Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1991, Blaðsíða 12
12
ÞRIÐJUDAGUR 7. MAÍ 1991.
Spumingin
Ferðu oft í
heimsóknir?
Stemgrímur Leifsson sölum.: Já,
mjög oft, svona sex sinnum í viku.
Jónas Sigurgeirsson nemi: Já stund-
um, svona einu sinni um helgi.
Árni Þór Freysteinsson nemi: Alltof
sjaldan.
Ármann Þorvaldsson nemi: Já, égfer
dálítiö oft til vina og vandamanna
og er alltaf aufúsugestur.
Tinna Víðisdóttir nemi: Já, svona
annað slagið, kannski á tveggja
vikna fresti.
Steinunn Þorsteinsdóttir: Já það
kemur fyrir, svona 2-3 í viku.
Lesendur
Grunnskólamír og fæðan
Konráð Friðfinnsson skrifar:
í gegnum tíðina hefur það ósjaldan
gerst að menn hafi bent á nauösyn
þess að komið verði á reglulegum
máltíðum í grunnskólum landsins.
Og þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir
leikra og lærðra, og oft og tíðum góð-
an hug stjómvalda, hefur málinu
sáraiítið miöaö. - Furðulegt!
Rökin sem flutningsmenn færa
máli sínu tii stuðnings em einkum
þau, að hér sé um að ræða fyrirbyggj-
andi aðgerðir. Forvamir sem muni
minnka hættuna á að bömin bregði
sér í sjoppuna til að troða sig út af
sælgæti eða öðra miður æskilegu
uppistöðufæði í frímínútunum. -
Þessu muni fæða, borin fram í skól-
unum sjálfum, breyta. Jafnvel tala
menn um aukinn námsárangur nem-
endanna í sömu andrá.
Undir þetta sjónarmiö er unnt að
taka. Með nokkram fyrirvara þó,
þ.e.a.s. hvemig staðið verði að fram-
kvæmdum. Verður bömunum t.d.
boðið upp á útlendan kost? Eða munu
þau fá góðan, íslenskan mat, eldaðan
samkvæmt íslenskum uppskriftum?
Mig langar til að minna alla áhuga-
sama um þennan málaflokk á þá
staðreynd að hér býr þjóð sem fram-
leiðir matvæh og sem hefur getið sér
gott orð fyrir það starf undanfarin ár.
Þannig væra það afar óeðlileg
vinnubrögð hjá þeim sem um málið
munu fjalla, ef þeir tækju ekki mið
af þessari staðreynd þegar til kast-
anna kæmi. Og verði vilji fyrir hendi
hljóta þeir sömu að leggja þunga
áherslu á það að forráöamenn skól-
Menn hljóta að vera að tala um hollan mat, en ekki ruslfæðu, segir hér m.a.
anna kappkosti að hafa slíkan mat
ávallt á borðum stofnana sinna.
Menn hljóta jú að vera að tala um
hollan mat, en ekki ruslfæðu eins og
þá sem maður rekur sig á að ung-
menni hafa aðhyllst.
Ef rétt yrði að staðið myndi margt
vinnast með þessu skipulagi. Við
gætum kennt ungviðinu að eta, og
ekki síður að meta landbúnaðar- og
sjávarafurðir vorar, sem við fram-
leiðum öllum ríkjum betur. Takist
það myndi það styrkja mjög þessar
mikilvægu atvinnugreinar lands-
manna, og gæti í raun varðað fram-
tíðarmöguleika þjóðarinnar, vilji
hún standa á eigin fótum. - Ég hygg
ennfremur, að þingmenn og ráð-
herrar geti vel sæst á tillögu sem flutt
yrði í þessum dúr.
Vemdun bama
kallar á hjálp
Elsa Kristjánsdóttir skrifar:
Kæra böm: Höfum viö ekki stund-
um gleymt aö þakka guði fyrir hvað
við búum í góðu landi og höfum allt
af öflu? Nú er móðir Theresa að kalla
til landa sem búa við velmegun. Það
eru alltaf að bætast í hópinn fleiri
börn sem þurfa á hjálp hennar að
halda. Foreldrar gefast upp á fátækt-
inni og gráti bama sinna af hungri.
