Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1987, Side 18

18
FIMMTUDAGUR 30. JÚLÍ 1987.
Dægradvöl
Flestir Reykvíkingar kannast við þá
útþrá sem aðallega hellist yfir borg-
arbúa á sumrin. Þessi tilfinning lýsir
sér í því að fólk bókstaflega verður
að komast út úr bænum, út í náttúr-
una og upp í sveit. Flestir leita þó
grátlega langt yfir skammt í leit sinni
að náttúrunni því fæstir vita hreinlega
um þau útivistarsvæði sem hægt er
að finna í Reykjavík miðri.
Kynningar- og lærdómsferð
Náttúruvemdarfélag Suðvestur-
lands ætlar að gera skurk í þessum
málum og stóð félagið fyrir heljarmik-
illi gönguferð um útivistarsvæði
Reykjavíkur um síðustu helgi. Ferð
þessi var ætluð til að kynna hin fjölda-
mörgu svæði sem borgin hefur upp á
að bjóða auk þess að vera nokkurs
konar lærdómsferð þar sem hinir ýmsu
aðilar sögðu göngumönnum frá því
markverðasta sem fyrir bar. Kynnt
vom t.d. ýmis jarðffreðileg fyrirbæri,
sögulegar minjar og flóra og náttúm-
far Reykjavíkur var rannsakað.
Veður- og fréttastofa við
Bryggjuhúsið
Lagt var upp frá Vesturgötu 2, Ála-
fosshúsinu, kl. 9 á laugardagsmorgun.
Þar var fyrir Ragnheiður Helga Þórar-
insdóttir borgarminjavörður með
stórfréttir um að borgaryfirvöld hefðu
nú samþykkt að aðstoða við að gera
upp Gamla brvggjuhúsið, en svo var
Vesturgata 2 ætíð kölluð. Endur-
byggja á Borgarhliðið, sem var
nokkurs konar hlið eða gat þvert í
gegnum húsið og niður á bryggjuna
hinum megin. Við þetta hús var fyrsta
veðurstofan á íslandi sett upp en hún
gat varla verið einfaldari; útiloftvog
sem hengd var á húsvegginn. Auk
þessa þjónaði þessi sami húsveggur
hlutverki hálfgerðrar fréttastofu.
Þama undir veggnum hópuðust
mennimir saman þegar þeir vom ekki
úti á sjó, spáðu í tíðina og leystu öll
heimsins vandamál - minnir óneitan-
lega á hlutverk heitu pottanna nú á
tímum. Ragnheiður sagðist vonast til
að þetta framtak, að endurgera húsið
í sinni uppmnalegu mynd, yrði öðrum
húseigendum við Austurstræti og
Vesturgötu fyrirmynd og að uppbygg-
ing Brj’ggjuhússins myndi „smita út
frá sér“.
Leifar gömlu þjóðleiðarinnar
Svo var haldið áfram eftir Austur-
stræti og komið við í grunni Fjalakatt-
Við upphaf göngunnar. Ragnheiður Helga Þórarinsdóttir skýrir hvernig Borgarhliðið í gamla Bryggjuhúsinu að Vesturgötu 2 verður endurreist.
Ekki leitað langf yfir skammfc
Útivistarsvæði
Reykjavíkur skoðuð
Innan um gróskuna í Elliðaárdalnum. Frá vinstri Björn Finnsson, þá Ómar
Skafti Gislason og Ólafur Jónsson.
arins heitins þar sem fomleifagröftur
stendur nú yfir. Hljómskálagarðurinn
var heimsóttur og stefhan svo tekin á
Öskjuhlíðina, eitt vinsælasta útivist-
arsvæði Reykavíkur. í Öskjuhlíðinni
er margt að sjá og skoða. Nýverið var
friðuð gamla þjóðleiðin sem liggur
utan í hlíðinni austan megin, rétt ofan
við bensínstöðina. Þessi leið, sem ér
um 100 m löng, er það eina sem eftir
er af þessari aldagömlu þjóðleið sem
lá til Reykjavíkur. Þama hafa margir
hófar og fætur gengið bergið niður svo
að greinilega má sjá slitið. Jarðfræð-
ingurinn Þorleifúr Einarsson slóst
með í hópinn í Öskjuhlíðinni og fræddi
fólk um jarðsögu svæðisins og sýndi
jarðlög sem hafa að geyma forsöguleg-
ar skeljar.
