Alþýðublaðið - 16.06.1968, Blaðsíða 5

I
Ung hjón Ijúka háskólaprófum
Hann er læknir, en hún tannlæknir
17 júní fyrir 6 árum settu þau upp trúlofunarhringana, Ásta
Björt Thoroddsen og Auðunn Sveínbjörnsson. Hún nýstúdent en
hann búinn að ljúka fyrsta háskólaárinu, í læknisfræði. Fyrir
nokkrum dögum lokuðust dyr Háskóla íslands að baki þeim, hann
útskrifaður lækn'ir en hún tannlæknir.
Ásta Björt og Auðunn hafa haft í nógu að snúast þessi 6 undan
farin ár, því að eins og lög gera ráð fyrir um trúlofað fólk giftu
þau sig og stofnuðu heimíli og þau hafa eignazt tvo syni, Guðmund
á fímmta ári og Sveinbjörn nýlega ársgamlan. Þessa dagana taka
þau lífinu með ró og njóta þess að vera með sonum sínum í næði
enn innan skamms fara þau að vinna, hún hálfan daginn á tann.
læknastofu í Reykjavík, en hann að leysa af lækna í Keflavík,
Guðmundi litla finnst hálf skrýtið að pabbi og mamma skuli hætt
í skóla, en úr því að svo er flnnst homun komiim tími til að hann
fari sjálfur í skóla, enda meö hugann allan við bókstafi og tölu-
starfi.
„Honum fannst svo eðlilegt að
við værum í skóla, að hann braut
mikið heilann um hvað fólk, sem
ekki væri í skóla, gerði eigin-
lega‘,‘ segir Ásta Björt, „en Svein
björn litli kemur ekki til með
að muna þennan tíma.“
Þau eru að gefa sonunum að
borða þegar okkur ber að garði
á Sólbarði á Álftanesi, en þar
búa þau á neðri hæð í húsi for
aldra Auðuns. Úti fyrír stendur
ljósgrænn Trabant sem virðist
orðinn allþreytur.
„Það er ekki nokkur leið að
vera hérna án bíls, þegar mað
ur þarf að sækja skóla eða vinnu
til Reykjavíkur", segir Auðunn.
„Fyrst fengum við gamlan Volvo
en siðan Trabant. Hann hefur
dugað okkur vel.“
„Sumir segja nu reyndar að
hann sé orðinn eins og bögglað
ur pappakassi, en hann gengur
og það er fyrir öllu, segir Ásta
12 tíma útivist.
„Hvað hafið þið yfirleitt verið
lengi að heiman á daginn?“
„Yfirleitt fórum við saman inn
í bæ á morgnana klukkan 8 í vet
ur og vorum þar allan daginn,
ýmist í tímum, verklegu námi,
vinnu eða við lestur og komum
ekki heim fyrr en klukkan að
ganga á'tta, svona rétt til að pota
þeim litlu í rúmið“, segir Ásta
Björt. ,,Það var ekki nema fyrsta
árið sem ég gat að mestu leyti
hugsað um Guðmund, en eftir
það tók tengdamamma við. Án
hennar hefði ég aldrei getað lok
ið námi. Hún hefur haft strák
ana fyrir okkur á vetuma þegar
við höfum verið í bænum og eft
ir áramót í vetur vorum við al
um. Á sumrin hef ég verið heima
o ghaft telpu til að iíta eftir
veg í fæði hjá tengdaforeldnm-
strákunum og reynt að lesa.“
„Skólabræðurnir gerðu ráð
fyrir að flytja mig á fæðinga-
deildina“.
„En það hlýtur að hafa tafið
þig eitthvað að ganga með og ala
tvö börn?“
„Nei, eiginlega get ég ekki
sagt það. Ég átti Guðmund þeg-
ar ég var á öðru ári í liáskólan
um og þá var námið heldur létt,
það verklega ekki byrjað. í fyrra
vor þegar ég gekk með Svein-
björn vann ég fram á síðasta dag.
Ég átti von á honum í apríllok
og var búin að vinna af mér síð
ustu vikuna í apríl, en yfirleitt
er unnið út apríl á tannlækna
stofu háskólans. Skólabræðurn-
ir voru alltaf að grínast með að
einlivern daginn þyrftu þeir að
flytja mig á fæðingardeildina, en
það kom ekki til því að á' sumar
daginn fyrsta veiktist ég —
þoldi ekki að fá frí einn dag. Þá
átti ég eftir eins dags vinnu. Þeg
ar prófin voru í maílok var ég
löngu komin á fætur, hress og út
hvíld.“
„Og þú hefur ekki Iátið þetta
hagga þér Auðunn?“
„Nei, nei. Þegar börn eru lítil
vilja vökunæturnar. oft verða
margar, en það er nokkuð sem
tllheyrir og maður verður að
taka því.‘‘
Langt frá því að námslánin
nægi.
