Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1991, Síða 12

12
MÁNUDAGUR 11. FEBRÚAR 1991.
Spumingin
Hver er uppáhalds-
stjórnmálamaöur þinn?
Jón Rúnar Sigurðsson vélvirki: Ólaf-
ur Ragnar Grímsson.
Hulda Jónasdóttir nemi: Sverrir Her-
mannsson.
Ólína Þorleifsdóttir húsmóðir: Stein-
grímur Hermannsson, hann er svo
sanngjarn og góður að miðla málum.
Sigurður T. Valgeirsson nemi: Marg-
aret Thatcher, hún er svo hörð af sér.
Karitas Jónsdóttir húsmóðir: Jón
Baldvin Hannibalsson, hann er hug-
rakkur stjórnmálamaður.
Helgi Þorkelsson ellilífey risþegi:
Steingrímur Hermannsson, hann
stendur sig ávallt vel.
Lesendur
Álversframkvæmd-
ir í lausu loffti
Guðjón Sigurðsson skrifar:
Alltaf kemur betur og betur í'ljós
aö samningaviöræður við hina er-
lendu aðila um byggingu álvers hér
á landi eru mjög skammt á veg
komnar. Hverjum sem um er að
kenna virðist nú sem það geti dregist
mánuðum saman að ná niðurstöðu
um byggingu álversins og ekki er
einu sinni víst að niöurstaðan verði
sú að ísland verði fyrir valinu. - Af
fyrri reynslu hefur maður þá tilfinn-
ingu að það sé ekki sök hinna er-
lendu aðila að dráttur er á niður-
stöðu málsins.
Það hefur verið upplýst að Lands-
virkjun hefur t.d. látið gera nýja út-
reikninga á kostnaðarþætti orku-
málanna og komið hefur í ljós aö
þessi kostnaður er á milli 20 og 30%
hærri en gert var ráð fyrir þegar
viljayfirlýsing var undirrituð í fyrra.
Rafmagnsverð er einnig orðið að
deilumáli því Landsvirkjun vill nú
hækka veröið en hinir erlendu aðilar
vilja halda sig við það sem hingað til
hefur verið rætt um.
Ég held líka að ýmis óvissuatriði,
sem tilgreind eru af hálfu íslensku
samningamannana, svo sem gengis-
mál í heiminum, Persaflóastríðið eða
skortur á fyrirheitum frá lánastofn-
unum við hin erlendu fyrirtæki, séu
ekki sá þröskuldur sem máli skiptir.
Mér sýnist á öllu að hér sé einfald-
lega um að ræða venjulegan seina-
gang og vanáætlanir íslenskra sam-
starfsmanna eins og oft áður þegar
samningaviðræður við erlend fyrir-
Frá undirskrift viljayfirlýsingar um álversframkvæmdir á Islandi.
tæki eða stjómvöld standa yfir.
Ég held líka að í samninganefnd
okkar sem sífellt er á þeytingi á milli
stórborga séu ekki réttir aðilar.
Hvaða erindi eiga t.d. þingmenn í
viðræður um framkvæmdir hjá
framleiðslufyrirtæki sem byggir á
hátæknibúnaöi? Við höfum áður haft
slæma reynslu af því að skipa í
nefndir menn sem ekki hafa neitt
inngrip í það sem ræða skal og það
verður okkur alltaf dýrkeypt.
Vonandi rætist úr í viðræðum og
samkomulag tekst við þá Atlantsáls-
menn. En við hér heima kaupum
ekki hvaða fréttir sem er af gangi
viðræðnanna.
Er stjórnarsamstarf ið að gliðna?
Eirikur Sigurðsson skrifar:
Ég get ekki varist þeirri hugsun að
nú sé stjómarsamstarfið að byija að
gliðna. Kannski er þetta bara venju-
legur aðdragandi kosninga, eins og
oft er þegar stjómarflokkar í ríkjandi
stjóm vilja aðskilja sig sýnilega, til
að geta haft óbundnari hendur að
kosningum liðnum. - Mér sýnist þó
að hér geti verið um annað og meira
að ræða. Litháen-málið er greinilega
vel til fallið að gera ágreining á milli
vinstri flokkanna þó einkanlega á
milli Framsóknar og Alþýöuflokks.
