Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.1985, Blaðsíða 4

4
DV. FÖSTUDAGUR1. FEBRUAR1985.
Skoðanakönnun DV:
BJARNITALINN
ÍÞRÓTTAMAÐ-
UR ÁRSINS
Landsmenn hafa mikiö deilt um það
að undanförnu hver helst verðskuldi
titilinn „iþróttamaður ársins” 1984.
Þessi deiia hefur gengiö fram og aftur í'
lesendabréfum og greinum blaöa. Svo
vel vill til að við eigum um þessar
mundir marga frábæra íþróttamenn,
svo að valið er vandasamt.
Iþróttafréttamenn kusu Ásgeir
Sigurvinsson knattspyrnumann
„íþróttamann ársins”. Bjarni
Friðriksson júdómaöur varð þar í öðru
sæti. Asgeir stóð sig meö afbrigöum
vel á árinu og Þjóðverjar kusu hann
besta knattspymumann Vestur-
Þýskalands. Bjami vann til brons-
verðlauna í sínum þyngdarflokki á
ólympíuleikunum í Los Angeles, sem
var mikill sigur fyrir Island.
DV valdi Bjarna „mann ársins
1984”.
DV fýsti að vita, hver landsmönnum
fyndist eiga titilinn „íþróttamaður árs-
ins”. Því var spurt í skoöanakönnun
blaðsins um siöustu helgi: Hver
verðskuldar helst að þínum dómi titil-
inn íþróttamaður ársins 1984 ?
Utkoman varð að B jarni Friöriksson
hlaut langflest atkvæði, 237 af 600
manna úrtaki eða 39,5%. Ásgeir kom
næstur með 149 atkvæði eða 24,8%. I
þriðja sæti varð Guðlaugur Friðþórs-
son, Vestmannaeyingurinn sem barg
sér á frækilegu sundi þegar bátur hans
sökk. Vafalaust hefðu mun fleiri kosið
Guðlaug, hefði þeim ekki fundist afrek
hans vera utan þess sviðs sem mælt er
við val „íþróttamanns ársins”.
Guölaugur fékk í könnuninni 25
atkvæði.
Næstur kemur lyftingamaðurinn
sterki Jón Páll Sigmarsson með 12
atkvæði. Síöan spjótkastarinn Einar
Vilhjálmsson og Jónas Oskarsson sem
vann til verðlauna á ólympíuleikum
fatlaðra. Þeir fengu 5 atkvæði hvor.
Handknattleiksmaðurinn Kristján
Arason fékk 3 atkvæði og skíðamaður-
inn Einar Olafsson, Isafirði, fékk eitt.
Oákveðnir voru aðeins 16,2 prósent og
11% færðust undan að svara spuming-
unni.
Ef aðeins eru teknir þeir sem tóku
afstöðu hlaut Bjarni stuðning 54,2 af
hundraði en Asgeir 34,1 af hundraði.
Ortakið í skoðanakönnuninni var 600
manns. Jafnt var skipt milli kynja og
jafnt milli Reykjavíkursvæðisins og
landsbyggðarinnar.
-HH.
Niðurstöður skoöanakönnunarinnar urðu þess-
ar:
Bjarni Friðriksson 237 eða 39,5%
Ásgeir Sigurvinsson 149 eða 24,8%
Guðlaugur Friöþórsson 25 eða 4,2%
Jón Póll Sigmarsson 12eöa 2%
Einar Vilhjólmsson 5 eða 0,8%
Jónas Úskarsson 5 eða 0,8%
Kristjón Arason 3 eða 0,5%
Einar Ólafsson 1 eða 0,2%
Óókveðnir 97 eða 16,2%
Svara ekki 66 eða 11%
Ef aöeins eru teknir þeir sem tóku afstöðu verða niðurstöð-
urnar þessar:
Bjarni 54,2% EinarV. 1,1%
Asgeir 34,1% Jónas 1,1%
Guölaugur 5,7% Kristjón 0,7%
Jón Póll 2,7% Einar Ól. 0,2%
Ummæli folks 1 könnuninni:
„Margir góðir afreksmenn”
„Þó að Ásgeir eigi allt gott skilið, þá
hefði ég valið Bjarna,” sagði karl á
Reykjavíkursvæðinu, þegar hann
svaraði spumingunni í skoðanakönnun
DV. „Gh'mukappinn, sem varð þriðji á
ólympíuleikunum,” sagði kona í sveit.
