Alþýðublaðið - 09.05.1967, Blaðsíða 16

Skipzt á orðsendingum
Það er ekki óalgent í milliríkia
viðskiptum, að orðsendingar milli
ríkisstjórna og skoðanaskipti ýmis
konar séu ekki opinberuð fyrr en
nokkru eftir að þau hafa átt sér
stað. Þannig var því til dæmis far
ið með orðsendingar, sem gengu á
miili brezka sendiráðsins í Osló og
utanríkisráðoneytisins norska
snemma í síðasta mánuði. Þessar
orðsendingar hafa hins vegar nú
verið birtar, og þar sem um er
að ræða mál, sem gera má ráð fyr
ir að íslenzkir aðilar kunni að
hafa áhuga á, þá mun vera rétt að
segja hér frá málavöxtum, sem
voru nokkuð óvenjulegir.
Bretar fundu nefnilega ástæðu
til að minna Norðmenn á að þeir
hefðu eitt sinn fengið orðsend-
ingu frá brezkum yfirvöldum, en
gleymt að svara henni. Er hér um
að ræða bréf sem Hinrik III. Eng
Iandskonungur sendi 10. október
1217 til Hákonar Hákonarsonar.
Bréf brezka sendiráðsins var sam-
ið á latínu, og því fylgdi afrit af
upprunalega bréfinu, ef það skyldi
hafa glatazt úr skjalasöfnum
norsku krúnunnar.
Norska utanríkisráðuneytið
.sendi svar samdægurs, og var svar
hréfið einnig samið á latínu. í
svarinu var harmað að ekki hefði
xeynzt unnt að svara umræddu
bréfi og lægju til þess tvær á-
stæður. í fyrsta lagi hefði konung
ur Noregs og kanzlarar hans átt
mjög annríkt síðustu 750 árin, og
ennfremur væri enn óleyst vanda
mál í samskiptum landanna
tveggja.
Þetta óleysta vandamál snertir
Orkneyjar og Hjaltland, en Norð-
menn telja sig hafa ótvíræðan rétt
til að innleysa þessi lönd aftur til
norsku krúnunnar, en þau voru seld
1467 og 1469 fyrir 58 þús. Rínar
gyllini til þess að kosta lieiman
mund Margrétar prinsessu, sem
koma þurfti í hjónaband.
Þessi upphæð mundi að núgild
andi verðlagi samsvara um 62.500
sterlingspundum og telur utanríkis
ráðuneytið norska að efnahagur
landsins þyldi að sú upphæð yrði
greidd. Með því sé kominn mögu
leiki þess að leysa þetta gamla
vandamál, og þá muni sjálfsagt gef
’ast tími til að svara bréfi Hinriks
III. frá 1217.
Það hefur vakið nokkra athygli
í sambandi við þetta mál að Norð
menn væru svo miklir latínuhestar
að geta sxvarað orðsendingu á því
máli samdægurs. En þarna lá híns
vegar á að svara í tíma, því að
að dagurinn, þegar þessi orðsend
ingaskipti fóru fram, var 1. apríl.

Hálæröar hryssur
Það á að gefa Margréti prinsessu merar
í meðfærilegu standi,
að því er fortelja fregnir opinberar,
og finnst oss það viðeigandi.
En merarnar hafa til frömunar verið færðar
og fallega tipla þær hófum
og munu orðnar allt að því háskólalærðar,
þótt ekki sé fulllokið prófum,
Og þær munu dilla dönskum, hryssurnar ungu,
og dável gengur með sprokið,
þó hneggja þær gjarnan með afkeim
af íslenzkri tungu,
en auðvitað þjálfast kokið.

5KÍ(«S3SWIN
Mér þykir það Ieitt frú, en þér eruð aðeins sú tíunda.
íslenzkir túristar eru í stór-
hættu í helztu nágranna-
löndum vorum í hægri hand
ar reglu, auk stjórnenda flug
véla og skipa, í og á landi
(miðað við, að úrelt sé að aka
eða ganga undir stjórn und-
irmeðvitundarinnar, í borg a.
m.k.), þegar þeir ekki eru í
rólegri V-traffik, eins og t.
dæmis var á kreppuárunnm
fyrir stríð. Moggi.
Skyldi lögreglumaðurinn á
nýja listanum vera þar í
embættisnafni?

Þegar é gfæ mér jeppa eins
og margir gæjar gera, þá
ætla ég að mála framan á
hann Jeppi á fjalli.
Það er nú meiri hörmungin
þessi kynþáttastefna í Suður
Afríku. Ætli næsta skrefið
verði ekki að stjórnin banni
svertingjunum að liafa livít
blóðkorn.