Dagur - 27.06.1998, Blaðsíða 18
34-LAUGARDAGUR 27. JÚ\í 1998
POPPLÍFIÐ í LANDINU
Aðdáun -
Iallri þeirri umbyltingu sem varð í Bandaríkjun-
um með tilkomu rymrokksins beindist kastljósið
óneitanlega mest að Seattle þar sem Nirvana,
fremst meðal jafningja, fór mikinn. En það voru
fleiri sem áttu hlut að máli við að móta þessa
stefnu og voru í fararbroddi hennar. Þar er ekki
hvað síst átt við Smashing pumpkins, sem kemur
frá Chicago, með hinn dularfulla en hæfileikarika
BiIIi Corgan í fararbroddi. Hann hefur ætíð verið
potturinn og pannan í flestu sem Pumpkins hafa
gert, samið flest lög og texta, sungið og Ieikið á
sólógítarinn, auk þess að vera við upptökuborðið í
seinni tíð. Ferill sveitarinnar er orðinn ærið merki-
legur. Hefur þar svo sannarlega ekki vantað vafa-
samt athæfi, sukk og svínarí eins og það heitir á
alþýðumáli, líkt og hjá flestum „alvöru" rokksveit-
um allra tíma. En þrátt fyrir það og að dauðinn
hafi komið við sögu, virðist sveitin eflast við hverja
raun og merkilegt nokk verið djörf við að ögra að-
dáendum sfnum og yfirleitt gefa öllum markaðs-
og frægðarlögmálum langt nef. Eftir að hafa slegið
í gegn árið 1997 með Simas dream, ekta skífu í
anda rymrokksins/“grungesins“ var sú næsta,
Mellon collar and the infinite sadness stórt og
mikið skref þar sem mun melódískari smíðar
blönduðust með kraftmiklu rokkinu. Það var svo
ekki síst vegna þess að platan var stórvirki í orðs-
ins fyllstu merkingu tvöföld skífa með yfir tveimur
tímum af tónlist, sem þessi ögrun og áskorun
fólst. En hvað gerðist? Með þessu stóra verki sló
Pumpkins íyrir alvöru í gegn á heimsvísu og mun
platan nú vera ein sú mest selda af þessu tagi sem
sögur fara af, hefur selst í um 9 til 10 milljónum
eintaka. fylgdu svo í kjölfar hennar alls kyns viður-
kenningar, m.a. Grammyverðlaun. Og hvað gerist
nú, þegar vandræðin hafa markað sveitina meira
samhliða tónlistarlegu velgengninni? Jú, nýja plat-
an, Adore, er enn ein áskorunin sem Corgan og fé-
lagar setja fram gagnvart heiminum, en er svo líka
öðrum þræði verk sem stendur undir nafni í breið-
um skiíningi. Aðdáun eða lotning í garð látinnar
Áskonm
konu, Mörthu, sem var móðir Corgans, en hún
sem og erfiðleikar síðustu ára hjá Smashing
Pumpkins eru meginþráðurinn í textum plötunnar.
Áskorunin er hins vegar sú að rokkkápunni er nást
hent fyrir borð en þess í stað eru lagasmíðarnar
framsettar með t.d. kassagítar eða píanói í einföld-
um útsetningum. Hinn ljúfsári tónn sem þar er
svo áberandi, er þó um Ieið einkar hrífandi í mörg-
um laganna og fer ekkert á milli mála að einlægn-
in ræður ferð. Hér er því kannski á ferðinni merki-
Iegasta plata Pumpkins til þessa og þ.a.l. ein af
þeim plötum sem teljast mun með þeim bestu á
árinu. I ofanálag virðist svo Iýðurinn ætla enn að
hrífast með, því hún hefur náð hátt á sölulistum
víða um heim. Það hlýtur að vera varið í þesshátt-
ar hljómsveit, sem sífelt kemur með eitthvað nýtt
og kemst upp með það.
Sykurmolasj óður
Hver er að líkindum frægasta
poppsveit íslandssögunnar.
Gus gus? Varla, ekki ennþá
a.m.k. Sinfóníuhljómsveitin?