.JBjarni, þótt ég sé ekkert á móti Ás-
geiri,” sagði kona á Reykjavíkursvæð-
inu. .^g er lítið inni í iþróttum en held
samt að Bjarni eigi að fá þetta,” sagði
karl á Reykjavíkursvæðinu. „Við
höfum aldrei átt svona marga góöa af-
reksmenn á einu ári, en Bjami verð-
skuldar titilinn,” sagði karl úti á landi.
„Bjarni á hiklaust sh'kan titil eftir
frammistöðuna á ólympíuleikunum,"
sagði kona á Reykjavíkursvæðinu.
„Eg treysti íþróttafréttamönnum til
að velja íþróttamann ársins,” sagði
karl á Akureyri. ,,Allt í iagi með As-
geir,” sagði kona á Akureyri. ,,Ásgeir
er tvímælalaust okkar mesti íþrótta-
maður,” sagði karl á Reykjavíkur-
svæðinu. „Eg er sammála því að velja
Ásgeir Sigurvinsson,” sagöi karl í
sveit. , ,Ákvörðunin er tekin og menn
eiga að standa saman um hana,” sagði
karl á Reykjavikursvæðinu. ,,Ásgeir
átti titilinn fyllilega skilið,” sagði karl
úti á landi. „Þótt blessunin hann As-
geir spih í útlöndum er hann mjög vel
að titlinum kominn,” sagði karl á
Reykjavíkursvæðinu.
„Jónas Oskarsson, sem hlaut silfur á
ólympíuleikum fatlaðra,” sagði karl
úti á landi. „Þeir áttu báðir skilið titil-
inn, Asgeir og Bjami,” sagði karl á
Reykjavíkursvæðinu. „Þeir í handbolt-
anum vom voða duglegir,” sagði kona
í sveit. ,,Sundið hjá Guðlaugi var
mesta afrekið,” sagði karl í sveit.
„Enginn vafi, Guðlaugur úr Vest-
mannaeyjum. Eg er formaöur ung-
mennafélagsins í minni sveit og við
höfum rætt þetta. Þar vora menn sam-
mála um að þetta stórafrek Guðlaugs
væri mesta afrek ársins og það sem
lengst verði munað,” sagöi karl í sveit.
„Afrekið hans Guðlaugs er svo lang-
mest að það tekur engu tali,” sagöi
kona á Reykjavíkursvæðinu. -HH.
„EINTAL SÁLARINNAR”
Þjóðleikhúsið — Litla sviðið
GERTRUDE STEIN GERTRUDE STEIN GER-
TRUDE STEIN
eftir Marty Martin.
Þýðandi: Elísabet Snorradóttir.
Leikstjóri: Andrés Sigurvinsson.
Tónlist: Guöni Franzson.
Lýsing: Sveinn Benediktsson.
Leikmynd og búningur: Guðrún Erla Geirsdótt-
ir.
Á síðustu og verstu tímum, þegar
hið dæmigerða í örlögum mann-
skepnunnar er ekki lengur tahð boð-
legt fyrir þann þrönga hóp þjóðanna
sem sækir leikhús að staðaldri, hefur
það færst í vöxt að frægar og al-
ræmdar persónur úr raunveruieikan-
um eru gripnar út úr sínu sögulega
samhengi og þeim slengt inná svið,
ekki beint i þágu skopgervinga og
yfirborðskenndrar ádeilu, nei, fyrst
og fremst í þágu grunnhygginnar
rannsóknar á lífi og starfi sniliing-
anna. Þetta gengur oft vel, þegar
viðfangsefnið er velþekkt úr lista-
og bókmenntasögukúrsum sem allir
verða að sækja, komist þeir eitthvað
áfram í skóla. Tjekov, Colette,
Joyce, Rimbraud, ramba um leik-
sviðin í ævisögulegum verkum, sem
flest eru sneydd neista af skáldgáfu
en mörg kunnáttulega samin. Er
skemmst að minnast sýningar Egg-
leikhússins á leik Áma Ibsen —
Skjaldbakan kemst þangað lika.
