Dagur - 23.11.1984, Blaðsíða 3
•'A
23. nóvember 1984 - DAGUR - 3
Fljótir til
Húsvíkingar
Það mun hafa verið fyrir þremur til
fjórum árum, að ég sneri nokkrum
Hafnarfjarðarbröndurum upp á Hús-
víkinga, jafnframt því sem ég skor-
aði á Húsvíkinga að svara nú fyrir sig
og láta Akureyringa hafa það óþveg-
ið. Ég varð ekki var við nein við-
brögð frá Húsvíkingum þá, ekki
nema þegar ég hitti fulltrúa þeirra á
förnum vegi. Pá höfðu þeir orð á því,
að nú yrði að fara að gera eitthvað í
þessu. Og ckki voru þeir iengi að átta
sig á hlutunum, því um daginn var
hálft Víkurblaðið uppfullt af Hafn-
arfjarðarbröndurum, snúnum upp á
Akureyringa. Þetta tók þá ekki nema
nærri hálfan áratug, blessaða.
Ein sagan segir frá Akureyringi,
sem réði sig til fiskvinnu á Húsavík.
Hann mætti alltaf of seint til vinnu á
morgnana. Petta líkaði verkstjóran-
um ekki og fann hann að við Akur-
eyringinn.
- Gerir þú þér grein fyrir því
drengur minn, hvenær við hefjum
störf hér í þessu fyrirtæki á morgn-
ana?
- Nei, svaraði strákur, þið eruð
alltaf byrjaðir þegar ég kem!
hamarim
En það er sjálfsagt að launa Húsvík-
ingum sendinguna og í því sambandi
datt mér í hug sagan af Húsvíkingun-
um, sem voru að gera við þakið á
Húsavíkurkirkju. Öðrum þeirra varð
fótaskortur, en í fallinu greip hann í
annan fót félaga síns og dró hann
með sér. En sá hélt á hamrinum og
tókst að krækja honum í þakrenn-
una. Parna héngu kapparnir á þak-
rennunni og gátu litla björg sér veitt.
Þá segir sá sem hélt í hamarinn:
- Ef þú sleppir ekki fætinum á
mér þá Iem ég þig með hamrinum!
Stórborgjmar
hœttulegar
Og svo var það húsvískur vinur
minn, sem brá sér til Borgarinnar.
En þar ríkir skálmöld og þegar vinur
minn var að koma úr „Holly“ var
ráðist á hann og ræningjarnir vildu
fá veski þess húsvíska. En hann varð-
ist lengi vel, enda Þingeyingar þekkt-
ir fyrir að vera rammir að afli. En
lokst lét hann þó undan og afhenti
veskið. En í því var ekki annað en
skitinn fimmtíukall. Þá sneru árásar-
mennirnir sér forviða að Húsvíkingn-
um og spurðu hvers konar mótþrói
þetta hefði verið út af einum fimm-
tíukalli.
- Ég hélt að þið ætluðuð að hafa
af mér tíu þúsund krónurnar sem ég
setti í vinstri skóinn minn, svaraði
Húsvíkingurinn hróðugur.
Ég vona að Húsvíkingar kunni að
meta þessar gamansögur, eins og þær
eru meintar, þó skopskyn þeirra sé
óneitanlega umdeilt. Eitt er þó víst í
því sambandi, þeir hlæja flestir í þrí-
gang að hverjum brandara; fyrst þeg-
ar þeir heyra hann, aftur þegar hann
er útskýrður fyrir þeim og í þriðja
sinnið þegar þeir loks fatta hann.
Þetta staðfestir sagan af manninum,
sem kom inn á barinn á Húsavíkur-
hótelinu. Hann bauðst til að segja
barþjóninum nýjasta Húsavíkur-
brandarann.
- Égaðvaraþig,égerHúsvíking-
ur, sagði barþjónninn.
- Það er allt í lagi, ég segi hann
þá bara hægt, sagði gesturinn.
Engjr
smákarbr
Ég brá mér á barinn á Hótel Húsavík
fyrir skömmu þegar ég var á ferð fyr-
ir austan. Þá kom einn heimamanna
í salinn á völtum fótum og drafaði
yfir lýðinn: Ég er Guð almáttugur.
