Dagblaðið Vísir - DV - 14.10.1991, Síða 18

18
MÁNUDAGUR 14. OKTÓBER 1991.
Menning
Dásamlegt að vera á
sjónum þegar hægt er
að mála í frítímanum
- segir Elías Hjörleifsson sem heldur sína fyrstu einkasýningu í Hafnarborg
Elías Hjörleifsson, listmálari og sjómaður, fyrir framan eilt verka sinna. DV-mynd GVA
Ekki er Elías Hjörleifsson þekktur
listmálari hér á landi þótt hann hafi
verið að mála meira eða minna i rúm
þrjátíu ár, enda er sýning hans í
Hafnarborg í Hafnarfirði fyrsta
einkasýning hans. Ástæðan er fyrst
og fremst sú að Elías bjó í tuttugu
og sjö ár í Danmörku þar sem hann
starfaði sem matsveinn og málaði
þess á milli. Tók hann þátt í mörgum
samsýningum og var með einkasýn-
ingar. Elías er aö mestu sjálfmennt-
aöur í listinni en sótti námskeið í
teikningu og grafik i Kaupmanna-
höfn auk þess sem hann fór í náms-
feröir til ýmissa Evrópulanda meðan
hann bjó í Danmörku.
Á sýningunni í Hafnarborg sýnir
hann eingöngu málverk sem hann
hefur málað hér heima síðastliðin
tvö ár eða eftir að hann flutti heim.
Eru þau unnin að mestu í olíu. í
stuttu spjalli var hann fyrst spurður
hvers vegna hann hefði sest að í
Danmörku.
„Ég fór út til að læra matreiðslu
og hafði aldrei ætlað mér annað en
að koma heim að loknu námi. Ég var
byrjaður aö mála hér heima og þá
nær eingöngu landslagsmálverk og
fljótlega byrjaði ég að mála eftir að
ég kom út. í fyrstu hélt ég áfram að
mála íslenskt landslag, þá eingöngu
eftir myndum, en það gekk ekki eins
og gefur að skilja og fór ég því að
mála fígúratíft og gekk síöan í gegn-
um marga þætti í myndlist. Þegar ég
var búin að vera í flmmtán ár úti tók
ég þátt í samsýningu hér heima, kom
með „collage" eða klippimyndir.
Þetta var um sama leyti og ég flutti
frá Kaupmannahöfn til suðurhluta
Danmerkur við landamæri Þýska-
lands. Þar hafði ég góða aðstöðu til
að mála en vann þó aðeins að málara-
listinni að hluta og var alls ekki eins
mikill kraftur í mér og nú eftir að
ég er kominn heim.
fjarveru var eins og ég hefði aldrei
farið og fannst mér ekki koma annað
til greina en að taka upp þráöinn þar
sem frá var horfið og fór að mála
landslagsmyndir og um leið fór ég
að vinna meira með olíuliti. Eins og
sjá má nota ég töluvert konur í
myndirnar og þetta eru nær undan-
tekningarlaust andlit sem ég man
eftir frá því ég var ungur.
- Lifir þú af myndlistinni?
„Nei, á milli þess sem-ég mála er
ég á sjónum að elda ofan í sjómenn.
Yfirleitt hef ég haft ágæta aðstöðu
um borð og málað flestar minni
myndirnar á sjónum milli þess sem
ég kokka og notast þá yfirleitt.við
vatnsliti, olíukrít og akrýlmálningu.
Það má segja að ég hafi haft mína
eigin vinnustofu um borð á þeim tog-
urum sem ég hef verið á og sjálfsagt
hefði ég ekki þolað við á sjónum ef
ég hefði ekki getað málað í leiðinni.
Mér finnst það alveg dásamlegt að
fara á sjóinn í kannski langan túr
vitandi það að ég get notað frístund-
irnar til að mála.“
- En í landi, hvar málar þú?
