Dagblaðið Vísir - DV - 19.01.1982, Síða 12

12
DAGBLAÐIÐ& VÍSIR. ÞRIÐJUDAGUR 19. JANÚAR 1982.
WMMwmmmm
hjálst, áháð daghlad
Útgáfufélag: Fr|áb fjölmiökin hf.
Stjórnarf ormaöurrog útgáfustjóri: Sveinn R. EyjóHsson.
Framkvœmdastjóri og útgáfustjóri: Hörflur Einarsson.
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Ellert B. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Haukur Helgason.
Fróttastjóri: Sæmundur Guðvinsson.
Auglýsingastjórar: Páll Stefánsson og Ingóffur P. Steinsson.
Ritstjórn: Sfflumúla 12—14. Auglýsingar: Siðumúla 8. Áfgreiðsia, áskriftir, smáauglýsingar, skrifstofa:
Þverholti 11. Simi 27022.
Sími ritstjómar 86611.
Setning, umbrot, mynda- og plötugerfl: Hilmir hf., Siðumúla 12.
Prentun: Árvakur hf., SkeHunni 10.
Áskriftarvorfl á mánufli 100 kr. Vorfl í lausasölu 7 kr. Holgarblað 10 kr.
Afellisdómur
í dag gerir ríkisstjórnin úrslitatilraun til að koma
saman efnahagspakka sínum. Á morgun kemur þing
saman að nýju eftir jólahlé og það er að sjálfsögðu
kappsmál ráðherranna að koma ekki til þings með allt
niðr'um sig. Síðustu dagana hefur ýmislegt birst af
þeim tillögum sem stjórnarflokkarnir hafa lagt til. Þar
kennir margra grasa.
Ljóst er að ríkisstjórnin mun ekki skerða verðbætur
á laun með sama hætti og í fyrra en í stað þess kapp-
kosta að stórauka niðurgreiðslur og afnema tolla á vísi-
töluvörum til að draga úr verðbótum. Til þess þarf fé
og þar stendur hnífurinn í kúnni. Alþýðubandalagið
hefur lagt til að fjár verði aflað með niðurskurði á fjár-
lögum, hækkun söluskatts og sérstökum sköttum
meðal annars á bankastofnanir og innflutningsverslun.
Því ber að fagna ef gengið verður i niðurskurð á rík-
isútgjöldum.
Öllum er ljóst að verðbólga verður ekki kveðin niður
meðan ríkisbáknið er þanið út og enginn hemill á út-
gjöldum þess. Meginskylda stjórnvalda liggur í því að
halda opinbera geiranum innan hæfilegra marka og
ganga á undan með aðhaldi og sparnaði. Niðurskurður
á fjárlögum er af hinu góða og jákvæð aðgerð.
Skattahækkanir í einu eða öðru formi eru hinsvegar
olía á eld, ekki aðeins óvinsælar heldur verðbólgu-
hvetjandi. Bankar mega að ósekju greiða skatta en
aukin skattheimta á almenning og fyrirtæki eru í al-
gjörri andstöðu við yfirlyst markmið þessarar ríkis-
stjórnar. Það er að vísu óþarfi, ef ekki hlægilegt, að
vitna til loforða stjórnarinnar, þau eru öll fokin út í
veður og vind. En svik eru það samt ef nýjar skatta-
álögur eiga að fylgja með í pakkanum.
