Dagblaðið Vísir - DV - 06.04.1990, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 6. APRÍL 1990.
Spumingin
Finnst þér að hætta eigi
við fyrirhugaðar breyting-
ar á Þjóðleikhúsinu?
Markús Markússon ellilífeyrisþegi:
Já, í fyrsta lagi má ekki skemma
Þjóðleikhúsið og í öðru lagi höfum
við ekki efni á þessu.
Dröfn Friðriksdóttir nemi: Já, þetta
er svo dýrt.
Anna Steingrímsdóttir Sóknar-
stúlka: Það finnst mér ekki en fyrst
og fremst þarf að gera við húsið að
utan.
Unnur Jónsdóttir nemi: Úr því sem
komið er á að halda áfram.
Erlendur Hermannsson iðnfræðing-
ur: Ekki að hætta við þær en sleppa
því að breyta svölunum. Hins vegar
þarfnast húsiö lagfæringa sem fyrst.
Bragi Agnarsson rannsóknarmaður:
Já, mér finnst það. Höfundarréttur á
að ná til þess ama. Byggingum og
listaverkum á ekki aö breyta nema
með samþykki rétthafa.
Lesendur
Hinar hættulegu olíur
Anna Bjarnason, St. Cloud,
Florida, skrifar:
Er við hjónin höfðum komið okk-
ur fyrir í Bandaríkjunum, er við
fluttum þangað fyrir rúmlega
tveimur árum, fundum við flj ótlega
þeyttan „rjóma“ sem okkur þótti
einkar góður, t.d. á ávaxtasalatið
okkar. Þetta var svo kallað „cool
whip“, eins konar gervirjómi sem
keyptur var í frosnu ástandi en
geymdist síöan vel í kæliskápnum.
Við sporðrenndum kannski úr
tveimur dósum yfir vikuna. Einu
sinni hafði ég orð á því við bónda
minn að þetta hlyti að vera mjög
fitandi, eða í versta falli mjög
óhollt, fyrst þetta væri svona ræk-
alli gott. Við lásum innihaldslýs-
inguna á dósinni sem reyndar var
með svo smáu letri að það þurfti
aö nota stækkunargler fyrir utan
gleraugu. Okkur létti mikið þegar
í ljós kom að þetta var ekki svo
ýkja hitaeiningaríkt og engin
„vond efni“, í það minnsta ekki sem
við könnuðumst við að væru stór-
hættuleg, að finna í „cool whipp-
inu“.
Svo var það einn daginn er við
opnuðum dagblaðið okkar (USA
Today) að heilsíðuauglýsing frá
Hjartaverndarfélagi Bandaríkj-
anna blasti við augum. Og hvað
trónaði fremst á myndinni nema
„cool whippiö" okkar góða, ásamt
ýmsum öðrum nafntoguðum fæðu-
tegundum. Verið var að vara við
þessum „voðalega varningi", hann
innihéldi hinar stórhættulegu
pálmakjarna- og kókoshnetuolíur.
Fólki hér í Bandaríkjunum er
innprentað aö þetta séu stórhættu-
legar fæðutegundar sem beri að
forðast eins og heitan eldinn, varla
nokkur fæðutegund hættulegri.
Efni úr pálmakjarnaolíu og kókos-
hnetuolíu fara beint sem fóðrun í
æðar líkamans og stífla þær á
skammri stundu svo að ólíft veröur
hverjum þeim sem borðar mat sem
inniheldur þessi efni.
í auglýsingunni var þess getið að
Hjarta- og æðavemdarfélagið væri
margsinnis búið að fara þess á leit
við að framleiðendur, m.a. „cool
whips“, aö þeir hættu að nota þess-
ar hættulegu olíur en allt heföi
komið fyrir ekki. Því gripu þeir nú
til þess örþrifaráðs að auglýsa á
áberandi hátt hve hættulegar þess-
ar fæðutegundir væm heilsu
manna.