Ævisöguaðferðin
Pat Carroll heitir amerísk leik-
kona sem einkum hefur starfað í næt-
urklúbbum vestur £ Ameríku. Hún
hefur langa reynslu af einleiknum
sem formi, oft við herfilegar aðstæð-
ur. Henni hugkvæmist að láta ungan
gaur frá Texas semja fýrir sig ein-
leik sem byggir á lífshlaupi Gertrade
Stein, skáldkonu sem er fræg án þess
að vera lesin, viðurkennd án þess að
vera virt að verðleikum. Árangur
þessa er leikurinn um Stein með þrí-
teknunafni hennar.
Þjóðleikhúsið hefur nú orðið við
áskorun ungs leikstjóra, Andrésar
Halga Bachmann í hlutverki skáldkonunnar Gertrude Stein é litla sviðinu í Þjóðleikhúsinu. Helga er eini
leikarinn í þessari einrœðu skáldkonunnar. DV-mynd Jóhanna Ólafsdóttir.
Sigurvinssonar, og látið hann setja
þennan Stein-einleik á svið með
Helgu Bachmann i hlutverkinu. Um
þetta leikverk hefur Andrési og sam-
verkafólki tekist að smiða hina
snotrastu umgerð, þar er allt fellt og
slétt og eíga aðstandendur hrós skil-
ið. Megingallinn er bara sá að leikur
Martins er hvorki skemmtileg mann-
lýsing né djúp, athygli manns er
dreift á dreif frá þáttum leiksins sem
ætla má að verði bitastæðir: sam-
Leiklist
Páll B. Baldvinsson
bandi Stein við bróður sinn, ástkonu
og uppáhaldsmálara; þess í stað
hljómar látlaust fyrir eyrum áhorf-
andans nafnaruna, lengst af á kúb-
istaklíkunni í París, og svo örvingl-
uðum Könum sem leituðu fótfestu i
París á millistríðsárunum. Athyglin
hverfur því sem dögg fyrir sólu er
líða tekur á leikinn, bæði fyrir Stein
og hennar slekti, og þráðum sem höf-
undurinn er vandræðalega að tvinna
samaníleikslok.
Bachmann
Heigu er lagt á herðar að gæða
þessa persónu lífi. Margt og mikið er
til af lýsingum á Stein, mörgum og
ólíkum þáttum í skapgerð hennar,
grímum sem hún setti upp gagnvart
umhverfinu. Það var tU þess tekið
þegar Pat Carroll lék Stein fyrst
hversu hláturmild Gertrade væri
orðin. Hún, þessi alvöragefna og
húmorslausa kona! En þá voru
dregnar fram sögur af hláturmildri
keUu og skemmtun. Mér býður í grun
að Pat Carroll hafi búið að reynslu
sinni úr næturklúbbalífi við flutning
þessa þáttar. Framtextinn gerir
enga grein fyrir látbragði, tóni og
fasi, öllu er hvolft á breitt bak leikar-
ans, en Helga hefur litla reynslu af
því að standa ein frammi fyrir
drakknum næturklúbbi og fara með
spaug. Hún er hádramatisk leik-
kona, alljafna verið sett í samskonar
manngeröir og sárasjaldan í skop-
hlutverk. Henni reynist gersamlega
um megn að skapa úr hlutverkinu
persónu sem hrífur áhorfanda með
sér, skýrir fyrir honum leyniþræði
þess lifs sem alla ævi þráir tignun og
athygli, enda er hlutverkið ekki
þannig skrifað. Það vær til of mikils
mælst að gera úr þessu yfirborði
djúp, þessari sprænu móðu. Hún
reynir að skila gamansemi og tví-
ræðni textans og sumir gestanna á
frumsýningunni virtust meta það
vel, meira skrið fór hún á svo freyddi
í vanþóknun sinni á stríðsvélunum og
vel tókst henni margsinnis að koma
til skila taumlausri sjálfsdýrkun
Gertrude.
Vonbrigði
Sýningin í gærkvöld olli því nokkr-
um vonbrigðum, verkefnið var erfitt,
sýnilega var alúðlega að þvi unniö,
en unnið fyrir gýg — það var heldur
ekki í fyrsta sinn sem Stein — sú
tröllkona — tryllti menn og leiddi í
villur.