Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.1990, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 16. JÚNÍ 1990.
39

'■’
undan. Það bijálaðist allt. Viö
öskruðum og létum öllum illum lát-
um og hvöttum hver annan. Eggert
og Bo hrökkluðust nærri því út í
hom og urðu hálfsmeykir. Þarna sá
Bo okkur í fyrsta skipti í ham. Hann
sagði mér að svona nokkuð væri al-
veg einstakt - hann hefði hvergi séð
neitt í líkingu við þetta. Ég skynja
það að hann er mjög hriíinn af því
hvað við stöndum vel saman.
Svona er íslenska landsliðið í fót-
bolta fyrir leiki. Við verðum alveg
kolvitlausir. Þetta er einstakur
stemningshópur. Við spilum með
hjartanu og þannig getum við unnið
lið. Ég er hræddur um að einhverjir
yrðu hissa ef hljóðnemi yrði settur
upp í búningsherbergjunum hjá okk-
ur fyrir leiki eða í hálfleik. Þá heyr-
ist dálítið mikill hávaði. Sjálfstraus-
tið verður oft æði gott og við bemm
enga virðingu fyrir neinum andstæð-
ingum. Enda er það rétt að stappa í
sig stálinu með þessu móti - svona
svipað og Jón Páll sterki gerir. Ef
okkur tekst að fá áhorfendur á ís-
landi til að taka þátt í þessari stemn-
ingu með okkur - þá emm við komn-
ir í gott mál,“ segir Atli.
Ég myndi kaupa
Óla Þórðar
Atli segist vera mjög hrifmn af bar-
áttumanninum frá Akranesi, Ólafi
Þórðarsyni, sem nú leikur með
Brann í Noregi. „Ef ég væri þjálfari
hjá AC Milan myndi ég kaupa Óla.
Það er ekki hægt aö gera mistök með
því að kaupa hann. Óli er einstakur
baráttumaður. Úti á leikvellinum var
hann eitt sinn búinn að tækla leik-
mann í jörðina og fékk tiltal frá dóm-
aranum. Það dró ekkert úr honum.
Hann æpti bara til okkar hinna í lið-
inu: „Næst fer hann upp í stúku!“
Svona á þetta að vera. Við eigum
ekki að spila á neinum atvinnu-
mannastandard í landsleikjum. Við
náum árangri með svona baráttu-
hugarfari. Það hafa dæmin sýnt. Viö
erum bæði með áhuga- og atvinnu-
menn. Þegar okkur tekst aö leika
eins og samstilltur áhugamannahóp-
ur náum við árangri. Við höfum ekki
efni á að treysta á stór nöfn í atvinnu-
knattspymunni. Þegar kaliað er í
sterkasta liðið, á pappírnum, og
treyst á það eingöngu, spilum við
aldrei vel nema ef hjarta allra slær
eins og hjá áhugamönnum.
Ásgeir Sigurvinsson
í tæklingum
Við sem höfum verið atvinnumenn
megum ekki leika með sama hugar-
fari í landsliöi og viö gerum með fé-
lagsliðunum í útlöndum. Þá náum
við ekki árangri. Svona hugsaði Ás-
geir Sigurvinsson í landsleikjum - á
„áhugamannastandard". Þegar hann
lék með okkur var hann ekki að gefa
einhvetjar langar snilldarsendingar
eins og í útlöndum. Hann aölagaði
sig heldur íslenska landshðinu. Fór
aftur að vörninni og renndi sér oft í
tækhngar við mótheijana. Hann
sagði eitt sinn við mig eftir leik:
„Mikið djö.... er gaman að tækla
þessa karla. Úti eru þeir ahtaf í löpp-
unum á mér.“ Ásgeir fékk mikið út
úr þessu."
- Hvernig teljið þið landshðsmenn
sjálfir að áhorfendur hér eigi að
styðja við ykkur þegar þið eruö úti
á velhnum. Hvernig komist þiö í
„gott mál“ eins og þú nefnir það?