Óþarfi er að segja að þar með var
eyðilögð fyrir okkur frekari neysla
á þessu dæmalausa góðgæti - við
höfum ekki smakkað „cool whip“
síðan, enda erum við enn á lífi og
við bestu heilsu.
Að ég fer að rifja þetta upp núna
er lítil frétt sem ég sá í DV um að
nú væri hægt að fá fljótandi pálma-
kjarnaolíu í handhægum og risa-
stórum umbúðum. Ekki var vikið
einu orði að skaðsemi olíunnar,
aðeins að heppilegra væri að
steikja aðeins einu sinni úr hverj-
um olíuskammti.
MAF
HAVSTt
GHÆH-glMpáH.
(iXMtmfy fiAVt.
i SKÝRINGAB* ^
------L.y<
SyóR (HAWANPÍ;
jL V' a
KR/'CTlMÖe/ri iMUSlímiGI
/'Átfants-síraumi
rAtfantsfhsvB stf«
(V) WRSKURm
© SiLDÍSILDI
©-LQONA iLOC
@ SKARifnú igftnawffym-
Soffía vill fá betri
veðurfréttir.
Betri veðurfréttir
Afruglari fyrir hverja stöð
veðurfréttir í sjónvarpi. En ekkert
hefur enn verið að gert í þessu máli.
Það er enginn að fara fram á það
að þeir sem flytja okkur veðurfrétt-
irnar verði með öllu óskeikulir, að-
eins það að veðurfréttimar verði ögn
ítarlegri en hingað til héfur tíðkast.
í þessu sambandi má nefna t.d. upp-
lýsingar um meðalhita dagsins sl. 30
ár, kælingu, hvenær var kaldast
þennan dag og hvenær hlýjast.
Það má vera að veðurfræðingum
finnist upplýsingar þessar nauðaó-
merkilegar og komi almenningi ekki
við en það er ekki að efa að allur
almenningur hefði gaman af þessum
upplýsingum. Þær hjálpa fólki til að
gera sér betur grein fyrir hvort dag-
urinn var í meðallagi og í samræmi
við árstímann eða hvort hann var
óvenju kaldur eða hlýr.
Það er með öllu óskiljanlegt hvað
stendur í vegi fyrir því að þessum
upplýsingum sé miðlað til fjöldans.
Besta leiðin væri að birta þær á
skjánum í lok veðurfrétta svo það er
ekki eins og veðurfræðingurinn
þyrfti að leggja það á sig að romsa
þessu öllu upp úr sér.
Þeim tilmælum er nú hér með beint
til þeirra sem sjá um veðurfréttir
sjónvarpsstöðvanna að gerð verði
bragarbót á þessum hlutum.
Sjónvarpsáhorfandi skrifar:
Nú liggur það Ijóst fyrir að ný sjón-
varpsstöð tekur til starfa í haust.
Hvort hinn íslenski sjónvarpsmark-
aður þolir þriðju stöðina getur
tíminn einn skorið úr um.
En það var þetta með afruglarana.
Þegar Stöð 2 tók til starfa kom á
markaðinn nýtt fyrirbæri sem eftir
miklar vangaveltur mætra manna
fékk nafnið afruglari uppá íslensku.
Þar sem íslendingar eru nýjunga-
gjarnir í meira lagi leið ekki á löngu
uns stór hluti allra heimila í landinu
var kominn með eitt slíkt tæki við
hliðina á sjónvarpinu og mynd-
bandstækinu.
Afruglarar Stöövar 2 voru þannig
úr garði gerðir að þeir gerðu ráð fyr-
ir að með þeim væri hægt að rugla
fleiri en aðeins eina stöð. Og þannig
eru flestir afruglarar. Hvernig
myndu t.d. heimili í Bandaríkjunum
líta út ef þaö þyrfti afruglara fyrir
hveija þá stöð sem heimilisfólk hefur
áhuga á að horfa á? Getur nokkur
séð fyrir sér allt upp í sjötíu og fimm
afruglara raðað snyrtilega í kringum
sjónvarpið?
