Dagblaðið Vísir - DV - 24.11.1987, Blaðsíða 18

18
ÞRIÐJUDAGUR 24. NÓVEMBER 1987.
Tíðarandi
Ég hef tröllatrú á
nálastungunum
- segir Krislján Ari Einarsson
„Ég var ekki trúaður á nálastunguaðferðina en var þó til í að reyna
hana. Og hún reyndist mér svo sannarlega vel,“ segir Sverrir Einars-
son, knattspyrnumaður í Fram og starfsmaður Kirkjugarða Reykjavikur.
DV-mynd KAE
Nálastungu-
meðferðinkom
mérálappimar
- segir Sverrir Einarsson
„Eg hef margoft reynt að hætta að
reykja en hef alltaf sprungið. Reyk-
lausu tímabilin hjá mér hafa verið
stutt og stormasöm, ég hef verið upp-
stökkur, eirðarlaus og leiðinlegur og
löngunin í tóbak hefur verið óbæri-
leg. Þar til ég reyndi nálastunguað-
ferðina. Ég er reyklaus sem stendur
og fráhvarfseinkennin eru væg og
skapið tiltölulega gott,“ sagði Krist-
ján Ari Einarsson fréttaljósmyndari
en hann er nýlega hættur að reykja
með aðstoð nálastungulæknis.
„Ég reykti rúmlega tvo pakka af
sígarettum á dag. Oft reyndi ég að
hætta. Ég reyndi að hætta einn, meö
vinum og vandamörtnum og í stórum
hópum. Alltaf var ég einn af þeim
fyrstu sem sprungu. Ég reyndi nikó-
tíntyggjó og allar mögulegar og
ómögulegar aðferðir en ekkert gekk.
Svo sá ég erlenda fréttamynd á Stöð
2 þar sem stúlka sagði frá því að hún
hefði hætt að reykja með því að fara
í nálastungumeðferð. Þetta höfðaði
til min og þar sem ég hafði heyrt
minnst á Hallgrím Magnússon nála-
stungulækni pantaði ég tíma hjá
honum. Ég fór í eina meðferð til
reynslu og hún dugði í þijá sólar-
hringa. Þá komst ég ekki í aðra
meðferð hjá honum vegna anna í
vinnunni og ég sprakk með látum.
Viku síöar fór ég aftur í meðferð til
Hallgríms og það dugði aftur í þrjá
daga en þá fór ég að reykja eina til
þijár sígarettur á dag, sem er vísasti
vegurinn til að springa gersamlega.
Þetta gekk í þrjá daga en þá fór ég
í þriðju meðferðina og síðan hef ég
farið í nálastungur á 3^1 daga fresti
og hef ekkert reykt á þvi tímabili.
Ég geri ekki ráð fyrir því að þurfa
að fara í íleiri nálastungur en ef ég
fmn að nikótínþörfin er að verða
cóbærileg er ekkert mál að skreppa í
meðferð. Hún kostar um 700 krónur
í hvert sinn og þó ég færi á 4 daga
fresti í nálastungumeðferð það sem
eftir er ævinnar myndi ég spara stór-
lega því sígarettuútgjöldin hjá mér
voru um 1.050 krónur á fjórum dög-
um. Fyrir utan það að reykingar eru
stórhættulegar."
Kristján sagði að fráhvarfsein-
kennin hefðu alltaf háð sér mikið
þegar hann hefði reynt að hætta að
reykja. Hann hefði orðið svo skap-
mikill og bráður og auk þess eirðar-
laus.
„Ég réðst að mönnum með skömm-
um og sagði vinum mínum og
samstarfsmönnum að halda kjafti að
tilefnislausu. Ég vissi ekkert hvað ég
átti að gera við hendurnar og gat
aldrei setið kyrr. Svo tók ég lítið eft-
ir því sem var að gerast í kringum
mig. Það var því í stuttu máli óbæri-
legt að umgangast mig á reyklausu
tímabilunum."
Kristján sagðist enn finna fyrir
þessum fráhvarfseinkennum en
meðferðin drægi mjög úr þeim og
eins lönguninni í sígarettur. Hann
sagðist líka hafa verið illa haldinn
af vöðvabólgu og eftir reynsluna af
meðferðinni við reykingum hefði
hann ákveðið að reyna nálastungu-
aðferð gegn vöðvabólgunni og hefði
meðferðin nánast upprætt hana.
Kristján sagðist því hafa tröllatrú á
nálastungum.
„Ég fór í fyrstu meðferðina klukk-
an eitt eftir hádegi og þá um
morguninn hafði ég svælt í mig
meira en pakka, en eftir meðferðina
reykti ég ekki eina einustu sígarettu
og hafði ekki löngun til þess. Það
sannaði fyrir mér að meðferðin gat
borið árangur," sagði Kristján Ari.
-ATA
„Nálastunguaðferðin kom mér
beinlínis á lappir. Ég sá ekki fram
á annað en að ég þyrfti að hætta
allri þátttöku í íþróttum. Sársauk-
inn olli mér líka óþægindum í
vinnunni og allt þetta var farið að
fara á sálina á mér. Ég þakka með-
ferðinni það að ég gat spilað fót-
bolta í sumar,“ sagði Sverrir
Einarsson, knattspyrnumaður í
Fram og starfsmaður hjá Kirkju-
görðum Reykjavíkur er hann var
inntur eftir reynslu hans af nála-
stungum.
„Ég meiddist á hné í knattspyrnu
í fyrravor. Ég fór þá í aðgerð og gat
ekkert æft það keppnistímabil en
ég ætlaði að leika af fullum krafti
nú síðasta sumar. En batinn lét á
sér standa og hnémeiðslin háðu
mér svo mikið í vor sem leið að ég
gat ekkert hlaupið og átti ekki gott
með gang. Það var eins og járn í
járn þegar ég beygði hnéð og þetta
angraði mig verulega bæði í vinnu
og einkalífi og íþróttaiðkun var út
úr myndinni.
Ég reyndi flestar aðferðir til að
ráða bót á mínum meinum, fór í
nudd, sprautur, æfingar og hvað-
eina, en ekkert gekk. Þetta var farið
aö fara verulega í taugarnar á mér,
skapið versnaði og ég var nánast
búinn aö útiloka alla þátttöku í
íþróttum um alla framtíð.
Þá var mér bent á að reyna nála-
stungumeðferð, sem margir
íþróttamenn hafa farið í. Ég hafði
enga sérstaka trú á því fyrirbæri
en var til i að reyna hvað sem var.
Fyrst tók nálastungulæknirinn
mig í sprautumeðferð og fór síðan
að beita nálunum. í fyrstu var þetta
sársaukafullt en svo gerðist hið
ótrúlega. Á tveimur til þremur vik-
um fann ég rosalegan mun og eftir
rúman mánuð var ég farinn að æfa
knattspyrnu aftur af fullum krafti
og gat leikið með Fram í allt sumar.
Núna er ég væri svo til alheill af
meininu en ég ætla þó að halda
áfram í meðferöinni þar til ég er
orðinn albata. Nú orðið hef ég
tröllatrú á nálastunguaðferðinni
enda hefur hún gefist mér frábær-
lega vel,“ ságði Sverrir Einarsson.
-ATA
Nálastungusérfræðingur stingur nál í eyra sjúklings. Þessi stunga á að
hjálpa sjúklingnum að hætta að reykja; draga úr löngun i tóbaksreyk og
minnka fráhvarfseinkennin. DV-mynd GVA
Við erum minni
- þess vegna verðum við að gera betur.