Um helgina birti Tíminn nokkur atriði sem Fram-
sóknarflokkurinn vill leggja áherslu á í næstu efna-
hagsaðgerðum. Þar er talað um að breyta vísitölu-
grundvellinum, færa verðlagningu í nútímahorf,
sporna við minnkandi framkvæmdum, draga úr er-
lendum lántökum og lækka gjöld á atvinnuvegum. Öll
eru þessi stefnuatriði góðra gjalda verð en það er að
skilja á Tímanum að þau séu atriði sem Alþýðu-
bandalagið eigi erfitt með að samþykkja. Ekki er að
furða þegar upptalning þeirra framsóknarmanna er
skoðuð. Með samþykkt þeirra væru alþýðubandalags-
menn að taka upp gerbreytta stefnu, viðurkenna að af-
staða þeirra til verðlagsmála, vísitölu og fjármála ríkis-
ins hefur verið röng í meginatriðum. Viðhorf þeirra til
þessara mála gagnvart sjónarmiðum annarra stjórn-
málaflokka hafa verið ósættanleg. Þess vegna hefur
samstarf við Alþýðubandalagið fram að þessu verið
keypt því verði að kyngja sértrúarkreddum Alþýðu-
bandalagsins.
Það sérkennilega við tillögur framsóknarmanna er
þó hitt að þær ganga allar út á að leiðrétta og færa ul
betri vegar þá stefnu sem núverandi ríkisstjórn hefur
fylgt. Tillögurnar eru áfellisdómur yfir stjórnarstefn-
unni.
Ekki fer neinum sögum af afstöðu sjálfstæðismanna
í ríkisstjórn enda hafa þeir engan þingflokk á bak við
sig sem setur skilyrði.
Sú glima sem nú stendur yfir ræðst ekki af efnis-
atriðum. Úrslit hennar ráðast af því hvort viðkomandi
flokkar telja sér henta að slíta stjórnarsamstarfinu nú
eða síðar. Tilefnin eru næg, spurningin er aðeins sú
hvort menn vilji nota þau eða ekki. Með öðrum orð-
um, þá er það hin pólitíska staða sem vegur þyngra en
eindrægni stjórnmálamannanna til að grípa á vandan-
um með einhverjum árangri. Lengra nær viljinn ekki.
ebs.
Mér datt
lausn i hug...
Það er eins með mig og
lögregluna, að ég hef sjaldan lifað
rólegri áramót en nú, flugeldarnir
mínir fóru allir upp í loftið, eins og
lög gera ráð fyrir, en ekki inn um
gluggann í næsta húsi, eins og stund-
um hefur viljað brenna við, forsætis-
ráðherra þreytti okkur ekki með tali
um efnahagsmál að þessu sinni,
heldur með þögninni, skauparar
komu okkur til að hlæja með einkar
auðveldum hætti, útvarpsstjóri talaði
síðan það sem eftir var ársins og á
meðan á öllu þessu stóð hugsaði ég
ekki um annað en Blöndu. Sú Blanda
var ekki í glasi, eins og menn gætu þó
haldið, heldur norður i Húnavatns-
sýslu og rennur þar óheft til sjávar
vegna þess, að þvi er fróðir menn
telja, að ekki er búið að stífla hana.
En nú mun uppi mikið ráðabrugg
um það að stífla þessa ágætu á og
búa til úr henni rafmagn, sem veitast
mun öllum lýðnum, og veitir okkur
ekki af sem búum við þjóðveg 71 l,
því að hér erum við oftar enolkur
finnst nauðsynlegt, lausir við slikl.
Margt hefur verið skrafað og
skeggrætt um þetta viðkvæma mál,
bæði innan ríkisstjórnar og utan, og
ætla ég ekki að blanda mér í
deilurnar sem um það standa, því að
það hafa nógu margir gert, ef ekki of
margir og því ekki á það bætandi.
Hins vegar finnst mér dálitið
einkennilegt, að þegar útvarps- og
sjónvarpsmenn eru á viðtalaþeysingi
sínum um landið dettur þeim aldrei í
hug að liafa tal af sauðkindum og
hrossum, sem eiga þó tvímælalaust
mestra hagsmuna að gæta i þessu
máli. Mér hefur nefnilega skilist á
ræðum manna, að koma eigi upp
góðu og gagnmerku vatnsbóli fyrir
þessar skepnur á heiðum uppi og
deilurnar standi aðallega um víðáttu
þess og dýpt. Ég trúi ekki öðru en
allar skepnur í Húnavatnssýslu verði
ánægðar með slíkar framkvæmdir,
sem yrðu þær stærstu og
merkilegustu í víðri veröld og
auðvitað jafnframt þær dýrustu.