„Hvernig hefur hin fjárhagslega
hlið námsins verið. Hafa namslán
in dugað?“
„Það er langt frá því að náms
lánin nægi", segir Auðunn. „Að
vísu fengum við góð lán í vetur,
en þá var í fyrsta skipti úthlutað
samkvæmt nýrri reglugerð og þá
lentum við í hæsta flokki og vor
um tekin sem tveir einstakling
ar. Samkvæmt þessari nýju
reglugerð er tekið tillit til
tekna stúdenta, en áður var að
mestu farið eftir því hve langt
þeir voru komnir í námi og einn
Guðmundur og Sveinbjöm eru ánægðir með að hafa nú loksins pabba og mömmu hjá sér við kvöld-
verðarborðið.
Það er gott að geta snuió baki
að minnsta kosti um sinn.
ig var það mismunandi eftir
deildum. Áður var úthlutað smá
upphæð tvisvar á ári, en nú í
vetur kom það í einu lagi í
marz. Þótti það nokkuð seint og
vorum við og margir aðrir orðin
illa sett. En kjörin á námslánun
um eru mjög góð og vextirnir
lágir þannig að þau koma ekki
til að verða neinn baggi seinna
meir. Að öðru leyti lifðum við
á lánum og aðstoð frá aðsíand
endum. Ég gat ekki unnið nema
tvö fyrstu sumrin af háskólanám
inu því að eftir það var maður
meira og minna í skylduvinnu á
sjúkrahúsum eða við nám“.
„Heldurðu að hjónagarður í
sambandi við háskólann myndi
auðvelda giftum stúdentum nám
ið?“
„Ef komið væri upp hjóna-
garði gætu giftir stúdentar feng
ið gott og ódýrt húsnæði nálægt
háskólanum. Það myndi spara
mikinn tíma og peninga sem fara
í ferðir — og einnig stuðla að
félagsanda meðal stúdentanna.
Hjónagarði myndi væntanlega
fvlgja barnaleikvöllur, og þá
þyrfti ekki að fara með börnin
langar leiðir til að koma þcim
í gæzlu, eins og mareir þurfa að
gera. Við reyndum að koma Guð
mundi á dagheimili í Reykjavík,
begar hann var tveggja ára, en
þar sem við búum utan lögsagn
arumdæmis Reykjavíkur var það
alveg vonlaust."
„Hvað réði nú vali þínu á
námsgrein Ásta Björt? — Áhugi
eða atvinnumöguleikar?“
Tannlækningar gott fyrir
gifta konu.
„Eiginlega var það tilviljun.
Ég notaði útilokunaraðferðina.
Meðan ég var í menntaskóla var
ég jafnvel að hugsa um að fara
í náttúrufræði til Noregs eða Sví
þjóðar, en þegar ég trúlofaðist
við námsbókunum á hillunni -
gaf ég upp öll plön um að fara
út fyrir landsteinana. Og af þvi,
sem hér er hægt að læra leizt
mér bezt á' tannlækningarnar. Ég
vissi að ég myndi gifta mig fljót
lega og gerði ráð fyrir að sem
tannlæknir væri gott að fá
vinnu hálfan daginn — eins og
reyndar kom á daginn. í sumar
ætla ég að vinna hálfan daginn
hjá Ríkharði Pálssyni tannlækni
og má þá vinna eins og ég vil. —
Mér fannst námið verða skemmti
legra eftir því sem á leið. bæði
vinnan og læknifræðilega hlið-
>n. í þessu námi kynnist maður
framtíðarstarfi sínu betur en i
mörgum öðrum greinum, því að
vinnan byrjar þegar á þriðja
ári.“
„En hjá þér Auðunn? Hvað
réði þínu vali?“
„Ég get nú ekk; 'sagt að ég
hafi haft köllun til þessa náms,
en hélt þó að þetta væri það,
sem ég hefði helzt áhuga á.
Fyrsta veturinn var ég tvístíg-
andi og vissi ekki hvort ég ætti
að halda áfram eða reyna að nota-
efnafræðina, sem maður lærir á
fyrsta ári í sambandi við eitt-
hvert annað nám, en að lokum á
kvað ég að demba mér í læknis-
fræðina,"
Læknanámi lýkur of seint.
Og varstu átiægður með valið?
„Ekki get ég nú sagt annað,
þótt ýmsu sé ábótavant í deild
inni. Það sem mér þykir verst
er hve seint maður er búinn.
Víða erlendis skilst mér að stú
dentar ljúki læknanámi 24-25 ára
en hér eru flestir 26-29 ára. Það
er allt of seint og þá er kandi
datárið og sérnám eftir. Mennta
skólanáminu þyrfti að haaa
þannig að maður gæti iokið t»-f
1-2 árum fyrr en nú er. Eftir
sem fleiri sérfræðingar koma
í kennarahópinn og nýjung#
Framhald á 14. síðu.
16. júni 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5