Alþýðublaðið - 16.06.1968, Blaðsíða 9

ÍÚLKAN,
cORSÆT ISRÁDHE RRAFRÚ
Nýtt líf.
ÞÓ AÐ Mary Wilson kynni
ekki í fyrstu alls kostar við sig
í Downing Street 10 varð henni
samt fljótlega ljóst, að staðurinn
hafði sitíhvað til síns ágætis.
Til dæmis var söguhelgi hans
orðin umtalsverð og áberandi,
þar sem svo margir frægir menn
höfðu verið þar búsettir lengri
eða skemmri tima, og þeir sem
þekktu jafn mikið til sögu lands
síns og þjóðar og Mary Wilson
gátu ekki lengi verið ósnortnir.
Mary Wilson komst fljótlega
að raun um það, að það sem
hún hafði álitið hina dæmigerðu
ensku húsmóður, hentaði ekki
sem bezt í Downing Street 10.
Til dæmis var það strax hent á
lofti í blöðunum, þegar hún
sagði upp eldabuskunni af því
að hún vildi heldur laga matinn
sjálf. Slíkt þótti aldeilis ekki
hæfa forsætisráðherrafrú. Og
ríkisstjórnin vildi sjálf sjá um
framreiðsluna í sambandi við
opinberar móttökur.
Auðvitað tók Mary Wilson
með sér gömlu, góðu þvottavél-
ina sína, þegar hún flutti í
Downing Street. Og henni kom
ekki annað til hugar en að halda
áfram að þvo þvottinn sinn sjálf,
eins og hún hafði til þessa gert.
En hún neyddist til að fá sér
þurrkara, því að erfitt var að
hengja út þvott í Downing
Street 10. Hún hélt áfram við-
skiptum við búðina, sem hún
hafði áður verzlað við, en nú
fékk hún bara heimsent í stað
þess að fara sjálf út til inn-
kaupa.
Eina aðstoðin, sem frúiii taldi
sig eiginlega ekki geta án verið
var við hreingerningar. Slíka
hjálp þáði hún aðeins þrjár
klukkustundir dag hvern, því að
hún kærði sig ekkert um ,,að
hafa fullt að þjónustufólki í
kringum sig daginn út og inn.“
En að því kom, að Mary Wil-
son neyddist til að semja sig að
nýjum og breyttum lifnaðarhátt-
um. Blaðasnáparnir og snobbar-
arnir gátu ekki séð hana í friði og
hin hefðbundna, rígskorðaða
brezka þjóð kunni því betur, að
frúin í Downing Street 10 væri
„fín frú.“ og Mary Wilsön komst
svo að orði í viðtali: „Ég erekki
lengur sjálfs mín húsbóndi
í sama mæli og áður, því að ég
neyðist til að þiggja hjálp hinna
og þessara — og margir neyðast
til að hjálpa mér. En ég er far-
in að skilja þetta og taka því
eins og sjálfsögðum hlut. Og ég
held þetta komi bara upp í
vana . .
Ætt og uppruní.
GLADYS mary BALDWIN
fæddist í Norfolk á Englandi
árið 1916. Hún var einkabarn
prests nokkurs. Faðir hennar
hafði unnið í verksmiðju frá
tólf ára aldri, en jafnframt
stundað guðfræðinám í frístund-
um. Tuttugu og níu ára gat. hann
snúið sér að prestsstöríum. Móð-
ir Mary starfaði einnig við sömu
verksmiðju, unz unnusti hennar
hafði hlotið prestsvígslu sína og
þau gátu gengið í hjónaband.
Mary minnist foreldra sinna
hrærðum huga. „Þau voru góðar
og guðhræddar manneskjur
bæði tvö. Og þau ólu mig upp í
guðsóíta og góðum siðum. Þau
voru frjálslynd á sinn hátt.
