Dagur - 30.05.1998, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 30. MAÍ 1998 - 35
LÍFIÐ í LANDINU
Fréttarítarinn. Ingimar Ingimarsson er
meðal kraftmestu fréttaritara Útvarps og
hefur getið sér gott orð sem slíkur. En hvað-
an úr heiminum segir hann okkur fréttir og í
hvaða þorpi á landsbyggðinni ólst Ingimar
upp á unglingsárum sínum?
Frá Siglufirði. Hvaða stjórnarmálaflokkar
hafa náð saman um myndum meirihluta i
bæjarstjórn á Siglufirði og hvað heitir sá vel-
þekkti alþýðuflokksmaður og forseti bæjar-
stjórnar sem skipaði fjórða sætið á Siglu-
fjarðarlistanum - lista félagshyggjufólks - en
náði ekki kjöri?
Stjórnarformaðurinn. Bóndi og stjórnar-
formaður. Hver er sá maður sem hér sést á
mynd og formennsku í hverjum af tveimur
afstærstu fyrirtækjum landsins gegnir
hann?
Siguríiðið. Sjálfstæðismenn á Akureyri unnu
góðan kosningasigur í kosningunum um síð-
ustu helgi og eiga nú fimm fulltrúa afellefu í
bæjarstjórn. Hvaða fólk úr sigurliðinu sést hér
á mynd, frá vinstri talið, og hvaða störfum
gegnirþað í Akureyrarbæ?
Bæjarfulltrúinn. Þessi ungi herramaður,
Ólafur Grétar Rúnarsson, var um síðustu
helgi kjörinn bæjarfulltrúi í einu stærsta
bæjarfélagi landsins, en hann er aðeins
nítján ára að aldri. Hvaða bæjarfélag er hér
spurt um - og fyrir hvaða stjórnmálasamtök
komst Ólafur Grétar í bæjarstjórn?
1. Turn fangelsisins á Litla-
Hrauni er blár að Iit.
Hvaða sögulegu skírskotun
hafði að mála turn þennan
bláan?
2. Hvað heitir fjallið milda
sem gnæfir yfir Seyðis-
fjarðarkaupstað að norðan?
3. Það ágæta blað, Vikan, er
nú komið fram á sjónar-
sviðið aftur eftir að hafa
verið í dásvefni um nokkur
misseri. Hvað heitir sú
ágæta útvarpskona sem
hefur verið ráðin ritstjóri þess?
4. „Heyrðu snöggvast, Snati minn, / snjalli
vinur kæri, / heldurðu ekki hringinn þinn /
ég hermannlega bæri?“ Hver orti svo?
5.1 hvaða byggðarlagi á landinu hefur lengi
verið starfrækt útgerðarfyrirtæki - sem
reyndar starfaði á fleiri sviðum áður - und-
ir nafni Sigurðar Agústssonar og í hvaða
kauptúni var Iengi starfandi verslun nafna
hans Pálmasonar, sem keppti við kaupfé-
lagið þar á staðnum?
ó.Hvar að landi kemur Breiðafjarðarfeijan
Baldur eftir siglingu yfir þveran Breiða-
fjörð frá Stykkishólmi?
7. Hvar á landinu er Smiðjulaut og af hverju
dregur hún nafn sitt?
8. Hvaða kappar voru það sem fyrstir gengu á
Snæfellsjökul og hvaða ár var það.
9. Hve lengi var Alþingi háð á ÞingvöIIum?
10. Hver var forstjóri Sambands íslenskra
samvinnufélaga á 7. og 8. áratugnum og
hvaðan af Iandinu var sá maður ættaður?
