Dagblaðið Vísir - DV - 27.10.1984, Qupperneq 27

DV. LAUGARDAGUR 27. OKTOBER1984.
63
SADE
Sade; þærgerast vart glæsilegri söngkonumar.
Konur setja nú æ meiri svip á dægur-
tónlistina enda slíkt í takt við tíðarand-
ann. Á síðustu misserum hefur hver
söngkonan á fætur annarri rutt sér til
rúms á vinsældalistum um heim allan.
Má í þessu sambandi nefna nöfn eins
og Tracey Ullman, Cyndi Lauper,
Laura Branigan, Hazell Dean og Sade
svo nokkur dæmi séu tekin.
I Helgarpoppi ætlum við að þessu
sinni að kynnast einni af þessum ágætu
konum örlítið nánar, nefnilega hinni
bresku Sade.
Sade (nafnið er borið fram Sharday)
hefur á þeim rúmu tveim árum frá því
hún hóf að syngja opinberlega tekist að
skapa sér það nafn í breskum tónlistar-
heimi að vera oft kölluð ókrynd drottn-
ing breskra söngkvenna. Hún þykir
sameina allt sem prýða má góða söng-
konu; stórkostlega rödd, glæsilegt útlit
og siðast en ekki sist semur hún flest
öll sín lög sjálf.
Fullu nafni heitir hún Sade Adu og er
fædd í Nígeríu. Faðir hennar er
nígerískur en móðir hennar bresk.
Hjónabandið varaði ekki lengi og flutt-
ist Sade ung að árum ásamt móöur
sinni til Bretlands þar sem hún ólst
upp. Hún er hreykin af uppruna sinum
þó svo að hann hafi valdið henni
ýmsum erfiðleikum í uppvextinum.
— Eg varð fyrir dálitlu aðkasti í
skóla, var kölluð niggari og öðrum
ámóta nöfnum en það er óneitanlega
fyndið svona eftir á að vera kölluð
niggari hérna en hvitingi þegar ég kem
tilNígeríu.
Tónlistaráhuginn vaknaði snemma
hjá Sade. Hún minnist þess að hafa
byrjað að kaupa sér plötur tólf ára
gömul. Og sungið gat hún. En þrátt
fyrir augljósa hæfileika á þvi sviði datt
henni sjálfri ekki í hug að leggja söng-
inn fyrir sig. Til þess var hún of ófram-
færin.
— Það var reyndar ekki fyrr en ég
var allt að því grátbeðin um að hlaupa
í skarðið i einni hljómsveit að ég fór að
íhuga þennan möguleika. Eftir það
varð ekki aftur snúið.
Ferillinn hófst í hljómsveitinni Pride
og Sade sá um bakraddir. Pride var
nokkurs konar kúltúr band, sem lék
mest í litlum klúbbum, lék mest þekkt
lög eftir hina og þessa og náði aldrei
þeim frama sem vonast var eftir.
Margir tóku þó eftir hinni ungu söng-
konu hljómsveitarinnar sem við og við
fékk að syngja sóló og skyggði þá
gjörsamlega á aðra hljómsveitarmeö-
limi, með tign og stórkostlegum söng.
Einn af meðlimum Pride var
saxófónleikarinn Stuart Matthewman
og fljótlega komust hann og Sade að
því að þau áttu margt sameiginlegt á
tónlistarsviðinu. Jafnframt varð
Matthewman það ljóst að það var Sade
sem átti framtíðina fyrir sér en ekki
Pride. Og þegar svo þau voru byrjuð
að semja lög saman var ekkert eftir
annað en að stíga skrefið til fulls og
stofna nýja hljómsveit með Sade í
aðalhlutverkinu.
Og það gerðu þau og tóku ennf remur
með sér bassaleikarann úr Pride, Paul
Denman. Að viðbættum hljómborðs-
leikaranum Andrew Hale var hljóm-
sveitin fullskipuð og hlaut nafnið Sade
ekkialdeilisóvænt.
Til að byrja með fetaði Sade í fótspor
Pride, lék í minni klúbbum þekkt lög
eftir aðra. Fljótlega fóru þó lög Sade
og Matthewman að fljóta með í
prógramminu og vöktu strax athygli.
— Það var vissulega gaman að spila
og syngja gömlu lögin en það jafnaðist
ekkert á við spennuna sem fylgdi því
að spila eigin lög. Þau gerðu þaö líka
að verkum að hljómplötufyrirtækin
fengu áhuga á okkur.
Og hljómsveitin fór í stúdíó og tók
upp sina fyrstu plötu af hverri lagið
„Your Love Is King” sló í gegn. Eftir
það hefur leiðin fyrir Sade bara legið
upp á við. Hvert lagið á fætur öðru
hefur náð vinsældum og kórónan á
hinum skjóta frama hennar og
hljómsveitarinnar er önnur breiðskíf-
an, „Diamond Life”, sem komst í ann-
•*
að sæti breska vinsældalistans i ágúst-
mánuði siðastliðnum.
— Þessi mikla sala kom mér alger-
lega á óvart, ég get engan veginn gert
mér grein fyrir því hvaða fólk það er
sem kaupir plötuna. Mamma hlýtur að
hafa keypt heilan helling...
-SþS