Alþýðublaðið - 01.09.1968, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 01.09.1968, Blaðsíða 5
TOGAÐ 1 NAFNI DROTTNINGAR Á fyrsta ctegi fiskveiffideilunnar viff Breta var fréttamönnum boffiff í flugferff yfir veiffisvæffin, þar sem brezkir togarar stunduffu veiffar innan landhelgi undir herskipavernd. Gísli J. Ástþórsson var þá í þann mimd aff taka viff ritetjórn blaffsins, og 2. september 1958 birti Alþýðublaffiff eftirfarandi frásögn hans um þá för. Ég veit ekkli hvernig hersliip eiga að haga sér þegar þau eru send til fjarlægra landa til þess að sitja yfix togurum sem toga þar í nafni drottn- ingarinnar en þegar ég í gænmorgun flaug yfir tundur sp Uinn F-97, sem sat yfir brezkum togurum fyrir vest an, þá fannst mé hann væg- ast sagt haga sér skringilega. Ég sá ekk'; betur en hann væri annað kast ð að viðra sig upp við hann Óðin, sem lá grynnra en brezku togar arnir, en þess í milli æddi hann um allan sjó, rétt eins og kapteinn nn héldi að það væri komið stríð. Þetta var um áttaleytlð í gærmorgun, og það voru t?u togarar i landhelgi og tundur spillirinn, sem fyrr getur, og Óðinn. Og ég hef það fyrir satt, að þarna fáist ekki bein úr sjó um þessar mundir. Togárarnir voru þrjár til f mm mílur fyrir innan nýju línuna, og að minnsta kosti fimm voru að toga í drottn- ingarinnar nafni. Hinir voru með eins ólöglegan útbúnað og þeir gát,u við komið, Það var svo sem hálf míla á milli þeirra, í kringum þá og inn- an um þá öslaðj. F-97 og svo lá Óðinn þremur mílum inn ar, lét reka að okkur sýndist og datt hvorki af honum né draup. Þegar við flugum yf- ir hann um áttaleyið, sást ekki einn einasti máður uppi, og þegar F-97, — sem reynd- ar mun heita fullu nafnj, ,,Russell“ — komaskvaðandi upp að síðunni á honum nokkrum mínútum seinna, þá sáum við ekki úr flugvélinni neina hreyfingu á íslending- únum; þeir hafa liklega séð það svartara áður og ég gizka á að okkar menn hafi bara verið að fá sér kaffisopa n ðri. Þetta var með öðrum orð- um dálítið skoplegt öðrum þræði vestur við Kóp í ga>r- morgun: brezkur tundurspill ir allur á hjólum, níu togarar að hamast við að veiða ekki nejtt og svo hann Óðinn okk ar undir fallbysskjöftum her skipsins að drekka í róleg- heitum. Það var indælisveð- ur. V ð sáum Bretann klukk an 7,55. Þegar við nálguðumst tundurspillirinn blikkaði hann okkur með valdsmann legu brúarljósi. Við skildum ekki kveðjuna og hringsóluðum yfir hon- um. Við þóttumst sjá menn við fallbyssu í skutnum, brezki fáninn blaktl á aftur siglunni og því sem næst mið skips á bakborða stóð hópur sjóliða og góndi á okkur. Við flugum yfir togarana og sáum lítið til mannaferða: einn og einn gulan stakk eins og geng.ur. Við tókum mynd ir. Við héldum heimleiðis klukkani 8,30. Þá var hinn vígreifi „Russ ell“ búinn að æða gegnum togaraflotann, stefndi í suð- urátt og fór mikinn. Það var eins og skrattinn væri á hæl unum á honum. Og sem manní er farið að detta í hug, að nú hljóti Bretinn held ur betur að eiga von ó verð ugum andstæðingi, kemur ekki varðskipið ,,Albert“ siglandi, — vindur sér snúð ugt framhjá tundurspillinum og heldur virðulega í norður átt. Þá vantar klukkuna tutt- ugu og fimrri mínútur í níu. Og nú gerist það, að bryn- drekinn ,,Russell“ kúvendir og eltir varðskipið „Albert“, sem er hvorki meira né minna, en 201 tonn. Og „Albert“ duggar þetta í rólegheitum. Og það sáum við síðast fyrir vestan, að herskip hennar hátignar flýtti sér sem mest það mátti til togara hennar hátignar, — þar sem ekki fæst bein út sjó. — G.J.Á. * ORÐ UGLUNNAR Þagar landhelgisdeilan hófet hafði Alþýðublaðið það fyrir sið að ‘hintá daglega stutta útleggingu á máLefinium dagsins á dag- bókansíðu btaðsins. Orð uglunnar var þettia. fcallað, og mun vera eins konar fyrhrennari vitringanna, sem nú enu á öftustu síðu iblaðsiinis. Og ugian hafði ýmisíliegt um landhelgismálið að siegja, þegar deilan við Biteta íhófst. Við isikulum ihér rifjia upp örfá dæmi: Strax anniam september befur uglan þetta að segja um málið: — Hér eftir segjum við ekki að brotlegir menn séu breyzkir, heldur brezkir! Noikkrum dögum síðar kom það á daginn, að unfirgir brezkir toganar undu því illa að þurfa að veiða áfcveðinn tímia í veiðiför innan llandhelgi undir herskipaivemd, töldu þeir sig fá minni afla (þá en ellia. Um það sagði uglan: — Nú er brezk freigáta á leiðinni mieð hraðfrystan fisk. Vopnaviðskipti í landhelgisdeilunni urðu með nokfcuð sérstökum bætti þar eð um skeið, skiptust þeir Eiríkur Kristófersson skip- herrfi og Anderson flotaforihgi Breta á tilvitnunum 1 Biblíuna, og fylgdust roenn í spienningi mieð þeim viðsfciptum. Þar um sagði ugla Alþýðublaðsins: — Ætli landhelgisdeilan verði efcki nefnd 'Bibliíuisitríöið mikla í mannkynssögurpn? Myndin hér til hliðar er tvímælalaust frægasta skopmynd, sem birtisi meðan þorskastríffiff stóff yfir. Hún birtist fyrst í Alþýffublaffiinu í maí 1959, en þá höfffu brezlcir hersfcipa- foringjar kvartaff undan affgangrshörku íslenzkra varffskipa á miffunum. Mynd þessi var síffan tekin upp og birt. í ýmsum blöffuni víða um lönd, og þaff þarf auffvitaff ekki aff taka þaff fram, aff þaö var ritstjóri Alþýffublaffsins, Gísli J. Ástþórsson, sem teiknaði myndina. tv vwwwwvwú 1. sept. 1968 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.