Það segir sig sjálft að það væri út
í hött og hreinn skrípaleikur að ætl-
ast til þess af sjónvarpsáhorfendum
að þeir festu kaup á eða leigðu nýjan
afruglara í hvert sinn sem ný stöð
bætist í hópinn.
Það er ekki ósennilegt að margir
af áskrifendum Stöðvar 2 gerist einn-
Soffia skrifar: birst lesendabréf á síðum dagblað-
í gegnum tiðina hafa öðru hveiju anna þar sem farið er fram á betri
Hvernig litu heimilin út ef það þyrfti afruglara fyrir hverja sjónvarpsstöð?
ig áskrifendur að sjónvarpsstöð Sýn-
ar án þess að segja Stöð 2 upp því
það er staðreynd að sumir fá aldrei
nóg af sjónvarpsglápi og á þeirri stað-
reynd þrífast stöðvamar. Þaö væri
því sjálfsögð tillitssemi við áskrif-
endur stöðvanna að þær sameinuð-
ust um afruglara í stað þess að knýja
þá sem vilja njóta þeirra beggja til
aö bæta öðrum í safnið.
Þegar allt kemur til alls munu Stöð
2 og Sýn báðar keppa um sama mark-
aðinn og báðar verða þær í harðri
samkeppni við ríkissjónvarpið. Þeim
væri því nær að sameinast um að
veita áskrifendum sem besta þjón-
ustu og standa saman í samkeppn-
inni en halda samt séreinkennum
sínum.
J.B.G. er ánægður með lestur
Ingólfs Möller á Passíusálm-
unum.
Passíusálm-
arnir vel fluttir
Gamall fóstbróðii-, J.B.G.,
hringdi:
Mig langar til að þakka Ingólfi
Möller einstaklega góðan lestur á
Passíusálmunum. Það er ekki
auðvelt að flytja þessar gersemar
svo vel fari. Mörgum hefur tekist
það en fáum betur en higólfi.
Það kom mér skemmtilega á
óvartað „karlinn", semlengistóð
í brúnni sem skipstjóri og skipaði
fyrir með raust eða söng með
karlakórnum Fóstbræðrum, ætti
þetta tíl.
Hláleg spurn-
ingakeppni
Óánægður skrifar:
Mikið var það hlálegt að fylgj-
ast með úrslitum í spuminga-
keppni framhaldsskólanna sl.
fóstudagskvöld. Þar var staðfest
enn og aftur, og nú allrækilega,
hversu mikil gjá er á milli einka-
framtaksins og ríkisins.
í fyrsta lagi varð veruleg sein-
kun á því að þátturinn hæfist. í
öðru lagi var aldrei fyllilega hægt
að greina spurningar og svör
vegna einhverra trufiana í hljóð-
inu og i þriðja lagi var útsendingu
síðan hætt.
Sé þessi spurningakeppni ríkis-
sjónvarpsins annars vegar og
söngvakeppni Stöðvar 2 hins veg-
ar bornar saman eru niðurstöð-
urnar ótvíræöar, jafnvel þótt
Landslagið hafi líka þurft að
halda hljómgæðum laganna.
Ekki var nokkurs staðar feilspor
að finna nema þegar gleymdist
að láta sigurvegarann fá verð-
launagripinn og þá var einungis
brugðið á leik og allir hlógu að.
Sjaldan hef ég heyit orð jafn-
mikið í tíma töluö og orð Halldörs
Blöndals sem telur að banna eigi
auglýsingar hjá Sjónvarpinu. Ég
held að Sjónvarpið hafi nú úr
nógu að moða nú þegar. En þaö
eru bara ekki allir sem með pen-
inga kunna að fara - það sanna
dæmin.