Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1988, Síða 18
18
Spumingin
Borðarðu pitsu?
Snorri Björn Rafnsson: Já, frá ýms-
um fyrirtækjum.
Sigriður Harpa Gunnarsdóttir: Já, og
mér þykir nautahakkið best.
Einar Loftur Högnason: Já, og þykir
góöar. Ég vil þær helst með nauta-
hakki, sveppum og papriku.
Ingibjörg Þorvaldsdóttir: Já, en eng-
in sérstök í uppáhaldi.
Jökull Svavarsson: Já, ég borða alveg
helling af þeim og allt nema með
sveppum.
Lesendur
MÁNUDAGUR 27. JÚNÍ 1988.
Allt stefnir í þrot
Umsóknir um erlendu lánin hrannast upp:
„íslenskir ferðamenn geta lika látið gera við skó erlendis. Ég hef þó ekki
heyrt að skósmiðir eða skókaupmenn hafi sótt um erlend lán til að standa
straum af rekstrinum," segir hér.
Óskar Einarsson hringdi:
Ég var að lesa blöðin í morgun og
svo DV núna í eftirmiðdaginn. Það
hggtn: við að manni fallist hendur,
hætti að vinna og selji það sem mað-
ur á þó hér, kaupi einhvem erlendan
gjaldeyri og fari í burtu og láti skeika
aö sköpuðu með framhaldið. Rétt
eins og þeir sem eru nú að sækja um
heimild fyrir erlendum lántökum að
upphæð sem komin er í 8 milljarða
króna. - Svo yfirþyrmandi eru þessar
fréttir af afkomu- og umkomuleysi í
rekstri fyrirtækja og þjóðarbús.
Auövitað eru þessar fréttir réttar,
ekki dettur mér í hug að rengja þær.
En þær eru bara svo ótrúlegar. Erum
viö ekki komnir fram á bjargbrúnina
í efnahagsmálum? Mér sýnist aht
stefna í þrot - alls staðar. Sjávarút-
vegur þarf 6 mihjarða. Og hverjir
þurfa hina tvo? Það er svokahaður
samkeppnisiðnaður, sem er þá ahur
annar rekstur í landinu, t.d. ferða-
mannamóttaka og hótel- og veitinga-
húsarekstur, því hann keppir jú við
móttóku erlendra ferðamanna í út-
löndum, sælgætis- og efnaiðnaður,
skipasmíðar, skósmíðar og blaða-
rekstur.
Alhr þessir atvinnuvegir keppa við
erlendan rekstur á sinn hátt. íslensk-
ir ferðamenn geta hka látið gera viö
skó sína erlendis og keypt skó. Ég
hef þó ekki heyrt að skósmiðir eða
skókaupmenn hafi sótt um erlend
lán th að standa straum af rekstrar-
kostnaði. - Eða blaða- og bókaútgef-
endur? Þeir eiga við samkeppni að
etja, þar sem eru innflutt blöö, meira
að segja dagblöð, og bækur. Hafa
þeir sótt um erlend lán th að standa
straum af rekstrarkostnaði? Ég hef
ekki heyrt það. Maður heyrir bara
um sjávarútveg og landbúnað. Und-
irstööugreinarnar svoköhuðu!
Já, það er einkar skondið að lesa
þessar fréttir, en ekki jafn skemmti-
legt eða uppörvandi. Einn talsmaður
fiskvinnslunnar segir að lausafé sé
algjörlega uppurið hjá mörgum fyrir-
tækjum. Því hætta þau þá ekki
rekstri og láta gera sig upp? - Fram-
kvæmdastjóri Verslunarráðs segir í
viðtali, að þegar fortstjórar og stjórn-
endur fyrirtækja „komi úr sumar-
leyfum“ muni þeir láta fara yfir
stöðu fyrirtækjanna. - Gangi rekst-
urinn ekki sem skyldi sé ávaht th-
hneiging hjá stjórnendum th að
hækka verð vörunnar! - Hvar eru
stjómendur þessara fyrirtæKja?
Fóra þeir í sumarfrí eftir að þeir
sendu inn lánsumsóknina fyrir lán-
unum th endurskipulagningarinnar?
Hefur nokkram komið í hug, að
þetta blessaða land okkar beri ekki
þá eyðslu sem hér hefur tíðkast? Að
landið sé alltof fámennt og aht of
stijálbyggt th að von sé th að hér
geti haldist það velferðarþjóðfélag
sem komið hefur veriö á fyrir mis-
skilning?
Ögmundur á Álandseyjum:
Frábærir fréttapistlar
Ari Tryggvason skrifar:
í lesendadálkl DV mánud. 20. júní
sl. hafði Karl nokkur Guðmunds-
son í frammi ómakleg ónot í garð
Ögmundar Jónassonar, frétta-
manns Sjónvarpsins á Noröurlönd-
unum, sem annars er yfirleitt
staddur í Kaupmannahöfn. - Thef-
nið var nýleg heimsókn forsætis-
túöherra íslands th Finnlands og
Álandseyja.
Bréfritari hafði flest aht á hom-
um sér gagnvart fréttamanninum.
Og þá helst það að allar fréttimar
frá heimsókn ráðherrans th Finn-
lands hafi snúist um fréttamann-
inn sjálfan. Karl Guðmundsson
vhdi aftur á móti heldur sjá fréttir
um linnulaus veisluhöld ráðher-
rans og hans innihaldslitlu, en orð-
skrúðugu ræður.