Sumarbústaður í miðri Reykja-
vík
í Öskjuhlíðinni miðri, í fallegum
skógarlundi, stendur sumarbústaður.
Sumarbústað þennan á Leifur Hann-
esson með fleirum, en hann var
mættur til að taka á móti göngufólk-
inu. Leifur bauð fólki í bæinn og
kveikti upp í forláta kolaofni meðan
áð var. Strax og búið var að seðja
hungrið var rölt með Andrési Amalds
frá Landgræðslunni með grasfræspoka
undir höndum og sáð var úr tveimur
pokum i uppblásinn hól rétt hjá.
Göngumenn vom sammála um að vel
yrði fylgst með sprettu á hól þessum
í framtíðinni því nú væri hann orðinn
„hóllinn okkar“.
Grænu svæðin þrjú
Þennan fyrsta dag göngunnar var
gengið um þijú helstu útivistarsvæði
Reykjavíkur sem em Öskjuhlíðin,
Fossvogsdalur og Elliðaárdalur.
Merkilegast er að þessi þrjú grænu
svæði tengjast öll og liggja frá íjöm
alla leið upp í Heiðmörk. Það er því
samdóma álit þeirra sem nánast til
þekkja að varðveita beri þessi svæði
og reyna að tengja þau meira en nú
er. I Skógræktinni í Fossvogsdal beið
eftir okkur Yngvi Þór Loftsson lands-
lagsarkitekt. Hann hefur einmitt
komið með ýmsar tillögur um nýtingu
Fossvogsdalsins sem aðlaðandi göngu-
og leiksvæði. Gefum Yngva orðið: „Ég
tók skipulagningu Fossvogsdalsins
sem lokaverkefni í skólanum í Kanada
fyrir rúmlega einu ári. Ég hef lagt til-
lögu mínar fyrir borgaryfirvöld en
þetta gengur allt saman ofur hægt.
Landamæri Kópavogs og Reykjavíkur
liggja um miðjan Fossvogsdalinn og
þessir tveir bæir geta ekki komist að
samkomulagi um nýtingu hans.“
Hraðbraut eða útivistarsvæði?
Yngvi Þór heldur áfram: „Kópavog-
„Fróðleg og
hressandi ferð' ‘
„Það mætti vera meira um svona
ferðir því fólk lærir heilmikið um
borgina á þessu,“ sögðu þær Ragn-
heiður Aðalgeirsdóttir og Kristbjörg
Jónsdóttir er þær voru teknar tali
niðri á Amarhóli við lok göngunn-
ar. Þær voru að klára nestið sitt og
hvfla sig örstutta stund áður en
haldið var heim á leið. „Við erum
búnar að ganga síðan kl. 2 í dag en
þetta er engin erfiðisganga á svona
sléttlendi, þetta er bara hressandi
og við ætlum hiklaust aftur í sept-
ember."
„Bílaumferðin leiðinleg“
Ragnheiður sagði að það leiðinleg-
asta við að ganga um Reykjavík
væri hin gífúrlega bílaumferð. „En
ég er alveg endumærð, því svona
ganga er jafn hressandi og hún er
fróðleg." Kristbjörg bætti við: „I
hverri gönguferð uppgötvar maður
eitthvað nýtt um Reykjavík þó svo
að maður sé búinn að búa lengi í
bænum. Svo skapast einstaklega já-
kvæður félagsskapur í svona ferð og
fólk kynnist vel.“
Ragnheiður Aðalgeirsdóttir og Kristbjörg Jónsdóttir ætla aftur í svona göngu
um leið og þeim gefst tækifæri til.