Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1990, Blaðsíða 11

Dagblaðið Vísir - DV - 10.03.1990, Blaðsíða 11
IJAtUGÁRDAGUÍl7 ÍO./TtíXílS) Í99d. lyndi aö stríöa og gekk til geðlæknis í nokkur ár. Hún gerði nokkrar sjálfsmorðstilraunir þegar erfiðleik- arnir voru mestir. Guðbjörg hefur verið í sambúð í nokkur ár og segist vera mjög heppin með mann sinn. Hún sagði honum fyrst frá hörmungum sinum fyrir nokkrum árum. Hann trúði sögu hennar en á mjög erfitt með að hjálpa henni að ööru leyti. Þær voru sam- mála um það að makar þeirra ættu ekki síður erfitt með að lifa við þess- ar staðreyndir. í flestum tilfellum hafa þeir þekkt geranda sem tengda- fóður, frænda eða afa í fjölda ára en ekki sem manninn sem eyðilagði líf eiginkonunnar. Var illa við snertingu Eðlilegt kynlíf hefur reynst Guð- björgu erfitt og er reyndar mjög neð- arlega á lista hjá henni og er það reynsla flestra fórnarlambanna. „Ég hef notið þess stundum eftir að ég byrjaði í sjálfshjálparhópnum og er að vona að smátt og smátt takist mér að vinna það vel í mínum málum að það geti orðið fyrir mér eöliiegur hlutur milli hjóna. Mér var illa við alla snertingu og þráði stundum aö mér gæti liðið vel ef tekið yrði blíð- lega utan um mig. Maðurinn minn getur núna sýnt mér hlýju án þess að ég bregðist til vamar en enginn má koma aftan að mér að óvörum og mér líður afar illa ef karlmaöur horfir í augu mér.“ Sárar minningar koma upp í huga hennar þegar hún sér karlmann sem líkist þeim sem misnotaði hana. „Um daginn var ég í banka og sá blásak- lausan mann sem líktist honum og ég varð alveg miður mín.“ Lífsreynslan grafin djúpt í þögnina Allar eiga þær það sammerkt aö hafa kappkostað að einangra sig sem mest. Fram að því að þær gengu til liðs við hópinn vildu þær aldrei ræða um slík mál. „Mér fannst öll umræða í fjölmiðl- um yfirþyrmandi og verst var að sitja undir svona fjasi í kaffitímum í vinn- unni. Venjulega hljóp ég út þegar einhver bryddaði á þessu og taldi að um slíka hluti ætti ekki að talaseg- ir Helga. Hennar lifsreynsla lá grafin í þögninni í tæp tíu ár. Þegar þögnin var henni um megn brotnaði hún niöur fyrir framan vinkonu sína og rambaði þá á barmi taugaáfalls. „Þegar ég var búin að ná mér breytti ég strax sögunni og reyndi að telja henni trú um að ég hefði verið að ljúga. Með semingi féllst ég á koma hingað til að leita mér hjálp- ar en ætlaði í fyrstu að ýta þessu á undan mér,“ segir Helga. Hinar tala um það hvað hún hafi breyst gífur- lega á þessum fáu mánuðum frá því hún kom fyrst. „Ég var löngu hætt að vinna og dögum saman lá ég í rúminu. Mér tókst að blekkja alla með magaverkjum og öðru sem var tiltækt," segir hún. Reyndar var það ekki svo ósennilegt því magakvillar höfðu hijáð hana í mörg ár. Engum lækni haföi hins vegar tekist að finna hvað amaði að og var botnlanginn fjarlægður til að gera eitthvað. Reyndin var sú að magaverkirnir voru vegna spennu og ótta við fóður- inn og gjörðir hans. Mamma vissi ekki Þegar móðir hennar var að heiman gekk faðir hennar lengst. Þau skildu síðar og hefur Helga ekki enn sagt móður sinni hvað átti sér stað innan veggja