„Ég bý á Hellu og kann sérstaklega
vel við mig í sveitinni. Þar hef ég
vinnustofu en geri mér ferðir þaðan
austur í óspillta náttúruna og teikna
skyssur og vinn svo í olíu í vinnustof-
unni. Margar af stærri myndunum á
sýningunni eru unnar upp úr því
stórkostlega landslagi sem verður á
vegi manns í gönguferðum.
- Hvað tekur við eftir þessa sýn-
ingu?
„Ég vona að sjálfsögðu að þessi
fyrsta einkasýning mín hér á landi
takist vel en svo tekur brauðstritið
við. Ég fer örugglega aftur á*sjóinn
einhvern tíma og held að sjálfsögðu
áfram að mála.“ -HK
Fyrirgefning syndanna, ný skáldsaga eftir Ólaf Jóhann Ólafsson:
Ævi- og f erðasaga Is-
lendings í útlöndum
Landslagsmálverk
máluð í olíu
- Ég sé á málverkunum á sýning-
unni að þú hefur aftur snúið þér að
landslagi.
„Það er nú svo skrýtið að þegar ég
steig fyrst fæti hér á land eftir langa
ÍÍNITECH1
Litsj ónvarpstæki
20" m/Qarst.
kr. 29.950,- stgr.
5 ára ábyrgd
á myndlampa
VÖNDUÐ VERSLUN
HUÉMCQ
FÁKAFEN 11 — SÍMI 688005 I
Fyrirgefning syndanna heitir ný
skáldsaga eftir Ólaf Jóhann Ólafsson
sem kemur út hjá Vöku-Helgafelli í
haust. Áður hafa komið út eftir hann
smásagnasafnið Níu lyklar (1986) og
skáldsagan Markaðstorg guðanna
(1988) sem báðar seldust vel.
En hvers konar bók er það sem
Ólafur Jóhann sendir nú frá sér eftir
þriggja ára hlé? Við leituðum til út-
gefanda hans, Ólafs Ragnarssonar,
til þess að fá fregnir af því.
„Fyrirgefning syndanna er ’í senn
eins konar ævisaga aldraðs íslend-
ings og ferðasaga um tuttugustu öld-
ina frá árum síðari heimsstyrjaldar-
innar til nútímans. Á yfirborðinu
heldur söguþráður lesandanum
fóngnum en þegar betur er að gætt
leynist aragrúi óvæntra atriða undir
yflrborðinu," sagði Ólafur. Hann
sagði aö raunverulegt upphaf sög-
unnar væri á íslandi 1935 þegar aðal-
persónan, Pétur Pétursson, væri að
leggja upp í ferðalag. Frá þvi hann
stigi á skipsfjöl væru örlögin ráðin.
„Ferill Péturs birtist lesandanum í
minningarleiftrum frá liðinni tíö sem
mynda loks eina heild,“ sagði Ólafur.
DV fékk leyfi til að birta upphafs-
Ólafur Jóhann Ólafsson, rithöfundur
og framkvæmdastjóri hjá Sony.
línur bókarinnar. Þær varpa nokkru
(jósi á Pétur Pétursson og skapgerö
hans en þar segir Pétur:
„Syndir mínar verða ekki fyrir-
gefnar, enda bið ég ekki um fyrir-
gefningu og fyrirgef ekkert sjálfur.
Ég hef engu að tapa; ekkert verður
tekið frá mér sem ekki hefur þegar
gengið mér úr greipum. Allt er hé-
gómi og augu okkar grá fyrir skýi
sjá aðeins brot hinnar miklu mynd-
ar; við segjum: ljósið er indælt og
ljúft er fyrir augun að horfa á sólina,
en höllumst því næst aftur í mjúkri
sessu með te í bolla, bíðum sólseturs
og vitum að næturnar verða langar
þegar sumarið er liðið..
En hveijar eru syndir Péturs?
Hvað gerðist á styijaldarárunum í
Danmörku sem liggur honum svo
þungt á hjarta? Að hve miklu leyti
mótast líf Péturs af sekt hans? Þess-
um spumingum verður ekki svarað
með ööru en að lesa bókina.
