrði ráðist - en ekkert varð úr
framkvæmdum. Kom þar margt
til. Alþýðuflokkurinn hefur lagt
metnað sinn í að standa við og
fylgja eftir því sem hann boðar.
Eg vildi ekki standa í einhveij-
um blekkingarleik gagnvart
kjósendum, setja tugi milljóna í
verkefni sem engar líkur voru á
að staðið yrði við. Málið snérist
því ekki síst um trúnað milli AI-
þýðuflokksins og bæjarbúa í
Hafnarfirði.
Skortur á lunburðarlyndi
Stór jafnaðarmannaflokkur
verður að vera umburðarlyndur
og skilja að skoðanir einstakl-
inga innan hans hljóta ávallt að
verða eitthvað skiptar til ein-
stakra mála. Mér hefur þótt
skorta umburðarlyndi innan
míns flokks á stundum. Þó kast-
aði fyrst tólfunum þegar einn af
trúnaðarmönnum flokksins út-
hrópaði eitt af aðilarfélögum
flokksins sem nánast óalandi og
óferjandi. Slíkur skortur á fé-
lagsþroska er gjörsamlega óþol-
andi.
Nýir túnax - ný vinnubrögð
Opin og skilvirk stjórnsýsla er
lykillinn að bættum stjórnar-
háttum hjá bæjarfélaginu. A
það hefur skort á stundum og úr
því þarf að bæta. Of oft eru mál
að velkjast allt of Iengi í kerfinu
án þess að fá afgreiðslu. Slíkt er
óþolandi. Draga þarf skýrari lín-
ur á milli verksviðs kjörinna
fulltrúa, pólitíkusa, annars veg-
ar og emþættismanna hins veg-
ar. Með því má koma í veg fyrir
ýmiss konar vandræðagang. Ofl-
ug pólitísk stefnumótun og
sterkt og vel skilgreint embætt-
ismannakerfi styður hvort ann-
að. Þá þarf að efla opna og lýð-
ræðislega umræðu um hin
margvíslegu úrlausnarefni bæj-
arfélagsins. Þeir sem sitja í for-
sæti bæjarfélagsins verða ávallt
að vera reiðubúnir að standa
fyrir máli sínu, verja skoðanir
sínar og skýra ákvarðanir sínar.
Nýir tímar kalla á ný vinnu-
brögð, nýtt fólk til áhrifa og nýja
hugsun til að ná fram þeim
markmiðum sem jafnaðarmenn
stefna að. Alþýðuflokkurinn
hefur verið boðberi slíkra breyt-
inga og verður að fylgja þeim
eftir af fullum þunga.
Hafnarfjörður hefur tekið
stakkaskiptum til hins betra á
umliðnum 12 árum. Jafnaðar-
menn hafa lengst af farið með
forystu bæjarmála þann tíma.
Stjórnmálaflokkar og stjórn-
málamenn fara þó skammt á
fornri frægð. Það eru viðfangs-
efni dagsins í dag og verkefni
framtíðarinnar sem skipta okkur
öllu máli.
íhaldiiiu alls ekki
treystandi
Þótt ýmsum finnist stjórnmála-
flokkar vera sami grauturinn í
sömu skálinni er það alls ekki
svo. Þrátt fyrir að Alþýðuflokk-
urinn hafi dregið vagninn í póli-
tískri stefnumótum á umliðnum
árum og aðrir fylgt í kjölfarið, er
hvergi nærri tryggt að aðrir
flokkar fylgi þeirri stefnumótun
þegar á reynir. Það er löngu
þekkt að íhaldið, Sjálfstæðis-
flokkurinn, hefur jafnan dregið
lappirnar þegar til félagslegra
úrlausnarefna kemur. Þannig er
íhaldsmönnum alls ekki trey-
standi til að framfylgja þeim
einsetningaráformum grunn-
skólans sem fram hafa verið
lögð. Þeim er alls ekki treyst-
andi til að standa myndarlega
að eflingu þeirrar félagslegu
þjónustu sem bærinn hefur ver-
ið að byggja upp á umliðnum
árum. Þeim er alls ekki treyst-
andi að vinna áfram að þeirri
uppbyggingu sem átt hefur sér
stað á sviði æskulýðs- og
íþróttamála. Þeim er ekki einu
sinni treystandi til að stýra fjár-
málum bæjarins með sómasam-
legum hætti eins og sýndi sig á
ári hinna glötuðu tækifæra.
Framfarir og uppbygging í
Hafnarfirði stendur og fellur
með styrk jafnaðarmanna. Því
hlýtur það að vera algjört for-
gangsverkefni að samfylkja öll-
um jafnaðarmönnum í einn öfl-
ugan jafnaðarmannaflokk líkt
og við þekkjum á Norðurlönd-
unum, Þýskalandi, Bretlandi,
Frakklandi, Spáni og víðar.
Stefni á iyrsta sætið
Eg hef í þessari stuttu grein vik-
ið að ýmsu sem mér finnst að
betur megi fara. Eg geri mér
fulla grein fyTÍr að þar hitti ég
m.a. sjálfan mig fyTÍr. Eg tel það
hins vegar afar hættulegt ef
maður sér ekki það sem betur
má fara og skellir skollaeyrun-
um við kalli tímans. Ég er reiðu-
búinn að vinna áfram í þágu
Hafnfirðinga á vettvangi bæjar-
stjórnar fái ég til þess stuðning í
prófkjöri Alþýðuflokksins um
næstu helgi. Til þess að tryggja
framgang þeirra mála og þeirra
hugsjóna sem ég berst fyrir óska
ég eftir stuðningi allra jafnaðar-
manna í Hafnarfirði til að leiða
Iista Alþýðuflokksins við kom-
andi bæjarstjórnarkosningar.
Verum með og tökum þátt í að
móta nýja framtíð.