Dagblaðið Vísir - DV - 07.08.1984, Blaðsíða 13

DV. ÞRIÐJUDAGUR 7. ÁGUST1984.
13
SÓUN GYLL-
IR STÓLINN
Morgunblaðið undirbýrað Þorsteinn Pálsson
taki sæti viðskiptaráðherra
„Sóí Sjá/fstæðisflokksins, Morgunblaðið, er ekki að gylla ráðherrann,
heldur ráðherrastólinn. Blaðið er að undirbúa mannaskiptin: þann
atburð þegar formaður Sjálfstæðisflokksins tekur loksins sitt lang-
þráða sætí iríkisstjórninni."
Sól Sjálfstæðisflokksins, Morgun-
blaðið, slær nú gullroöageislum á stól
viðskiptaráðherra. Þetta ráðherra-
embætti hefur aö undanförnu fengið
sérstaka meðhöndlun hjá MBL.
Allar ákvarðanir, sem þessi ráð-
herra hefur tekið, hefur blaðið blásið
bæði upp og út. Nýjasta dæmi er að
finna á baksíðu MBL sl. þriðjudag,
þar sem blaðiö dregur Þorstein Páls-
son til vitnis um, að ákvarðanir ráð-
herrans í vaxtamálum séu hvorki
meira né minna en einhver mesta
kerfisbreyting í efnahagsmálum
sem gerð hefur verið síðan á við-
reisnarárunum. Þess er svo að sjálf-
sögðu vandlega gætt að gefa þá
mynd, að Þorsteinn sjálfur hafi átt
hlut aö ákvörðuninni ásamt ráð-
herranum.
Úr samhengi við
veruleikann
Þessi lýsing á aögerðunum í vaxta-
málum er fjarri sanni og miklu
meira gert úr málinu en efni standa
til — ummælin standa raunar á
landamærum háðs og oflofs. Sjálf-
sagt er að þessar aðgerðir njóti
sannmælis og það sannmæli er, að
breytingin í vaxtamálunum er
jákvætt spor í rétta átt, a.m.k. frá
sjónarmiöi þeirra, sem fylgja
raunvaxtastefnu, valddreifingu og
auknu frjálsræði í stjórn
peningamála. Hér er hins vegar ekki
um neina þá kerfisbreytingu að
ræða, sem MBL og Þorsteinn
Pálsson vilja vera láta. Ríkisstjórnin
hefur fyrirskipað 2% hækkun
innlánsvaxta (fyrirmæli, ekki
frjálsræði) og heimilað við-
skiptabönkunum að bæta sér það
Kjallarinn
SIGHVATUR
BJÖRGVINSSON
FYRRVERANDI ALÞINGISMAÐUR
upp með samsvarandi hækkun
útlánsvaxta á tilteknum útlánaflokk-
um, sem mest sóknin hefur verið í.
Fyrst og fremst er þar um aö ræða
lánafyrirgreiðslu á sviði verslunar
og þjónustu og til einkaneysluþarfa
en á öðrum sviðum útlána, t.d. á
sviði afurðalána, er ekki um neitt
„frjálsræði” aö ræða. Bankar geta
t.d. ekki haft breytilega vexti á
útlánum til útgerðarfyrirtækja eftir
afkomu og eignastööu heldur er þeim
ætlaö aö lána öllum á sömu kjörum,
líka „skussunum”.
Seðlabankinn áfram
yfirvald
Engu kerfi hefur verið breytt.
Seðlabankinn hefur áfram í sínum
höndum vald til vaxtaákvaröana.
Eftirlitshlutverk bankans með
viðskiptabönkunum, þ.á m. meö
vaxtaákvörðunum þeirra, verður
áfram það sama eins og Jóhannes
Nordal lýsir í viðtali við NT
þriöjudaginn 31. júlí sl. Vald bankans
til þess aö binda hjá sér fé innláns-
stofnana og draga þar með úr
útlánagetu þeirra hefur meira að
segja veriðaukið.
Þetta er „kerfið”. Á því hefur
engin breyting verið gerð.
Byltingartal MBL og Þorsteins
Pálssonar er því ekki í neinu sam-
ræmi við veruleikann.
Sólin gyllir stólinn
Hvers vegna þá þessi homablástur
í MBL? Eitt er víst og það er, að
ástæðan er ekki nýkviknuð aðdáun
blaðsins á núverandi viðskiptaráð-
herra, Matthíasi Á. Mathiesen, þeim
ágæta og farsæla manni. Væri hann
þó vel að henni kominn.