LAND OG
ÞJÓD
Sigurðun Bogi
Sævarsson
skrifar
Svör:
•Buntddn pe jn§ui[æpjÁj/y[ js
uias ‘uossjeuig puajjg um jjnds ja jaj-j '01
■>IjAEÓ[Áay i SP8I y/I QIPFH
8° £p8[ SuitjjejeSpej uias jstajjnpua ue
-gJS -je j8e[ ec[ ua ‘86Z.I lú uibjj jb<[ geij
8° q£6 pnujojs jba uin[[OA8uic[ e iSuicjjyg
'LSZI JBa 9B<Í
[mjofspajæus e n8uo3 jijsjáj mas uossjey
lujefg 8o uossjbjq JJa88g Jiocj njOA pecj-g
•epejjujef 8o bijbi[ ‘jngojjs íuis uai.pjjao
Jiacj npuÁjq jecj ua - mnSnjeje mnSjom
jijAj ipiai[SL[[0[j jijÁ pjaSeSaA pe jba
piuun jeSacj euuemnuuiAeSaA jnqsnfpims
jba uessacj jne[ [ •ijepejaAjq piA uejo
jSuej pp|a ‘ipiaqsíjjajq e ja jnejnfpimg-^
•puojjsepjeg e jjsejsueQg y-9
eSuejsmmeAj-j e jba uos
-eui[eg jepjn8;s unjsj3y\ 80 im[pqsppjÁJS
1 ja ■ji[a uossjsnSy jnpjnSig pnjæjjijáj • £
■ijoqepua
-jepi[[j bjj p[e>|S uossSugjg uuiajsjocj >
•jijjppjeujy jnpjjSig •£
'•KyiPÍaT
•mnuis mmjpq 1 jujasiqjÁ pe ujnje[g jjaS
sjeuue [epam uossujofg -qp ujofg 80
ssauxeg Jpp[[e[q Jiacj ejejq 'P[[9J ejp[aq
jnpejsjejBAp uuinq jba jbc} 80 ujpqeuuem
-dney j euuem juuij isjaSuej jeA ujnje[g • j
•jecj sjjjpj
sSun poqmejj - uuejsijpgsiQ juáj 8joqjy
1 ujofjsjefæq 1 uuijpfq jba jujojq jtijtqQ *
•sSbq jnpemepiqq mnjj.íj
80 jnpimsuuej ja Jtjjppsjeuunj) Sjoqji^
8° ‘y§g piA jnSuipæjjjeunjsjnfq ja ‘sui
-sqqog injj[[njjefæqejeA ijsj.áj ‘jijjopeqy
ejp<j ‘ejuuauqy-BAofg Jnpemspoqmn ja
‘uossupf g uuijbjocJ ‘npojsjoj ijÁajngy
e tuunjojsjijqseSuisÁjddn nuæjjo[sj jijisa
mas ‘Jijjppsj[pj[[ jnpja8[e,\ ‘pqej ijjsuia
bjj ‘ja jsas jaq mas qjpj ejiajjnSis peq *
■jeunfqjiAspue-] 80 yg>[ jnpemjojjeujpfjs
ja uueq ua ‘jiaASjepjefjefÁg 1 mnppjss[n
-8uq e tpupq uossjia8jn8i§ Jtag sauueq
-of ia puÁm e jsas Jaq mas jnpem e§ *
•suejsqjepjetjn[8i§
ijæs epjpfj ipedpjs uueq ua ‘ujpfjsjefæq
jn jn [[aj mas ja[[P[\[ g uefjsijyj ijejq
-[epa ijjpjacjspuej es jba pecj ua ‘ipjijtqSiq
e mnpuÁmejnjqjiam mn uemes ejeq
peu mas ‘jnjpjogsipæjsjjefs 80 -jeuqos
-mejg ‘jiujejpjogjeujpfjsspjij nja peq *
•isaueSueg e
uueq jeupfcj nu ua sjsajcljeiDjos tjjæqma
piaqs mn jecj ipuSaS uossjem;8u[ jem
-i8uj sueq Jigej ua ‘jepjÁ[\[ 1 qiy\ Jn jem
-iSuj ja jnjjefs 'oje[\[ ejemjeujeA 80 sui
-sjjejsmesndojAg iSubajjoa je mnquia mn
-uuomspuej jiSas 80 [assnjg j suisdjeAjn
-sppy uejuejjajj ja uossjemiSuj jemi8u[ *
Fluguveiðar að sumri (69)
Byrjunin
„Byijunin". Þetta orð hefur alveg sérstak-
an tón og blæ yfir sér f hugum veiði-
manna. Þegar „áin opnar“ eins og sagt er
málfræðilega vitlausri íslensku. En
„byrjunin" hefur hlýlegan tón í huga
manns, ypsilonið í orðinu verður lengra
og dýpra en venjulega, og þegar það er
sagt með þessum tóni, eða hugsað, þá
líður fyrir hugskotssjónir eitthvert saman-
safn minninga og blandast eftirvæntingu
sem hlaðist hefur upp í allan vetur og er
alveg að ná hámarki. Byrjunin. Hvílík
rómantík.