Ólafur Ragnarsson sagði að í Fyrir-
gefningu syndanna birtust sterkar
andstæður: Líf og dauði, ást og hat-
ur, glæpur og refsing. Hann sagði aö
Ólafur Jóhann hefði margsagt að
góðar bækur ættu að vera skemmti-
legar aflestrar fyrir allan almenning
en jafnframt ættu þær að vera
áhugaverðar fyrir þá sem hefðu
áhuga á bókmenntum.
-HK
Þrjár Ijóða-
bækurÞórarins
Eldjárns
í vor kom út Ijóðabók eftir Þór-
arin Eldjám, Hin háfleyga mold-
varpa, og hafði hann þá ekki sent
frá sér ljóðabók í nokkur ár. Þór-
arinn er aftur á ferðinni í haust
/og nú með tvær ljóðabækur. Önn-
ur heitir Óðfluga og er ætluð
bömum. Sigrún Eldjárn systir
hans myndskreytir þá bók. Þriðja
ljóðabók Þórarins í ár nefnist
Ort. Jóhann Páll Valdimarsson
hjá Forlaginu og útgefandi Þórar-
ins sagði að munurinn á Hinni
háfleygu moldvörpu og Ort væri
að í fyrrnefhdu ljóðabókinni
hefði verið um óbundin ljóð að
ræða en í Ort væru háttbundin
Ijóð.
Minningar-
vakaumGeir
Kristjánsson
Eins og kunnugt er lést skáldið
og þýðandinn Geir Kristjánsson
fyrir stuttu. Geir þótti miklum
hæfileikum búinn 'þótt ekki liggi
mikið eftir hann. Rétt fyrir lát
hans kom út bók með Ijóöaþýð-
ingum eftir hann og heitir hún
Dimmur söngúr úr stefi. Til að
minnast Geirs hafa nokkrir vina
hans efnt til minningarvöku sem
verður 26. október í Listasafhi
Siguijóns. Þar mun Þorgeir Þor-
geirsson segja frá ævi Geirs og
Vilborg Dagbjartsdóttir, Baldvin
Halldórsson, Arnór Benjamíns-
son og Karl Guðmundsson lesa
upp úr verkum hans.
Heimilda-og
stuttmyndahátíð
kvikmynda-
gerðarmanna
í næsta 'mánuði verður haldið
upp á tuttugu og fimm ára af-
mæli Félags kvikmyndagerðar-
manna með hátíðarhöldum sem
hlotið hafa nafnið Leysingar. Er
um að ræða heimilda- og stutt-
myndahátíð í Háskólabiói. Þar
verða sýndar myndir frá Norður-
löndum, Þýskalandi, Frakklandi,
Englandi og Eystrasaltslöndun-
um. Jafnframt verður sýnt úrval
af íslenskum heimilda- og stutt-
myndum. Þeir sem vilja koma
myndum sínum á framfæri eru
beðnir um að skila þeim á VHS-
eintaki á skrifstofu Félags kvik-
myndageröarmanna og er skila-
frestur til 25. október. Myndirnar
verða að vera 16 eða 35 mm og
mun hlutlaus dómnefnd velja úr
innsendum myndum til sýningar.
Ljóðatónleika-
röð í Gerðubergi
aðhefjast
Undanfarin þijú ár hefur veríð
ljóðatónleikaröð í Menningar-
miðstöðinni Gerðubergi. Fjórða
starfsárið er hafið og verða fyrstu
tónleikarnir um næstu helgi. Á
þeim munu ungar söngkonur,
Ema Guðmundsdóttir og Sigríö-
ur Jónsdóttir, heQa upp raust
sina en í fótspor þeirra fylgja tón-
leikar meö Önnu Júlíönu Sveins-
dóttur, Sverri Guðjónssyni og
Slgnýju Sæmundsdóttur. Há-
punkturinn á tónleikaröðinni eru
tónleikar Kristins Sigmundsson-
ar í mars en vegna anna erlendis
verða aðeins einir tónleikar með
honum og Ijóst er að aöeins
áskrifendur að tónleikunum
komast á þá. Undirleikari á öllum
tónleikum vetrarins verður Jón-
as Ingimundarson.