Alþýðublaðið - 01.09.1968, Blaðsíða 9

ÞuríffarbúS.
rasphúsi Kauprniannahafnar og
var þá dæmdur til dauða og sjðar
hálshöggvinn. Gengu sögur um
að morðið á fangaverðinum hefði
verið framið að einhhverju leyti
af misskilningi eða að ísl. ráns-
maðurinn hafi að einhverju leyti
verið narraður til að fremja
ódæðið en hitt er ljóst, að ís-
lendingurinn varð vel og karl-
mannlega við dauða sfnum og
danskir ortu um hann ljúfan
sálm.
„Aldrei þekkt
vandaðra og betra
fólk“
í upphafi þessa greinarstúfs
er vitnað í Pál ísólfsson en hann

er sennilega þekktasti núlifandi
Stokkseyringurinn og dvelur á
sumrin þarna austur frá rétt
austan við þorpið í skála sínum,
sem hann kallar ísólfsskála.
ísólfsskáli er fögur og stiL
hrein bygging en stingur óneit-
anlega í stúf við öll kreppuhúsin
í kauptúninu.
Kyrrlát rómantísk tjörn prýð-
ir plássið og þar nálægt eru
Hulduklettar þar sem Páll segir
að hafi verið álfar og stundum
sést þar ljós.
Ég gat um fjöruna fyrst og
ég stenzt ekki freistinguna að
taka upp lýsingu Páls á þangfjör.
um úr bók þeirra Matthiasar Jó-
hannessen og hans „Hundaþúfan
og hafið“, en þar segir svo:
„Við fórum á' stórstraumsfjöru
fram undir brimgarðinn að skera
þang af klettum með ljá og síð-
an var það borið í snærisnet og
látið liggja þar, þangað til féll
aftur að, þá fór bingurinn á flot
og honum var róið í land. Þegar
féll undan honum aftur með
útfalli, var þangíð borið upp í
sandinn, breitt úr þv{ og þurrk.
að eins og hey. Siðan flutt inn
í eldhús og brennt í hlóðunum.
Þá var góð lykt hjá afa og ömmu
og mér fannst skemmtilegt að
heyra snarkið, þegar þangbólurn-
ar sprungu."
Um drykkjuskapinn á' Stokks-
eyri í gamla daga segir Páll á
þessa leið í sömu bók:
það var engin verzl.
un svo ómerkileg í den tfð að
hún seldi ekki ágætis brenni-
vín. En nú hefur þessu ,stór-
hrakað. Þeir brugguðu í gríðar.
stórt fat í vesturbúðinni hjá
Lefolii á Eyrarbakka. Fatið var
margar tunnur, hef ég heyrt.
Vanalega látnaí ein' eða tvær
fötur af sjó í hvert brugg til að
gera bragðið dálftið saltara og
herða á drykkjunni. Körlunum
þótti þetta fyrirtaksdrykkur og
kaupmennirnir undu glaðir við
sitt. Þá höfðu menn bísnessvit
ekki síður en nú. Annars sögðu
karlarnir mér að til væri tvenns
konar brennivín, kornbrennivín
og mannaskítsbrennivín, sem þeir
kölluðu svo af þvf það var svo
rammt, en það hafði þau áhrif
sem til var ætlazt og annars
var ekki krafizt. Dömuvín voru
líka til, óáfengar saftir, enda sá
ég aldrei vín á nokkurri konu í
mínu ungdæmi."
Um fólkið sem byggði þetta
pláss í fjörunni segir Páll á öðr-
um stað þessi orð:
„Aldrei hef ég þekkt vandaðra
og betra fólk en þessa strand-
búa.“
Lesbjart norður
undir Ingólfsfjall
í öndverðum desember 1926
kom upp mikill eldur á Stokks.
eyri og er mér til efs að meiri
eldur hafi uppkomið hérlendis,
þegar miðað er við mannfjölda
óg mætti lfkja þessum bruna við
eldana í Kaupinhöfn sem svo
frægir eru.
Það var um hálf ellefu leytið
kvöldið 9. desember, sem eldurs
kom upp í svokölluðu Ingólfs-
húsi á Stokkseyri, en það hús
stóð nokkuð miðsvæðis, en í
því var á sínum tíma verzlunar-
félagið Ingólfur, sem Ólafur
Árnason stjórnaði en hann var
mágur Ólafs Friðrikssonar fyrrv.
ritstjóra. Hús þetta hafði þá um
nokku,rt skeið staðið tómt en
Framhald á bls. 10.
Vinther þríhjól
fást í þrem stærðum.
Einnig reiðhjól í
öllum stæröum.
ÖRNENN
Spítalastíg 8. — Sími 14661. — Pósthólf 671.
VERÐ FJARVERANDI
til 20. október. — Staðgengill Jón G. Nikulás-
son, Háteigsvegi 6. /
Ófeigur J. Ófeigsson.
LITAVER
122-24
10-32262
Pilkingtcn’s postulín
veggflísar
Stæröir: 'VAz cjns 15 cm og 11 cm x 11 cm,
Barrystaines linoleum
parket géJfflísar
Stærðir: 10 cm x 90 cm og 23 cm f 23 cm.
GOTT VERÐ

Innröitimim
ÞOBBJÖBNS BENCDXKTSSONAR
lagólfsstræ ti 7
AthugiS opið frá kl. I — 8 e.h.
1. sept. 1968 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 9