Dagblaðið Vísir - DV - 06.03.1991, Page 4

4
MIÐVIKUDAGUR 6. MARS 1991.
Fréttir
Fangaprestur um Steingrím Njálsson í skýrslu hjá RLR:
Viðurkennir ekki sekt
sem öll þjóðin veit um
- fangelsislæknar á einu máli um hve hættulegt er að hann gangi laus
Steingrímur Njálsson er nú frjáls ferða sinna.
í gæsluvarðhaldsúrskurði, sem
Sakadómur Reykjavíkur kvað upp
yflr Steingrími Njálssyni 23. febrúar,
kemur fram að þrír fangelsislæknar
og fangaprestur lýsa áhyggjum yfir
breyttu hegðunarmynstri hans - og
ábyrgðarleysi gagnvart samfélaginu
að láta hann lausan úr fangelsi.
Eins og fram hefur komið í DV
losnaði Steingrímur úr haldi um síð-
ustu helgi og er nú frjáls maöur.
Samkvæmt heimildum DV hefur
hann fengið framfærslustyrk hjá op-
inberum aðilum. Blaðinu er ekki
kunnugt um dvalarstað hans.
Andlegt jafnvægi
aldrei verra en nú
í skýrslu Ólafs Jens Sigurðssonar
fangaprests, sem hann gaf hjáRann-
sóknarlögreglu ríkisins 21. febrúar
síðastliðinn, segir meðal annars:
„Eins og ástatt er í dag tel ég Stein-
grím geta verið samfélagslega hættu-
legan. Kemur þar til að andlegt jafn-
vægi mannsins hefur aldrei verið í
lakara ástandi en nú þann tíma sem
ég hef til hans þekkt. Enn í dag neit-
ar Steingrímur að gangast við sekt
sinni - sem öll þjóðin veit hver er
og hann hefur raunar meðgengiö
frammi fyrir dómara - að hann hafl
kynferðislega hneigð til ungra
drengja. Sé á þetta minnst við Stein-
grím umtumast hann. Öll úrræði og
tilraunir til að aðlaga Steingrím eðli-
legu samfélagi hafa mistekist þann
tíma sem ég hef til hans þekkt.
Ástæðan hefur ævinlega verið sú að
hann hefur brugðist sjálfur en sakast
ævinlega við aðra vegna veikleika
síns og sektar. Steingrímur er í dag
forhertur, hefur í hótunum og vill
reyna að nýta sér það ástand sem
upp er komið til að fá fjármuni úr
opinberum sjóðum. Verði Steingrím-
ur látinn laus er það skoðun mín að
það sé ábyrgðarlaust gagnvart sam-
félaginu og honum sjálfum."
Horfist ekki í
augu við vandann
í skýrslu fangaprestsins segir einn-
ig að Steingrímur sé „orðinn and-
þjóðfélagslega sinnaðri og heiftúð-
ugri“ - ekkert annað geti hjálpað
honum en að hann horfist í augu við
vanda sinn og vinni sig út úr honum
með aðstoð hæfra manna:
„Án áfengis treystir hann sér ekki
til að laga sig að mannlegu samfélagi
og flýr því strax á náðir áfengis,“
sagði í skýrslunni. Þar segir enn-
fremur að það sé „stórvarhugavert
að veita Steingrími ótakmarkað
frelsi án þess að gerðar verði ræki-
legar ráðstafanir til að veita honum
lækningu meina sinna.“ Fangaprest-
ur sagði meiri líkur á því en oft áður
að Steingrímur mundi hefja áfengis-
neyslu strax og hann fær frelsi sitt.