Á honum virðist örla núna.
Það er eftirtektarvert að nú koma
þeir fram, báðir flokksformennimir,
Jón Baldvin og Þorsteinn Pálsson,
og eru meira sammála en ósammála
um að íslendingar eigi aö stíga skref-
ið um viðurkenningu á Litháen til
fulls með því að stofna til stjórn-
málasambands eða a.m.k. koma með
nýja viðurkenningu á sjálfstæði
landsins. - Þetta getur eða vill for-
sætisráðherra ekki sætta sig við. Lík-
legast er óttinn við mótmæli og jafn-
vel viðskiptaslit Svovétríkjanna við
ísland honum ofarlega í huga.
Þá er líka komin upp sú spurning
hvaða stjórnmálamenn það eru hér
á landi sem eru mestir áhangendur
Sovétríkjanna og þeirrar stefnu sem
þau standa fyrir. - Það skyldu þó
aldrei vera framsóknarmenn eða for-
ystumenn þeirra?
Mér er ekki að skapi að forystu-
menn Sjálfstæðisflokksins láti
blekkjast af fagurgala Alþýöuflokks
eða nokkurs annars flokks núna fyr-
ir kosningar. Litháen-málið verður
að fá jákvæða afgreiðslu og á þann
hátt að við töpum ekki virðingu með-
al þjóða. Gliðnun í samstarfi stjórn-
arflokkanna eða hræðsla við kosn-
ingar og væntanlegt stjórnarsam-
starf má ekki eyðileggja eitt stærsta
utanríkismál sem hér hefur verið til
umíjöllunar frá lýðveldisstofnun.
Tvær gagnslausar stof nanir
Kristján Kristjánsson skrifar:
Tvær eru þær stofnanir hér sem
ég tel að ekki gegni stóru hlutverki
í þágu íslensks aimennings. Þetta eru
annars vegar Tryggingaeftirlitið og
hins vegar Verðlagsstofnun. - Ég hef
að vísu ekki í höndunum neina sund-
urliðaða starfslýsingu hvorrar stofn-
unar fyrir sig en þá sjaldan frá þeim
heyrist eru þær fréttir helstar að
ekki geti þær staðið á móti umsókn-
um um verðhækkanir sem til þeirra
eru tilkynntar. - Það hlýtur að hrópa
á athygli almennings að þessar stofn-
anir virðast því fremur þjóna aðilum
í viðskiptageiranum en hinum al-
menna neytanda og greiðanda þjón-
ustu í landinu.
Þrátt fyrir að ár er nú liðið frá
undirritun kjarasamninga, sem
ranglega hafa verið nefndir undir-
staða þjóðarsáttar í kjaramálum,
hefur viðspyrna þessara stofnana
ekki komið almenningi til góða í
neinum stórvægilegum málum.
Óþarfi ætti að vera að nefna hækkun
iðgjalda tryggingafélaga sem dæmi
um þetta eöa hækkun á ýmsum vöru-
tegundum og þjónustu, svo mikilli
andúð sem þetta hvort tveggja mætir
í þjóðfélaginu.
Og ríkisvaldið virðist algjörlega
lamað að því er varðar afskipti af
þessum stofnunum. Það var aðeins í
BHMR-málinu að ríkið taldi sig þurfa
að grípa til neyðarréttar og lét setja
bráðabirgðalög á launahækkun. Það
virðist ekki vera nein hætta á verð-
bólguöldu vegna hækkana á iðgjöld-
um tryggingafélaga eða þótt vörur
og þjónusta hækki næstum dag
hvern.
Stofnanirnar tvær, Verðlagsstofn-
un og Tryggingaeftirlitið, virðast því
eins og lögvemdaðar til að starfa
óáreittar gegn hagsmunum almenn-
ings eöa a.m.k. með ótakmörkuðu
hlutleysi ríkisvaldsins.
