Dagblaðið Vísir - DV - 30.01.1990, Síða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 30. JANÚAR 1990.
Lesendur
Þingmennirnir Guðmundur H. Garðarsson og Skúli Alexandersson. - Urðu á undan eigendunum til að lýsa bóta-
ábyrgð hins opinbera í Andramálinu!
Andri og alþingismennirnir:
Ekki fótur fyrír
bótaábyrgð
Spumingin
Sástu lögin sex
sem keppa til
úrslita ffyrir
Eurovisionkeppnina?
Björgvin Berndsen sölumaður: Nei,
ég held það sé lítíU spenningur fyrir
þessu almennt, þetta er orðið svo lé-
legt.
Dalrós Ragnarsdóttir, gerir allt
mögulegt: Eg heyröi aðeins í þessu
og leist einna best á lagið sem Grétar
og Sigríður sungu, það var reglulega
líflegt.
Hjördís Dröfn Vilhjálmsdóttir nemi:
Nei, ég hef voða lítinn áhuga á henni
og hef lítíö heyrt um hana talað.
Hjördís Erna Matthíasdóttir nemi:
Ég horfði á lögin og fannst þau frek-
ar léleg í heild, Sfjórnin var skást.
Vonandi verða hin lögin betri.
Ingveldur Einarsdóttir húsmóðir:
Mér fannst ágætt lagið sem fékk flest
atkvæði en lögin í heild voru ekkert
sérstök.
Jón Rafnar Jónsson sölumaður: Mér
fannst öll lögin góð. Okkur hefur far-
ið fram í sviðsetningu og vonandi
förum við hærra en í 16. sætið.
Gunnar Jónsson skrifar:
Ég komst ekki hjá því að reka aug-
un í lesendabréf í blaðinu hinn 22.
jan. sl. undir fyrirsögninni „Að gera
út á ríkið“ Var bréfritari að ræða
Andramálið svokallaða og hvað það
væri orðið áberandi hjá einstakling-
um og fyrirtækjum að stefna aö því
að gera út á ríldð.
Það var hið fræga Andramál (skip-
ið Andri I BA) sem var til umræðu.
Sagðist bréfritari litla trú hafa á
brölti embættismanna okkar í Amer-
íku vegna málsins. Hitt yrði alvar-
legra ef og þegar íslenska úthafsút-
geröarfélagið myndi ætía aö sækja
rétt sinn til hins opinbera - a.m.k. í
fyrstu lotu. Það væri þá ekki annað
við hæfi en að kalla það að „gera út
á ríkið".
Mér fannst þetta nú vera heldur
djúpt tekið í árinni er ég las þessi
orð, en hafði þó í huga öll fordæmin.
„Norðmann“ skrifar:
Ég fæ vart orða bundist yfir þeim
áróðri sem beinist gegn íslenskum
landbúnaði um þessar mundir.
Flennistórar fyrirsagnir og slagorð
tröllríða fjölmiðlum í ræðu og riti.
Böl og byrði íslenskra skattgreiö-
enda hefur víst aldrei verið annað
eins vegna stefnu eða stefnuleysis
landans í rekstri bújarða.
Tökum dæmi: „Einokun íslensks
landbúnaðar kostar neytendur 15
miUjarða í „meðlag“ “. - „Bróður-
parturinn af staðgreiðslunni fer í að
styrkja landbúnaðinn". - „Beinir
styrkir tíl landbúnaðar um 1,7 miUj-
ónir króna til hvers bónda á ári eða
En nú er bara komið í ljós, aö hvert
orð er satt sem spáð var. Það eru
hins vegar ekki forsvarsmenn Andra
I BA sem eru komnir með kröfur tU
ríkisins, a.m.k. ekki í fyrstu atrennu.
- Heldur tveir alþingismenn.
