Dagblaðið Vísir - DV - 09.03.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin.
Ferðu oft út
að borða?
Anna Sigurðardóttir nemi: Nei,
svona nokkrum sinnum í mánuði.
Haukur Harðarson nemi: Nei, svona
einu sinni í mánuði.
Heiðar Hinriksson nemi: Nei,
kannski þrisvar til fjórum sinnum á
ári.
Jóhanna H. Jónsdóttir efnaverkfr.:
Næstum því aidrei.
Bryndís Waage húsm.: Eiginlega
aldrei, einu sinni á ári eða sjaldnar.
Lesendur_______________
Upphlaup á Alþingi
Bréf með eiginhandarundirskrift séu þingmenn fjarverandi meðan á kosn-
ingu stendur.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Það varð uppi fótur og fit á Alþingi
er háttvirtur þingmaður Vestfirðinga
hafði teygt sig í „hnapp“ flokksbróð-
ur síns og sessunautar og greitt fyrir
hann atkvæði - óbeðinn og að honum
fjarstöddum. Já, hér er leiðinda- og
einkar klaufalegt mál á ferö. Mál sem
þingið þarf að leysa á sannfærandi
hátt. Ekki kemur samt til greina að
umræddur þingmaður segi af sér
embætti vegna þessa máls. Áminn-
ing nægir í þetta sinn, að mínu áhti.
Stærri glappaskot hafa þingmenn
vorir enda framið gegnum tíðina án
þess að afsögn þeirra hafi komið til
álita, hvað þá meir.
Ég vil benda á eitt atvik í þessu
sambandi sem vel hefði réttlætt af-
sögn. En það er „Allt fyrir ekkert"
samkomulagið (EES) sem veifað var
framan í þjóðina fyrir fáeinum vik-
mn og kynnt sem „stórsigur" fyrir
ísland. Er betur var að gáð reyndist
samkomulagið reyndar vera snepils-
ins virði en ekkert umfram það. Við
urðum nefnilega að lúffa og láta
karfa í skiptum fyrir langhala - og
hvað bárum við svo úr býtum á móti?
Eitthvað sem enginn veit hvað er.
Auðvitað er það rangt að greiða
atkvæöi fyrir fiarverandi aðila. Gild-
ir þá einu hvort munnlegt samkomu-
lag hefur verið gert áður eða ekki.
En hafi menn hins vegar myndað sér
ákveðna skoðun og vilja styðja frum-
vörp - nú eða andmæla þeim en sjá
sér ekki fært einhverra hluta vegna
að vera á staönum er „smölunin" fer
fram - þá mætti vel hugsa sér að
þeir leggi inn bréf með eiginhandar-
undirskrift í votta viðurvist og jafn-
vel að bréfið verði innsiglað og það
síðan afhent þingforseta er greindi
þingheimi frá afstööu hins fjar-
stadda, t.d. í lok atkvæðatalningar.
Ef þessi siður verður innleiddur á
Alþingi geta menn í það minnsta
sannreynt orð forseta með eigin aug-
um ef þeir vilja og eyða þar með allri
tortryggni því að allt svona verður
að vera yfir gagnrýni hafið.
Það er slæmt þegar „strákapör"
eða hugsunarleysi starfsmanna
verða þess valdandi að blettur feliur
á hæstvirta löggjafarsamkomu ís-
lendinga. Ekki síst fyrir þær sakir
að starfsemin er þar viðgengst snert-
ir hvert einasta okkar með margvís-
legum hætti. Og er þá til of mikils
mælst þótt sú krafa sé gerð til þess-
ara manna að þeir hegði sér óað-
finnanlega á kjörtímabilinu og séu
til fyrirmyndar í stóru sem smáu?
Varla.
Enginn getur gagnrýnt list
Jóhanna B. Wathne, New York,
skrifar:
Engin túlkun Usta er endanleg og
ekkert Ustaverk er fullkomið. Hið
sýrúlega veröur máttvana ef það
stendur eitt, án andlegrar uppbygg-
ingar en séum við megnug þess að
túlka þó ekki sé nema titring af
hjartslætti tílverunnar þá er það
strengur hörpu Guðs sem viö höfum
snert. ÖU tílveran ber í sér eUíft
áframhald sem aldrei verður numið.