Frægustu stórveiðiárnar „opna“ með
einvalaliði fyrirmenna í veiðiskap og öðru
fólki í efstu lögum samfélagsstigans. I
Laxá í Aðaldal má reikna með Halldóri
Blöndal sem sjálfur hefur viðurkennt að
sér þyki mikill heiður af því að vera
boðið, og hafi ekkert við það að athuga að
fjölmiðlamenn taki af honum myndir.
Jafnvel þótt í góðlátlegu grfni sé talað um
að hann fari bara í „hálfvitaholuna".
Norðurá „opnar“ undir suðandi sjón-
varpsvélum, gott ef útvarpsmenn eru ekki
í beinu sambandi við morgunþættina og
blöðin birta myndir af stjórn Stangveiði-
félagsins að störfum. Nokkur fyrirmenn-
anna voru að snuðra við ána um daginn,
samkvæmt blaðafregn, og lýstu yfir
að laxinn væri kominn. Höfðu ekki
séð neinn fisk, að vísu. En „fundið
lyktina". Það er þetta sem ég á við
þegar ég segi að „byrjunin' sé full
af rómantfk.
Best, en ekki best
Vorveiðin er best, en ekki best.
Þegar bíllinn rennur niður brekk-
una af Mývatnsheiðinni er einstök
tilfinning að sjá ána birtast og til-
hlökkun: er mikið í henni, hvernig
er vatnið? Og þó oftast sé hún
kuldaleg um mánaðamótin maí/júní skal
maður alltaf vonast eftir því að sjá
skvettu eða sporðaköst. Þetta andartak er
„byrjunin" hjá okkur félögunum. Komnir
að urriðasvæðinu í Laxá í Mývatnssveit.
Yfirleitt er sveitin nýkomin undan vetri,
grös gul og golan svöl, en alltaf skal mað-
ur vona að vor liggi í lofti, jafnvel að ekki
verði kalt. Við ítarlega umhugsun man ég
ekki ekki eftir góðu veðri í byrjuninni. Við
höfum veitt á sköflum. I hundslappa-
drífu. Og þó, jú, víst hefur komið fyrir að
hlý gola kyssti kinn og ég man hvað ég
varð montinn þegar ég var skráður með
fyrsta fiskinn í veiðibókina, þurrflugufisk
í glaða sólskini að morgni. Vorveiðin er
best vegna þess að eftirvæntingin og til-
hlökkunin er svo mögnuð, en sem veiði
getur hún brugðið til beggja vona.
MiMöthuli
Það er eiginlega sama hvort maður er í
laxi eða urriða að vori: árnar eru dekkri
og kaldari en að sumri. I laxinum nota
menn stórar túbur og sökkva þeim í skol-
að vatn. Sökklínur þarf til að kafa niður
til fiskanna sem hafa sig hæga í miklu
vatni og köldu. Sama á við urriðann: stór-
ar straumflugur þurfa að komast djúpt,
og maður þarf að veiða hægt og hafa hug-
ann vel vakandi fyrir þvf að breytilegt
straumlag og litur geta valdið því að fisk-
urinn breytir um legustaði. Laxinn og ur-
riðinn færa sig yfir á hægara vatn en þeir
eru vanir, því straumþunginn er of mikill
þar sem þeir halda oftast til.
