Dagur - 24.04.1985, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 24. apríl 1985
Þórir Óttarsson:
Ég vona bara að það verði eins
gott og í fyrra.
Sigurbjörg Björnsdóttir:
Mér líst mjög vel á það, það
hlýtur að verða gott.
Hvernig líst þér á
komandi sumar?
Anton Eiríksson:
Ég held það verði frekar kalt.
Guöfínna Sigurbjörnsdóttir:
Ég bara veit það ekki, en ég
vona það besta. Við skulum
segja að það verði alveg ágætt.
Landsliðsmiðvörður í
framkvæmdastjórastólinn
Róbert á meðan hann klæddist Víkingsbúningnum. NT-mynd
- Spjallað við
Róbert Agnarsson,
nýskipaðan
framkvæmdastjóra
Kísiliðjunnar
í Mývatnssveit
Nýlega var Róbert Agnarsson,
skrifstofustjóri við Kísiliðjuna
í Mývatnssveit ráöinn fram-
kvæmdastjóri þar í stað Há-
konar Björnssonar sem ráðinn
hefur verið forstjóri Áburðar-
verksmiðjunnar. Róbert sem
er viðskiptafræðingur að
mennt hefur hlotið skjótan
frama innan fyrirtækisins en
það þarf ekki að koma á óvart.
Róbert er mikill keppnismað-
ur. Gamalreyndur landsliðs-
miðvörður í knattspyrnu og
einn af máttarstólpum fyrstu
deildar liðs Víkings hér á árum
áður. Meiðsli komu í veg fyrir
frekari frama innan landsliðs-
ins en Róbert þarf ekki að
kvarta. Hans bíða verðug
verkefni í Mývatnssveit.
Blaðamaður Dags ræddi við
Róbert skömmu eftir að hann
var skipaður í framkvæmda-
stjórastöðuna og spurði hann
fyrst hvernig það hefði atvikast
að hann réðst til Kísiliðjunnar
í upphafi?
- Ég útskrifaðist úr Háskólan-
um 1982 og fyrst eftir það réð ég
mig í skammtímaverkefni hjá
fjármálaráðuneytinu. Ég rak
síðan augun í auglýsingu í Morg-
unblaðinu um að viðskiptafræð-
ing vantaði til Kísiliðjunnar og ég
sótti um af rælni. Ég fékk stöð-
una og það sem síðan hefur gerst
hefur svo sannarlega verið ævin-
týralegt. Skrifstofustjóri Kísiliðj-
unnar hætti í nóvember 1983 og
mér var þá boðin sú staða og nú
er það framkvæmdastjórastaðan
sem ég tek við 1. júní nk.
- Hvernig líst þér á að taka við
þessu starfi?
- Ég get ekki neitað því að ég
er mjög spenntur.
- Nú má segja að smá skuggi
hvíli yfir Kísiliðjunni í augnablik-
inu vegna þeirra deilna sem verið
hafa innan héraðs og utan um
framlengingu námaleyfis verk-
smiðjunnar í Mývatni. Heldurðu
að hægt verði að jafna þennan
ágreining?
- Ég held að það verði niður-
staðan að báðir aðilar komi sér
saman um skynsamlega lausn á
þessu máli. Aðalatriðið er það að
frekari rannsóknir verða að fara
fram og ef það kemur í ljós að
lífríki vatnsins er hætta búin
vegna vinnslunnar þá eru allir
sammála um að endurskoða
þetta mál.
- Hvernig er staða Kísiliðj-
unnar nú?
- Kísiliðjan er nú að koma
upp úr ákaflega erfiðu tímabili.
Pað þurfti að leggja út í mjög
miklar fjárfestingar þegar þrærn-
ar eyðilögðust í jarðhræringum en
við erum að vinna okkur út úr
því nú. Það er mjög bjart fram-
undan hjá okkur ef við fáum að
starfa í friði. Söluhorfur eru góð-
ar og verð hagstætt og við seljum
alla framleiðslu um leið, segir
Róbert.
Þess má geta að nú starfa um
75 manns við Kísiliðjuna en auk
þess skapar verksmiðjan stór at-
vinnutækifæri í sveitinni og á
Húsavík. Byggðin í Reykjahlíð,
hótelið og fleiri þjónustuaðilar
eiga einnig mikið undir Kísiliðj-
unni og það eru því fleiri en þess-
ir 75 starfsmenn sem byggja af-
komu sína á verksmiðjunni.
- Svo við víkjum nú að öðrum
hlutum. Verður þú áfram með
HSÞ-b í knattspyrnunni í sumar?