Nei, ástæðan er önnur. Sól
Sjálfstæðisflokksins, MBL, er ekki
að gylla ráðherrann, heldur
ráðherrastólinn. Blaðið er að undir-
búa mannaskiptin; þann atburð
þegar formaður Sjálfstæðisflokksins
tekur loksins sitt langþráða sæti í
ríkisstjóminni. Það sæti verður
auðvitað að vera gullstóll þar eð
sjálft hásætið, sæti forsætisráöherra,
er ekki laust. Geislafingur MBL
leika því um stólbríkurnar hans
Matthíasar. Sólin gyllir stólinn.
Blaðafulltrúi ríkisstjórnar-
innar
Þorsteinn Pálsson á óefað mjög
erfitt aö standa utan ríkis-
stjórnarinnar en eiga að heita
formaður stærsta stjórnmála-
flokksins. Hlutverk hans hefur
nánast verið blaðafulltrúahlutverk
— að vera málsvari ríkisstjómar-
innar út á við en ráða Utlu um
stefnuna. Einhverjar breytingar
verður á þessu að gera ef hinn ungi
formaöur á ekki að koðna niður.
TUraunir hafa veriö til þess gerðar
sem hafa mnnið út í sandinn.
Talsveröur örvæntingarbragur
þykir mér vera á þessum síðasta leik
í stöðunni.
Umhugsunarvert er, hvort sá tími
sé ekki liðinn fyrir bæði Þorstein og
Sjálfstæðisflokkinn þegar nægilegt
var að gera þá hrókeringu, sem MBL
lætur í veðri vaka að fyrir dyrum
standi. Eg hef þá trú, að sUk skipti
breyti núorðið engu hvorki fyrir
Sjálfstæðisflokkinn né stöðu Þor-
steins. Ef menn eru að hugsa um aö
fá nýjan vind í segUn þarf miklu
meiri og stórvægUegri breyting til aö
koma en aö Matthías vUíi fyrir Þor-
steini. Otrúlega sterk staða núver-
andi forsætisráðherra hlýtur t.d. aö
vera sjálfstæðismönnum um-
hugsunarefni. Steingrímur ber ægis-
hjálm yfir alla ráðherrana nema
helst Albert og er varalaust sterkasti
stjórnmálamaður þjóðarinnar um
þessar mundir. Eru sjálfstæðismenn
virkilega svo skyni skroppnir að þeir
sjái ekki hvaða örlög þeir eru að búa
ungum og óreyndum formanni
sínum með því að leiða hann inn í
ríkisstjómina að óbreyttum
aðstæöum?
Ekki allir ungar fleygir
MorgunblaösgyUing á ráðherra-
stól breytir litlu um þá staðreynd.
Hún breytti engu í viöskiptum Olafs
Jóhannessonar og Geirs
HaUgrímssonar á sínum tíma og
hafði formaður Sjálfstæðisflokksins
þá ólíkt betri vígstöðu og meiri
reynslu en formaöurinn nú.
MBL hefur rætt um Þorstein
Pálsson sem unga úr sínu eggi. Án
efa viU blaðiö honum vel. Það ætti
þvi aö athuga sinn gang áður en þaö
spyrnir þessum unga út úr hreiðrinu
þótt hann vilji þaö sjálfur. Ekki eru
alUr ungarfleygir.
Sighvatur Björgvinsson.
Umferðaröryggi og rallakstur
„Það þarfað veita þeim er áhuga hafa á akstursíþróttum athafnavæði
til sliks. Góða raun gaf þegar Kvartmíluklúbburinn fékk svæði undir
starfsemi sína við Straumsvík."
Oft er þaö þannig að hæst drynur í
þeim er minnst til þekkja. Þetta
sannast í grein Ursulu Jiinemann
kennara sl. þriðjudag undir fyrir-
sögninni „RaU og slys”.
I greininni fullyrðir Ursula að
samband sé milli fréttaflutnings fjöl-
miðla af rallkeppnum og dauðaslysa
ungmenna í umferðinni.
Þekkingarleysi og
fordómar
Að blanda saman tölulegum upp-
lýsingum um dauðaslys í umferðinni
og akstursíþróttum lýsir engu nema
þekkingarleysi og persónulegum for-
dómum greinarhöfundar þar sem
ekki er eina einustu rökstudda
staðreynd um það að finna í grein-
inni. Eg vona bara, Ursula, að náms-
efni þitt sé sett fram af meiri rökvísi
og minni fordómum en greinin gefur
tilkynna.
