Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1990, Page 14

14
FIMMTUDAGUR 6. DESEMBER 1990.
Útgáfufélag: FRJÁLS FJOLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGOLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLTI 11,105 RVlK.SlMI (91 >27022 - FAX: (91)27079
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF„ ÞVERHOLTI 11
Prentun: ARVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1100 kr.
Verð í lausasölu virka daga 105 kr. - Helgarblað 130 kr.
Kosningar í nánd?
í rabbi stjórnarliða hefur komið fram sá möguleiki
að efna til kosninga hið bráðasta. Hvers vegna? Auðvit-
að til þess, að forysta Sjálfstæðisflokksins hafi ekki ráð-
rúm til að leiðrétta villu sína. Forsætisráðherra og ríkis-
stjórn ráða, hvenær gengið verður til kosninga. Að
óbreyttu ættu kosningar að verða í vor.
Skoðanakönnun DV, sem birtist í gær og fyrradag,
er ein hin athyglisverðasta, sem birzt hefur. Niðurstöð-
ur könnunarinnar sýna glapræði sjálfstæðisforystunn-
ar. Sjálfstæðisflokkurinn hugðist greiða atkvæði gegn
bráðabirgðalögunum um takmörkun á launahækkun til
háskólamanna í BHMR. Með því hefði stefnt í kröfugerð
margra launþegahópa. Hin svonefnda þjóðarsátt hefði
verið öll. Bráðabirgðalögin og þjóðarsáttin eru nátengd
í hugum almennings. Mikill meirihluti landsmanna vill
halda í þjóðarsáttina. Að vísu hefði einhver eða ein-
hverjir í þingliði Sjálfstæðisflokksins að líkindum bjarg-
að bráðabirgðalögunum með hjásetu eða fjarvistum. En
það var óvíst, og Sjálfstæðisflokkurinn sat uppi sem sá
flokkur, sem ógnaði þjóðarsátt. Flokkurinn og forysta
hans fengu refsingu í skoðanakönnuninni. Allt í einu
var komið meirihlutafylgi við ríkisstjórnina í fyrsta sinn
síðan Borgaraflokkurinn kom í stjórn og í fyrsta skipti
síðan á hveitibrauðsdögum vinstri stjórnar Steingríms.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur tapað tíunda hverju at-
kvæði sínu miðað við hlutfall af fylgi og hrapað að heild-
arfylgi úr 48 prósentum í 43.
Tíminn læknar sár. Sjálfstæðisflokkurinn ber í brest-
ina, og búast má við, að kosningabaráttan muni eftir
áramót fara að snúast um allt annað sem meginatriði.
Hið kúnstuga upphlaup sjálfstæðismanna er efst í hug-
um fólks um þessar mundir, en það yrði aðeins eitt af
mörgum málum, sem kosið yrði um í vor. Tíðindi munu
gerast í stjórnmálum með hveijum degi og viku. Ný
staða kemur sífellt upp.
Sagt er, að kjósendur séu fljótir að gleyma. En kjós-
endur eru ekki fávísir, þótt ný mál eignist hugi þeirra,
þegar tíminn líður. Vissulega væri hagstætt stjórnarlið-
um að kjósa sem fyrst, meðan Sjálfstæðisflokkurinn
sætir ámæli. Fleira mun breytast. Þó dregur yfirleitt
úr fylgi Sjálfstæðisflokksins, þegar kosningar nálgast.
Frambjóðendur hinna mörgu flokka ná þá til sín fylgi
í sínum kjördæmum, fylgi sem þeir höfðu áður misst.
Þetta veldur, að styrkur Sjálfstæðisflokksins samkvæmt
skoðanakönnunum minnkar venjulega skömmu fyrir
kosningar. Það gerist, þótt forysta Sjálfstæðisflokksins
spilli ekki fyrir eigin flokki með ótímabærum gerðum
sínum eins og nú. Skoðanakönnun DV minnir á, hversu
miklar sveiflur geta orðið í stjórnmálum á örstuttum
tíma. Ekki er langt síðan fylgi Sjálfstæðisflokksins
mældist yfir fimmtíu af hundraði. Þetta er allt breytt,
og flokksforystan hefur rekið naglann í.
Á taflborði stjórnmálanna eru sífellt reyndar nýjar
leikfléttur. Steingrímur Hermannsson hugðist rjúfa
þing og efna til kosninga á þeim forsendum, að þinglið
Sjálfstæðisflokksins ætlaði að fefla bráðabirgðalögin.
Hann hugðist þannig hindra, að Sjálfstæðisflokknum
gæfist færi á að skipta um skoðun í því efni. Nú er ný
staða, þar sem stjórnarflokkarnir gætu hagnazt á þing-
rofi og kosningum þrátt fyrir allt.
Vafalaust gæti forsætisráðherra fundið einhveijar
gerviforsendur fyrir kosningum í vetur. Ríkisstjórnir á
íslandi hafa sjaldnast haft betri stöðu.
Haukur Helgason
Davið Oddsson borgarstjóri. - „Þarf hann ekkert að taka tillit til vilja borgarafundar sem hann boðar sjálfur til?“
Þróunarfélag Reykjavlkur:
Borgarafundur
hundsaður
Þaö var haldinn fundur á Hótel
Borg 23. apríl sl. Þar voru kynntar
hugmyndir um stofnun Þróunarfé-
lags fyrir Miðbæ Reykjavíkur.
Fundarboðandi var Reykjavíkur-
borg. Davíð Oddsson borgarstjóri
flutti ávarp ásamt fleirum og
kynnti tilgang og hlutverk félags-
ins. Margir áhugasamir borgarbú-
ar mættu og umræður urðu mjög
líflegar eftir ræður fundarboðenda.
