Dagblaðið Vísir - DV - 27.06.1988, Blaðsíða 34

50
MÁNUDAGUR 27. JÚNÍ 1988.
t .ffggtm
Um klukkan eitt ettir miðnætti var kveikt bál í Fossvogsdal. Síðan var gengið að Vatnsendahvarfi og hortt á sólarupprás lengsta dags ársins, kl. 2.54.
Sólstöðugangan:
Bamagangan sló í gegn
Sólstöðugangan nýafstaðna þótti
takast vel, miðað við veður. Hún
hófst þegar 4 mínútur voru af degin-
um , 21. júni, og endaði um sólar-
hring seinna. Reyndar var það
bamagangan sem heppnaðist best
þennan dag. Á þessum tíma tóku
þátt í göngunni ungir sem aldnir.
Sumir voru með allan tímann, aðrir
létu sér nægja styttri vegalengdir.
Allir áttu þó sameiginlegt að njóta
saman útivistar á lengsta degi árs-
ins.
Einar Egilsson hefur haft veg og
vanda af því að skipuleggja sól-
stöðugönguna. Hann var ánægðast-
ur með hvernig til tókst með „litlu
gönguna".
Aðstandendur göngunnar sögðu
hana vera meðmælagöngu með lifinu
og menningunni sem allir hafi hjálp-
ast aö við að gera ánægjulega. Aöal-
lega var gengiö um austasta hluta
höfuðborgarsvæðisins.
Gangan hófst við Borgarholt í
Kópavogi og endaði á Helgafelli við
Mosfellsbæ. Göngumenn horfðu m.a.
á sólaruprás frá Vatnsertdahvarfi kl.
2.54. Áður haíði verið kveikt miönæt-
urbál í Fossvogsdal. í morgunsárið
var síðan farið í bátsferð frá Elliða-
vogi og siglt um sundin. Um klukkan
átta, þegar vinnutími var að hefjast,
. var síðan lent við Sundahöfn. Þá kom
nokkur lægð í gönguna. Þegar hér
var komið sögu var tíminn notaður
til þess að gefa yngri borgurum kost
á þátttöku.
Litla gangan í Elliðaárdal
Litla sólstöðugangan er lykkja á
stóru gönguna. Hún var hugsuð fyrir
þá yngri. Þátttakendur voru flestir
frá dagvistarheimilum, þ.e.a.s. 5-10
ára böm. Þau dvöldu á svæði Árbæj-
arsafnsins meira og minna frá því
kl. 10 um morguninn. Náttúrufræð-
ingar skiptust á allan daginn að fara
með krakkana um Elliðaárdalinn.
Þar var þeim sagt ýmislegt um
plöntuheiti og lífríkið almennt. Ár-
bæjarsafnið hafði svo öll hús opin.
Tíðarandi
Þar voru leiðbeinendur sem sýndu
bömunum hvemig búiö var fyrr á
árum.
Inni í útihúsunum hafði verið kom-
ið fyrir húsdýrum. Þannig gátu böm-
in t.d. séð hvemig gömul fjárhús
vom úr garði gerð. Hestar vom einn-
ig til sýnis í gömlu hesthúsi. Mein-
ingin var að fá kú meö kálf. En þar
sem kýrin var nýborin var henni
ekki treyst í flutning á milli staða.
Hundar vom að sjálfsögðu einnig á
svæðinu. Þeir æstust mjög þegar þeir
sáu kind í fyrsta skipti.
Til að byrja meó var veðrið ekki
upp á sitt besta. Það lagaðist þó þeg-
ar líða tók á daginn. Þá gafst færi á
aö grilla.
Að sögn aðstandenda dagvistar-
heimilanna var þessi dagur vel
heppnaður. Hér var fléttað saman
sólstöðugöngunni og útivistardegi
fyrir böm af dagheimilum í Reykja-
vík. Þátttaka var mjög góð. Á milli 7
og 8 hundmð böm tóku þátt í
göngunni. Að auki komu nokkur
hundmð krakkar annars staðar frá.
Bömunum var skipt niður í 20-30
manna hópa. Síöan fór hver fylking-
in á fætur annarri um svæðið.
Blunduðum í þrjá tíma
Þegar liða tók að kveldi göngudags-
ins urðu á vegi DV þrír lúnir göngu-
garpar. Þeir sátu í grasinu við Árbæj-
arsafn og hvíldu sig. Hér vom þeir
Erling Sigurðsson og sonur hans,
Finnur, ásamt hundinum Fjám.
Þeir höfðu byrjað gönguna í Borg-
arholti í Kópavoginum. „Við ætlum
nú að láta þetta gott heita í bili,“ sagði
Erling. „Strákurinn er orðinn þreytt-
ur og skómir særa hann. Hann
treystir sér ekki mikið lengra.“
En emð þið búnir að ganga allan
tímann, frá miðnætti?
„Ekki alveg. Við sváfum frá kl. 9-12
og hvíldum okkur aðeins. Þá komum
viö hingað í bamagönguna. Þessi
ganga er bráðsniðug. Þetta er bjart-
asti dagur ársins og sólargangur
lengstur. Gangan er vel til fundin og
skemmtileg. Viö fórum eftir Foss-
vogsdalnum og upp á Vatnsenda.
Síðan gengum við til baka niður í
smábátahöfnina í Elliðavogi. Þaðan
fórum við með Hafsteini Sveinssyni
í kringum eyjamar og út í Lundey.
Þá fengum við ágætis hvíld.“
Sungið í göngulok
Einar Egilsson sér um framkvæmd
sólstöðugöngunnar. Honum fannst
best hafa tekist til með gönguna um
miðjan daginn. „Þetta hefur verið
stórkostlegt. Höfuðverkurinn í þess-
um göngum hefur alltaf verið þessi
tími dagsins, þ.e.a.s. vinnutíminn.
Þátttaka hefur hins vegar verið góð
í nætur- og kvöldgöngunni. Nú höf-
um við hins vegar sett upp þessa
svokölluðu litlu göngu með bömum
og dýrum. Þátttakan í nætur-
göngunni var um 80 manns. Um
kvöldið var þátttaka hins vegar
minni vegna veðurs. Um ellefuleytið
mættu svo margir við Reykjalund í
Mosfellsdal. Þaðan var gengið á
Helgafell. Göngunni lauk þar með
söng og hljóðfæraslætti, ef svo má
segja. Nokkrar konur tóku þá lagið
og stemningin var ágæt. Þessu lauk
kl. fjórar mínútur eftir miðnætti -
þá var sólarhringur liðinn frá upp-
hafi göngunnar.“
Einar sagði að svo virtist sem fólki
fyndist næturgangan mest spenn-
andi. „Fólk vill koma aftur ef það
hefur einu sinni farið í nætur-
gönguna. Það er eins og nóttin sé
mest spennandi.“ -ÓTT
Erling Sigurðsson ásamt syninum Finni og tíkinni Fjáru. Þau höfðu gengið alla nóttina en hvilt sig um morguninn
frá kl. 9-12. Eftir hádegi tóku þau svo þátt í litlu sólstöðugöngunni við Árbæjarsafn. Síðan var ætlunin að láta
gott heita. Drengurinn var orðinn sárfættur ettir langan dag.