Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.1990, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 24. JÚLÍ 1990.
Spumingin
Hvar vilt þú að nýtt
álver rísi á íslandi?
Ragnheiður Valdimarsdóttir dag-
skrárgerðarmaður: Mér sýnist það
vera skynsamlegast hér sunnan-
lands. Ég hef séð tölur um að það sé
dýrara norðanlands en það er spum-
ing um byggðastefnu.
Hafsteinn Benediktsson og Daði Haf-
steinsson: Mér er alveg sama. Helst
á Suðurnesjum ef eitthvað er.
Björg Gunnlaugsdóttir, starfsmaður
hjá rikisskattstjóra: Ég myndi halda
að Keilisnes væri hentugast. Þar er
minnst byggð í hættu og verða ekki
tafir á sighngum vegna hafíss. Þar
verður minnst byggðaröskun.
Gunnar Friðriksson matreiðslu-
meistari: Á Keilisnesi, það er ekki
spuming. Ég held að það sé hentug-
ast því þar verður minnst vart við
mengun.
Guðrún Jónsdóttir starfstúlka: Helst
hvergi en annars held ég það verði
ágætt í hrauninu milli Keflavíkur og
Hafnarfjarðar. Alls ekki í Eyjafirði,
þar er allt of fallegt.
Kolbrún Jónsdóttir húsmóðir: Ein-
hvers staðar nógu langt frá Reykja-
vík vegna mengunarinnar. Það hlýt-
ur að vera einhver staður fjarri
byggð sem hægt er að byggja á.
Lesendur
Ákvæði um auglýsingaskilti:
Erum við fábján-
ar í umferðinni?
Magnús Þorsteinsson skrifar:
Það ætlar lengi að loða við okkur
íslendinga kotungshátturinn og und-
irlægjuháttur gagnvart þeim þrýsti-
hópum sem finna tækniframfórum,
þægindum og upplýsingaöflun allt til
foráttu.
Það eru líklega nokkur ár síðan
farið var að amast við því af opin-
beram aðilum - fyrst afar varfæmis-
lega - að hafa uppi skilti, t.d. á vegum
úti, til að vísa ferðamönnum og öðr-
um ókunnugum leið aö hótelum eöa
veitingastöðum. Einu slíku tiiviki
man ég eftir frá Sauðárkróki þar sem
veitingamaður nokkur vildi auka
þjónustu sína við gesti og gangandi
meö þessum hætti. Hann fékk orð í
eyra og var bannfærður af páfum
umhverfismenningarinnar.
En þessi afskiptasemi jókst meö
ámnum og nú em komnar í gagnið
heilmiklar reglugerðir um það
hvernig standa eigi að uppsetningu
auglýsingaskilta í borginni a.m.k. og
gott ef ekki líka reglugerð um hvaö
má auglýsa og hve lengi auglýsingin
má sjást í einu. - Hvílík stjómunará-
fergja! - Og hvaö haldið þið? Allar
þessar reglur um auglýsingaskilti
em settar með tilliti til UMFERÐAR-
ÖRYGGIS! - Em menn að gera sig
að fíflum að gamni sínu? Eða hvað á
maður að halda?. Treystir Stóri bróð-
ir í Reykjavík eða hjá ríkinu öku-
mönnum ekki til að aka án þess að
horfa á auglýsingaskilti? Hvernig er
þetta hjá öðrum þjóðum? spyrja
margir. Em ekki hin ýmsu skilti um
allar borgir og þjóðvegi án þess að
menn klikkist eða gangi í björg
þeirra vegna?
Ég held að hér mættu einmitt vera
miklu fleiri skilti á þjóðvegum lands-
ins en nú er. Þar er í raun engar
upplýsingar að finna aðrar en kíló-
metraskilti á stöku staö. Fyrir út-
lendinga hlýtur að vera hin mesta
raun að aka um landið því skilti og
vegvísar eru afar sjaidgæfir og oftar
en ekki gefa þessi vegaskilti ein-
göngu til kynna númer þess þjóðveg-
ar sem ekið er um. Það er flestum
sama um en ekki hitt hvar sé næsta
bensínstöð, næsti matsölustaður og
hvað næsta þorp eða bær heiti sem
komið er til. Á þetta er ekki minnst
á skiltunum!
