Alþýðublaðið - 05.08.1967, Qupperneq 16

í • ~ " ’VIKmí
Að koma í veg fyrir slys og óhöpp
Margir eyða öllu, sem þeir
vinna scr inn, en þeir eru
nema fáir, sem vinna
sér inn, allt sem þeir eyða. *
OTTAZT er að tafir og vand
ræði, jafnvel óliöpp og slys,
verði um þessa helgi sem nú
er framundan. Það stafar auð-
vitað af margvíslegum ástæð-
um. Aðalorsökin er þó sú að
yegir eru slæmir. Þeir vegir
sein mest er farnir eru að kalla
ófærir af því live margir fara
(þar um, hinir eru ófærir af því
tiVe þar er lítil umferð
Eina ráði'ð til þess að forðast
óhöpp um verzlunarmannahelg-
ina er því að fara hvergi og
vera bara heima hjá sér, en ef
Inaður á annað borð verður að
fara vegna samvizku sinnar og
fara fótgangandi.
JARÐGÖNGIN FÓÐRUÐ.
Fyrúsögn í Vísi,
skemmta bilstjórunum. En nú
veit það hvert mannsbarn. Það
er verið að skáka bílunum fram
og aftur um landið eins og knatt
spyrnuliði um völl, og þeir mega
passa sig á að vera ekki rang-
stæðir samkvæmt einhverjum
dularfullum leikreglum bifreiða
umferðarinnar í landinu_
Auðvitað fara þessir bílar
helzt þangað sem eitthvað er
um að vera, alveg eins og krakka
grislingarnir sækja þangað sem
slegizt er eða annað spennandi
kemur fyrir á götunum. Ef
þeir hins vegar ættu að koma
sér fyrir þar sem einhver veru
leg vandræði steðja að þá ættú
þeir allir að vera við Elliðaárn-
ar, því að þar er allt komið í
strand strax kl. að ganga fjög-
ur á laugardeginum. Að vísu
yrðu þeir þá líka strand og ekki
þyrfti aðra bíla en þá til að
stöðva umferðina svo að fólkið
í Vogunum og Sogamýrinni
hefði eitthvað að horfa á fram
eftir deginum, enda er vitað að
fólk úr þessum hverfum vill
helzt vera lieima um verzlunar-
mannahelgina því að hvergi er
meira um að vera en þar.
Á það var bent hér að framan
að lielzt skyldu menn f-ira ein-
Ég er að velta því fyrir mér
fcvort þeár hafi ekki gefið
þeim fóðurbæti líka. . .

Ekk{ er hægt að mæla með
Iþví að fara ríðandi, því að það
er staðreynd að reiðmennska hef
uh slæm áhrif á borgarbúa. Þeir
koma aftur undarlega rykaðir í
koliinum með afskaplega furðu
tegt jafnvægisskyn plús lamaða
fcjálka og talfæri, enda þótt
vitað sé að aldrei er bragðað á-
féngi í reiðtúrum og flestir
áiits, (því að sá er ekki maður
j *neð mönnum sem ekki fer í úti
tegu um helgar), þá er bezt að
íiestamenn séu góðtemplarar.
Ef menn svo einhverra hluta
Vígna verða að fara í bíl þá er
rúðlegast að keyra einhverjar bé
vaðar koppagötur sem teljast
*nega ófærar með öllu fyrir
fram, þar sem slíkir vegir eru
venjulega þeir einu sem ekki
■eru stíflaðir af umferð.
Bannað er að keyra útaf nema
ínaður keyri þá svo langt útaf
að' ekkt tefji þann sem á eftir
fcemur. Síðan skal maður bíða
cólegur og kveikja á útvarpinu
-til að hlusta eftir hvar FÍB-bílar
eru niðurkomnir. Það er einhver
bezta skemmtun verzlunarmanna
lielgarinnar að fylgjast með bíl-
ium FÍB, minnir á knattspymu-
fceppni. Einn er venjulega á
Kamhahrún, annar í Borgarfirði,
|>riðjt við Markarfljót, fjórði
norður í Iþingi. Og þegar Borg
affjarðarbíllinn segist vera á
leiðinni inn í Hvalfjörð, flýtir
sá sem var á Kambabrún sér að
víkja inn á Krýsuvíkurleiðina
Bvo að hæfilegt bil sé á milli
þejrra samkvæmt herforingja-
ráðskortinu. Lengi skildi engi-
inn maður hvað þessi stöðugi
akstur fram og aftur um landið
ætti að þýða, annað en að
Þeir eru sneddí þarna á Áia.
fossi. Nú eru þeir farnir að
teygja lopann á nýjan hátt. .
hverjar koppagötur, en ef því
ráði er fylgt verður sennilega
ekki heldur fært um þær. Eru
þá vegleysurnar einar eftir. Að
fara vegleysur hefur þann kost
að þá er ekki hægt að keyra út
af, og skal konum og nýprófuð
um táningum sem ekki eru enn
glöggir á hvað er vegur og hvað
ekki bent á það.