- Ég ætla að reyna það en það
fer auðvitað mikið eftir því hvað
berst hér inn á borð af verkefnum
til mín.
- Þú hefur þjálfað liðið?
- Já ég hef verið með það tvö
keppnistímabil og það er hug-
myndin að þjálfa líka í sumar þó
að ekki hafi enn verið gengið frá
þeim málum.
- Þið áttuð nokkuð gott ár í
fyrra?
- Það má segja að þetta hafi
gengið vonum framar. Það voru
margir sem spáðu okkur falli en
við urðum í þriðja sæti í okkar
riðli í þriðju deildinni þannig að
við megum vel við una.
- Og þið hafið einnig verið
með sterkt lið í innanhússboltan-
um?
- Innanhússfótboltinn á ágæt-
lega við okkur þar sem breiddin
er ekki mjög mikil. Við erum
með nokkra góða menn sem
hentar vel í innanhússboltann
þar sem aðeins fimm eru inni á
vellinum í liði í einu.
- Hvernig er það Róbert, fyrir
Víking úr Smáíbúðahverfinu í
Reykjavík að vera allt í einu
kominn í Reykjahlíð og spila
með HSÞ-b? Saknarðu aldrei
stórborgarinnar og fyrstu deildar
knattspyrnunnar?
- Það kemur fyrir en hins veg-
ar var ég orðinn hundleiður á fót-
boltanum fyrir sunnan. Ég braut
löppina á mér þrisvar sinnum og
ég var hættur þegar ég réði mig
hingað. Ég gerði mér a.m.k.
enga grein fyrir því fyrirfram að
hér væri leikin knattspyrna. Þeir
fréttu svo af mínum fyrri „afrek-
um“ við skulum hafa það innan
gæsalappa, segir Róbert og hlær
- og það varð því úr að ég tók að
mér þjálfun hér. Og ég sé svo
sannarlega ekki eftir því. Þetta
hefur verið skemmtilegur tími og
ég hef blessunarlega sloppið við
meiðsli, segir þessi fyrrum lands-
liðsmiðvörður í knattspyrnu sem
nú mun „spila“ sóknarhlutverk
fyrir Kísiliðjuna í Mývatnssveit.
-ESE
Er hjálpsemi alltaf hættuleg?
Mig langar til að koma með skýr-
ingu á hinni tíðræddu „hjálp-
semi“ minni vegna umferðar-
óhapps er átti sér stað á dögunum
á Drottningarbrautinni. Það er
greinilegt að Gróa á Leiti hefur
heldur betur komist í feitt og gef-
ið út sína útgáfu á málinu sem er
mergjuð og góð fyrir fólk að
japla á. Sumir virðast hafa gleypt
þessa sögu heilshugar (og jafnvel
gasprað með í blöðin).
Ur því sem komið er finnst
mér rétt að veita Gróu sam-
keppni og koma með hina einu
réttu skýringu þannig að fólk geti
dæmt um réttmæti þess sem raun-
verulega gerðist. Umræddan
sunnudag var ég á rúntinum með
fjölskylduna og koma þar að sem
tveir bílar höfðu lent í árekstri.
Ég kom úr suðurátt og vissi ekki
fyrr til en ófrísk kona blóði drifin
og með barn í fanginu kom yfir
götuna að bílnum mínum og var
henni greinilega mikið niðri fyrir.
Hún bað mig að keyra þau upp
á sjúkrahús því að þau hefðu lent
í bílslysi. Ég dreif mína fjöl-
skyldu út úr bílnum og lagði kon-
una og barnið í aftursætið. Síðan
kom faðirinn í framsætið og ég
keyrði þau í snarhasti upp á
sjúkrahús. Þannig gerðist þetta
og dæmi nú hver sem vill.
Mig langar að skjóta að Gróu-
sögunni eins og ég heyrði hana,
en hún er þannig að ég hafi kom-
ið þarna askvaðandi, drifið fólkið
alblóðugt út úr brakinu inn í
Margrét hringdi:
Sonur minn fór í sund 2. dag
páska hér á Akureyri. Hann var
klæddur í „glansgalla" á leið í
sundið, og ég tók svo eftir því
þegar hann kom heim að hann
var í sams konar buxum, en allt
minn bíl og síðan ekið burt.
Mergjuð saga og góð til að
„japla“ á, ekki satt?
of stórum. Nú langar mig til þess
að biðja móður þess er kom heim
úr lauginni þennan dag í allt of
litlum buxum af þessari gerð að
hafa samband við mig í síma
25097.
Sá hjálpsami.“
Of stórar buxur