„Með ýmsu móti. Ef tækhng eða
eitthvað annað misheppnast hefur
það mikil áhrif að fá hvatningu: -
Þetta er í lagi - þetta kemur r.æst,
bara áfram og aftur áfram. Hvefja
okkur bæði þegar gengur vel og Ula.“
Atli telur að ef almenningur og fjöl-
miðlar sýni andstæðingunum mikla
virðingu fyrir landsleiki skih það sér
sálfræðilega til íslensku leikmann-
anna. Við eigum að vera htlu menn-
irnir sem hafa allt að vinna. Tökum
dæmi. Þegar austurríska landshðið
kom í fyrra voru leikmenn þeirra
gerðir aö stjömum í fjölmiðlum hér
á landi. Fjölmiðlar birtu myndir og
viðtöl við leikmenn. Andstæðingun-
um var hampað í hvívetna fyrir leik.
í svona tilfellum hugsa erlendu leik-
mennimir: „Já, hvað - ég er svona
frægur hér á íslandi. Ég er svona
góð_ur.“ Á þessu græðum við. Hvað
gerðist í leiknum. Þeir fengu varla
færi. Þegar Albanía kom í síðasta
mánuði var hins vegar pressa á okk-
ur. Það var gefið í skyn að við ættum
að vinna. En lið Albaníu er gott og á
eftir að vinna mörg stig í riðhnum,“
segir Ath.
Breytingarfyrir-
hugaðar á landslióinu
„Bo Johansson er mjög mikhl fag-
maður í sínu starfi eins og Svíar era
yfirleitt. Ég held að Svíar séu fremst-
ir í heiminum varðandi skipulag
íþrótta. Síðustu 20 ár hafá þeir sent
marga þjálfara á allar heimsmeist-
arakeppnir - þeir skrá aht hjá sér
og standa vel að sínu fólki.
Sigfried Held er maður sem tók
stundum áhættu, gerði breytingar og
stóð vel fyrir sínu. Nú erum við bún-
ir að fá reynslu og eram töluvert
sterkari í höfðinu en áður. Bo er að
prófa nýja leikaðferö hjá okkur. Hún
tókst nú ekki vel th að byrja með á
móti Albaníu. En við fórum að aðlag-
ast kerfmu betur er leið á leikinn.
Ef við náum að spha eins vel eftir
hans kerfi og við vorum farnir að
gera méö gömlu aðferðinni munum
við komast nokkrum skrefum fram-
ar á næstunni."
- Er ætlun þjálfarans að útfæra líka
„nýja kerfið" á móti sterkari þjóðun-
um í riðhnum: Spáni, Frakklandi og
Tékkum?
„Já, hann segir að við eigum ekki
að hugsa um hvemig andstæðingur-
inn sphar heldur hvemig við leikum
sjálfir. Ef við verjumst rétt og fram-
kvæmum sóknaraðgerir eins og á að
gera erum við á réttri leiö. Taktískt
er alveg sama hvar þú verst á vehin-
um, hvort heldur er á eigin vahar-
helmingi eöa við vítateig andstæð-
inganna. í leik Svía og Brasihu-
manna í síðustu viku pressuðu
Svíarair á hina við vítateig þeirra í
hehar 35 mínútur. Sviamir sýndu
heimsklassaleik. “
- Má þá segja með öðrum orðum að
íslendingar muni nú taka upp svip-
aðan leik og Svíar?
„Það er verið að reyna að snúa sér í
þá átt. Við sphum að vísu ekki með
fjögurra manna flata vörn heldur
höfum við „sweeper" eða „fríveija"
eins og Janus Guðlaugsson nefnir
það. Ég held þó að þróunin hjá okkur
verði sú að við verðum með tvo mið-
verði en það gefur okkur möguleika
á að leika rangstöðutaktík í vörn-
inni. Bo er að aðlaga leikmennina
kerfinu og leyfir okkur að vera með
„sweeper" í fyrstu leikjunum. Þegar
við verðum famir að ná þessu breyt-
ir hann alveg yfir. Hann leggur mikla
áherslu á aö láta rétta leikmenn spha
í stöðum sem henta hðinu best
hverju sinni.“
- Eru landshðsmennimir bjartsýnir
á gott gengi í riðlakeppninni?