Og hvað sem öllu reglugerðarhjah
á íslandi líður finna íslendingar það
Heimilisaöstoö fyrir aldraða:
Ellilífeyrisþegum
mismunað
Ellilífeyrisþegi hringdi:
Mér er ómögulegt að fá botn í það
þegar verið er að veita ellilífeyris-
þegum heimilisaðstoð að sumir skuli
þurfa að greiða hluta af þeirri þjón-
ustu en aðrir ekki.
Sem ellilífeyrisþegi verð að greiða
og taka þátt í kostnaðinum fyrir
þessa aðstoð vegna þess að líkindum
að ég hefi örlitla viðbót frá lífeyris-
sjóði mínum. Sú viðbót er þó ekki
það mikil að neinu umtalsveröu
muni fyrir mig.
Síðan eru aðrir sem ekki hafa slíka
viðbót frá lífeyrissjóði en hafa ávallt
verið með há laun, rekið sitt eigið
fyrirtæki og haft mjög góðar aðstæð-
ur allan sinn vinnudag. Þeir greiða
ekki krónu fyrir heimilisaðstoðina
frá þorginni. - Þetta fmnst mér ekki
réttlátt og mér finnst sem ellilífeyris-
þegum sé þarna mismunað stórlega.
Mér finnst að þeir sem þessar regl-
ur hafa sett eigi að gera grein fyrir
þessum mismun opinberlega og
skýra hvað þarna býr að baki ef þá
er hægt að réttlæta þennan ójöfnuð
sem ég vil kalla. Það eru margir aðr-
ir en ég sem vildu fá að vita meira
um þessar reglur.
Atlaga aö stóriðju:
Ástæða til svartsýni
Sverrir Jónsson skrifar:
Eftir nýjasta upphlaup Alþýðu-
bandalagsins gegn staðsetningu ál-
vers eða stóriðjuverksmiðju á
Reykjanesskaganum virðist augljóst
að hveiju sá stjórnmálaflokkur
stefnir. Nefnilega því að koma í veg
fyrir að framvegis komi erlendir aðil-
ar eða fyrirtæki til íslands með slík
áform í huga. - Allt á að vera ís-
lenskt og ómengað af erlendum
áhrifum, líkt og hér sé verið að
vemda umhverfi sem sé ómetanlegt
hinum siðmenntaða heimi í kringum
okkur.
Alþýðubandalagið staðhæfir að
nýtt álver hér á landi valdi þvílíkri
byltingu að fólk muni unnvörpum
ílytjast til þess svæðis þar sem þaö
verður staðsett og þaö sé að sjálf-
sögðu af hinu vonda. - En á það ekki
við um hvaða stað sem er á landinu?
Væri svona stóriðja betur sett í Eyja-
firði eða á Reyðarfirði? Þangað
myndi fólk þá leita úr nálægum
byggðum eftir störfum
Það má vera landsmönnum aug-
ljóst að upphlaupi og yfirlýsingum
Alþýðubandalagsins gegn álveri á
Reykjanesi er ekki beint gegn stað-
setningunni sem slíkri heldur er
hugsunin að reka fleyg á milli ís-
lenskra stjórnvalda (þ.e. íslendinga
sem þjóðar) og þess erlenda hóps sem
nú freistar þess að semja um stóriðju
hér. - Ekki viröist hafa mikið að segja
þótt Alþýðubandalagið sitji sjálft í
ríkisstjóm, svo mikla áherslu sem
þaö leggur á að flæma erlenda starf-
semi úr landi. - Trúin á einangrun,
miðstýringu og einræði ætlar að
verða lífseig í Alþýðubandalaginu.
Einn stjórnmálaflokka í vestrænu
landi sem aðhylhst enn þessa úreltu
stefnu.
Það er svart fram undan hér á ís-
landi þegar einn stjórnmálaflokkur
fær frið til að ráða ráðum sínum með
þeim hætti sem Alþýðubandalagið
gerir. - Ekki bara varðandi erlenda
stóriðju heldur á öllum sviðum
mannlegra og félagslegra áhrifa. Og
það óáreittir og án þess að aðrir
stjórnmálaflokkar sem þó kalla sig
lýðræðissinnaða rumski, hvað þá
bylti sér. - Til hvers emm við að
ganga til kosninga í þessu landi?