Sagðist ætla
að fremja morð
Gylfi Haraldsson, fangelsislæknir á
Litla-Hrauni, átti langt samtal viö
Steingrím 3. desember - skömmu eft-
ir að hæstaréttardómur hafði gengið
um 12 mánaða fangelsisrefsingu yfir
honum. Þeirri afplánun lauk reynd-
ar á laugardaginn var. í umsögn
læknisins segir meðal annars:
„Hann (Steingrímur) hafði þá eins
og reyndar stundum áöur í hótunum
við marga aöila. Sérstaklega þennan
daginn við dómara og starfsmenn í
dómsmálaráðuneyti. Talaði hann um
að næst þegar hann kæmi inn í fang-
elsi þá myndi hann koma inn eftir
morð því hann ætlaði að sjá fyrir svo
og svo mörgum þegar hann losnaði
úr fangelsinu. Steingrímur bað und-
irritaðan að skýra frá þessu í fangels-
ismálastofnun og eins því að næst
þegar hann færi út úr fangelsi þá
yrði það í plastpoka. Hann minntist
þá sinnar fortíðar og taldi að öll sund
væru nú lokuð og einungis hefnd
eftir af hans hálfu,“ segir í umsögn
fangelsislæknisins. Gylfi taldi Stein-
grím ekki heilan á geðheilsu „og
væri honum full þörf á að komast á
sérstaka deild sér til hjálpar þar sem
geðveilir afbrotamenn væru vistað-
ir.“ Læknirinn vakti sérstaka athygh
á „breyttu hegðunarmynstri" Stein-
gríms.
Hættulegur sjálfum
sér og öðrum
í umsögn Sigurður Ámasonar
fangelsislæknis frá 15. febrúar segir
læknirinn ljóst að Steingrímur væri
ekki heill á geðheilsu. í samtali við
hann sýndi Steingrímur „veruleg
merki um hömluleysi og var ákaflega
hávær og illyrtur í garð allra sem
hafa haft með mál hans að gera, inn-
an fangelsisins sem utan.“ Sigurður
sagði Steingrím einnig hafa verið
með „óbeinar hótanir" í sinn garð.
„Þetta breytta hegðunarmynstur
vekur verulegan ugg um að ofan-
greindur fangi gæti verið hættulegur
sjálfum sér og öðmm,“ sagði í um-
sögninni. í úrskurði sakadóms kom
fram að Þórarinn Gíslason fangelsis-
læknir vissi af bréfi Sigurðar og
sagðist hann vera samþykkur því
sem þar kemur fram.
í ljósi þessara álitsgerða féllst saka-
dómari á kröfu ríkissaksóknara um
gæsluvarðhald og geðrannsókn á
Steingrími Njálssyni. Síðastliðinn
fóstudag var úrskurðurinn felldur
úr gildi í Hæstarétti sem taldi að þar
sem Steingrímur hefði ekki talist
brótlegur væru ekki lagalegar heim-
ildir til að úrskurða hann í gæslu-
varðhald.
í Hæstarétti lá einnig fyrir ný álits-
gerð Högna Óskarssonar geðlæknis,
dagsett 25 febrúar. Þar kom meðal
annars fram hve afneitun Steingríms
á eigin vandamálum væri áberandi
og hve hann réttlætir þau ákaft. Geð-
læknirinn var í mjög mörgu á sama
máli og ofangreindir þrír læknar og
fangapresturinn. Geðlæknirinn taldi
hins vegar ekki þörf á að framkvæma
formlega geðrannsókn á Steingrími.
Að virtu þessu áliti felldi Hæstiréttur
einnig úrskurð sakadóms um geð-
heilbrigðisrannsókn úr gildi.
í sakadómi Reykjavíkur er nú til
meðferðar ákæra á hendur Stein-
grími Njálssyni þar sem meðal ann-
ars er farið fram á að sérstakar ör-
yggisráðstafanir veröi gerðar vegna
hans. Lögmaður Steingríms hefur
krafist þess að ákærunni verði vísað
frá. Málið verður bráölega tekið fyrir
í sakadómi.
-ÓTT
í dag mælir Dagfari_______________
Mál að missa meydóminn
Stundum er talaö um örvænting-
araldurinn hjá konum sem hafa
haldið sig frá karlmönnum, og öllu
ósiðlegu sem þeim fylgir, svo lengi
að þær eru famar aö fella æsku-
blómann. Rennur þá gjaman upp
fyrir þeim að ekki sé seinna vænna
að hætta skírlífinu og slá til í tu-
skiö til að tryggja framtíðarhags-
muni sína. Sumar fara jafnvel aö
halda sér til, punta sig og mála og
sækja vafasama staði þar sem karl-
menn er að finna.
Dagfari er ekki grunlaus um að
heill stjórnmálaflokkur, eingöngu
skipaður konum, sé að komast á
þennan örvæntingaraldur.