heimilisins meðan hún var í burtu. „Kannski veit hún um þetta og kannski ekki. Hún hefur átt í nægum erfiðleikum sjálf með sitt líf og er á réttri braut núna. Því sé ekki ekki ástæðu til að segja henni frá þessu af því að ég veit ekki hvort hún gæti nokkurn tíma horfst í augu við þennan veruleika," segir Helga. Þeg- ar foreidrar hennar skildu fylgdi hún fóður sínum og bjó áfram hjá honum. „Ég vildi þaö vegna þess að í mínum barnsaugum var nógu ömurlegt að þau væru að skilja og allir krakk- arnir vissu af því. Ég viðhélt blekk- ingunni með því að láta alla halda að það væri allt fint og flott heima hjá okkur pabba.“ Áfall fyrir makann Helga flutti aö heiman mjög ung og hóf sambúð með þeim manni sem nú er eiginmaður hennar. Nýlega sagði hún honum að elskulegur tengdafaðir hans hefði misnotað hana kynferðislega í mörg ár. Hann á sjálfur í vandræðum meö að takast á við vandamálið og nú standa þau á krossgötum. „Eftir margra ára sambúð er það auðvitaö áfall að fá þær fréttir að kynlíf sé andstyggilegt og ég hafi leikið allan tírnann," segir Helga. „Eftir öll þessi ár stend ég upp og neita kynlífi 'nema ég vilji það sjálf. Við höfum komist að samkomu- lagi um að ég reyni að vinna mig út úr þessu og á meðan verði ekki um kynlíf að ræða. Hvort við komumst í gegnum þetta saman veit ég ekki.“ Leið illa í margmenni Þrátt fyrir yfirstandandi erfiðleika í hjónabandinu líður Helgu mun bet- ur innra með sér. „Ég get loksins horft framan í fólk, skylt og óskylt. Ég hef aldrei átt vini og talið það mesta óþarfa að umgangast fólk. Mér leið alltaf mjög illa í margmenni og talaði varla nema á mig væri yrt. Venjulega tafsaði ég og hnaut um orðin, sagði einhverja vitleysu qg var viss um að heimskari mannvera væri ekki til. Núna er ég byijuð að vinna og líður ágætlega í vinnunni," segir Helga. „Fram að því að ég gekk í hópinn var ég viss um að ég væri eitt einstakt tilfelli en núna veit ég að þolendurnir eru margir." Óhrein á líkama og sál Öll fórnarlömbin lifa með þá til- fmningu að engin geti verið eins ein- sömul í heiminum og jafnóhrein á líkama og sál. Það að tala við ein- hvern sem þekkir sömu líðanina er það sem hjálpar þeim í átt að sjálfs- hjálp. Það sem þær geta gert hver fyrir aðra getur enginn sérfræðingur gert, hversu vel menntaður og mein- andi hann er. Hafdís er lengst á veg komin og leiðir nú hóp með félagsráðgjafa. Hún er frískleg og glaðleg í fram- komu og er ekki laust við að hinar dáist að styrk hennar og vilji ná því að lifa frjáls eins og hún. Saga henn- ar er fremur óvenjuleg því kynferðis- legu ofbeldi kynntist hún frá fleiri en einum fiölskyldumeðhmi. Hún bjó með foreldrum sínum á heimili afa og ömmu og fiölskyldulífið leit út fyrir að vera hið besta. Afi var góður en... „Sem lítið barn var ég afar kát og lífsglöð, reyndár hinn mesti fiörkálf- ur. Átta ára gömul var ég gjörbreytt, lokuð og bæld,“ segir Hafdís. „Ég vissi ekki þá að það sem afi gerði væri ljótt en þegar ég fór að rifia upp sögu mína í hópnum vaknaði ég upp við vondan draum. í mínum augum var afi góður maður en þegar hann var fullur var hann breyttur. Hann hafði þann háttinn á að taka mig í fangið og strjúka á mér lærin innan- verð í gegnum fótin. Mér féll þetta illa en var aldrei beint hrædd við hann. Eftir því sem ég eltist fór ég að forðast hann eins og ég gat. Amma var og er yndisleg manneskja og ég hefði aldrei í lífinu farið að ásaka afa um eitthvað ljótt hennar vegna.