En þar sem mér sýnist borin von
að áðurnefndar skepnur verði hafðar
með í ráðum og þær sniðgengnar á
allan hátt í þessu máli sem öðrum er
að þeim snúa, vil ég leyfa mér að
koma með lausn á málinu, sem ég
held að allir menn geti sætt sig við.
Lausnin er fólgin í því að reisa við
Blöndu, svipaða virkjun og reist var
við Kröflu, sællar minningar, byggja
bara stöðvarhús, eða hvað það nú
heitir, með öllum dýrustu og bestu
vélum sem völ er á og ráða síðan að
fyrirtækinu þrjá til fjóra starfs-
menn til að sjá um að ekkert af vélun-
um fari nú í gang, og sé ég þá ekki
betur en allir geti unað glaðir við sitt.
Af þessu hlytist engin landeyðing,
engin röskun á mannlífi, enginn há-
vaði í bændum og síðast en ekki síst,
ekkert rafmagn. Að vísu myndi hvína
örlítið i einstaka sauðkind, eða hrossi
yfir þvi að fá ekki vatnsbólið sitt, en
það væri þá hægl að þagga rækilega
niðri i þeim í næstu sláturtíð, ef þess-
ar skepnur verða þá enn að þenja sig.
Kvenfólk til
upphitunar?
Nú er kalt hér norðan heiðar,
bæði úti og inni, enda tíntum við
hvorki að hita húsin okkar upp með
olíu né rafmagni og reynum því að
^ „Meöan á öllu þessu stóð hugsaði ég
ekki um annað en Blöndu. Sú Blanda var
ekki í glasi,” segir Ben Ax. í grein sinni.
,Það væri þá hægt að þagga niður i þcim i næstu sláturtíð
BETRISKÓU
FYRIR BÖRNIN
0KKAR
Á stofnþingi Kennarasambands ís-
lands sem haldið var 3.—5. júní 1980
var samþykkt að fela stjórn KÍ að
vinna að kynningu á skólaslarfi.
Stjórnin fól skólamálaráði að
annast slíka kynningu. Stjórnin skip-
aði síðan, samkvæmt tillögu skóla-
málaráðs, nefnd sem hlotið hefur
nafnið „Kynningarnefnd um skóla-
starf” og skyldi hún starfa i umboði
skólamálaráðs. Nefndina skipa: Kári
Arnórsson, formaður, Svanhildur
Kaaber ritari, Edda Óskarsdóttir,
Hilmar Ingólfsson og Sólveig Helga
'Jónasdóttir.
Samið var við Auglýsingastofu
SGS um aðstoð við kynninguna og
hönnunarvinnu og hefur þessi þáttur
verið í umsjá Sigurðar Arnar Brynj-
ólfssonar.
Kjörorð kynningarinnar skyldi
vera bættur aðbúnaður nemenda í
skólanum.
Samband um
endurbætur
Markmið kynningarinnar er að fá
fram umræðu um skólamál í þjóðfél-
aginu um leið og skólastarf verður
rækilega kynnt. Það er mikil nauðsyn
á því að foreldrar kynni sér aðstöðu
barna sinna svo og aðstöðu þeirra
sem í skólanum vinna og að sam-
vinna náist með kennurum og for-
eldrum um endurbætur.
Þrengsli eru víða mjög mikil í
skólum landsins og þrísetning á sér
enn víða stað. Margskonar aðstöðu
vantar við skólana og sýnir nýleg
könnun sem Félag skólastjóra og
yfirkennara gekkst fyrir gífurlegt
misræmi í þessum efnum. Sem dæmi
má nefna að íþróttahús við skóla
vantar meira og minna í öllum
fræðsluumdæmum landsins. í
Reykjavík eru yfir 30% skóla sem
Kári Amórsson
ekki hafa íþróttahús og á Austur-
landi eru yfir 70% skólanna sem ekki