Það hafa ekki í annan tíma verið
eins snögg viðbrögð hjá alþingis-
mönnum til aðstoðar. Mikið virðist
hafa legið viö! - Þingmenimir Guð-
mundur H. Garðarsson og SkúU
Alexandersson standa sem sé upp á
Alþingi og benda alþjóð aUra vin-
samlegast á að það sé ríkið (almenn-
ingur, ég og þú) sem eigi nú að reiða
fram skaðabætur handa útgerð
Andra BA! - Þeim getur varla verið
sjálfrátt þessum þingmönnum.
Hvers vegna rjúka þeir upp til
handa og fóta vegna þessa Andra-
máls? Þeir hljóta að eiga stóran hlut
í fyrirtækinu? Eða verða þeir per-
sónulega fyrir fjárhagslegu tapi
um 142 þús. króna á mánuði“.
Ég skU satt að segja ekkert í því
að hagfræðingur, sem auk þess starf-
ar við Hagfræðistofnun Háskóla ís-
lands, skuli láta frá sér fara annað
eins þvaður á opinberum vettvangi.
- Og það á þeim forsendum að þetta
stafi af því einokunarkerfi sem land-
búnaður byggi á og kosti hvern vinn-
andi mann í landinu um 125 þúsund-
ir króna í aukaskatt á hverju ári.
íslenskir sjómenn eru eftír því sem
ég best veit álíka margir og bændur
í landinu. Hverjum dytti í hug að
halda því fram að öU verömæti sjáv-
arfangs hér renni beint í þeirra vasa?
Væri ekki full ástæöa tíl að skoða
vegna málsins? Og hvers vegna eru
þeir að krefjast bóta fyrir Andraút-
gerðina áður en eigendur sjálfir gera
það? - Einn aðaleigandinn segir að
ekki sé meiningin að leita að söku-
dólgi í málinu (meinar þá líklega að
viö þá eigendur eina sé að sakast -
sem maður veröur líka að álíta rétt
og satt).
Ráðherra upplýsir nú að fyrirtæk-
inu hafi verið ljós óvissan sem var
framundan og að einn aðUi fyrirtæk-
isins hafi sagt sig úr félaginu vegna
þess að hann taldi samning vestra
ekki fela í sér neinar heimUdir. - Þaö
verður því að ætla að um frumhlaup
sé að ræða hjá þingmönnunum
tveimur eða einhverjar annarlegar
ástæður séu að baki. Þeir hljóta að
sjá að ekki er fótur, hvaö þá meir,
fyrir bótaábyrgö af hálfu íslenskra
stjórnvalda.
allan þann milliliðakostnað sem
neytendur greiða í verði landbúnað-
arafurða? Hver skyldi raunveruleg-
ur fjöldi ársverka við framleiðslu,
fullvinnslu og dreifmgu landbúnað-
arafurða vera í þessu landi, svo að
ekki sé minnst á störf við margvís-
lega þjónustu tengda greininni?
Það kæmi mér ekki á óvart að á
höfuðborgarsvæðinu einu haldi bú-
vöruframleiðslan uppi álíka mörgum
ársverkum og tala bænda er, eða um
(4700. - Það er von að mönnum blöskri
þegar annað eins hangir á spýtunni.
- Og hver borgar?
Launþeginn
getur
ekki meir
Svanhildur hringdi:
Miskunnarleysi þeirra sem hér
ráða er orðið óskaplegt. Ef gerð yrði
raunveruleg könnun á því hve stór
hlutí þjóðarinnar er nánast í svelti
myndu augu þeirra vonandi opnast
fyrir því að það er hræðilega mikið^
að hér á landi.
Mörg heimili og einstaklingar eru
hreinlega að fara yfir um. Yndisleg
böm, sem öllum þykir vænt um og
eiga að taka við hér, fá varla mat að
borða. - Þetta er blákaldur veruleik-
inn. Undirstaða alls lífs er maturinn,
og það er þess vegna sem matar-
skorturinn hjá mörgu fólki hér er
hræðilegur. Ég endurtek aö þetta er
satt, þótt hryllilegt sé að ræða það.