- Aumingja maðurinn, sá er illa
drukkinn, sagði einhver.
- Jæja, ég skal sanna mál mitt,
sagði sá fulli, fór síðan út á götu og
yfir að næsta húsi. Þar knúði hann
dyra ákveðið, þar til úrill frú stakk
höfðinu út um glugga.
- Guð minn almáttugur, ert þú
kominn aftur, sagði hún þegar hún
sá komumann.
Ég hef trú á því að það hafi verið
þessi sami Húsvíkingur sem var á
ferð í ísrael og ætlaði að fá sér far
yfir Galileuvatnið. Honum þótti
ferjugjaldið svívirðilega hátt, en lét
sig nú samt hafa það. En þegar ferjan
lagði frá bryggju heyrðist hann tuldra
í barm sér:
- Engin furða að Jesús gekk.
Pjófavarnir
ílagi
Annar Húsvíkingur, sem kom á bar-
inn áðurnefnt kvöld, vakti einnig at-
hygli mína. Hann rogaðist nefnilega
með heljarmikla útidyrahurð með
sér og hafði haft það af að drasla
henni upp alla stigana, því barinn er
á 4. hæð. Þjónninn spurði manninn,
hverju þetta sætti.
- Nú, ég týndi útidyralyklinum f
gærkvöld, en nú getur sá sem finnur
hann ekki komist inn til mín, því ég
er með hurðina.
- En hvað gerist þá ef þú týnir
hurðinni, rétt eins og lyklinum?
- Það er allt í lagi vinur, ég skildi
nefniiega eftir opinn glugga.
En daginn eftir sagði barþjónninn
mér þá sögu, að hann hefði fylgst
með hurðarmanninum og hann hefði
haft sig með hurðina heim. Þjónninn
sagðist hafa bankað upp á hjá karli,
þegar hann var viss um að hurðar-
maðurinn var sofnaður. Eftir
skamma stund kom hurðarmaðurinn
samt til dyra, en ögn úldinn.
- Fyrirgefðu að ég skyldi vekjaþig
vinur, ég vildi bara ganga úr skugga
um að þú værir örugglega sofnaður,
sagði þjónninn.
- Já, já, þetta er allt í lagi, ég
þurfti hvort sem er að fara til dyra!!
Nú erum við búin að fá á hreint
hverjir tvímenningarnir eru sem við
vorum ekki viss um að þekkja á
myndinni, sem birtist í síðustu
Blöndu. Sá með prjónahúfuna er
Árni Gunnar Tómasson, sem látinn
er fyrir mörgum árum, en hái mynd-
arlegi maðurinn með pípuhattinn er
enginn annar en Árni Valur Viggós-
son, fyrrum Ijósameistari hjá leikfé-
laginu.
TÖLVUSÝNING
Á AKUREYRI
í tilefni stækkunar húsnæðis TÖLVUTÆKJA sf.
verður haldin sýning á ýmsum tölvubúnaði að Gránu-
félagsgötu 4, 2. hæð nk. laugardag og sunnudag
frá kl. 13-18.
Þar kynna m.a.:
Skrifstofuvélar hf., Reykjavík
IBM einkatölvur, IBM og STAR prentara
ásamt ýmsum hugbúnaði.
Tölvuskólinn Framsýn
samstarf skólans og TÖLVUTÆKJA sf. um fyrirhugað
námskeiðahald á Akureyri.
Nýjung á sviði tölvumenntunar frá ATI - tölvustýrt nám
Tölvutæki sf.
tilgang og markmið fyrirtækisins.
Televideo PC og tilboð fyrirtækisins á tölvutækjum.
TÖLVUTÆKI s.f
GRÁNUFÉLAGSGÖTU 4 S= 2 61 55 AKUREYRI
PÓSTH.565 N.NR.8959-1368
Hefur þú
gert veró-
samanburó
nýlega?
izíír (SCÍCl í 1. lítra f lösku
-góóur drykkurágóóu verói
cca
Verksmiójan