Dagblaðið Vísir - DV - 07.12.1991, Qupperneq 35

34
LAUGARDAGUR 7. DESEMBER 1991.
LAUGARDAGUR 7. DESEMBER 1991.
47
Sigurlagið
eins konar
ástarj átning
- Los Angeles bíður Önnu Mjallar, sigurvegara í Landslagskeppninni
„Maöur þarf líklega að vera alveg
snarruglaður til að leggja músík fyr-
ir sig,“ segir sigurvegarinn í Lands-
lagskepFninni, Anna Mjöll Ólafsdótt-
ir. Flestir eru sammála um að hún
hafi ekki bara mikinn áhuga heldur
einnig mikla hæfileika og nýlega
stóðst hún inntökupróf í tónlistar-
skóla í Los Angeles.
„Mig langar til að læra tónsmíðar
og þá kannski helst kvikmyndatón-
list. Fyrsta árið í skólanum fer mað-
ur í svokallað MIDI nám sem er mjög
stíft. Þar er manni kennt að nota
tölvu til að búa til tónlist og að spila
á hljómborð. Að loknu fyrsta árinu
fer maður síðan í sérnám," útskýrir
Anna Mjöll.
Inntökuprófiö í tónlistarskólann
var tuttugu og fimm blaðsíðna hæfn-
ispróf, sem hún fékk sent heim, og
voru margar spurninganna tengdar
tónfræði. „Ég hefði auðvitaö getað
fengið einhvem til að taka prófið fyr-
ir mig. En ég ákvað að taka það sjálf
og sjá hver útkoman yrði. Það hefði
líka strax komið mér í koll úti og
orðið dýrt spaug ef einhver hefði tek-
ið prófið fyrir mig og síðan kæmi í
ljós að ég væri bara enn einn útlend-
ingurinn sem vissi ekkert í sinn
haus. Skólagjöldin eru mjög há og
það hefði ekki verið gaman að þurfa
að hætta fljótlega."
Verðlaunin fyrir sigurinn í Lands-
laginu, tvö hundruð þúsund krónur,
sem Anna Mjöll ætlar að nota til að
greiða skólagjöld tónlistarskólans,
segir hún hafa komið sér vel þó þau
séu bara dropi í hafið, eins og hún
orðar það.
Boðið að syngja með
frægri hljómsveit
Anna Mjöll verður hins vegar ekki
í vandræðum með húsaskjól þvi það
er búið að bjóða henni húsnæði á
fimm stöðum í Los Angeles. Þar er
hún nú reyndar næstum eins og
heima hjá sér því hún hefur oft kom-
ið þangað með foreldmm sínum, Ól-
afi Gauki og Svanhildi Jakobsdóttur,
bæði meðan Ólafur var þar viö tón-
listarnám og svo í sumarleyfum.
Anna Mjöll hefur eignast marga vini
í Los Angeles, þar á meðal meðlimi
í hljómsveitinni Toto sem buðu
henni að syngja með sér síðastliðið
sumar í vinsælum og fjölsóttum
klúbb.
„Veran stökk á mig"
„Þaö var nú fyrir algjöra tilviljun
sem ég kynntist söngvara hljóm-
sveitarinnar, Jean-Michel Byron. í
íbúðablokkinni þar sem við leigöum
í fríinu okkar síðastliðið sumar er
tómstundasalur þar sem meðal ann-
Jean-Michel Byron, söngvari bandarísku hljómsveitarinnar Toto, og Anna Mjöll. Jean-Michel hefur nú boðið henni
söngkonustarf í nýrri hljómsveit sem hann er að mynda.
Anna Mjöll er hér að syngja verð-
launalag sitt. DV-mynd GVA
ars er hægt að spila billjard.
Á leið minni inn í salinn fyrsta
kvöldið okkar sá ég móta fyrir ein-
hverri veru í glugganum sem hafði
stungiö höfðinu á milli rimlaglugga-
tjaldanna þar og starði á mig. Síðan
er ég gekk inn í salinn kom þessi
vera stökkvandi í bókstaflegri merk-
ingu á móti mér. Þar sem veran var
eins og versti villimaður í útliti, stór,
dökk með svart sítt, krullað hár út í
allar áttir og vantaði bara hring í
nefið vissi ég ekki alveg hvort ég átti
að vera kyrr eða hlaupa burtu. En
ég fékk nú ekki mikinn umhugsun-
arfrest því hann spurði mig strax
hvort ég vildi ekki spila einn leik við
sig sem ég og gerði.