„Það ríkir alltaf bjartsýni hjá okk-
ur. Við værum orðnir heimsmeistar-
ar í bjartsýni ef keppt væri í henni.
Mórahinn er einstakur. Ef við fáum
tuttugu þúsund manns á heimaleiki
sem myndu hvefja okkur svipað og
áhorfendur gerðu á móti Albaníu um
daginn eigum við eftir að ná í mörg
stig. Þaö verður reynt að ná leik-
mönnum saman í einn eða tvo leiki
í ágúst áður en viö leikum hér heima
á móti Frökkum í september. Bo er
núna að fylgjast með hinum hðun-
um, Tékkum og Spánverum, á Ítalíu.
Hann á örugglega eftir að kaha ís-
lenska leikmenn heim frá útlöndum
fyrir Frakkaleikinn," segir Ath.
Milljónimar út í hött
Ath telur island vera of htið land
th þess að geta með góðu móti staðið
undir atvinnuknattspymumennsku.
„Mér finnst þó að vissu leyti rétt að
stefna að atvinnumennsku hér á
landi. Raunhæfasti mögiheikinn fyr-
ir atvinnumennsku væri með ís-
lenska landshðið. Hópurinn gæti th
dæmis komið saman í æfingabúðir
að hluta th á vetuma th að brúa stutt
keppnistímabh.
Hins vegar er eini möguleikinn að
-------\------------------------
\ \
fjársterkir menn eða fyrirtæki standi
á bak við íþróttafélögin. Ég held þó
að Reykjavíkurfélögin hafi minnsta
möguleika th að koma á atvinnu-
knattspyrnu. Þau eru svo mörg á ein-
um stað. Félögin úti á landi hafa þó
bæjarfélögin á bak við sig.
En þetta er bara svo viðkvæmt mál
ennþá. Mér finnst þær upphæðir sem
hafa verið nefndar vegna kaupa á
einstökum leikmönnum, tvær th
fimm mhljónir, alveg út í hött. Þaö
er enginn möguleiki á því að íþrótta-
félög, sem fá thtölulega fáa áhorfend-
ur í aðeins fjóra mánuði, geti sjálf
staðið undir slíku.“
Framtíðin kemur
í ljós
Ath hefur ýmsar hugmyndir varð-
andi framtíðaráform sín og segir aö
það bíöi betri tíma að greina frá þeim.
Hann var mjög hrifmn af landi og
þjóð í Tyrklandi þrátt fyrir þau leið-
indi sem áttu sér stað áöur en hann
kom heim.
„Ég er alveg ákveðinn í að fara
ekki annað en th Tyrklands í sum-
arfrí - það er einstaklega fallegt land
og fólkið gestrisið. Minningaraar
þaðan eru góðar þrátt fyrir leiðindin
út af forseta félagsins.
Ég á örugglega eftir aö fara með
marga íslendinga th Tyrklands og
sýna þeim hvað þetta er fahegt land.“
- Hvað ætlar þú að spha knatt-,
spyrnu í mörg ár í viðbót?
„Ég skal segja þér að mér finnst
miklu skemmthegra aö spha fótbolta
núna heldur en fyrir tíu árum. Ég
varð 33 ára á þessu ári og á eftir að
spha áfram í fjögur th fimm ár. Ég
er rétt að byija ferilinn," segir Ath
og hlær. Eiginkona hans heitir Stein-
unn Guðnadóttir og eiga þau átta ára
gamlan son, Egh, og fimm ára gamla
dóttur, Sif. „Mér finnst að bö:
verði núna að fá að kynnast ís-
landi,“ sagði Ath Eðvaldsson lands-
hðsfyrirhði.
-ÓTT
I