Verðleikar verkanna felast í andlegu
gUdi þeirra.
Enginn söngfugl náttúrunnar ber
okkur alla tóna vorsins né höfum við
heyrt aUar raddir söngfugla tilver-
unnar. Ekki er heldur hstin megnug
þess. Listin er eUíf leit sem enginn
fær stöðvaö, hún er máttug og vinnur
eilíflega. Skaparanum er fyrir að
þakka sem veitir okkur sýn yfir
endalaus undur fegurðarinnar.
Hversu tómt yrði líf okkar ekki ef
hstin blómgaðist ekki? Og víst er að
fagrar listir göfga og bæta. Fegurðin
er sterkasti máttarstólpi hstarinnar.
Náttúran öh er fuUkomið máttarverk
sköpunarinnar, þangað leitum við í
listsköpun okkar. Jafnvel steinninn,
sem speglar skin sólar og fegurð him-
insins, getur orðið listaverk í sköpun
listamannsins.
Stimdum ber það við í listum -
málverki eða rituðu máh - að við
finnum að veikleiki verksins er þó
styrkur þess, svo sterkt er áhrifavald
hughrifanna. Meðanjörðinblómgast
og fughnn byggir hreiður sitt munu
mennirnir þrá að skapa, túlka þrá
hjartna sinna í leit að fegurri verkum
og máttugri túlkun. Listin er og verð-
ur ávallt leit að fullkomnun.
Listin stendur í rauninni utan við
hinn sýnUega heim - þótt myndhstin
sé sýnilegasta tákn hsta. Listin slær
stöðugt strengi hörpu sinnar í ríki
náttúrunnar og höfðar stöðugt tU
sköpunar okkar. Tæknin getur aldr-
ei staðið ein í myndverki og verður
því aldrei nema nakin grind án verk-
ana hughrifa. Skreytihst er oft
augnayndi en á sér ekki merkingu
myndhstar. Drátthstin er elsta og
sterkasta tákn myndlistar og enginn
getur orðið mikih málari án góörar
drátthæfni. - Enginn getur túlkað
hinn dulda mátt hstarinnar.
Opinberar byggingar og hönnun þeirra
E.Á.F. skrifar:
Krabbameinsfélagið ásamt fleiri
félögum sendir árlega þúsundir bréfa
til kvenna og býður þeim rannsókn.
Ómögulegt er að komast á bíl að inn-
gangi húss þess, þar er einungis
gangstétt og gras. - Ég ræddi við
arkitekt hússins um máhð en fékk
ekki skynsamlegt svar.
Á SlysadeUd Borgarspítala komu
árið 1990 41556 slasaðir. Áf þeim voru
4314 65 ára og eldri. Að inngangi
slysadeUdar er hins vegar aðeins
hægt að koma í bíl. Ekki eru allir
þeir sem þessa stofnun sækja heim
á einkabíl og verða að koma í strætis-
vagni. Þá verður að klifra yfir snjó-
bungur eða krækja fyrir bíla sem
þarna eru. Hægt væri að láta strætis-
vagninn aka þarna að til að auðvelda
fólki aökomuna.
Leigubíh frá mér á Slysavarðstof-
una kostar kr. 600 eða kr. 1200 sam-
tals tU að komast heim aftur. Tekjur
aldraðra frá Tryggingastofnun eru
u.þ.b. 47.225 á mánuði. LeigubUl kost-
ar því sem næst 2,5% mánaðartekn-
anna. Fleiri aldraðir eiga að vísu bU
en á hinn bóginn koma margir ungl-
ingar þama svo og fólk með böm sín
og margt af þessu fólki á ekki bfl.
í þágu aldraðra, sem eiga erfitt með
að komast tU sérfræðinga eða ann-
arra i heUbrigðiskerfinu, vU ég biðja
arkitekta og aðra sem hafa með
hönnun húsa og gatna að gera að
hugsa fyrst og fremst um manneskj-
ur, ekki aöeins um gras og bíla.