Við fórum að spjalla saman og
hann spurði mig meðal annars hvað
ég fengist við heima á íslandi og sjálf-
ur sagðist hann vera sá sem gelti í
hundaauglýsingunum. Öllum við-
stöddum, sem höfðu fylgst gaum-
gæfilega með billjardleiknum okkar
og pössuðu alltaf að hlæja á „rétt-
um“ stöðum þegar Jean-Michel lét
eitthvað út úr sér, þótti þetta alveg
rosalega fyndið og hlógu enn meir
en áður.“
Stakk miða inn
á söngvarann
„Jean-Michel bauð mér svo á bar
og við fengum óvenju skjóta og góða
þjónustu. Það komu margar stelpur
að tala við hann og ein stakk miða
inn á hann. Ég spurði hvað stæöi á
miöanum og hann sagði mér glott-
andi að hún hefði verið að gefa hon-
um símanúmerið sitt. Hann útskýrði
fyrir mér að hann væri í hljómsveit-
inni Toto og ég ímyndaöi mér að
hann væri tambúrínumaðurinn því
ég þekkti ekkert til hljómsveitarinn-
ar. En hann reyndist svo vera söngv-
ari hennar."
Önnu Mjöll var boðið á æfingu með
hljómsveitinni og hún spurð hvort
hún vildi syngja næstu helgi. Hún
afþakkaði boðið því hún var einmitt
þá helgi aö fara til San Francisco
með foreldrum sínum. Viðstaddir
ráku upp stór augu þegar slíkt boð
var afþakkað en boðið var enn í gildi
næstu helgi. Og þar með var Anna
Mjöll farin að syngja með frægri
hljómsveit í Los Ángeles.
Söngvarinn, Jean-Michel, sem er
meira fyrir fönk en millipopp eins
og Toto spilar, er hins vegar að
mynda nýja hljómsveit og nýlega
bauð hann Önnir Mjöll að koma og
verða fóst söngkona þeirrar hljóm-
sveitar. „Það er allt öðruvísi að
syngja svona að gamni í sumarleyfi
heldur en að hafa þetta að atvinnu.
Ég var ekki tilbúin að hella mér út
í þetta af fullri alvöru," segir hún og
Anna Mjöll Ólafsdóttir, sem er 21 árs gömul, þorði ekki að tjá ungum pilti ást sína nema í tónum. Það gerði hún svo glæsilega að lag hennar sigraði í sönglagakeppninni Landslagið.
DV-mynd Hanna
bætir við að það geti vel verið að hún
prófi það með skólanum á næsta ári.
Ástarjátning
Þegar Anna Mjöll kom til Los
Angeles síðastliðið sumar var hún
með lagið, sem síðar varð sigurlagið
í Landslagskeppninni, í farteskinu.
„Ég söng það inn á kassettu kvöldið
áður en við fórum. Það var eins kon-
ar ástarjátning sem ég varð að koma
frá mér en þorði ekki að gera á ann-
an hátt.“ Aðspurð hvort viðkomandi
hafi nú gert sér grein fyrir við hvern
er átt svarar hún með glettnisglampa
í augunum að það geri hann senni-
lega aldrei. „Hann tekur aldrei eftir
mér. Þetta þýðir ekkert fyrir mig.“
Aðspurð hvort einhverjir aðrir hafi
ekki hringt til að kanna hvort þeir
séu sá sem átt er við segir hún svo
ekki vera.
Fékk aðstoð
þekkts upptöku-
manns
Anna Mjöll þoröi aftur á móti að
hafa samband við upptökumann í
Los Angeles. „Ég fékk Andy Cahan
mér til aðstoðar við að gera sýnis-
hom af laginu en hann hefur meðal
annars unnið með Frank Zappa,
Alice Cooper og Jimi Hendrix. Ég
hafði séð skrifað vel um Andy í tón-
listarblaði og hringdi í hann. Við er-
um nú orðnir góðir vinir." Hún seg-
ist einnig hafa eignast vináttu kattar-
ins hans, Brians, sem fékk að vera
með í stúdíóinu og tók undir á sinn
hátt.
Upphaflega ætlaði Anna Mjöll að
senda lagið sitt í keppni í Bandaríkj-
unum sem tímaritið Billboard
Magazine stendur fyrir árlega. Það
varð þó ekkert úr því að hún sendi
inn ástarjátninguna og ákvað hún
að koma henni heldur á framfæri hér
heima.
