Dagur - 12.02.1958, Blaðsíða 14

14
D A G U R
Miðvikudaginn 12. febrúar 1958
r
Armann Dalmannsson:
Hlutverk
ÞaS er hverju málefni ómetanleg-
ur styrkur, að góð sanivinna takist
um það við þá aðila, sem dreifa út
fregnum til almennings urn það,
sem gerzt hefur, er að gerast og á
að gerast. Eins og gefur að skilja.
er það íþróttastarfseminni hin
mesta liðveizla, að blaðamenn fylg-
ist sem hezt með því, sem gerist í
þeirn málum og hafi glöggan skiln-
ing á þýðingu þeirra. Hvergi er
þess eins mikil nauðsyn eins og þar,
sem ekki eru tök á að gefa út sér-
stakt íþróttablað.
Árnrann Dalmannsson.
Eftir að íþróttabandalag Akur-
eyrar var stofnað 1944, ræddi stjórn
þess um þessi ntál við blaðamenn á
Akureyri. Mér er ljúft og skylt að
votta blaðamönnunum þakklæti
fyrir góða fyrirgreiðslu blaðanna á
Akureyri allan þann tfma, sem
bandalagið er búið að starfa, enda á
sh'kt samstarf að geta leitt til góðs
fyrir báða aðila, íþróttastarfsemina
og blaðaútgáfuna. Yngstu lesend-
urnir taka fæstir blöðin til þess að
kynna sér sókn eða vörn í stjórn-
málabaráttunni, fræðandi ritgerðir
eða bókmenntagagnrýni. Fjöldi af
drengjum keppist aftur á móti við
að ná í blöðin, til þess fyrst og
íremst, að lesa íþróttafréttir, sjá af
þeim myndir, sem beztum árangri
hafa náð og kynna sér það, sem um
þá er sagt. Æskufólki eru íþróttir
jafn eðlileg lífsnáuðsyn eins og smá-
börnum leikir. Jafnvel þó við bann-
færum alla íþróttakeppni og brýn-
um fyrir því, að annað sé þarfara
við að fást, þá lætur athafnaþráin
ekki undan og því er auðveldara að
beina húga æskunnar frá óhollum
lífsvenjum að vettvangi íþróttanna
heldur en annað. Athafnaþránni
verður að svala á einhvern hátt.
Fimleikasalir, sundlaugar, íþrótta-
vellir, skautasvell og skíðabrekkur
er allt til samans og hvert fyrir sig
heilsusamlegur vettvangur til þess
að svala eðlilegri athafnaþrá æsku-
manna. Yngstu lesendur blaðanna
fylgjast ekki sízt með því, sem ger-
ist á þeirn vettvangi, og er því ó-
maksins vert fyrir blaðamennina að
gera sér ferðir þangað.
íþróttablandalag Akureyrar telur
nú sex íþróttafélög innan sinna vé-
banda með samtals á annað þúsund
félagsmenn. Einnig eru starfandi
sérráð í fimm íþróttagreinum:
sundi, skíðafþróttum, frjálsum í-
þróttum, knattspyrnu og hand-
knatteik. Síðastliðið ár tóku Akur-
eyringar þátt í landsmótum í flest-
um íþróttagreinum og kepptu auk
þess nokkrum sinnum við íþrótta-
flokka utan héraðs, innlenda og út-
lenda. í sundkeppni milli Akureyr-
ar, Hafnarfjarðar og Reykjavíkur
blaðanna
höfðu Akureyringar bezta útkomu
og kom í þeirra hlut veglegur verð-
launabikar, gefinn af Hafnfirðing-
um. í byrjun síðasta árs voru nokkr-
ir ungir skíðamenn frá Akureyri við
æfingar á Norðurlöndum, og fimm
skautamenn voru í jólaleyfinu um
síðustu áramót við æfingar í Nor-
egi, og eftir áramótin fóru tveir
ungir knatispyrnumenn til náms-
dvalar í Þýzkalandi. Þýzkur knatt-
spyrnuþjálfari kenndi hér seinni
Jiluta vetrar og fram eftir sumrinu.
Allt gefur þetta vonir um vaxandi
starfsemi.
Ef við lítum í blöðin frá þeim
tíma, sem Dagur hóf göngu sína, þá
sjáum við fljótt, að miklar breyting-
ar liafa orðið á þessu sviði sem öðru.
Skilyrði til íþróttaiðkana eru marg-
falt lretri og fjölbreyttari, þó mörg
verkefni til umbóta séu enn óleyst
og jafnvel eftir að lyfta „grettistök-
um" á því sviði. Þrír fimleikasalir
eru nú í stöðugri notkun allan vet-
urinn, af skólunum frá kl. 8.30 til
kl. 18 og af íþróttafélögum og í-
þróttaflokkum frá kl. 18 til 22. Er
nú orðið aðkallandi að .byggja til
viðbótar stóran fimleikasal til í-
þróttasýninga og kappleikja og jafn
framt til fþróttakennslu hjá skólum
og íþróttafélögum.
