Dagur - 11.03.1998, Blaðsíða 8

8- MIÐVIKUDAGUR 11. MARS 1998
FRÉTTASKÝRING
BJORN BJORN
ÞOR- GISLA-
LAKSSON SON
SKRIFAR
MYNDAR
Talstöð hefði gjör-
breytt atburðarásiimi
þegar átta björgunar-
sveitarmeim týndust.
Þeir brugðust rétt við
þegar í óefni var kom-
ið, en hefðu ekki átt
að breyta ferðaáætlun
sinni án þess að láta
vita. Skiptust á að
sofa í snjóhúsinu og
hristu hver annan.
Þegar kuldinn á Öxnadalsheiði
nísti í gegnum merg og bein í
gærmorgun, í þó annars ágætu
veðri miðað við það sem á undan
er gengið, var erfitt fyrir blaða-
mann að ímynda sér hvernig
hægt væri að lifa vistina af í snjó-
húsi fimmmenninganna frá Dal-
vík sem bjargað var í gær. Þeir
höfðu Iátið fyrir berast í um 37
klukkustundir þegar björgunar-
menn lögðu af stað heim með þá
í snjóbíl um kl. 04.00 um nóttina.
Um þremur tímum fyrr höfðu
vélsleðamenn náð til þeirra og
gekk greiðlega að finna snjóhús-
ið, sem þó fór ekki mikið fyrir.
Veðrið var snælduvitlaust og hef-
ur svo verið meira og minna frá
því að fjallamennirnir sem upp-
haflega voru átta, grófu sig í
fönn. Þrír komust af sjálfdáðum
til byggða í fyrradag, þeir Stefán
Gunnarsson, Kristján Amgríms-
son og Marinó Ólason og unnu
þrekvirki á erfiðri göngu. Þeir
sem eftir urðu brugðust einnig
hárrétt við, þeir Gunnar Gunn-
arsson, Hörður Másson, Haukur
Gunnarsson, Birkir Bragason og
Hlini Gíslason.
26 tíina tðm
Fyrstu björgunarsveitarmennirnir
á vélsleðunum skila sér á Öxna-
dalsheiðina um 20 mínútum fyrir
klukkan 11. Frostbitnir og veður-
barðir stíga þeir af sieðunum eft-
ir svefnlausa nótt við erfiðar að-
stæður. Léttirinn vegna ferða-
lokanna er auðsær og þeir henda
gaman hver að öðrum, á meðan
þeir nudda klakabrynjuna úr and-
Iitinu. Jón Einar Kjartansson er
nýstiginn af sleðanum. Var nóttin
erfið? „Ja, sumum er sennilega
orðið svolítið kalt en þetta gekk
mjög vel. Það var búið að finna
snjóhúsið þegar við komum að
þvf og þótt veðrið sé búið að vera
slæmt hafa ekki komið upp nein
Jón Einar Kjartansson, nýkominn á
Öxnadalsheiði, hress eftir björgun
Dalvíkinganna.
óhöpp að telja má, nema smábil-
un í snjóbílnum." Er hann orðinn
þreytturr „Það hlýtur að koma að
því. Þetta er búin að vera 14 tíma
törn núna frá því að ég lagði af
stað héðan, en í heildina spannar
minn þáttur í björgunaraðgerð-
unum sennilega eina 26 tíma.“
Símtalspöaturt
Viltu panta símtdl efnúmerið
sem þú hringir í er á tali?
Það gerir þú með því að veua
töluna 5 ef númerið er á tali.
Þegar númerið losnar lætur
síminn þig vita með sérstakri
hringingu.
Nánari upplýsingar um verð
og sérwónustu Landssímans
færðu í síma 800 7000 eða
SÍMASKRÁNNI.
LANDS SÍMINN
Ægilegt óveður
Nokkrir skíðagöngumenn voru i
hópi þeirra sem fyrstir fóru frá
Öxnadalsheiði í fyrrakvöld. Jón
Gauti Jónsson er einn þeirra.
„Okkur sóttist ferðin mjög seint
til að byrja með, veðurhamurinn
var ægilegur. Þetta var mikið
þjark, myrkur og illviðri." Jón
Gauti segir að hlutverk göngu-
skíðamanna geti verið mjög þýð-
ingarmikið þegar hætta sé á að
vélsleðar stöðvist í illviðri. „Gang-
an var erfið, en verst var að sitja
aftan á vélsleðanum á leiðinni til
baka. Eftir á að hyggja held ég að
ég hefði frekar kosið að skíða
sjálfur. Við vorum engan veginn
búnir undir að sitja hreyfingar-
Iausir aftan á vélsleða í þessum
kulda.“ Hvernig bjóst hann þá við
að komast aftur til byggða þegar
lagt var af stað? „Ég hugsaði ekki
mikið út i það. Maður leggur bara
allt kapp á að finna týnda menn,"
segir Jón Gauti og talar eflaust
fyrir munn þeirra Ijölmörgu Is-
lendinga sem fjallamennirnir eiga
líf sitt að launa.
Þrekaðir en heílir
Skömmu síðar kemur snjóbíllinn
í sjónmál. Sjö klukkustunda
ferðalagi frá snjóhúsinu er lokið.
Spenna manna er mikil að fá að
vita raunverulegt ástand snjó-
mannanna flmm, enda hafa Ijar-
skipti verið lömuð siðustu
klukkustundir. Her fjölmiðla-
manna tekur á móti Dalvíkingun-
um og þeir hrökkva auðsjáanlega
við. Virðast töluvert þrekaðir en
líkamleg heilsa virðist ágæt. Þeir
ganga óstuddir í jeppana en það-
an liggur leiðin beint á slysadeild
Fjórðungssjúkrahússins á Akur-
eyri, þar sem læknisskoðun fer
fram. Blaðamaður nær að bera
upp eina spurningu fyrir þann
sem síðast stígur út úr snjóbíln-
um. Hvernig er heilsan? „Hún
gæti verið betri,“ er svarið.
Vantaði helst vökva
Um klukkustund síðar, að lokinni
læknisskoðun, ræðir Birkir
Bragason við blaðamann. Ekki er
á honum að sjá að hann sé
nýsloppinn úr lífsháska. Hann er
furðu hress og byrjar á að upplýsa
að enginn fimmmenninganna sé
slasaður eða kalinn.
Hvernig var vistin í snjóhús-
inu?
„Hún var allt í lagi. Við misst-
um aldrei vonina og höfðum fulla
trú á okkar mönnum."
- Óttuðust þeir aldrei að félag-
ar þeirra hefðu ekki komist til
byggða?
Þú hefur fundið
vísbendinguna!
\' ' 3 ,
Hringdu í síma:
550 OOOO
Hlini Gíslason, einn fimmmenninganna úr snjóhúsinu, nj
Á Öxnadaisheiði i gærmorgun. Þessir björgunarsveitarmenn biðu snjóbíisins sem flutti
og hvað er betra við slíkar aðstæður en smá hær