Hringið í síma
63 27 OO
milli kl. 14 og 16
- eða skriflö
Nafn og símanr. verður að fylgja bréfum
Hús Krabbameinsfélagsins. „Ómögulegt að komast í bíl að inngangi húss-
ins,“ segir bréfritari m.a.
MÁNÍJDÁGUR 9. MARS 1992.
Atkvæða-
Þór skrífar:
AtkvæðagreiðsluuppIUaupið á
Alþingi gleymist ekki þótt það
verði nú kveðið niður með þvi að
„harma“ atvikið. Ennþá er nefni-
lega margt óljósthyaðþetta varð-
ar. Óútskýrt er t,d. enn hvers
vegna afsökun sem borin var
fram hinn 28. febrúar var ekki
gerð heyrinkunn fyrr en á mið-
vikudegi 3. mars - þótt á þriðju-
degi 3. mars hafi farið fram utan-
dagskrárumræöur einmitt um
þetta mál allt! Almenningur kok-
gleypir þetta engan veginn. Það
hafa því oröiö kaílaskipti í sam-
skiptum kjósenda og alþingis-
manna.
Rándýrarog
ódýrarkringlur
Ragnar skrifar:
Ég keypti kringlur um daginn,
þessar gömlu, góðu, hörðu, ís-
lensku kringlur sem svo gott er
að eiga, langi roann einfaldlega í
kafii og kringlu. - Fyrst keypti
égpoka með 5 kringlum í fráG.Ó.
Sandholt á kr. 159, lét það gott
heita og fórheimán þess aö hugsa
máliö.
Síðan kom ég við í Björnsbak-
aríi við Hringbraut daginn eftir.
Þar sá ég kringlur og ákvað aö
kaupa poka til viðbótar. Þar kost-
aði pokinn - með 7 kringlum -
77 krónur! Þama er heldur betur
um mismun að ræöa. Það er þvi
fuh ástæða að fylgjast meö.
Bókhaid
Hafdis hringdi:
Oft hefur mátt lesa í DV ágæta
úttekt og samanburð á verði í
verslunum þar sem tekið er fyrir
verðlag á hinum ýmsu nauð-
synjahlutum sem heimilin nota
daglega. Þeir gefa fólki saman-
burð á verði milli verslana. Þetta
eru nauðsynlegir og áreiöanlega
mikið lesnir pistlar.
Ég skora á DV að halda upp-
teknum hætti og birta svona
reglulega Nú, á tímum sparnaðar
og niðurskuröar, er einmitt rétti
tíminn fyrir svona fyrir svona
samanbui'ð. - Það verður aö veita
aðhald. Þetta kemur sér vel fyrir
bókhald heimilanna.
Dýrtaðhætta
aðreykja
Bergþór hringdi:
Ég er einn þeirra; sem er að
hætta að reykja. Eitt þeirra ráða
sem ég nota er að kaupa hið svo-
kallaöa nikótíntyggigúmmí. Sú
munaðarvara kostar hins vegar
sitt. - Pakkinn kostar um 1700
krónur og endist mér hálfan
mánuð. Einnig er hægt að kaupa
enn áhrifarikara tyggigúmmí en
það er mun dýrara.
Þetta kostar mig því u.þ.b.
3400-4000 krónur á mánuði og næ
því varla nema 50% spamaði á
mánuði við tilraunina. Þessi tób-
aksvöm er nokkuð dýr. - Hvemig
værí að yfirmenn hinnar heilsu-
lausu þjóðar könnuöu nú hvort
wkki megi lækka álagninu á ni-
kótintyggigúmmíi.
Ekkisenda
Eðvaldút
Regína Thorarensen skrifar:
Ég er iirædd mn að Darið Oddsson
sendi Eðvald Hinriksson til frænda
sirma í ísrael. Ef hann gerir það ;
reiðast íslendingar Davíð.
Ég þekki ekki þennan mann,
þar af leiðandi veit ég ekki hvort
hann er saklaus eða sekur. Eð-
vald er komirnt á níræöisaldur
og þá fer að styttast fyrir þeim
aldurshópi aö skipta um veru-
staö. Þá dæmir Guö réttlátan dóm
yfir okkur. Þaö á einnig við um
Eðvald Hinriksson. En það væri
hróplegt ranglæti ef hann yrði
sendur héðan af landi.