“ Faðir Hafdísar átti viö skapgerðar- galla að stríða og bitnaði það á börn- unum. „Hann gerði allt vitlaust af því að einn kexpakki var opnaður án hans leyfis.“ Gerðir afa og skap- ferh pabba brutu Hafdísi smám sam- an niður og lífsglatt barn varð inni- lokað. Bróðir notfærði sér hræðsluna Hún var send í sveit eins og mörg önnur börn á Jiennar aldri. „Kvöld eitt kom bóndinn inn í herbergið til % mín og káfaði á kynfærum mínum. Ég varð ofsahrædd og fór að hágráta. Hann dró sig til baka og sagðist koma aftur þegar ég hefði jafnað mig,“ seg- ir Hafdís. Þar sem heimilisaðstæður Hafdísar voru þess eðlis að enginn hafði tök á aö hjálpa þagði hún. Hún treysti eldri bróður sínum fyrir leyndarmálinu úr sveitinni og hann notfærði sér þaö. „Hann tók að leita á mig, káfa á mér og þukla. Þetta gekk lengra og lengra og endaði með því að hann tók mig nauðuga þegar ég var fiórtán ára en eftir það snarhætti hann þessu,“ segir Hafdís. Bróðirinn hafði alla yfirburði því hann hótaði að segja frá atburðinum í sveitinni ef hún segði til hans. Rót vandans fundin Hafdís er nú einstæð móðir tveggja barna og er mjög á réttri leið. Á árum áður drakk hún mikið og neytti eit- urlyfia. Fyrir nokkrum árum byrjaöi hún að leysa flækjuna í lífi sínu og naut til þess aðstoðar Félagsmála- stofnunar í því formi að fá styrk til að afla sér starfsmenntunar og í dag er hún í góðu skrifstofustarfi. í eitt ár var hún í geðlæknismeðferð á göngudeild en enginn komst að rót- um vandans fyrr en hún gekk í sjálfs- hjálparhópinn. Hún fékk styrk til að afla sér starfsmenntunar og í dag er hún í góðu skrifstofustarfi. Aðferð þeirra til sjálfshjálpar er að tala vandamálið í hel, segja þær. Það er vitað að sifiaspell eiga sér stað á alls konar heimilum, ríkum og snauðum, í sveit og í borg. Sifiaspell eru ekki algengari í einni stétt frem- ur en annarri og hafa ekkert með menntun og samfélagslega stööu að gera. Guðbjörg lauk umræðunni með því að segja: „Ég vona bara að þeir þolendur sem þetta lesa komi til sam- starfs við okkur því engin önnur lausn er til.“ -JJ MEIRIHÁTTAR SKEMMTISTAÐIR Klakabandið, 3. hæð Ath. um næstu helgi: Hljómsveit Ingimars Eydal Þar sem fjörið er mest skemmtir fólkið sér best SMÁAUGLÝSINGAR lENSai ’90 hljómtækjalínan Fermingargjöf - framtíðareign SJÓNVARPSMIÐSTÖÐIN Síðumúla 2, sími 68 90 90 TENSAIC0MP0 95 * Útvarp (FM/MW/LW) 20 minni. * Magnari 40 W músík * Kassettutæki tvöfalt * Equalizer 2x3 banda * Plötuspilari hálfsj álfvirkur * Geislaspilari * Fjarstýring Stem 82 hátalarar 70 W músík. Verð 48.204,- stgr. TENSAI COMPO 90 * Útvarp (FM/MW/LW) 20 minni. * Magnari 40 W músík * Kassettutæki tvöfalt * Equalizer 2x3 banda * Plötuspilari hálfsjálfvirkur * Fjarstýring Stem 82 hátalarar 70 W músík. Verð 29.349,- stgr.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.