Ég þakka minum sæla að svo
varð ekki. Nóg höfum við séð af
þessum stjómmálamönnum okkar
á skjánum hér heima, þótt ekki sé
einnig verið að þröngva þeim í allar
erlendar fréttir sem við faum að
sjá. Af nógu er að taka hér heima.
Hluti nýju fiölmiðlabyltingarinn-
ar hefur falist í því að demba
sfiómmálamönnum yfir hlustend-
ur og áhorfendur sýknt og hehagt,
svo venjulegt fólk er orðið útkeyrt
á innihaldslitlum ræðum þeirra og
oröskrúöi. Hafi Ögmundur þökk
fyrir aö takmarka þann hluta
fréttamennskunnar.
í leiöinni vh ég hins vegar þakka
Sjónvarpinu og starfsmanni þess á
Norðurlöndunum, Ögmundi Jón-
assyni, fýrir mjög góöar fréttir þaö-
an. í rauninni finnst mér almennt
aht of htið af fréttum frá hinum
Norðurlöndunum, þrátt fyrir öll
tengsl okkar þangaö. Bandarísku
og bresku risafréttastofumar em
svo yfirþyrmandi aö kvöid eftir
kvöld virðist nánast ekkert vera
að frétta utan úr heimi, nema úr
Hvíta húsinu eða hvemig forkosn-
ingarnar gangi hjá Dukakis eða
Bush.
Fréttapistlar Ögmundar um
Álandseyjar, þar sem hann sté m.a.
í pontu þings þeirra th aö ávarpa
okkur, renna vart úr huga mínum,
svo skemmthegir vom þeir og
fræöandi. Ég hefði ekki fyrir nokk-
um mun vhjað skipta á þeim og
enn einni ræðunni frá ráðhermm
íslands. Ekki heldur þótt um
vinstri ráöherra heföi verið aö
ræða, sem áróðursgjarn bréfritar-
inn gefur í skyn að hefði fengið
meira pláss. - Ekki fyrir nokkum
mun. - Meira af þessu, Ögmundur.
Ögmundur Jónasson fréttamaður
Sjónvarpsins á Norðurlöndum. -
Bréfritari þakkar honum fyrir frá-
bæra fréttapistla þaðan.
Madam Jensen’s
Spisebord
Allégade 10
Spis sá meget du kan af de lækre anretninger pá
Madam Jensens Spisebord! Du kan f.eks. finde suppe,
fisketerrine, gravad laks, helstegt tyndstegsfilet,
skinke med garniture og saucer, salat, tærte og
frugtmousse - alt dette fár du for r
Velkommen i
vor hyggelige
restaurant!
Bordet stár dækket
mellem kl. 11.30-14.00
og 17.30-21.00
Lukkel
son- og helligdage
Allégade 10, 2000 Frederiksberg, Telefon 01 2114 92
Bjóða íslensk veitingahús sambærilegan mat og frú Jensen á 590 krónur?
Dýrt á veitinga-
húsum hér
Árni P. skrifar:
Ég er nýkominn heim frá Dan-
mörku og dvaldi í Kaupmannahöfn
í góðu yfirlæti í rúmar 5 vikur, ásamt
hluta af fiölskyldu minni. Nú er þetta
ekki í fyrsta skipti sem ég fer til
Danmerkur og ahtaf hefur mér fund-
ist verölag þar fara hækkandi frá
ferð th ferðar. En eitt er víst, að verð-
lag þar kemst ekki í hálfkvisti við
það sem hér gerist, og er þó allur th-
kostnaður hærri í Danmörku en hér,
t.d. laun starfsfólks.
Ferðamenn eins og ég taka auðvit-
að mest mið af því sem snýr að ferða-
mönnum, t.d. mat og drykk, veröi á
gistingu og ýmsu sem ferðamenn
getur vanhagað um fiarri heimhi
sínu. - Verð á veitingum á veitinga-
húsum og hótelum er langt fyrir neð-
an það verð sem hér tíðkast. Einkum
er áberandi að þar er sama verð á
mat að kvöldlagi og í hádegi. Hér
virðist aht fara á hvolf í verðlagi á
mat er líður aö kvöldi og jafnvel
helmingsmunur á mat í hádegisverði
og kvöldverði á betri veitingastöðum
hér.
Sambærhegur matur á veitinga-
húsrnn í Danmörku og hér, er Dan-
mörku mjög í hag. Þegar kemur út
fyrir Kaupmannahöfn er svo yfirleitt
mun ódýrara að borða góðan og vel
framreiddan mat á bestu veitinga-
húsum. - í Kaupmannahöfn má finna
aragrúa af góðum matsölustöðum.
Verð og gæði eru mismunandi, en
matur er ahs staðar góður, enda þýð-
ir ekki að bjóða Dönum annað.
Ég sendi ykkur með th fróðleiks
úrkhppu úr dönsku blaði, auglýsingu
frá einu veitingahúsanna, Madam
Jensens Spisebord, þar sem við
borðuðum einum þrisvar sinnum.
Þama var hlaðborð með heitum og
köldum réttum, ásamt eftirréttum og
verðið var Dkr. 88.50 eða um 590.-
íslenskar krónur! - Þetta verð ghti
jafnt í hádegi sem að kvöldi. Sam-
bærhegur matur hér myndi kosta,
að ég áæha, í kringum 1200 krónur,
jafnvel meira. - Er þetta hægt?