Samdi lag sex ára
Fyrsta lagið sitt samdi hún þegar
hún var aðeins sex ára. „Ég var þá
í Fossvogsskóla og okkur var sagt
að semja lag fyrir næsta tíma. Eg
fann eitthvert kver heima og ég
samdi lag við eitt kvæðanna. Það var
náttúrlega ekkert til að tala um en
ég gerði eins og kennarinn hafði sagt.
Ég hélt að allir hinir hefðu líka sam-
ið lög en ég var eini nemandinn sem
hafði gert það sem sett var fyrir. Svo
voru allir hinir látnir syngja lagið
mitt þeim til mikillar hrellingar."
Vildi vera
aðalmanneskjan
Þó Anna hafi ekki alltaf verið að
semja síðan hefur hún alltaf sungið
mikið. „Á tímabili söng ég í kór. En
mér fannst leiðinlegt að vera bara
alltaf ein af hópnum. Ég vildi vera
aðalmanneskjan." Anna segir það
náttúrlega hafa haft áhrif að hún til-
heyrir tónlistarfjölskyldu. „Það hef-
ur aldrei þótt neitt merkilegt í minni
fiölskyldu að gera eitthvað sem teng-
ist þessu. Það er bara litið á stúdió-
vinnu til dæmis, sem er draumur
margra, sem eðlilegan hlut. Það er
kannski vegna þess að ég var hálf-
partinn alin upp í snúruflækjum
hljóðfæra sem það hefur gengið
áfallalaust hjá mér. Fyrstu árin mín
var ég oft á Hótel Borg. Foreldrar
mínir voru með fastan samning þar
og ég man eftir mér úti í sal með lita-
bókina mína.“
Troðið í gítarskóla
Það lá í hlutarins eðli að dóttir tón-
listarfólks yrði látin læra á hljóð-
færi. „Það átti að troða mér í gítar-
skólann hans pabba en ég gafst fljótt
upp,“ segir hún hlæjandi. Hún kveðst
hafa lært svolítið á píanó og tæp tvö
ár á selló. „En ég hafði alltaf svo
mikið að gera, mér fannst ég ekkert
mega vera að þessu."
Margar tilraunir
Anna Mjöll segist vera búin að
hringsnúast mikið í leit sinni að
framtíðarstarfi. í fyrra var hún í
frönskunámi í Sorbonne í París.
Núna er hún í sálarfræði í Háskóla
íslands. „Þetta er bara ein tilraunin
af mörgum. Ég innritaði mig fyrst í
viðskiptafræði, breytti yfir í lögfræði
og svo í sálarfræði. Hún er mjög
skemmtileg og tengist fiarskalega
mörgu."
Námið í kvikmyndatónlist verður
samt sennilega ofan á því Anna Mjöll
er fastákveðin í að fara til Los
Angeles í Bandarikjunum næsta vet-
ur. Hún segjst ekki taka sönginn
mjög alvarlega þó það allra skemmti-
legasta sem hún geri sé að koma fram
og syngja.
Útilokaði sigur
Það geislaði líka af henni á Hótel
íslandi um síöastliðna helgi þegar
hún flutti lagið sitt, „Ég aldrei þorði“.
En hún bjóst ekki við sigri. „Eftir að
ég var búin að fá verðlaunin fyrir
bestu útsetninguna með pabba og
Joni Kjell var ég alsæl og hélt upp í
salinn þar sem við vorum geymd.
Ég kom mér bara vel fyrir og ég var
ekki einu sinni stressuð þegar úrslit-
in voru tilkynnt því ég var svo viss
um að það yrði ekki mitt lag. Ég var
búin að útiloka það.“
Lagið segir hún upphaflega átt aö
vera kántrílag en það hafi verið
poppað til í stúdíói hér heima eftir
að hún ákvað að senda það í Lands-
lagskeppnina.
Aðspurð hvort ekki eigi að vera
hægt að hafa lifandi tónlistarflutning
i svona keppni svarar Anna Mjöll
játandi. „Það er ekki sanngjarnt að
aUt skuli vera „mímað". Við getum
tekið sem dæmi tvær söngkonur með
sitt hvort lagið. Önnur hefur þurft
þrjár klukkustundir til að syngja inn
en hin þrjátíu klukkustundir. Þessar
söngkonur eru svo bornar saman.
En sjálf er ég auðvitað mjög ánægð
núna,“ segir Anna Mjöll sem þegar
er búin að syngja hugmyndir aö fleiri
lögum inn á kassettu.'
-IBS