Nei, þó hróður hennar hafi
vissulega farið víða á síðustu
árum. Mezzoforte? Ekki svo
Ijarri lagi, en svarið er þó senni-
lega Sykurmolarnir. Sögu þeirra
þarf ekki að rekja fyrir landanum
og verður ekki gert hér að öðru
leyti en því, að nú minnast menn
þess að tíu ár eru frá því Björk,
Einar Om, Sigtryggur, Bragi og
þáverandi hljómborðsleikari Ein-
ar Melax, komu fram á sjónar-
sviðið. Myndaðist sveitin sem
kunnugt er úr rústum tveggja
annarra, Kuklsins og Þeys og
hafði sem undirstöðu fjölþrifaút-
gáfuna Smekkleysu, er hafði (og
hefur kannski enn) einkunarorð-
in, „Heimsyfirráð eða dauði“.
Líftími Molanna varð, með hlé-
um, sigursæll með eindæmum
að mestu bæði vestanhafs og
austan, aðalega þó í Bretlandi
auðvitað og skilaði af sér þremur
eiginlegum plötum, Life¥s to
good, Here today, toomorrow next week og Stick
around for joy. I tilefni af þesum tímamótum er nú
að koma út safngripur með Sykurmolunum sem
ber engilsaxneska heitið, The great cross over
potential. Þar er að finna flest ef ekki öll bestu og
Sykurmolarnir. „Helstu molarnir“ komnir á safnskifu.
vinsælustu Iögin á borð við Birthday, Motorcrash,
Hit og mörg önnur. Er þetta safn hið besta fagnað-
arefni og þá ekki hvað síst fyrir þá sem ekki hafa
til hlítar kynnst hinum magnaða og sérstaka sjóði
sem lög Sykurmolanna vissulega eru.
Ariella
Uninvited
Children of love
Gimme love
Up up and away
Gotta me moving on
Listinn er spilaður á föstudögum milli kt. 20 og 22
Htustaðu á Frostrásina í beinni á internetinu
http://nett.is/frosrasin • E-mait: frostras@nett.is
Frunikraftur
rokksins
Engum blöðum
er um að fletta,
að einn
merkastai tón-
listarviðburður
síðasta árs og
það í víðum
skilingi, var
endurkoma
John Fogerty,
en hann hafði
ekki látið á sér
kræla í rúman
áratug. Hann
gaf út plötuna
Full moon
swamp, sem
ganga má svo
Iangt að segja
að standist
fyllilega sam-
anburð við það
besta sem
kappinn gerði
með
Creedence Clearwater Revival. En það var ekki bara í formi nýrrar
plötu sem um sögulegan viðburð var að ræða, heldur líka á tónleika-
sviðinu. I kjölfar FuII moon swamp hélt Fogerty nefnilega í umfangs-
mikla tónleikaferð þar sem hann gerði nokkuð sem hann einu sinni
lýsti yfir að hann mundi vart gera aftur, spila öll gömlu
Creedencelögin á tónleikum.
Heppnaðist þetta svo vel að úr
varð að brot af því besta yrði
gefið út á plötu. Nú hefur sú
plata Iitið dagsins Ijós undir
nafninu Premotion (eftir nýju
lagi sem hann tekur). Gerist
þetta um aldarfjórðungi eftir
að Creedence leið undir lok og
á þeim tíma hefur Forgerty
ekki leikið þessi lög. Heil 18
lög eru á Premotion, þrjú af
Fms það nýja og svo 14 önnur
frá ferli Creedence og einherj-
aferli Fogerty. Þarna eru perlur
á borð við WhoYll stop the rain, Bad moon rising, Down on the
corner, TravelinYband, Susie Q og RockinYall over the world, sem
reyndar hefur orðið frægara í flutningi Status Qou, eins og Proud
Mary, sem þarna er líka og Tina Turner gerði ofurvinsælt. Ekki er of-
sögum sagt en að hjá Fogerty endurspeglist frumkraftur rokksins Svo
hrífandi, svo aflmikill og ómótstæðilegur. Meira þarf vart að segja
um þennan einn af merkari tónlistarmönnum Bandarikjanna á
seinni árum.