Kvennahstakonur komu óspjaUaö-
ar af ósiðsemi stjómmála inn á
Alþingi og sögðu sveiattan og oj-
bara við öllu svínaríi karlmann-
anna í bankaráðum og brennivíns-
veislum. Þær lofuðu hátíðlega og
töldu það létt verk að leysa öll
vandamál þjóöarinnar út frá
reynsluheimi kvenna, og skyldu þá
karlmenn aldeilis ekki fá að káfa á
þeim málum. í staðinn fyrir efna-
hagsmál töluðu þær um kvenna-
bókmenntir og í staðinn fyrir álver
um kvennaathvörf og ókeypis súr-
mjólk í frímínútum í bamaskólum.
Ekkert höfðu þær á móti því að
austurlenskar konur væru keyptar
hingað eftir príslistum svo íslensk-
ir karlmenn gætu gefið þeim glóö-
arauga og losað sig viö þær í eitt-
hvert athvarfið því það sannaði
aöeins þaö sem þær höfðu alltaf
sagt um vonsku þeirra.
En svo hðu árin á Alþingi og ekk-
ert gerðist í reynsluheimi kvenn-
anna á þeim bæ. Þær urðu bara
eldri í póhtíkinni og eftir því óálit-
legri og þau vandamál þjóðarinnar,
sem ekki stóðu í stað, versnuðu um
allan helming. Landbúnaðurinn
hmndi, sjávarútvegurinn hrundi,
húsnæðiskerfið hmndi og smám
saman fór jómfrúmar að gmna að
þetta yrði ekki lagað með athvörf-
um og ókeypis súrmjólk í frímínút-
um. Og svo læddist að þeim beygur-
inn mikh um að bráðum yrðu þær
komnar úr pólitískri bameign og
ekki seinna vænna að fá sér fyrir-
vinnu á Alþingi til að tryggja fram-
tíö sína. En eins og siðsömum
stúlkum sæmir fóm þær varlega i
fyrstu, htu í spegh og létu geisla-
bauginn hallast aðeins th vinstri
og annað augnlokið titra örlítið
þegar Steingrímur gekk framhjá.
Og þar kom að einn stjómarher-
rann hneigði sig hofmannlega fyrir
þingjómfrú og sagði: „Má ég
kannski bjóða dömunni í banka-
ráð?“ Svo heyrðist feimnislegt fhss
og pískur hjá vinkonum á þing-
bekknum þegar parið gekk afsíðis
og ekki meira um það.
Og nú er sjálft kosningabahið
framundan. Eins og aðrir póhtískir
dansleikir mun það háö í beinni og
óbeinni útsendingu á frambjóðend-
um og öllu því sem þeir bjóða upp
á til að tryggja framtíð sína. Á
þessu balli munu fyrrverandi
klausturnunnur Kvennahstans
hvorki klæðast kufli né geislabaug.
Þær munu hafa hljótt um kvenna-
bókmenntir og ekki minnast á súr-
mjólk í frímínútum. Sumar munu
jafnvel þykjast hlusta á karlmenn-
ina í hinum flokkunum, eins og
þær skilji þá og aðrar munu spretta
á fætur í hvert sinn sem kallað er
dömufrí. Dagfari hefur þó dáhtlar
áhyggjur af því að súrmjólkur-
lausar jómfrúr á síðasta snúningi
í því hlutverki verði ekki eins
skemmtilega vitlausar og þær hafa
verið hingað til og verði bara leið-
inlega vitlausar. Nóg er nú samt
af hrútleiðinlegum stjómmála-
mönnum. Þó er aldrei að vita nema
eitt og annað af léttara taginu komi
upp á. Það gæti svo sem verið gam-
an að sjá Ingibjörgu Sólrúnu með
efnahagsreikninga í annarri hendi
og varalit í hinni og tillögur Málm-
fríðar Þingeyings í sjávarútvegs-
málum.
Aðalatriðiö fyrir stjórnmálakon-
ur á örvæntingaraldri er þó þaö að
eftir síðasta dans á kosningabalhnu
fáist herrar til að fylgja þeim heim
og bjóða þeim í stjórnarsæng tíl að
missa meydóminn og fá póhtíska
fyrirvinnu.
Dagfari