Það kemur sér afar vel að vita hve langt er til næsta matsölustaðar, hót-
els eða bilaverkstæðis, segir m.a. I bréfinu. - Hvað skyldu íslenskir reglu-
gerðarmenn segja við því?
vel jafnt og aðrir, þegar þeir aka í
menningarlöndum, að hinn mikU
fjöldi skilta, sem auglýsa mat og
drykk, hótel eða hvað annað á
smekklegan hátt meðfram vegum,
sem ekið er eftir, era mjög þörf. Og
ekki bara það heldur er miklu betra
að aka langar leiðir þar sem eitthvað
er að sjá annað slagið en einungis
veginn framundan. - Það getur verið
slævandi og er sannarlega mikU
slysahætta.
eiga annað skilið
V.S.P. skrifar: Hver stjórnar eiginlega málum
Sem einn af mörgum dyggum þama?
stuðnings- og fylgismönnum Knatt- Ef þessir menn halda að allur sá
spyrnufélagsReykjavíkurmáégtU peningaaustur, sera fylgismenn
meö aö iýsa vonbrigðum með láta af hendi til félagsins, sé ein-
áhuga-eða metnaðarleysi einstakra göngu til þess að skapa góða og
meistaraflokksmanna KR varöandi faUega aöstöðu þá hafa þeir misski-
það aö reyna ekki sitt besta tíl aö lið stuðninginn hrapallega.
krækja í íslandsmeistaratitilinn Ekki ætla ég að ieggja neinn dóm
langþráða. á þá tvo menn sem um ræðir öðrum
Eins og margir vita tekur það fremur eða nafngreina þá. Ég von-
afreksmenn eöa íþróttamenn í ast hins vegar til þess að menn
toppformi tvær til þrjár vikur að hugsi sig tvisvar um áður en þeir
ná fullri snerpu eftir aö hafa neytt láta veröa af sliku - alveg sama hjá
áfengis, jafnvel þótt i litlum mæii hvaöa Uði þeir leika.
sé - hvað þá ef menn „detta í þaö“ Þetta er ekki einsdæmi því ég hef
og þótt ekki sé um siætna ölvun að séð til þekktra meistaraflokks-
ræða. manna annarra Uða í svipaðri að-
Mér er kunnugt um að aö stöðu stuttu fyrir leik þótt það
miimsta kosti tveir af fastamönn- snerti mig ekki eins, - Ef menn
um liðsins vora við skál þremur treysta sér ekki til þess að halda
dögum fyrir leik sinn við KA - eða út þetta stutta leiktímabil eiga þeir
á laugardegi - en leikurinn fór fram ekki að gefa sig í þetta. Stuðnings-
þriðjudaginn á eftir (að ekki sé nú menn eiga það ekki skUið. - Með
minnst á æfingu á sunnudeginum). baráttu- og templarakveðju.
Verðbólgan og
formaður Dagsbrúnar
Lúðvíg Eggertsson skrifar:
Guðmundur J. Guðmundson er
þjóðkunnur maður. Hann er annað
og meira, hann er þjóðsagnapersóna.
Síðasta þrekvirki hans var að koma
verðbólgu úr tveggja stafa tölu í eins
stafs tölu. Þetta hefur verið reynt í
hálfa öld án árangurs.
Guðmundi tókst með einhveijum
hætti að sefja bæði atvinnurekendur
og ríkisstjóm. Auðvitað kostaði þetta
fómir fyrir launþega en þær borga
sig ef verðlag helst stöðugt. - Það á
við um launþega jafnt og sparifjár-
eigendur að þeir tapa mest á verð-
bólgu.
Þess vegna vissu menn ekki hvað-
an á þá stóð veðrið þegar Guðmund-
ur kom fram í sjónvarpi 16. júlí sl.
og kraföist erlendrar lántöku og
virkjunarframkvæmda fyrir stóriðju
strax. Það era einmitt erlendar lán-
tökur og fjárfesting sem hafa valdið
verðbólgunni gegnum árin.
Verðbréfabraskarar og okurlánar-
ar, sem kalla sig „sprifjáreigendur“
heimta að fá verðbólguna að nýju.
Þeir græddu á henni og þeir hafa
engu fórnað við kjarasamningana.
Smávegis atvinnuleysi má eyða með
auðveldum hætti, með ótal aðferð-
um, öllum nema verðbólgu.