— Pabbi vitnaði t. d. fullt eins
oft í skáldskap og guðsorð í ræð-
um sínum.“
Mary hlaut menntun sína í
Sussex, en hún varð snemma
lestrarfús og námsþyrst. Hún
erfði bókelsku föður síns í rík-
um mæli. Ein af minningum
þeim, sem henni eru kærastar
frá þessum tíma, er á þessa
leið:
„Okkur var leyft að lesa skáld-
sögur þrjú kvöld í viku. Þess á
milli höfðum við bara skólabæk-
urnar handa á milli, en vegna
þess hve ég var afskaplegur
bókaormur las ég þær aftur og
aftur frekar en ekkert.“
Upp úr þessu nam Mary hrað-
ritun og vélritun, gerðist fær
við þá' gagnsömu iðju og fékk
út á hana ágæta vinnu. Það var
á því herrans ári 1934 . . .
Hamingjuár, harð-
æri.
MARY BALDWIN OG HAR-
OLL WILSON hittust fyrst árið
1934, þegar þau voru bæði
átján ára að aldri. Harold hafði
lokið síúdentsprófi í Bebington,
þar sem hann hafði einnig leikið
krikkett við góðan orðstír og
jafnframt verið fyrirliði „rugby-
liðs.“ Að auki stóð hann sig svo
vcl í námi og á prófum, að hon-
um var úthlutað styrk til háskóla-
náms í Oxford.
Wilson vai;um það bil að hefja
báskólanám, þegar leiðir þeirra
lágu saman. Að sögn Mary varð
það með svofelldum hætti:
— „Við hittumst í tennis-
klúbb. Og innan þriggja vikna
var giftingin ákveðin. En nám-
inu varð að Ijúka fyrst . . .“
Árið 1937 lauk Harold Wilson
háskólaprófi með ágætiseinkunn ,
frá Oxford — og varð aðeins 21
Framhald á 14. síðu.
Mary Wilson, kann bezt við sig innan veggja heimilis síns
hversdagsleg störf, . .
17. JÚNÍ 1968.
HÁTÍÐAHÖLDIN Í KOPAVOGI
1. kl. 13.30 Skrúðganga frá Félagsheimilinu.
2. kl. 14.00 Hátíðin sett í Hlíðargerði: Fjöln-
ir Stefánsson.
3. Fjallkonan flytur kvæði: Jóhanna
Axelsdóttir.
4. Guðmundur Guðjónsson syngur
lög eftir Sigfús Halldórsson við
undirleik höfundar.
5. Ávarp: nýstúdent Guðmundur
Einarsson.
6. Frá ungu fólki: þjóðdansarí glíma
o.fl.
7. Ríótríó skemmtir. (Helgi, Halldór,
Ólafur).
8. Leikritið: Húsið í skóginum.
(Auður Jónsdóttir stjórnar)
9. Skólahljómsveit Kópavogs. Björn
Guðjónsson stjórnar.
10. Skemmtiþáttur: Ketill Larsen,
Davíð Oddsson.
11. Samkór Kópavogs syngur.
Kl. 17.00 Knattspyrnukeppni á íþróttavell
inum í Vallargerði.
Kl. 17.30 Dans fyrir yngstu bæjarbúa við
Félagsheimilið. Fjalakettir og
„Basli,, leika.
Kl. 20.45 Kvöldskemmtun við Félags-
heimilið
1. Reiptog: Bæjarstjórn ogkennarar.
2. Skemmtiþáttur: Árni Tryggva-
son, Klemenz Jónsson.
3. Spurningaþáttur. Stjórnandi
Gunnvör Braga.
Dans til kl. 1.00 eftir miðnætti,
hljómsveit Ragnars Bjarnasonar
leikur.
Kynnir: Sigurður Grétar Guð-
mundsson.
Þ JÓÐHÁTÍÐ ARNEFND.
kaupum
hreinar
lérefts-
tuskur
PRENTSMIÐJA
ALÞÝÐUBLAÐSINS
■PP-—
Clf'i

16. juní 1968 .rr ALÞÝÐUBLAÐIÐ 9