Þetta þýðir að maður þarf að hafa sér-
staka gát meðfram landi. Þegar mikið er í
ánum getur fiskurinn fundið hægara vatn
við bakka. Og þá veit ég af eigin reynslu
að kvíslar utan meginárstraums, sem alla
jafna gefa ekki fisk, geta allt í einu orðið
gjöfular.
I vorveiðinni þarf maður að huga vel að
vantinu. Þegar mikið er í kann að mynd-
ast hringstreymi hér og þar, og í lygnum
Byrjunardagurinn í fyrra. Kampakátir félagar
með góðan morgunafla. Betri getur byrjun ekki
verið.
þar við snúa fiskarnir stundum öfugir við
meginstraumi. Laxar og silungar stunda
þetta lævísa bragð sem veiðimenn átta sig
stundum ekki á.
Þá er ég ekki frá því að þegar maður
veiðir að vori þurfi flugan að fara hægar
yfir. I köldu vatni er fiskurinn ekki jafn
fljótur til, því hann hægir á líkamsstarf-
seminni. Við vitum að flugan þarf að
komast niður til hans, því fiskurinn eltir
illa. Og mér hefur reynst vel að láta hana
„dingla" lengur yfir veiðistöðum en oft að
sumri. Þetta þýðir að maður kastar ekki
jafn þvert út og áður, heldur í
þrengra homi niður fyrir sig.
FLUGUR Straumurinn tekur þá fluguna
ekki jafn fljótt á hratt svif og hún
nær að hanga lengur yfir líkleg-
um stöðum þótt hún spanni ekki
jafn vítt svið. Enginn skyldi van-
meta kosti þess að draga hægt
inn við þessar kringumstæður,
löturhægt meðfram bökkum sem
eru næstum á kafi.
Stefán Jón
Hafstein
skrifar
Stórir fiskar
Kosturinn við vorveiðina er líka
sá að maður á von á stóru fiskunum.
Tveggja ára laxinn gengur fyrr en sá
minni. Og stikar oft beint upp á efstu
staði. Þá getur hann verið í fínu töku-
stuði. Urriðinn stóri er ekki jafn var um
sig og þegar búið er að berja á honum
vikum saman. Hann lætur sig hafa það
að demba sér á flugu sem langt er síðan
hann sá. Og litlu fiskarnir hafa sig hæga
því vatnið er of mikið fyrir þá, eða þeir
einfaldlega ekki orðnir nógu stórir til að
hætta sér langt frá skjóli uppeldisstöðv-
anna. Það er því til mikils að vinna þótt
spáin sé „norðaustan kaldi og tveggja
stiga hiti að deginum".
Alltaf j afn heppinn
Og einhvern veginn virðist mér maður
muna eftir öflugri „skotum" í vorveiði en
þegar blíðan kemur. Af einhverjum óút-
skýrðum ástæðum hrekkur urriðinn í
gang þegar minnst varir og sjö átta fiskar
í beit hella sér á fluguna á nákvæmlega
sama stað og maður barði látlaust í fjóra
tíma á undan.
Allt getur gerst. Þegar brestur á hunds-
lappadrífa og bakkinn á móti manni
hverfur í hvíta móðu hefur maður á orði
hið fornkveðna: „Alltaf ert þú jafn hepp-
inn Kolbeinn." Það var einmitt það sem
bóndinn á Hofsstöðum sagði við Kolbein
þegar hann stóð í norðanhríð og bjó sig
til veiða. Heimamaðurinn vissi nefnilega
að fiskurinn á það til að hrökkva í gang í
hríðinni. „Alltaf jafn heppinn..." er það
sem ég tauta þegar veðrið gerist virkilega
mikið verra en það þó var þegar ég var að
bölva því sem mest. Annars er maður
hættur að bölva veðri. „Byrjunin" er
nefnilega alltaf jafn góð, hvernig sem hún
er.
Og nú, þegar helgarblaðið berst lesend-
um á laugardagsmorgni, er ég úti í á. I
byrjuninni. Alltaf jafn heppinn.