Þaö er og verður alltaf til fólk sem
heldur að allir skapaðir hlutir verði
leystir með boði og bönnum, þar á
meðal er akstur og umferö. Hvaða
heilvita manneskja lætur sér til
hugar koma að bann við aksturs-
íþróttum og umfjöllun þeirra í fjöl-
miðlum sé einhver lausn á
ógætilegum akstri ungmenna á
aldrinum 17—25 ára? Boö og bönn
gera oft ekki annað en ergja og æsa,
og þaö á einnig við um ungu öku-
mennina okkar. Það væri frekar að
efla akstursíþróttafélög til að þau
næðu í sem flesta félaga í
Kjallarinn
JÚLÍUS ÓLAFSSON,
SÖLUMAÐUR OG
RALLÖKUMAÐUR
ofangreindum aldurshópi. Því
staðreyndin er sú að í félögunum er
mestmegnis fólk á aldrinum frá 20 til
40 ára. I gegnum félagsstarfið fengju
ungmennin ómetanlega þjálfun í
akstri auk útrásar á lokuðum
svæðum sem þau annars fengju á
almennum vegum.
IMokkrar hugmyndir
Umræður um fjölda slysa á ung-
mennum og um ungmenni sem slysa-
valda í umferðinni eru ekki nýjar af
nálinni og eflaust lengi hægt að leita
að ástæðum fyrir því. Eftirfarandi
tel ég þó að ætti að hafa jákvæð áhrif
án þess þó að vera einhver afgerandi
lausn.
1. Það þarf að gera þá kröfu til öku-
kennara að þeir séu þrautþjálf-
aðir og öðrum betri ökumenn ef
eitthvað er.
2. Það þarf að veita nemanda miklu
meiri akstursþjálfun en þær
20 x 45 mín. eins og nú er gert. Það
lærir enginn að aka bíl á 15
klukkustundum!!
3. Það þarf að þjálfa viðbrögð
nemenda við mismunandi
aðstæöur, s.s. hálku, möl, bleytu
og svo frv. Til þess þarf að koma á
fót sérstökum þjálfunarsvæðum
svipað og í nágrannalöndum
okkar.
4. Það þarf að veita þeim, er áhuga
hafa á akstursíþróttum, athafna-
svæði til slíks. Góða raun gaf
þegar Kvartmíluklúbburinn fékk
svæði undir starfsemi sína við
Straumsvík. Reynslan er sú að
kvartmíluakstur sést nú vart á
götum borgarinnar.
Það er sama hvaða aðferðum er
beitt, áhugi ungra manna (og eldri)
á bílum, mótorhjólum og hvers kyns
vélknúnum farartækjiun verður ekki
bældur. Er þá ekki ráðið að gera þá
að hæfari ökumönnum strax í
upphafi? Meö því að reyna aö bæla
akstursíþróttir, getum við aðeins
gert illtverra.
Spor í rétta átt
Undanfarin misseri hafa átt sér
stað viðræður á milli Umferðarráðs,
Landssambands íslenskra aksturs-
íþróttafélaga, ökukennara og fleiri
um sameiginlegt akstursíþrótta- og
æfingasvæði við Straumsvík. Það er
vonandi að viö fáum að sjá árangur
þessa sem fyrst því þarna er hiklaust
stigið spor í rétta átt.
Öskandi væri að sveitarfélög og
ríkisvald sýndu á sér rétta hlið og
veittu til þessa aöeins smábroti af
því fé er varið er til annarra íþrótta-
mannvirkja.
Þaö er rétt hjá Ursulu Jiinemann að
rallíþróttin er vinsæl hér á landi. Því
er leitt hve sumt fólk, sem ekki
virðist hafa annað betra að gera,
leggur sig fram um að reyna að
kasta skugga á þessa ágætu og
krefjandi íþrótt án þess þó að hafa
svo lítið fyrir að kynna sér hvaö um
eraðræða.
Ursulu Jiinemann, og öllum þeim er
áhuga hafa á að kynna sér
rallíþróttina, vil ég benda á kynn-
ingu sem haldin verður á vegum Bif-
reiðaíþróttaklúbbs Reykjavíkur nú í
ágúst og verður vel auglýst.
Júlíus Ólafsson.
• „Að blanda saman tölulegum upplýsing-
um um dauðaslys í umferðinni og
akstursíþróttum lýsir engu nema þekkingar-
leysi og persónulegum fordómum greinarhöf-
undar. .. ”