Sumir láta þau vafalaust fara grát-
andi frá sér á götuna. Sumir era líka
dánir.
Nú hafa börnin ekkert nema göt-
una til að halla sér að. Þau sofa á
gangbrautunum á nóttinni. Fólk í
stórborgunum er fyrir löngu orðið
þreytt á þessu betli. Nú þyrpast böm-
in um að verða fyrri til en rottumar
til að ná sér í æti úr ruslatunnunum.
Stundum verða þau að geraýmislegt
ólöglegt til að ná sér í mat. I þessum
hópi var lítil stúlka sem átti mjög
fagurt gullhálsmen. Þetta men haföi
móðir hennar sett á hálsinn á henni
áður en hún dó úr hungri. Maður
nokkur, ágjarn mjög, sá að hálsmen-
ið var mjög dýrmætt. Hann sagði við
fltlu stúlkuna: Ef ég kaupi brauð
hana þér, fæ ég þá menið? - Og vesl-
ings stúlkan sagði já.
Að pretta böm og gamalt fólk er
það ljótasta sem ég get hugsað mér.
Þeir peningar standa stutt við hjá
fólkinu. Mennirnir áætla, en guð
ræður.
Kæru böm: Mig langar svo til að
biðja ykkur um aö safna peningum
fyrir böm mesta og besta mann-
vinarins í heimi hér, móður Theresu.
Þið eruð svo dugleg að safna fyrir
veikt fólk. Ef foreldrarnir vilja það
ekki, þá megið þið ekki gera mér
þennan greiða. Maður á alltaf að
hlýða foreldrum sínum. Guð gefi
ykkur gleðilegt sumar.
Islenskir fiskmark-
aðir drabbast niður
Þórður Guðmundsson skrifar:
Það var tímabært fyrir Sjónvarpið
að minnast á í fréttum hvemig ís-
lensku fiskmarkaöimir eru smám
saman að slaka á gæðakröfum sínum
jafnhliöa þeim kaupendum sem við
þá skipta. Það er hárrétt, að íslenskir
i fiskkaupendur gera afar litlar kröfur
til gæða og vandaðs hráefnis þegar
fiskur er annars vegar. Ég veit ekki
hvað þessu veldur, en þetta er áber-
andi á margan hátt.
Það þarf ekki nema að líta á fisk-
markaði erlendis og bera þá saman
við okkar íslensku, þá sér maður
þennan gífurlega mun. Einnig er
áberandi hvaö fiskverslanir í ýmsum
löndum eru þrifalegri og hvernig þar
er betur búið um söluvarning í kæli-
borðum en hér þekkist. Úrvalið þar
er einnig margfalt meira og betra. -
Þrátt fyrir aflt sjálfshól okkar um
hvaö viö séum mikil fiskiþjóð og fisk-
framleiðendur, erum við langt á eftir
í öllu sem snertir meðferð hráefnis,
geymslu þess og markaðssetningu.
Það er rétt sem kom fram í frétt
Sjónvarpsins, að líklega veröur þetta
ekki lagfært fyrr en við verðum að
hlíta sömu reglum og gilda í nálæg-
um löndum, t.d. í Evrópubandalags-
löndunum. Kannski verður okkur
hollast að tengjast þessum löndum
til þess að viðhlítandi lög gildi hér
sem annars staðar um meðferð þessa
annars verðmæta hráefnis. Það duga
engin vettlingatök á suma þá sem
hafa haslað sér völl hér í útgerð, fisk-
vinnslu og fisksölu. - Það má ekki
líða það að fiskmarkaðir hér drabbist
niður.