í máli margra fundarmanna kom
fram gagnrýni á hugmyndir borg-
arstjóra um félagið. Mönnum þótti
félagssvæðið vera of þröngt skil-
greint, einnig var félagsaðildin
gagnrýnd og loks þótti mönnum
niðurrifs- og nýbyggingaráform
vera of ráðandi í markmiðum fé-
lagsins. Margir fundarmenn lýstu
yfir ánægju sinni með fundinn og
þökkuðu borgarstjóra fyrir þessa
nýbreytni í vinnubrögðum.
í lok fundarins var þriggja manna
nefnd falið að vinna úr ábending-
um fundarmanna og móta nýjar
tillögur um félagið. í nefndinni áttu
sæti Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson,
formaður skipulagsnefndar og
borgarfulltrúi, Hjörleifur B. Kvar-
an, frkvstj. Lögfræði- og stjórn-
sýsludeildar Reykjavíkurborgar,
og Guðrún Jónsdóttir arkitekt.
Gumað af lýðræði
í kosningabaráttunni var mikið
talað um Þróunarfélagiö. Sjálf-
stæðismenn og Davíð hrósuðu sér
af því og sögðu að stofnun þess
væri dæmi um lýðræöisleg vinnu-
brögð meirihluta borgarstjórnar.
En eitthvað hafði þetta farið fyrir
brjóstið á Davíð borgarstjóra. Hann
hafði nefnilega í grandaleysi sínu
bara átt von á jábræörum sínum í
pólitík.á stofnfundinn.
Þegar í ljós kom að menn dirfð-
ust að draga í efa ýmsar hugmynd-
ir Davíðs um þróun Miðbæjarins
þá var Davíð sko nóg boðið. Og
hvað varð svo um þetta félag? Frá
því hefur ekkert heyrst. Nefndin,
sem kosin var til að móta nýjar til-
lögur um markmið félagsins, var
aldrei kölluð saman. Það var
greinilega ekki þóknanlegt Davíð
borgarstjóra að íbúar Miðbæjarins
hefðu áhuga á þróun nánasta um-
hverfis.
Kjallariim
Hallgrímur Hróðmarsson
kennari i MH
Mótleikur Davíðs
En var þá hugmyndin bara
svæfð? Nei, aldeilis ekki. Um þaö
gátum við borgarbúar lesið í Mogg-
anum á dögunum. Þar sagði frá því
í grein á miðopnu blaðsins að Þró-
unarfélag Reykjavíkur hefði verið
stofnað þann 15. nóv. sl. að frum-
kvæöi borgarstjórnar Reykjavíkur.
Hlutverk félagsins er samkvæmt
fréttinni að efla miðborg Reykja-
víkur sem miðstöð stjórnsýslu ríkis
og borgar, menningarlífs, verslun-
ar og þjónustu.
En hvers vegna þetta nýja félag?
Það þarf ekki áð lesa langt í frétt-
inni til þess að skilja það. í stjórn
nýja félagsins er nefnilega enginn
fulltrúi frá íbúum Miðbæjarins.
Aðild að stjórninni eiga tveir full-
trúar meirihlutans í borgarstjórn
Reykjavíkur, einn fulltrúi frá for-
sætisráöuneytinu, einn frá skríf-
stofu viðskiptalífsins og einn frá
sambandi íslenskra viðskipta-
banka.
Hvað varð um lýðræðiö sem Dav-
íð gumaði svo mikið af fyrir kosn-
ingar? Eru það bara fulltrúar
stjórnsýslunnar og peninganna
sem eiga að huga að þróun Mið-
bæjarins? Af hverju mega ekki
hugmyndir íbúanna heyrast í
stjóm félagsins?
Lýðræði í skötulíki
Hvernig er sá stjórnandi innrætt-
ur sem ekki þolir að heyra álit ann-
arra en jábræðra sinna? Hvað ótt-
ast hann? Er málstaður hans ekki
nógu góður til að þola gagnrýni?
Er Davíð bara borgarstjóri já-
bræðra sinna? Þarf hann ekkert að
taka tillit til vilja borgarafundar
sem hann boðar sjálfur til?
Þetta eru spurningar sem Reyk-
víkingar hljóta að spyrja sig þessa
dagana - sjálfstæðismenn jafnt sem
aðrir. Það voru nefnilega líka sjálf-
stæðismenn sem mættu á borgara-
fundinn á Hótel Borg 23. apríl sl.
Þeir vom hka hrifnir af „nýjum“
vinnubrögðum meirihlutans í
borgarstjórn Reykjavíkur. Menn
komu til fundarins uppfulhr af
hugmyndum og tilbúnir að leggja
á sig heilmikla vinnu í þágu mið-
borgarinnar okkar. Á fundinum
kom fram skýrvilji borgarbúa fyr-
ir því að þetta félag væri stofnað
og jafnframt að það ætti að vera
breiður umræöuvettvangur fyrir
þróun miðborgarinnar en ekki
þröngur klúbbur fulltrúa stjóm-
sýslunnar og viðskiptahfsins.
Reykvíkingar hljóta að sjá Davíð
í öðra og raunsærra ljósi í dag.
Lýðræðislegu vinnubrögðin, sem
hann gumar af, eru öll í skötulíki.
Hallgrímur Hróðmarsson
„Hvað varð um lýðræðið sem Davíð
gumaði svo mikið af fyrir kosningar?
Eru það bara fulltrúar stjórnsýslunnar
og peninganna sem eiga að huga að
þróun Miðbæjarins?“