Dagur - 30.05.1998, Blaðsíða 16

32 - LAU GARDAGU R 30. MAÍ 1998
O^ur
LÍFIÐ t LANDINU
LJÚS-
BROT
Björn
Gíslason
myndar
Splundra HnefíH-bræður
íslenskum hjónaböndum?
Þorskkvóti hef-
ur nú verið auk-
inn og útgerðar-
menn og sjó-
menn sjá fram á
betri tíð með
blóm í haga eða
öllu heldur
þorsk í þara. En
það eru fleiri
stéttir sem sjá
fram á upp-
gripatíð og
feikna yfirvinnu.
Þar á ég við vandamálaútgerðar-
menn af ýmsu tagi, sálfræðinga,
félagsfræðinga, fjölskylduráð-
gjafa, presta og aðra slfka sál-
gæslumenn og uppálappendur
hjónabanda. Astæðan er einföld,
sem sé sú, að senn fer í hönd í
sjónvarpinu heimsmeistara-
keppnin í knattspyrnu. Og þá
fer, eins og alltaf, að hrikta veru-
lega í víða feysknum stofnum
hjónabanda vítt og breitt um
landið og er um leið samfélags-
legt vandamál því hjónabandið
er, eins og Sjálfstæðisflokurinn
hefur margítrekað í stefnuskrám
sínum, hornsteinn þjóðfélagsins.
Boltadrama
Framundan er samfélagsleg
krísa sem hefst inni á heimilun-
um en getur síðan breiðst út í
samfélagið með ógnarhraða,
flestum til eymdar og ama nema
vandamálaútgerðarmönnunum
sem nugga nú saman höndum
með peningaglampa í augum.
Þeir sem ekkert vita um eðli fót-
boltadellu, trúa auðvitað tæp-
lega slíku svartagallsrausi og
heimsendaspádómum. En svona
verður þetta nú samt.
Það er auðvelt að sjá fyrir sér
harmrænt ljölskyldudrama í ís-
lenskum eldhúskrókum næstu
vikurnar, drama sem ekkert gef-
ur eftir þunglyndislegustu pæl-
ingum Ingmars Bergman eða fá-
ránlegustu atburðarás í amerísk-
um sápuóperum.
Imyndum okkur íslensk
meðalhjón þar sem konan er
venjuleg manneskja en kallinn
með fótboltadellu. Við getum
kallað þau einhverjum frumleg-
um nöfnun, ja, t.d. Siggu ogjóa.
Sigga og Jói sitja í miðri sparktíð
sjónvarpsins í eldhúskróknum á
sunnudagsmorgni og slafra í sig
hafragraut og maula afganginn
af poppkorni gærkvöldsins.
Tánögl Hrónaldós
Sigga geispar prýðilega pent og
segir: „Dóróthea hringdi í mig
og sagði að Friðgný frænka þín
væri búin að fá vinnu hjá ferða-
skrifstofu austur eða vestur á
Djúpavogi og treysti sér nú loks-
ins til að skilja við helvítis rudd-
ann hann Engilbert."
Jói andvarpar dapur í bragði
og svarar: „Það er Ijótt útlitið
með Hrónaldó. Ég sá það á Sky í
nótt að það er óvíst að hann
spili með Brössunum í dag. Það
tók sig upp inngróin tánögl hjá
honum og þó hann sé í meðferð
hjá Doktor Wulffischeimer,
heimsfrægum þýskun tánagla-
sérfræðingi, þá er ekki víst að
hann verði til í slaginn. Mér líst
bara ekkert á þetta, enda er
Hrómaríó dottinn í það og hver
á þá að skora, ha?“
Sigga hristi hausinn önug á
svip og sagði: „Magnveig frænka
er búin að segja upp á sjúkra-
húsinu ásamt 14 öðrum sjúkra-
liðum, enda eru þetta engin
laun sem þær hafa. Alveg er ég
viss um að Sighvatur hefði borg-
að þeim meira en Ingibjörg.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr
en misst hefur.“
Jói Iagði enn meiri kollhúfur
en áður og mælti að bragði:
„Mér líst ekki á þetta hjá Eng-
lendingum. Hnefill bræður, þeir
Garðar og Filipus, ja, við strák-
arnir höfum verið að skemmta
okkur við að snara þessum nöfn-
um á íslensku, þetta eru Gary og
Phil Neville, já, sem sagt þeir
eru að hóta einhverju verkfalli
nema þeir fái sama kaup og
Sjerer og Bekkham. Ég meina
græðgin í þessum gaurum, það
er ekki eins og þeir séu einu
sinni myndarlegir og ekki eru
þeir að riðlast á kryddpíum. Þeir
eiga ekkert meira skilið."
Skilnaöux að sjónvarpi
og sæng
Sigga var orðin verulega brúna-
þung og grumpin og hvæsti:
„Það eru fleiri að slasa sig en
þessar boltabullur þínar. Gugga
slöngvivaður skar sig illilega í
puttann í rækjunni í vikunni og
það hljóp illt í þetta og hún
verður hugsanlega frá vinnu í 2
mánuði.“
Jói lak þunglyndislega niður í
sætið og hafragrautstaumur
rann slyttingslega niður hökuna:
„Já, það er allt á sömu bókina
lært. Frakkinn Síð-dani þjáist af
þrálátu nefrennsli samfara
eyrnabólgum og verður örugg-
lega ekki til stórræðanna fyrr en
í undanúrslitum.11
„Eg er alvarlega farin að íhuga
skilnað!" Hrópaði Sigga og barði
í borðið.
Jói hristi hausinn og svaraði:
„Já, það er útilokað að skilja af
hveiju Itölum datt í hug að
skilja Zóla eftir heima. Maður
skilur bara ekki svona.“
„Eg er skilin við þig,“ æpti
Sigga og hljóp grátandi út þar
sem sálfræðingar og fjölskyldu-
ráðgjafar tóku fagnandi á móti
henni og krítarkortinu. Jói rölti
dapur í bragði inn í stofu og
kveikti á sjónvarpinu.
JÓHANNESAR
SPJALL
Jóhannes
Sigurjónsson
skrifar