Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.1984, Side 24

DV. LAUGARDAGUR 27. OKTOBER1984.
tæð sakamál
Séra Thotnas Bird
Gr ákmröir fyrk
tvöfa/t ntorð. ÁhugI
hana é kvankyn*
aóknarbðmian var
ofébarandf.
Presturinn
sem
gleymdi
Sérstæð sakamál
Tomas Bird, hinn hávaxni laglegi og
vingjarnlegi prestur fékk góöar mót-
tökur þegar hann varö hirðir í
lútherska söfnuöinum í bænum
Emporia í Kansas. Hann var þá 34 ára
gamall. Anægjan meö hann hélst
áfram.
Thomas Bird og hin fagra 33 ára
gamla kona hans, Sandra, höföu mjög
góö áhrif á sóknarbörnin sem tóku
þeim vel. Sumir í söfnuðinum
undruöust þaö að vísu hvers vegna
Thomas Bird hefði beðið um að fá sig
fluttan frá Prescott sem var í Arizona.
Slíkt og þvílíkt geröist fremur sjaldan
og ekki nema undir sérstökum
kringumstæðum. Þessar áhyggjur
þeirra áttu eftir að reynast á rökum
reistar.
Þegar Thomas Bird var ráðinn var
söfnuðurinn ekki sérlega stór. Vinsæld-
ir prestshjónanna bárust fljótlega út.
Á næstu fjórum árum þrefaldaðist
söfnuðurinn. Sóknarbömin báru ótak-
markað traust til prests síns og leituöu
ráða og stuðnings hjá honum þegar illa
veldlega ráðlagt henni að halda áfram
aö deila borði og sæng með honum.
Thomas Bird vissi ekki hvað til
bragðs átti að taka. Það sagði hann
síðar. Þá byrjaði Loma Anderson að
snökta í örvinglan sinni og sem sérann
var ekki algerlega tilfinningalaus lagði
hann hendur á axlir hennar í hluttekn-
ingu til þess að veita henni styrk. Það
leiddi einungis til þess aö hún grét enn
ákafar og skyndilega kastaði hún sér
um háls hans. Hún var ung og fögur.
Presturinn var bara maöur og skyndi-
lega gleymdi hann sjötta boöorðinu
einsogþaðlagðisig.
Þetta var i fyrsta og síðasta sinn
sem séra Bird og Loma Andersson
hittust á skrifstofu prests. En þau gátu
ekki bundiö enda á logandi ástarsam-
bandið sem þau höföu hafið. Næstu
mánuði voru þau saman þegar og ef
þau gátu. Þau óku hvort í sínum bil til
þess að ekkert uppgötvaöist um þau —
gjarnan langt út á land — eða upp í
f jöllin — til þess að geta eytt nokkrum
tímum saman.
Þaaaf mynd ar akt aú aUaata sam tekln var af Söndru Blrd éöw an bHI
hannar fór fram af hanglfíuglnu.
Mary O'Hanlon, ritari é /ögregluatöðktnl, var aú fyrsta aam fékk grun-
samdlr um að dauðsföUln tvö tengduat.
stóð á. Ur predikunarstólnum lýsti
klerkur yfir að sérhver sá sem væri í
þörf fyrir hjálp hvenær sem væri gæti
snúið sér til hans, hvort sem væri í
kirkjunni eða persónulega.
Lorna
Þeir voru margir sem notfærðu sér
það. Meðal þeirra var hin fagra og
þrítuga Lorna Anderson sem kom í
mars á síðasta ári til séra Bird með
þetta vandamál:
,,Eg er búin að vera gift Martin í sex
ár og elska hann ekki lengur. Eg veit
ekki hvað ég á aö gera.
Þetta var alvarlegt mál fyrir séra
Bird. Sem dyggur kirkjunnar þjónn
gat hann ekki bara sagt við hina vel-
vöxnu dökkhæröu konu að hún ætti að
yfirgefa mann sinn. Og þar sem hún
haföi sagt beint aö hún elskaöi hann
ekki lengur gat sérann ekki svo auð-
„Þú skalt
ekki drepa"
Nokkur af boðorðunum tíu gleymd-
ust í viðbót á fundum þeirra. Það um
að gimast eiginkonu náunga síns og til
allra óhammgju: „Þú skalt ekki
drepa.”
Séra Bird komst skyndilega að
þeirri niðurstöðu aö ef bæði kona hans
og maöur Lornu Anderson, hinn
þrítugi bílasali, Martin Anderson,
væru myrt þá gætu þau Lorna lifaö í
hamingju fram á ævikvöld án þess að
þurfa að óttast óþægilegafskipti.Bara
hugsunin um að þau gætu skilið við
maka síns og síðan sameinast við
giftingu var fyrirfram dauöadæmd.
Það myndu hvorki makamir, kirkjan
né yfirvöld samþykkja.
En ef Sandra kona Birds og Martin
Anderson myndu deyja gæti hann gifst
ekkjunni Lornu.