Sundlaugin er í stöðugri notkun
allt árið um kring. íþróttaleikvang-
urinn fullnægir ekki orðið þörfum
félaganna yfir sumarið. Auk hans
þurfa stærstu félögin að f;í hvort
fyrir sig sérstakt æfingasvæði. Gcrt
er ráð fyrir að koma upp búnings-
klefum við leikvanginn næsta sum-
ar. Vinna Jrarf að því að skapa betri
skilyrði til þess að unnt sé að halda
við skautasvelli á leikvanginum, er
veðrátta leyfir. Mörgum fleiri fram-
kvæmdum er þar ólokið enn.
Uppi á Glerárdal er stórt mann-
virki í smíðum, sem á að bæta mjög
aðstöðu til skíðaiðkana og verður
næsti áfanginn þar á eftir að koma
upp togbraut vegna æfinga í svigi
og bruni.
Það eru mörg óleyst verkefni, sem
verið að að þoka áleiðis og hefja
undirbúning að. Varðandi fram-
kvæmdirnar veltur mest á afkornu
bæjarfélagsins og möguleikum þess
til fjárframlaga. Bærinn verður að
sjálfsögðu að „sníða sér stakk eftir
vexti". Við það verða íþróttamenn
sem aðrir að sætta sig.
Akureyri hefur margt til síns á-
gætis, bæði sumar og vetur. Sam-
gönguskilyrði eru orðin það hag-
kvæm, að miklar líkur eru fyrir vax-
andi ferðamannastraumi til bæjar-
ins. Þá er veigamikið atriði að geta
boðið upp á sem fullkomnust skil-
yrði til íþróttaæfinga.
Þó að starfssvið okkar sé fyrst og
síðast moldin og rniðin og höfuð-
verkefni blaðanna eigi að miðast
við það, þá liafa þau einnig stórurn
verkefnum að sinna, þar sem eru
uppeldis- og menningarmál þjóðar-
innar. Hér hefur lítillega verið á
eitt drepið af þeim, sem ekki hefur
óveruleg áhrif á uppeldi æskunnar.
Blöðin eru mikils megnug um það
að beina hug ungra manna til
hollra viðfangsefna og hvetja þá til
athafna. Nú, Jregar 40 ár eru liðin
frá því að Dagur birtist fyrst í dags-
ins Ijósi, vil ég nota tækifærið til
þess að flytja honum árnaðaróskir
og þakkir fyrir hlutdeild hans í mál-
efnum íjiróttamanna. Ég vona, að
honum takist að halda sér síungum
hve mörg sem árin verða, meðal
annaris með því að „rétta æskunni
örvandi hönd".
Armann Dalmannsson.
Gainal! blaðamaður
talar við sjálíaii si^
Þegar gamall blaðamaður liefur
lofað upp í ermi sína.að skrifa fá-
einar línur fyrir blað í tilefni af af-
mæli Jiess, verður honnm á að líta
inn í sjálfan sig og er þá áþekkt
farið og Vestfirðingi, sem „veður í
sjálfum sér“. Hann stendur opinn
og berskjaldaður fyrir. Nú á hann
hvergi heima í blaðamennskunni.
Hann er að vísu frjáls og öllum ó-
háður, en getur Jjó ekki öðru hvoru
setið á strák sínum og liripar í
skyndi greinarstúf í eitthvert blaðið
um gamalt og nýtt áhugamál sitt.
Því blaðamaður á margvísleg álruga-
ntál ævina á enda! „Hugúr hans er
sem harpa með lnindrað strengja
mál.“ Hann er Velvakandi bræðra
sinna og Velsporrekjandi, og vill
einnig vera Velbergklífandi, Jiegar
því er að skipta. F.n það er erfitt á
Jjessum dögum, Jjegar blaðamaður
þarf að vera annað hvort hvítur
eða svartur — eða helzt rauður til
að vera húshæfur í einhverju flokks-
blaðinu. Og því á gariiall blaðamað-
ur alls staðar og hvergi heima!
Austfirðingur og blaðamaður kýs
Jjví að bregða sér í „Vestfirðing" og
„vaða spottakorn í sjálfum sér“.
Hann lítur því í eigin barm og
spjallar við sjálfan sig, Honum er
Jjví líkt farið og stráknum, sem
sagði, að alltaf væri gaman að tala
við skynsaman mann, — og talaði
Jjví við sjálfan sig.
Margir hugsa á æsktiárum, að
blaðamennska hljóti að vera „aga-
lega spennó" — og það-er hún líka,
Jjótt hún geti einnig orðið „agalega
þreytandi", Jjegar unnið er daga
og nætur á spretti og spani í æsandi
kapphlaupi.
FRÁ SÓLHÝRUM SUNÐUM
Litið í Politikens Ugeblad. Vikan 26. jan.-l. febr.
Flutningur hóskólans.
Hafnarháskóli kemst nú ekki
lengur fyrir í húsakynnum sínum í
gamla borgarhlutanum — og hefur
hann þó mörg hús undir — en stúd-
entum fjölgar stöðugt. Er Jjegar á-
kveðið, að hluti hans, eða Tækni-
háskólinn, verði fluttur úr mið-
borginni — út í Lundtofte.