Gera íslenskir fiskkaupendur litlar kröfur til gæða á hrðefninu?
samdráttur
Pálmi Ingólfsson skrifar:
Foringjar nýmyndaðrar ríkis-
stjómar hafa rajög haft það á orði
að þeir ætli að skera niður ríkis-
útgjöldin og ekki að ástæðulausu.
Væri þaö vel ef sú yrði staðreynd-
in þegar fram liða stundir. Mesta
athyglí heíði það þó vakiö og gert
málin trúverðugri ef þessir
herramenn hefðu byrjaö strax að
skera niður í eigin herbúðum
raeð því að hafa fiölda ráðherra
í rílússtjórninni aðeins 7, þrjá frá
Alþýðuílokki og fióra frá Sjálf-
stæðisflokki.
Meö þeirri aðgerö hefði verið
fariö vel af staö og steíht aö enn
frekari og hertum aögerðum í
efnahagsmálum komandi ára. -
Þá hefði mátt taka ofan hattinn
og bugta sig fyrir Jóni Baldvin
og Davíð.
„Átökin“
Laufey skrifar:
Ég vil taka undir með þeim sem
hafa verið að amast við happ-
drættismiðum og samskotabréf-
um sem maður fær send heim
raeð vissu millibifl. Þettaer papp-
írsflóð sem fer mest í ruslið bjá
æði mörgum. - Mér finnst það
lika hafa ágerst upp á síðkastið
að efna til „átaka“ eða herferða
um hvaðeina sem mönnum
stendur nær hjarta.
Þegar þetta er skrifað eru í
gangi ekki færri en þrjú landsá-
tök og mikið auglýst og skriíað
og heimsóknir í hús boðaðar. Það
er núna átak týrir flogaveika,
landssöfnun til styrktar Kúrdum
og Afgönum og svo er söfnunará-
tak SÁÁ. Þetta er allt orðið mjög
hvimleitt og hefur eiginlega misst
marks hjá flestum.
Sumirerusárir,
aðrirreiðir
Póll Einarsson hringdi:
Það er fróðlegt aö lesa viðtöl við
þá sfiórmálaforingja sem nú eru
í stjómarandstööu. Þrír flokkar
teljast nú til sfiórnarandstöðunn-
ar, Framsóknarflokkur, Alþýðu-
bandalag og Kvennalistinn.
Formaður Framsóknai'flokks-
ins, Stemgrímur Hermannsson,
mælir af sinni alkunnu kurteisi
og segir það vissulega vonbrigði
að vera í stjórnarandstöðu, en
óskar hinni nýju sfióm alls góðs
og segist ekki ætla að fylgja henni
úr hlaöi með bölbænum. - Tals-
maöur Kvennalistans segir sinn
flokk búa sig undir harða stjórn-
arandstööu og ætla að veita
stjórninni veröugt aðhald. - For-
maður Alþýðubandalagsins segir
að ríkisstjórnin fái enga hveiti-
brauðsdaga, andstaöan gegn
henni byrji strax og haldi áfram
þar til hún hafi verið hrakin frá
völdum. - Þessi ummæli segja
manní ýmislegt.
Sleppumerlendu
lántökunum
Kristmann skrifar:
Hver segir aö núverandi ríkis-
stjóra eigi aö vinna eftir því sem
fr áfarandi ríkisstjórn samþykkti?
Þótt sparnaður hafi dregist sam-
an hér og vexti þurfi þvi aö
hækka, batnar ástandið ekki meö
þvi að taka erlend lán. - Lánsfiár-
þörf ríkisins minnkar eftir því
sem það sker niöur hjá sér.
Það er raargbúið aö tala um að
draga úr ríkisfrarakvæmdum,
þaö á að standa við. Ef standa á
við fyrirheit fyrrverandi ríkis-
stjómar um að framkvæma allt
alls staöar er þessi rikisstjórn
aðeins að feta í hennar spor og
framkvæma það sem hún setti
fyrir. Sleppum erlendu lántökun-
um í þetta sinn, þær munu keyra
allt úr skorðum og við sitjum eft-
ir í sama feni og alltaf áður.