Þröstur skrifar:
Ég hef verið að fylgjast með
þessari uppákomu í kringum það
„sem ekkert er“, eins og formað-
ur kjömefndar fulltrúaráðs Sjálf-
stæðisflokksins kemst að orði i
grein um niöurstöður prófkjörs
flokksins. - Mér flnnst ekki hátt
risið á þeim stjórnmálamanni
sem leggur allt í sölumar fyrir
að komast í sæti sem vitaö er að
tæpast veröur varamannssæti,
hvað þá aðalsæti þingmanns.
Þetta er allt hið ómerkilegasta
mál og blásiö upp af vorkunnsemi
vegna hégómagirni þingmanns
sem hefur veríð hafhað.
Það má með réttu kalla 11. sæt-
ið á lista Sjálfstæöisílokksins
„samúðarsætið“. - En vita menn
ekki að samúðin með launþega-
rekendum núverandi og fyrrver-
andi er fyrir bi?
Þjakaðiraf
sfressi
Helgi Sigurðsson skrifar:
Við íslendingar höfum löngum
taiað með nokkurri lítilsviröingu
um suðrænar þjóðir - í Evrópu,
Ameriku og víðar - þar sem dag-
legt líf gengur sinn vanagang.
Fólkið tekur öilu með ró, jafnvel
þótt það tali hratt og mikið og sé
annars mun blóðheitara en við
hér við heimskautsbaug. En það
verð ég að segja að ég legg ekki
að líku hvað mér fmnst andrúms-
loftið þama suður frá vera af-
slappaðra og þægilegra en hér hjá
okitur. Mér finnst veruiega áber-
andi hvað við íslendingar erum
þjakaðir af stressi.
Þetta kemur fram í svo að segja
hveiju sem við gerum, úti viö eða
inni. Alit á að ganga upp í einni
svipan og fólk eirir engu fyrr en
það er búið að „afgreiða" málin
eins og sagt er. Afgreiöslan er svo
eftir þvi flaustursleg og handa-
hófskennd.
Flokkamirauglýsi
K.Þ. skrifar:
Ég er eindregið á móti því að
stjóramálaflokkarnir hafi sam-
ráö um það að auglýsa sig ekki
eða kynna í ljósvakamiðlunum.
Mér finnst svo sjálfsagt að þeir
auglýsi og kynni sig með öllum,
löglegum tiltækum ráðum. Sumir
flokkar hafa ekki greiðan aögang
aö dagblöðunum og því er nær-
tækt að grípa til annarra ráða
líka.
Augiýsingar stjórnmálaflokka
reynast yfirieitt áhrifaríkar og
það á ekki að setja flokkunum
stólinn fyrir dymar þótt einhver
einn flokkur sé á móti auglýsing-
um. í sjónvarpi kemur t.d. mjög
vei fram hvernig frambjóðend-
urnir eru máli farnir, hvernig
þeir koma skilaboðum frá sér svo
að fólk skilji (eða skilji ekki). Það
yrði mikil afturför ef flokkarnir
heyktust á því að kynna sig með
þessum hætti.
THHamingju,
AdaBstöðvarmenn!
E.Ó.S. skrifar:
Sem áhugamanneskja um
betra, fegurra og kærleiksrfkara
mannlíf vil ég koma á framfæri
einlægu þakklæti mínu og reynd-
ar margra annarra til þeirra Að-
aistöðvarmanna fyrir aö bjóða
upp á mannbætandi, uppbyggj-
andi og jafnframt stórkostlegan
þátt sem öllum ætti aö vera annt
um en engan að skaöa. Þessi þátt-
ur nefhist Á nótum vináttunnar
og er stjórnandi hans Jóna Rúna.
Einkum þykir mér ánægjulegt
að vita til þess að enn eru í röðum
ijósvakamiðlanna starfsmenn
sem hafa gæði þáttanna að leiðar-
ijósi. Ég óska Aöalstöðinni til
hamingju með aö geta státaö af
þeim gæöastimpli sem stöðin hef-
ur áunnið sér í hugum margra.