Vilja nú ýmsir, að allur háskólinn
verði fluttur þangað og byggt yfir
hann í einu lagi, en aðrir, að skól-
anum verði skipt í tvo skóla.
í leiðara segir m. a. þetta um
málið:
„Hvers vegna á háskóli endilega
að verða svo st<ir, að hann sprengi
utan af sér öll föt? Nú ríkir einhver
viðleitni í þá átt, að allt Jjurfi að
vera svo óskaplega stórt. Húsin eiga
að gnæfa upp í himininn og borg-
irnar að teygja sig óendanlega í
allar áttir, og við losnum allir úr
persónulegum tengslum hver við
annan. Til þessa eru Jjað. aðeins
skólarnir, sem hafa komið auga á
þessa hættu. Að vísu sáu þeir hana
of seint og spyrntu Jjá fyrst við fót-
um, er nemendatalan var komin í
um 30 í bekk. Þeir hefðu betur
stanzað við 24, en hvað um Jjað.
Þeir hafa a. m. k. inimið staðar. Og
Og ef til vill ætti Hafnarháskóli að
stanza og hugsa sitt ráð, áður en
prófessor, sem nú heldur fyrirlestur
fyrir 200 stúdentum, þarf að nokkr-
um árum liðnum að tala yfir hausa-
mótunum á 400 eða 600.
Hví ekki að stofna þriðja háskól-
ann í landinu? SvíJjjóð hefur fjóra
háskóla og eignast sjálfsagt brátt
þann fimmta. Þrír háskólar verða
áreiðanlega ekki of margir fyrir
Danmörku."
Munið spilakvöld Léttis
sunnudagskvöldið 16. febr.
kl. 8.30 í Alþýðuhúsinu.
NÝKOMIÐ:
Mikið úrval af
eyrnalokkum
og hálsfestum
Verzlunin DRÍFA
Simi 1521.
barna, kvenna og
karlmanna
Vefnaðarvörudeild
Drengjaskyrfur
hvítar og mislitar, á 5—12 ára,
verð frá kr. 38.00.
Vefnaðarvörudeild
Starf blaðamanns er sífellt kapp-
hlaup við h'fið sjálft. Og stundum
einnig við dauðann. Og blaðamað-
ur Jjarf að vera sannur velvakandi.
Skyggn, forspár, snarráður og sprett-
liarður. Hann verður að ná tökum
á atburðunum, áður en þeir gerast,
eða a. m. k. jafnóðum. Annars eru
þeir hlaupnir lrá honum og orðnir
gamlir. Og hann stendur ráðalaus
og horfir á eftir þeim.
Helgi Valtýsson.
En ráð er við öllu nema ráða-
leysi, og góður blaðamaður er aldr-
ei ráðalaus. Hann horfist alltaf í
augu við atburðina. Væntir Jjeirra
og er viðbúinn — eins og skáti. Be
prepared! — Og blaðamaður er skáti
og íþróttamaður, sem setur daglegt
met í samkeppni við sjálfan sig. En
Jjað er sú eina samkeppni, sem er
nokkurs virði í Jjróun lífsins, því
liún er lífið sjálft! Vöxtur Jjess og
Jiroski.
Ég hef reynt Jjetta sjálfur um
all-langt skeið. Erlendis og heima.
A. ýmsum aldri. Þess vegna er mér
það svo friinnisstætt. Og gaman
væri að rifja Jjað upp. En Jjað yrði
„útvarpssaga" í 2—3 bindum og
tæki heilan vetur að þylja! — Og
Jjess vegna spjallar gamall blaða-
rnaður lieldur við sjálfan sig! — og
skammdegisnótt er oft löng. Og
hana á hann sjálfur.
Þá reka allmörg sprek á minn-
inganna sökkvisæ, og fæstum Jjeirra
verður bjargað á land. Segir harin
Jjví með Fornólfi:
„Hver tæmir allt Jjað timburrek
á tímans Stórasjó,
iixartálgú-Spýtur, sprck
og spónu? — Til er nóg.“
Og á fertugsafmæli Dags vill
gamall blaðamaður óska honum
þess, að á fjörur hans reki mörg
nýtileg sprek utan af Stórasjó vorra
óræðu ára. Og samtímis Jjakkar
hann gott húsaskjól öðru hvoru um
rnargra ára skeið.
Hclgi Vallj/sson.
- Tannhvöss tengda-
mamma
(Framhald af 3. síðu.)
alvara en okkur grunar, enda
hefur hún sýnt, að alvarlegar
hliðar mannlífsins getur hún
túlkað ekki síður, sýnir það fjöl-
hæfni hennar og hæfileilca.
Frú Emilía við þökkum þér
allar þær stundir er þú hefur
fórnað fyrir leiklistina. Þökkuttr
þér að þú gafst aldrei upp á að
þjóna hinni göfugu list. Me’gi
þér auðnast að dveljast sem
lengst við hirð hinnar göfugu
Thalíu.“ — E. D.