Vita þessir háu herrar okkar mörg
dæmi þess að fólk, sem þeir þekkja,
hafi naumast getað keypt í matinn
um hátíðamar? Ég veit þess dæmi,
að fólk geti ekki veitt sér annað í
mat um helgar en soðið slátur - og
er þaö besti maturinn alla vikuna!
Annars er einfaldlega borðað skyr
og þess háttar, ef það er þá til yfir-
leitt.
Ég tek það fram að þetta fólk er
hinn almenni launþegi og hefur aldr-
ei veitt sér neitt umfram það nauð-
synlegasta. Já, það er mikið að, og
það er ekki þessu fólki að kenna
hversu erfitt er að draga fram lífið
hér. - Svo koma þeir t.d. frá Raf-
magnsveitunni og hóta að loka fyrir
rafmagnið vegna skuldar. Þá er ekki
lengur hægt að sjóða slátrið.
Skyldi þetta geta versnað enn? Eða
hvað á fólk að gera sem er búið að
gefa upp alla von? Er þetta ef tíl vill
fólkinu sjálfu aö kenna vegna þess
að það hefur ekki þann kjark tU að
bera að segja frá þessu, láta á þessu
bera? - Eða á soltíð fólk að deyja í
öllu stoltinu?
Framtiðin og al-
heimsmátturinn
Ingvar Agnarsson skrifar:
Hvers vegna er óáran hér á landi
nú í öllu góðærinu, sem við höfum
notíð og njótum enn? Hvers vegna
geta valdhafar ekki komið sér saman
um rétta stefnu til úrbóta? Hvers
vegna fer góður ásetningur æðstu
manna úrskeiðis? Hvers vegna liggur
við eyðingu sveita og þorpa á lands-
byggðinni? - Og hvers vegna ríkir
sundrung meðal ráðamanna, stétta
og einstaklinga?
Er hægt að rekja þetta ástand til
nokkurrar sérstakrar frumorsakar?
Ég hygg að dvínandi guössamband
þjóðarinnar sé hér aöalástæöan.
Henni var mikið hlutverk ætlaö á
fyrri hluta aldarinnar, og það kom
víða fram þá í batnandi hag og sannri
menningu. Henni hefur ekki verið
sinnt sem skyldi. Hún er því á leið
fram hjá markinu, sem henni var
ætlað að keppa að.
Enn er þó ekki úrhættis með öllu.
Hún gæti enn tekið upp merkið og
borið það fram til sigurs. Bætt sam-
bönd við lengra komna hjálpendur
annars staðar í alheimi er það sem
mest ríður á að efla. Skilningurinn á
eðh lífssambanda við fuUkomnari
mannkyn þarf að verða almennur,
svo að unnt veröi að njóta til farsæld-
ar þeirra magnandi sambandsáhrifa,
sem hinir lengra komnu lifendur
beina hingað.
Tækist okkur að verða samtaka
alheimsmættinum óendanlega,
þyrftum við ekki að kvíða framtíð-
inni. En hér verðum við sjálfir að
eiga nokkurt frumkvæði, svo orðið
gæti okkur til sannra framfara.
Hringið í síma
27022
milli
kl. 14 og 16
eða skrifið
Ceausescu í Rúmeníu
og Davíð í Reykjavík
Skúli Jóhannesson hringdi:
Átakanleg mynd og hörmuleg
mannvonska er það sem við sjáum
frá Rúmeníu. - Er þetta sambæri-
legt við það sem viö Reykvíkingar
búum við? - Rökþrot íslenskra
kommúnista er algjört, svo og dóm-
greind þeirra sem er nú hrunin.
Við Reykvíkingar og raunar allir
íslendingar látum ekki bjóða okkur
þennan viðbjóð sem úr munni þess-
ara ofstækismanna kemur. Svari
nú hver fyrir sig. Getum við virki-
lega borið aðstööu okkar saman viö
þær hörmungar sem fólk hefur
þurft að búa við austantjalds?
Hver borgar fyrir landbúnaðinn?